บทที่ 12 เงินไม่เหลือสักแดงเดียว (อ่านฟรี)

 

เฝิงซิ่งไท่ชะเง้อมองอย่างกระตือรือร้น เมื่อเฝิงหยู่กลับมา ก็ถามเขาว่าจะเก็บเงินคืนได้เมื่อไหร่และเป็นเงินจำนวนเท่าไหร่

เฝิงหยู่กล่าวว่า "พ่อครับ เงินทั้งหมดผมใช้ซื้อพันธบัตรรัฐบาลแล้ว"

"ลูกพูดอะไร? ลูกใช้เงินเกิน100,000 หยวนไปซื้อพันธบัตรรัฐบาลเนี่ยนะ? แกนี่มันไอ้ลูกไม่เอาความ เจ้าหลี่ซื่อเฉียงชักจูงให้แกซื้อพันธบัตรเงินรัฐบาลใช่ไหม?? " เฝิงซิ่งไท่ถามด้วยความโกรธ

เฝิงซิ่งไท่โกรธเลือดขึ้นหน้า แล้วตอนนี้เขาจะขยายฟาร์มได้ยังไง? เขาง้าวมือขึ้นเพื่อตบเฝิงหยู่ แต่หยุดลง

เอ๋? ครั้งนี้ไม่โดนตบ

"พ่อครับ นี่เป็นความคิดของผม และไม่เกี่ยวอะไรกับหลี่ซื่อเฉียงเลย ผมได้ยินจากครูซุนว่าพันธบัตรรัฐบาลจะได้รับอนุญาตให้เปิดซื้อขายในตลาดได้ในเร็ว นี้ ลองนึกภาพดูสิ พี่หลี่ใช้เงิน 9.5 หยวนเพื่อซื้อพันธบัตรรัฐบาลมูลค่า 10 หยวน และซื้อตั๋วเงินคลัง 100 หยวนมาได้ในราคา 95 หยวน เมื่อพันธบัตรรัฐบาบได้รับอนุญาตให้เปิดการซื้อขายได้อย่างเปิดเผยแล้ว พวกเราจะสามารถสร้างรายได้เป็นกำไรนับหมื่น" เฝิงหยู่พูด

เฝิงซิ่งไท่ถอนหายใจ: "ลูกพ่อ พ่อไม่ได้ใส่ใจลูกเท่าที่ควร พ่อไม่รู้ด้วยซ้ำว่าลูกเห่งภาษารัสเซียและยังสามารถพูดคุยกับรัสเซียได้อย่างคล่องแคล่ว ลูกและหลี่ซื่อเฉียงทำเงินจากการแลกเปลี่ยนสกุลเงินต่างประเทศได้จริงๆ ตอนนี้ ลูกบอกว่าซื้อพันธบัตรรัฐบาลไปแล้ว ถึงพ่อไม่เข้าใจเรื่องเหล่านี้ทั้งหมด แต่พ่อก็เชื่อมั่นในตัวลูก"

"พ่อครับ พ่อเชื่อผมจริงๆ?" เฝิงหยู่ถาม

เฝิงซิ่งไท่ตอบว่า "แล้วพ่อจะทำอะไรได้? ต่อให้พ่อตีลูก พ่อจะได้รับเงินกลับมาหรือไง? เสี่ยวหลี่เป็นคนดีเกิดในครอบครัวที่ดี พี่สาวของลูกก็ชอบพอในตัวเขามาก ถ้าพ่อไปขอเอาเงินคืนจากพวกเขา ครอบครัวของเสี่ยวหลี่จะมองเรายังไง? อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด พวกเราแค่มีชีวิตอยู่อย่างจนๆไร้สิ้นสินทรัพย์เหมือนเมื่อก่อน"

"พ่อ ตอนนี้เรามีความจำเป็นต้องใช้เงินหรือเปล่า?" เฝิงหยู่ถามอย่างระมัดระวัง

"พี่สาวของลูกจะต้องไปฝึกงานที่โรงพยาบาลเร็วๆ นี้ และตัวลูกเองก็ใกล้จะเปิดเทอมแล้ว ฤดูใบไม้ผลิก็ใกล้เข้ามา พวกเราจำเป็นต้องเตรียมเมล็ดพันธุ์ ปุ๋ย และอื่นๆอีก สิ่งเหล่านี้ไม่ต้องใช้เงินซื้อหรือไง? แกนี่มันลูกไม่รักดีจริงๆ แกจะทำให้พวกเราอดตาย " เฝิงซิ่งไท่ตอบ

