ตอนที่ 45 มอนสเตอร์บุก
หลังจากที่วางกับดักไว้มากกว่า 10 ชุด หลินฮวงก็เล็งปืนไปที่รูปแกะสลักและชักปืน
"ปัง ปัง ปัง!"
กระสุนสามนัดถูกยิงและรูปแกะสลักที่หนาพอ ๆ กับถังนั้นก็แตกเป็นเศษฝุ่นและละอองลอยไปรอบ ๆ รูปแกะสลักสูงห้าเมตรถูกเจาะทะลุผ่านตรงกลางและครึ่งบนของมันตกลงบนพื้นอย่างแรง
กลุ่มของปีศาจวัวเริ่มตกตะลึงในตอนแรก แต่พวกมันก็ฟื้นสติได้อย่างเร็ว
พวกมันกว่า 20 ตัวโกรธและวิ่งไปทางที่พวกมันได้ยินเสียงปืน
หลินฮวงเก็บปืนไว้และเอาดาบเหล็กออกมาว่า เขายังไม่ได้มีโอกาสใช้มันต่อสู้
ในเวลาเดียวกันเขาเรียกไป่ออกมา
หลินฮวงจะได้รับแสงแห่งชีวิตหากไป่ฆ่ามอนสเตอร์ได้ แต่เขาจะไม่ได้รับรางวัลสำหรับการสังหารข้ามขั้น
ในทางตรงกันข้ามถ้าหลินฮวงฆ่ามอนสเตอร์ด้วยตัวเขาเอง เขาก็ไม่สามารถรับแสงแห่งชีวิตได้เช่นกัน
ทั้งสองได้รับประโยชน์จากตัวเอง ดังนั้นหลินฮวงจึงเลือกที่จะพยายามให้ได้สิ่งที่ดีที่สุดทั้งสองอย่าง
ในไม่ช้า ปีศาจวัวที่พุ่งทะยานมาก็ติดกับดักที่หลินฮวงและกลุ่มพวกเขาทำขึ้น
ปีศาจวัวมากกว่า10ตัวที่ทรงพลัง กีบของพวกมันแน่นติดกับกับดัก พวกมันไม่สามารถขยับตัวได้และมันกรีดออกมาด้วยฟันของกับดักที่ฝังลึกลงไปในขาของพวกมัน พวกมันพยายามต่อสู้ ปีศาจวัวที่เหลือวิ่งไปยังหลิน ฮวงและกลุ่มของเขาด้วยความโกรธเกรี้ยว
มันไม่ใช่ครั้งแรกที่พวกเขาต่อสู้กับมอนสเตอร์ เมื่อเห็นปีศาจวัวเข้ามาใกล้พวกเขา แทนที่พวกเขาจะตื่นตระหนกพวกเขาแต่ละคนกลับเลือกที่จะสู้กับมันซึ่งๆหน้า
หลิน ฮวงเลือกขนาดที่เล็กที่สุด ไม่ใช่เพราะเขาคิดว่ามันอ่อนแอ แต่เนื่องจากเขารู้ดีว่าความสามารถของเขาในการกระโดดมันน้อยกว่าเมื่อเทียบกับคนอื่นที่อยู่ในระดับเหล็กขั้น 3 มันจะเป็นเรื่องยากสำหรับเขาที่จะโจมตีจุดสำคัญของปีศาจวัวที่สูงกว่าเขามากนัก
เมื่อมองไปที่ปีศาจวัวตัวอื่น ๆ หลินฮวงได้คิดนึกงประโยคที่ได้รับความนิยมในระยะเวลาหนึ่ง "แกเชื่อไหมว่าฉันสามารถกระโดดและบดขยี้กระดูกสะบ้าของแกได้ด้วยกำปั้นของฉัน?" เขาตะโกน
ประโยคนี้ใช้ได้กับสัตว์ประหลาดหลายตัวในโลก
หลินฮวงอายุเพียง 15 ปีความสูงของเขาถือว่าเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนวัยเดียวกัน เขาสูงอยู่ที่ประมาณ 1.65 เมตร (ไม่ต้องกังวลความสูงของเขาจะเพิ่มขึ้นในภายหลัง) แต่เขายังสูงไม่ถึงเอวของปีศาจวัวที่ยืนอยู่ตรงข้ามเขา
อย่างไรก็ตามเขาไม่กลัวที่จะเผชิญหน้ากับศัตรูตัวนี้ แต่เขากับรู้สึกตื่นเต้น
เขาจับดาบเหล็กไว้ในมือของเขาใบมีดสีดำส่องสว่างภายใต้ดวงอาทิตย์
หลินฮวงยืนอยู่กับที่และจ้องมองที่ปีศาจวัวที่กำลังวิ่งเข้าหาเขา
