ตอนที่ 10 : ดูดซับทุกอย่าง!

แพทย์ทหารไม่ถูกตำหนิจากการที่เขาตื่นเต้น แม้แต่ทารกระดับที่หายากมากๆ [SS] ยังสามารถดูดซึมยากระตุ้นระดับพิเศษได้เพียงแค่เจ็ดหลอดเท่านั้น คราวนี้ทหารได้นำหลอดมาสิบหลอดเพื่อเป็นการแสดงความเคารพต่อผู้สืบทอดของพันตรีหลิงเซียว ทหารคิดว่าเธอได้รับยาเพียงแค่หกหลอดก็น่าจะเพียงพอแล้ว แต่หลิงหลานสามารถรับยานี้ได้แม้กระทั่งหลอดที่แปด

ขณะที่ยาหลอดที่แปดได้ถูกฉีดให้กับหลิงหลานแต่ทุกอย่างก็ยังคงดูราบลื่น ถ้าร่างกายรู้สึกอิ่มตัวจะมีการต่อต้านเกิดขึ้น นั้นหมายความว่าเกินขีดจำกัดของร่างกายแล้วและไม่สามารถดูดซึมสารเพิ่มเติมได้อีกต่อไป แต่ถ้าไม่มีอาการใดๆก็สามารถดูดซับต่อไปได้เรื่อยๆ

 

เหมือนกับว่าหลิงหลานสามารถดูดซับยาหลอดที่แปดได้อย่างไม่มีปัญหาอะไร แพทย์ทหารก็มีท่าทีเปลี่ยนไป เค้ากลับไปหาหลานหลัวเฟิงและพ่อบ้านหลิงฉิน และเค้าก็บอกให้ผู้ช่วยที่อยู่ข้างหลังติดต่อไปหาผู้บังคับบัญชา

แพทย์ทหารคิดว่าแค่ก็นี้น่าจะเพียงพอแล้ว แต่หลิงหลานก็คอยจับตาดูการกระทำของเขาอยู่แน่นอนเขาไม่กังวลเกี่ยวกับหลิงหลานเท่าไร เขาคิดว่าเด็กวัย 6 เดือนจะไปรู้เรื่องอะไร?

เมื่อเห็นการกระทำของแพทย์ทหาร หลิงหลานรู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง เธอกลัวว่าอัตราการดูดซึมของเธออาจจะมากเกินไปนิดหน่อยหลิงหลานรีบถาม Little Four ว่า " Little Four บางอย่างเหมือนจะไม่ถูกต้องดูเหมือนว่าเราจะรับมันมากเกินไป ... ทำไม่เราไม่หยุดแค่นี้ล่ะ? "

หลังจากที่ Little Four ได้ลิ้มรสชาติของยากระตุ้นทำให้เขาไม่อยากหยุดเพียงแค่นี้ เขาจึงได้บอกกัลหลิงหลานว่า “อย่ากังวลไปเลย พวกทหารไม่ได้เอายามาแค่10หลอดหรอก เค้าเอามามากมายเพื่อทดสอบว่าเจ้าจะสามารถดูดซึมได้มากแค่ไหน”

 

หลิงหลานยังคงกังวล “เจ้าแน่ใจหรอ? ถ้าพวกเค้าแค่เตรียมมาเฉยๆล่ะ บางทีอาจจะมีแค่เด็กที่ผิดปกติเท่านั้นที่สามารถดูดซับไดเมากก็ได้ ข้าคิดว่าเราควรพอแค่นี้จะได้ดูไม่น่าสงสัยอะไร”หลิงหลานคิดว่าเธอนั้นทำถูกแล้วแต่น่าเสียดายถึงมาคิดได้ตอนนี้ก็คงสายเกินไป

Little Four ยังคงไม่ยอมแพ้ง่ายๆ ยานี้มันมีประโยชน์มาก! มันจะช่วยกำจัดอันตรายที่ซ่อนอยู่ในตัวของหลิงหลาน หลังจากนั้นเขาคิดซักพัก ก็ตัดสินใจว่าจะต้องจดจ่อกับปัจจุบันและคิดถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นตามมา “งั้นเอาเป็นว่าเมื่อเจ้าได้รับยาหลอดที่สิบข้าจะทำให้ดูเหมือนว่าร่างกายของเจ้าอิ่มตัวแล้ว ถึงแม้เจ้าจะได้รับมันน้อยไปหน่อยแต่เพื่อไม่ให้ใครสงสัยเมื่อเจ้าโตขึ้นค่อยหาวิธีรับยากระตุ้นเพิ่มก็แล้วกัน”