ขณะที่กำลังพูด เฝิงซิ่งไท่โมโหมากขึ้น

"พ่อครับ เรายังมีเวลามากพอ พันธบัตรรัฐบาลจะถูกอณุญาตให้ซื้อขายในเดือนเมษายน มันไม่ได้ทำให้การซื้อเมล็ดพันธุ์และปุ๋ยของเราล่าช้าเลยสักนิด ส่วนค่าเล่าเรียน ค่าที่พักและอื่นๆ เราสามารถติดหนี้โรงเรียนได้สองเดือน จะไม่มีอะไรเกิดขึ้น พี่สาวไม่มีอะไรต้องกังวล พี่หลี่จะแบ่งเงินบางส่วนออกมา ซึ่งเพียงพอสำหรับรายจ่ายสองเดือนนี้ของพี่สาว "

"ทางที่ดี ควรเก็บเรื่องนี้ให้เป็นความลับ! เราจะไม่ให้แม่ของลูกรู้เป็นอันขาด ถ้าแม่แกรู้เรื่องนี้ เเม่ตีแกตายแน่ พอจะคิดหนทางหาเงินให้พี่สาวของแกและค่าเล่าเรียนของแกด้วย " เฝิงซิ่งไท่กล่าว

"ตาเฒ่าเฝิง เสี่ยวหยู่ เธอสองคนกระซิบกระซาบอะไรกันอยู่ในห้อง? อาหารมื้อเย็นพร้อมแล้ว! "แม่ของเฝิงหยู่ตะโกน

"ครับ เรากำลังไปครับ แม่ " เฝิงหยู่ตะโกนกลับไป

……

"อีกสองวันตันอิงจะเริ่มฝึกงาน ลูกจะได้เข้าทำงานที่โรงพยาบาลขนาดใหญ่หรือเปล่าต้องขึ้นอยู่กับผลงานของเธอ เฒ่าเฝิง หรือเราควรจะให้เงินจะตันอิงจำนวนหนึ่ง เพื่อให้ลูกซื้อของขวัญสักอย่างไปให้เจ้านายของลูก? " จางมู่วากล่าวขณะที่กำลังทานอาหาร

" แม่คะ การให้ของขวัญแก่ผู้บังคับบัญชาเป็นเรื่องผิดจรรยาบรรณ โรงพยาบาลแห่งนี้ขาดแคลนพยาบาล หนูจะได้ทำงานที่นั่นต่อหลังจากฝึกงานเสร็จแน่นอน " ตันอิงตะโกน

"ผมเห็นด้วย. แม่ไม่จำเป็นต้องให้ของขวัญหรอก จะดีกว่าถ้าโรงพยาบาลไม่จ้างพี่สาว ผมนี่แหละจะสร้างโรงพยาบาลให้พี่สาวมาวิ่งเล่น ดีกว่าการเป็นพยาบาลเสียอีก! " เฝิงหยูกล่าวในขณะที่กำลังตักข้าวใส่ปาก

จางมู่วาเคาะศีรษะของเฝิงหยู่ด้วยตะเกียบ: "ลูกเป็นเหมือนพ่อของลูก คุยโวโอ้อวด สร้างโรงพยาบาลงั้นหรือ? ลองที่คลินิกในหมู่บ้านของเราสิ ลูกรู้ไหมว่ามีค่าใช้จ่ายเท่าไร? ลูกรู้หรือเปล่าว่าป้าจ้าวทำงานในคลินิกมานานเท่าไรก่อนที่เธอจะทำงาน? "

เฝิงหยู่เบ้ปากของเขา มันก็แค่โรงพยาบาลเอง อีกสามปีข้างหน้า เขาจะสามารถสร้างโรงพยาบาลขนาดใหญ่เพื่อให้พี่สาวของเขาไปทำงานได้ หลังจากนั้น เขาจะตามหาแพทย์ผู้เชี่ยวชาญและพยาบาลที่มีประสบการณ์จำนวนหนึ่งจากโรงพยาบาลอื่น แล้วให้พวกเขามาทำงานเพื่อพี่สาว!