ปีศาจวัวยักษ์กระทืบเท้าอย่างแรงด้วยกีบเหล็กของมันและพื้นดินใต้มันก็สั่นอย่างรุนแรง
ดวงตาของมันเป็นสีแดงเลือด มันใช้เวลาเพียงไม่กี่นาทีจากที่มันอยู่มาหาหลินฮวง มันแกว่งค้อนหินขนาดใหญ่ในมือของมันมาทางเขา และมีเสียงแหลมที่รุนแรงจากพลังของการแกว่ง
ในสายตาของหลินฮวงการเคลื่อนไหวของปีศาจวัวดูเหมือนจะช้ากว่า เขาก้าวถอยหลังไปหนึ่งก้าวและการโจมตีได้เฉียดหน้าอกเขาไปเพียง1มิลลิเมตร
จากนั้นเขาก็เหวี่ยงดาบเหล็ก และเลือดไหลลงบนพื้น
ปีศาจวัวคร่ำครวญขณะที่มันจับเอวซ้ายมัน มันจ้องมองที่หลิน ฮวงด้วยความเกลียดชัง
ดาบของหลินดาบยาวประมาณหนึ่งเมตรฟันไปที่เอวของปีศาจวัวมันเกือบจะหั่นอวัยวะของสัตว์ร้าย
"วิชาดาบใหญ่มีพลังมาก ด้วยพลังของฉันและดาบต่อสู้ทั่วไป มันกลับทำให้ปีศาจวัวได้รับบาดเจ็บสาหัส.. " หลินฮวงคิดอย่างประทับใจ เขาคิดว่ามันจะดีพอหากเขาสามารถทำลายการป้องกันตัวของปีศาจวัวได้ แต่เขาไม่คาดว่ามันจะส่งผลกระทบอย่างมาก
ตั้งแต่ความศักดิ์สิทธิ์ วิชาดาบใหญ่ของหลินฮวงได้รับถึงระดับสุดยอดแล้ว และจาก 18 รูปแบบเดิม ตอนนี้เขามีถึง 36 รูปแบบ
36 รูปแบบไม่ได้มีชื่อสำหรับแต่ละรูปแบบ หลังจากที่ถูกรวมไว้ในร่างกายของเขาแล้วรู้สึกเหมือนกับสัญชาตญาณที่เกิดมาพร้อมกับเขามันเหมือนดั่งทักษะพวกกนี้ถูกฝังลึกอยู่ในใจของเขา
นอกจากนี้ รูปแบบปกติของเขายังสามารถปรับได้ตามความคิดของเขา
หลิน ฮวงรู้สึกรู้สึกแปลกใหม่ในตัวเอง ก่อนหน้านี้เมื่อเขาอยู่ในระหว่างการฝึกซ้อมเขารู้สึกว่าหลังจากที่เขาเข้าใจทักษะแล้วการเปลี่ยนแปลงจะเกิดขึ้นในการใช้ดาบของเขา
ตอนนี้เขาใช้ดาบของเขาในศึกแล้วเขาก็มั่นใจว่าเขาจะสามารถเข้าถึงประสบการณ์ใหม่ ๆ ในการเล่นใช้ดาบได้
ปีศาจวัวที่ได้รับบาดเจ็บโดยดาบของหลินฮวงจ้องมองเขาด้วยความโกรธ ด้วยรูปลักษณ์ของมัน หลิน ฮวงจึงเกิดความรู้สึกกลัวในตัวเขา
ในขณะที่เขาลังเลที่จะตัดสินใจหนีหรือโจมตีต่อไปเขาก็สังเกตเห็นว่าปีศาจวัวไม่ได้ให้ความสำคัญกับเขา
เขาใช้โอกาสและโจมตีสัตว์ร้าย
มันเหวี่ยงค้อนหินยาวสองเมตรอีกครั้งและมจาะทะลุกำแพง ถ้าโดนหลินฮวงเข้า เขาจะต้องเสียชีวิตในจุดนั้นทันที
เมื่อได้ยินเสียงจากค้อนหินหลินฮวงก็พรวดพราดเข้าใส่ปีศาจวัวและฟันดาบลงบนมอนสเตอร์จากบนลงล่าง
ปีศาจวัวส่งเสียงครวญครางอีกครั้ง แขนของมันถูกสับออกจากไหล่ของมัน เลือดกระจายไปทั่วสถานที่
หลินฮวงไม่หยุดโจมตี เขาเหยียบเข่าของปีศาจวัวและกระโดดขึ้นพร้อมกับแกว่งดาบ
ปีศาจวัวได้คว้าคอมันในมือหนึ่งและไม่ได้ส่งเสียงใด
หลอดเลือดดำที่คอหนาเริ่มส่งเลือดขึ้นไปในอากาศ