 

ก่อนที่หลิงหลานจะเถียง Little Four อีกครั้ง “เจ้าควรรู้ไว้ การที่เจ้าได้รับยากระตุ้นสิบหลอดนี้ไม่เพียงเพิ่มประสิทธิภาพของการฝึกฝนเท่านั้น แต่ยังช่วยขจัดปัญหาที่ซ่อนอยู่ของเจ้าดังนั้นเจ้าก็ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับจิตใจที่แข็งแกร่งเกินกว่าที่ร่างกายรับไหวอีกต่อไป”

“หืมม? เจ้าไม่ได้บอกว่าการฝึกพลังลมปราณของข้าจะช่วยแก้ปัญหานี้ได้ภายในสองปีหรอ? เจ้ามีเรื่องอะไรปิดบังอะไรข้าอีก?” หลิงหลานรู้สึกว่า Little Four ไม่ได้บอกเรื่องทั้งหมดให้เธอรู้”

 

Little Four นิ่งไปสักพักและก็สารภาพออกมา “ข้าหมายถึงพลังจิตของเจ้ามันไม่เพิ่มขึ้นแล้วภายในสองปีนี้ แต่ไม่ต้องห่วงเมื่อเจ้าโตขึ้นพลังจิตของเจ้าก็จะแข็งแกร่งขึ้นตาม”

หลิงหลานรู้สึกโมโห “ทำไมเจ้าถึงไม่บอกข้าก่อน? เจ้าไม่รู้หรอว่านี่มันเป็นเรื่องสำคัญมาก?”

Little Four มองขึ้นไปบนท้องฟ้าและพูดขึ้นมาด้วยใบหน้าที่ใสซื่อ “ข้าไม่ได้ตั้งใจบอกเจ้า แต่มันเผลอหลุดปากออกมา”

หลิงหลานอยากจะจับเจ้าตัวน้อยแล้วมาตีให้เหมือนครั้งก่อน แต่น่าเสียดายที่เธอสัญญาไว้แล้วว่าจะไม่ใช้ความรุนแรง เธอจึงห้ามใจตัวเองไว้ได้ เธอกังวลว่าเค้าจะรู้หรือไม่ เจ้าตัวน้อยหวังว่าเธอจะทำตามสัญญาที่ให้ไว้เมื่อครั้งก่อน

เธอสูดหายใจเข้าลึกๆเพื่อสงบสติอารมณ์ก่อนที่จะถามว่า “บอกความจริงมา ช่วงหกเดือนที่ผ่านมาพลังของข้าเพิ่มขึ้นมาเท่าไร?” ถึงแม้เธอจะต้องตายหลิงหลานก็อยากรู้ว่าทำไมเธอถึงตาย เธอไม่อยากเป็นผีที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย

 

“จริงๆแล้วมันเพิ่มขึ้นมาแค่นี้....” Little Four ชี้ไปที่นิ้วที่สั้นและอ้วนของเขาว่าความแข้งแกร่งทางจิตใจของหลิงหลานนั้นเพิ่มขึ้นมาน้อยมาก

“ถ้ามันเยอะขนาดนั้นมันจะไม่เป็นอันตรายหรอ?” หลิงหลานถามแบบประชดประชันตอนนี้ความเชื่อใจที่มีให้เจ้าตัวน้อยเริ่มลดลงแล้ว

Little Four พูดอย่างไม่ค่อยสบายใจ “ถ้าไม่ได้รับยากระตุ้นนี้เจ้าอาจจะล้มป่วยภายในสองปีนี้ อย่างไรก็ตามตราบเท่าที่เจ้ายังคงฝึกพลังลมปราณ ข้าคิดว่าร่างกายของเจ้าจะฟื้นฟูขึ้นมาหลังจากสามปีที่เริ่มฝึก แต่ตอนนี้เราได้รับยากระตุ้นแล้วจึงไม่ต้องกังวลกับปัญหานั้นอีกต่อไป” หน้าของเขาดูพอใจและไม่ค่อยกังวลว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าหากไม่ได้รับยากระตุ้นนี้

เมื่อเห็นอย่างนั้นหลิงหลานก็ยอมแพ้ และได้กำชับกับ Little Four ว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหลังจากนี้เขาก็จะต้องบอกกับเธอทุกอย่าง เธอไม่ต้องการความจริงเพียงครึ่งเดียวอีกแล้ว

Little Four รีบตอบตกลง แต่เขาจะทำตามคำพูดของเขาหรือเปล่าหลิงหลานก็ไม่สามารถรู้ได้

หลิงหลานรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่าง มึงแม้ว่า Little Four จะบอกว่าเค้าคือคู่หูที่ทำสัญญากับเธอแต่เธอไม่มีสิทธิ์เข้าถึงโปรแกรมการศึกษาของพื้นที่การเรียนรู้ ด้วยตัวของเธอเอง ถ้า Little Four ไม่อนุญาตเธอก็ไม่สามารถเปิดประตูภายในจิตใจของเธอได้

 

ถ้าหลิงหลานเป็นคนอื่นเธออาจจะกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้หรืออาจสงสัยว่าอุปกรณ์นี้มีอะไรซ่อนเร้นอยู่ อย่างไรก็ตามหลิงหลานมีความอดทนมาก ถ้าเธอเปิดมันไม่ได้ เธอก็จะไม่เปิดมัน มันดีเสียอีที่มีใครทำให้เธอตื่นเต้นได้ในเวลาที่เธอเบื่อ

ภายในใจหลิงหลานเธอไม่ได้คิดว่าเธออยากจะเป็นคนที่อยู่เหนือผู้อื่น สิ่งที่เธอต้องการทำก็คือได้ใช้ชีวิตอย่างปลอดภัยอิสระและไม่ลำบาก

ผู้ช่วยกลับมาจากการรายงาน เขาพยักหน้าเบาๆ นั้นหมายความว่าให้เขาฉีดยาต่อไป

หลังจากได้รับการอนุมัติจากผู้บังคับบัญชาแพทย์ทหารก็ยังคงฉีดยาโดยไม่ต้องกังวล เขารู้สึกทึ่งกับอัตราการดูดซึมที่บ้าคลั่งของหลิงหลาน

ในที่สุดยาหลอดที่สิบก็ได้ถูกฉีดให้กับหลิงหลาน แพทย์ทหารรู้สึกถึงแรงต้านแต่เค้าก็ยังคงฉีดให้ได้มากที่สุดจนเหลืออยู่ในเข็มฉีดยาเพียงไม่กี่หยด

 

หลังจากนั้นเค้าก็ได้ดึงเข็มออกมาและได้เอามือปาดเหงื่อที่อยู่บนหน้าผากของเขา โชคดีที่เด็กคนนี้พอใจกับเข็มที่สิบทำให้พวกเขาทำภารกิจได้สำเร็จ เป็นเรื่องที่แปลกมากเด็กที่สามารถรับยากระตุ้นได้ถึงสิบหลอดนั้นไม่เคยมีมากก่อน

พวกทหารไม่รอช้าพวกเขาได้กล่าวคำอำลาและรีบออกไปทันที โดยทิ้งความสับสนไว้ให้กับหลานหลัวเฟิงและหลิงฉิน

หลิงหลานได้จับตาดูพวกทหารจนพวกเขาออกไปหมดเธอก็รู้สึกโล่งใจ เธอรู้สึกถึงกระเพาะปัสสาวะของเธอที่หนักขึ้น.... เธอตกใจ ก่อนหน้านี้เธอไม่ได้ดื่มนมมากนักเพราะแม่ของเธอรู้ว่าเธอจะได้รับยากระตุ้น จึงไม่อยากให้เธอปวดฉี่ระหว่างที่ฉีดยาอยู่

 

ราวกับว่ารู้ถึงสิ่งที่หลิงหลานคิด Little Four ก็บอกว่า “ข้ากลัวว่าคนของทหารจะสังเกตเห็นดังนั้นข้าจึงไม่กล้าที่จะขับของเสียออกจากต่อมเหงื่อแต่สั่งให้มันไปอยู่กระเพาะปัสสาวะของเจ้าแทน ...”

 

มันจะแปลกมากถ้าเธอไม่รู้สึกปวดฉี่เพราะของเสียทั้งหมดได้ถูกรวมมาอยู่ที่กระเพราะปัสสาวะของเธอ

หลิงหลานยังไม่ทันที่จะได้ร้องเรียกแม่ เตียงของเธอก็ได้เปียกอีกครั้ง....

Little Four เจ้าตายแน่!!

ให้ตายเถอะ! เธอใช้เวลานานมากในการสร้างความภาคภูมิใจที่เธอมีมา แต่มันกลับถูกทำลายโดย Little Four อย่างไม่เหลือซาก

หลิงหลานรู้สึกเศร้าอีกครั้งหลังจากได้ยินเสียงที่แม่ตีก้นของเธอเพราะเธอได้ฉี่รดที่นอนเธอรู้สึกว่าเธอได้เติมโตในโลกที่มีแต่ความสิ้นหวัง...

 

******

 

ติดตามได้ที่ >>> Facebook