"ตาเฒ่าเฝิง ชั้นกำลังพูดกับพี่อยู่นะ" จางมู่วากล่าว

"อะไรหรือ? ชั้นคิดว่ายังไม่ต้องรีบร้อนหรอก เราค่อยส่งของขวัญก่อนที่การฝึกงานจะสิ้นสุดลงก็ได้ " เฝิงซิ่งไท่กล่าว เขาเองก็อยากให้ลูกสาวของตัวเองมอบของขวัญให้หัวหน้า แต่ตอนนี้เขาไม่มีเงินที่จะทำเช่นนั้น

"พี่จะรู้อะไร? ถ้าตอนนี้เราให้ลูกเอาของขวัญไปมอบลูกก็จะได้งานในตำแหน่งที่ดีขึ้น ดูจากงานของพี่จ้าวที่ทำอยู่ที่คลินิกสิ พยาบาลบางคนมักจะต้องเข้ากะกลางคืนและต้องช่วยงานในห้องฉุกเฉินซึ่งเป็นงานที่เหนื่อยมากๆ มันคงเป็นการดีถ้าหากลูกของเราได้ไปอยู่แผนกที่งานไม่หนัก อย่างเช่น แผนกทันตกรรม " จางมู่วากล่าว

เฝิงตันอิงมองไปที่พ่อของเธอ เธอไม่อยากทำงานในห้องฉุกเฉินและไม่อยากเข้ากะกลางคืน

เฝิงซิ่งไท่มองเฝิงหยู่ เงินไม่เหลือสักแดงเดียวแล้ว อีกเดี่ยวแม่ของลูกคงไปหยิบสมุดบัญชีเงินฝากมาและเรื่องนี้จะถูกเปิดเผย!

"แค่ก! แม่ครับ พี่ครับ ทั้งสองคนไม่ต้องเป็นห่วงหรอก พี่หลี่บอกผมว่าเขามีเส้นสายที่โรงพยาบาล พี่สาวจะได้ไปอยู่ในแผนกศัลยกรรมกระดูกและงานของพี่เพียงแค่ช่วยหมอเข้าเฝือกและพันแผลเท่านั้น เป็นแผนกที่ง่ายมาก เพราะที่แผนกศัลยกรรมกระดูกมีคนไข้น้อยกว่าเมื่อเทียบกับแผนกทันตกรรม " เฝิงหยู่โกหก

ถอนหายใจ หลังจากที่โกหกไปแล้ว ตอนเย็นนี้ต้องจำไว้ว่าให้โทรหาพี่หลี่หลี่และกำชับให้เขาตั้งเป้าที่จะซื้อพันธบัตรรัฐบาลในโรงพยาบาลที่พี่สาวฝึกงาน หวังว่านี่จะทำให้เขารู้จักใครสักคนที่สามารถช่วยหนุนหลังพี่สาว

จางมู่วากล่าวว่า "จริงเหรอ? เสี่ยวหลี่มีน้ำใจมากมากจริงๆ"

เฝิงหยู่รีบพูดทันทีว่า "แม่ครับ พี่มีรสนิยมในด้านผู้ชายดีเยี่ยม เหมือนกับแม่ไม่มีผิด!"

ด้วยประโยคเดียวประโยคนี้ ทุกคนในครอบครัวต่างยิ้มเริงร่า

"เฒ่าเฝิง ครอบครัวพี่สาวคนโตของฉันต้องการยืมเงินของพวกเราเพื่อซื้อรถแทรกเตอร์ขนาด 55 แรงม้า พวกเขาจะคืนเงินให้เราในช่วงฤดูใบไม้ร่วงหลังจากการเก็บเกี่ยว " จางมู่วาพูดโพล่งขึ้นมาอย่างฉับพลัน

เฝิงซิ่งไท่ถามว่า "เธอต้องการเท่าไหรละ?"