ดวงตาแดงก่ำของมันจ้องมองมาที่หลินฮวง มันดูเหมือนจะไม่สะทกสะท้านกับความจริงที่ว่ามันได้อยู่หน้าประตูแห่งความตาย
ไม่นานนัก มันตกลงมาตายบนพื้น
"ขอแสดงความยินดีท่านได้รับ มอนสเตอร์ชิ้นส่วนการ์ดปีศาจวัวx1"
"ท่านได้ทำการสังหารข้ามระดับ ท่านได้รับการ์ดแปลงร่างชั่วคราว"
"การ์ดแปลงร่างชั่วคราว?" การได้เห็นคำว่า 'การเปลี่ยนแปลง' นั่นทำให้หลิน ฮวง นึกถึงนิยายที่เขาเคยอ่านมา มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับผู้ชายที่กลายเป็นผู้หญิง เขารู้สึกขนลุกขึ้นมาที่คอ และ แขน เมื่อเขาคิดถึงมัน จากนั้นเขาก็มองไปยังการ์ดใหม่ที่เขาได้รับ
มีมนุษย์และมอนสเตอร์อยู่ด้านบนของการ์ด มีลูกศรชี้จากมนุษย์มายังมอนสเตอร์
หลินฮวงจึงพลิกการ์ดไปรอบ ๆ เพื่ออ่านคำอธิบาย
"การ์ดแปลงร่าง: หลังจากใช้การ์ดใบนี้แล้วเจ้าของจะสามารถเปลี่ยนเป็นมอนสเตอร์ตัวใดก็ได้ที่เขาเป็นเจ้าของและเขาจะมีทักษะทั้งหมดที่มอนสเตอร์มีอยู่ การเปลี่ยนแปลงนี้จะใช้เวลา 24 ชั่วโมง”
"ข้อสังเกต: การ์ดใบนี้เป็นวัสดุสิ้นเปลืองท่านสามารถใช้การ์ดใบนี้ได้เพียงครั้งเดียว"
หลังจากอ่านคำอธิบายหลินฮวงรู้สึกโล่งใจ เขารู้สึกตื่นเต้นที่จะได้เห็นผลของการ์ด
เขาคิดว่าตัวเองเปลี่ยนเป็นมอนสเตอร์จะเป็นประสบการณ์ที่น่าสนใจ เขาพร้อมที่จะใช้มันเมื่อเขามีเวลาและโอกาส
ทันใดนั้น หลินฮวงอยู่ในเขตของเขา เขารู้สึกว่าเป็นของเหลวที่สาดกระเซ็นขึ้นมาบนใบหน้าของเขา
เมื่อเขาออกจากเขตเขา มันก็คือ ไป่ ที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขา
ปีกพลังโลหิตของเขากลายเป็นใบมีดที่คมชัดและทะลุปีศาจวัวไป
หัวของปีศาจวัวอยู่เหนือศีรษะของตัวเขา น้ำสมองและเลือดไหลลงบนศีรษะของหลินฮวง
"สิ่งที่ไม่ควรเกิดขึ้นในสนามรบนั่นก็คือการเหม่อ ถ้าไม่ใช่เพื่อไป่ ฉันจะต้องถูกปีศาจวัวบดขยี้เป็นเศษเนื้อ" หลินเฮวงตอบ
ในไม่ช้า ปีศาจวัวทั้ง26ตัวก็ได้ตาย
ไป่ได้ฆ่าพวกมันส่วนใหญ่ และฆ่าพวกมันไป6คน
ต่อมา หลินฮวงสังเกตเห็นว่าเขามีดวงแสง17ดวงเพิ่มลงในกงล้อชีวิตของเขา
ก่อนที่พวกเขาจะเริ่มต้นการเดินทางของพวกเขาอีกครั้ง พวกเขาก็ได้ชะล้างเลือดของวัวปีศาจที่ชุ่มฉ่ำ การต่อสู้ได้ปลุกพลังของทุกคนขึ้นและพวกเขาก็อดที่จะฆ่ามอนสเตอร์เพิ่มอีกไม่ได้!
อย่างไรก็ตาม เมื่อพวกเขาเพิ่งเริ่มต้นการเดินทาง แหวนจักรพรรดิของหลิน ฮวง ก็สั่น เช่นเดียวกันกับทุกคน
หลินฮวง เห็นข้อความของหยี่ เยว่หยู่ ส่งมาเมื่อเขาเปิดหน้าสื่อสาร
มันเป็นประโยคง่ายๆ "ฝูงมอนสเตอร์กำลังจะบุก จงไปที่ปากหุบเขาเดี๋ยวนี้!"