"5,000 หยวน." จางมู่วาตอบ

ตอนนี้เฝิงซิ่งไท่ปวดหัวปวดขมับ ถ้าตอนนี้เขามีเงินอยู่ในมือ แม้นพี่สาวคนโตต้องการ 10,000 หยวนก็ไม่ใช่ปัญหา แต่ตอนนี้ลูกชายของเขาและลูกเขยในอนาคตของเขาได้ลงทุนเงินทั้งหมดกับพันธบัตรรัฐบาลเสียแล้ว เขาจะตอบภรรยาของเขาอย่างไรดีละ?

เฝิงหยู่จะเอาชื่อพ่อมาอ้างก็ได้ แต่มันคงดีกว่าถ้าเฝิงหยู่สารภาพ หากป้าต้องการยืมเงิน ให้พวกเขารออีกสองเดือนข้างหน้าดีกว่า

"แม่ครับ ผมมีอะไรจะบอก?"

จางมู่วามองไปที่สามีและลูกชายของเธอ เห็นทั้งคู่มองตากัน มันชัดแล้วว่าพวกเขามีอะไรปิดบังหล่อน!

"เกิดอะไรขึ้น?" จางมู่วาถาม

"ให้ป้าใหญ่รอสีสักเดือนหรือสองเดือนได้ไหมครับ? อย่างไงเสีย ต่อให้พวกเขาซื้อรถแทรกเตอร์ตอนนี้ พวกเขาก็ยังไม่ได้เอารถไปทำอะไรอยู่ดี อีกสองเดือนค่อยซื้อรถแทรกเตอร์ก็ไม่ถือว่าช้าต่อการเพาะปลูกและทำสวน " เฝิงหยู่กล่าว

ปัง!

จางมู่วาตบโต๊ะ: "พวกเธอทั้งสองคนปิดบังอะไรเอาไว้? ก่อนหน้านี้ พวกเธอทั้งสองห้ามฉันไม่ให้มอบเงินจำนวนหนึ่งกับพี่สาวของลูกเพื่อนำไปซื้อของขวัญ ตอนนี้ ลูกกำลังพยายามที่จะยับยั้งแม่ไม่ให้แม่ให้พี่สาวของแม่ยืมเงิน หรือว่า…?"

จางมู่วารีบวางตะเกียบลงและวิ่งขึ้นไปที่ห้อง หลังจากค้นหาอยู่สักพัก เธอพบว่าสมุดบัญชีเงินฝากหายไป ในนั้นมีเงินมากกว่า 20,000 หยวน!

"เงินอยู่ที่ไหน? พวกเธอสองคนเอาสมุดบัญชีเงินฝากไปซ่อนที่ไหน? " จางมู่วาถามด้วยความโกรธ พ่อและลูกชายคนนี้ใช้เงินออมไปมีอยู่ 20,000 หยวนไปแล้ว!

เฝิงหยู่พยายามกล่อมให้แม่สงบสติอารมณ์ลง: "แม่ไม่ต้องเป็นห่วง เงินไม่หายไปไหน ผมแค่ยืมไปใช้ "

จางมู่วาตัวแข็งทื่ออยู่ครู่หนึ่ง แล้วถลาตัวไปหยิบไม้กวาดซึ่งแขวนอยู่ที่ผนัง: "แกนี่มันลูกไม่รักดี คแกกล้าขโมยเงินจากที่บ้านได้ยังไง ชั้นจะตีแกให้ตาย! "

( ***ตั๋ว เงินคลัง (Treasury Bill) คือ ตราสารหน้ีระยะสั้น อายไม่เกิน 1 ปี  รัฐบาลเป็นผู้ออกจำหน่าย เพื่อกู้ยืมเงินระยะสั้นจากประชาชน โดยตราสารหนี้ประเภทนี้จะไมมีดอกเบี้ยมากแต่นักลงทุนสามารถซื้อได้ในราคาขายทต่ำกว่าจำนวนเงินตามหน้าตั๋ว โดยส่วนต่างจะเป็นผลตอบแทนที่จะได้ เช่น ซื้อตั๋วเงินคลังที่มีราคาหน้าตั๋ว100บาทมาใน ราคา 97 บาท เมื่อครบกำหนดไถ่ถอน ก็จะไดระบเงินตามหน้าตั๋ว100 บาท ผลต่าง 3 บาท ก็จะเป็นผลตอบแทนที่ได้ )