ตอนที่ 39 ลึกลงไปใต้ผืนดิน !
นางยื่นมือไปเคาะไข่สีทอง ซึ่งก็ไม่มีเสียงใดตอบกลับนอกจากเสียงเคาะเบาๆของนาง
นางคิดว่าตนคงไม่มีสามารถซ่อนไข่นี่ไหว ทันทีที่เจอใครซักคน แน่นอนว่าความต้องแตกเป็นแน่ แล้วพวกคนที่บินว่อนไปมาหาไข่นี่ก็ดูไม่มีทีท่าว่าจะเลิกหาแม้แต่น้อย หากนางหิ้วไข่นี่ไปหากวนซีหลิน ต่อให้ไม่คำนึงถึงว่านางจะไปถึงได้อย่างปลอดภัยหรือไม่ มันก็จะเป็นการดึงเขามาเจออันตรายด้วยอยู่ดีหากนางอยู่กับเขา
“ทำยังไงดี? นี่มันตัวปัญหาชัดๆ” นางขมวดคิ้วขณะที่พยายามนึกหาวิธีประทับสัญญา นัยน์ตานางเปล่งประกายวูบและกัดนิ้วตัวเองให้เลือดออกในทันใด และหยดเลือดลงบนเปลือกไข่สีทอง
ทว่าหยดเลือดกลับไหลกลิ้งตามพื้นผิวไป ไม่ซึมลงไปในเปลือกไข่อย่างที่ควรเป็น
นางจ้องเขม็งขณะพึมพัมว่า “ว่ากันว่าก่อนที่สัตว์อสูรจะฟักออกมา การหยดเลือดใส่มันจะเป็นการทำพันธสัญญาไม่ใช่รึ? หรือว่าจะเล่าต่อกันมาผิดๆกันละนี่?”
นางจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะถอดใจ
“หืม? เสียงอะไรกัน?” นางเงี่ยหูฟังและมองไปรอบๆ ก่อนจะพบว่าเสียงแผ่วเบานั้นดูเหมือนว่าจะดังมาจากใต้พื้นดิน
ดังคาด เมื่อนางก้มลงมองและสำรวจพื้นดินบริเวณนั้นก็พบว่าดินบางจุดถูกดันขึ้น ราวกับว่ามีบางอย่างใต้ดินกำลังขุดขึ้นมา
“กระรอกดิน? ไม่จริงน่า! จะไปมีกระรอกดินใหญ่ขนาดนั้นได้ยังไงกัน!”
เฟิ่งจิ่วยัดไข่สีทองกลับเข้าไปในเสื้อก่อนที่จะเตรียมตัวกระโจนออกจากพื้นที่กำลังสั่น ทว่าทันทีที่ยื่นหัวออกมาพ้นเนินดิน นางก็เห็นชายวัยกลางคนอยู่ห่างไปไม่ไกลนักกำลังขี่กระบี่บินมาทางทิศที่นางอยู่ นางจึงก้าวถอยหลังโดยสัญชาติญาณ ทว่าก้าวที่ถอยหลังไปนั่นเหยียบลงบนดินที่ร่วนเป็นโพรง ทำให้นางเสียหลักล้มลงและร่วงลงไปในโพรงใต้ดิน
“อ๊าาาาา!”
นางร้องออกมาอย่างตกใจ ทุกอย่างรอบกายพลันมืดสนิท นางตกลงมาในหลุมอันลาดชันและไถลลงไปอย่างรวดเร็วจนไม่อาจตอบสนองอะไรได้ทัน
ขณะเดียวกัน บนพื้นดินที่เฟิ่งจิ่วเพิ่งจะตกลงไป กระรอกดินสองตัวยื่นหัวออกมาและส่งเสียงให้กันเล็กน้อย ก่อนจะหันซ้ายหันขวาแล้วกลับลงไปขุดดินกลบหลุมที่อยู่บนพื้น
ชายวัยกลางคนขี่กระบี่วนเพื่อหาต้นกำเนิดเสียงที่ได้ยินเมื่อครู่ ทว่าก็ไม่เห็นหรือสัมผัสได้ว่าผู้ใดอยู่บริเวณนั้น เขาจึงถอนหายใจเฮือกใหญ่ “นี่ข้าหูแว่วไปเองงั้นรึ?”
เขาแผ่จิตออกไปสำรวจทั่วบริเวณอีกหลายครั้ง ทว่าก็ยังคงไม่พบสิ่งใด จึงขี่กระบี่บินจากไป
“อ๊าาาาาา…….”
ที่ใต้ดิน เสียงร้องด้วยความตกใจของเฟิ่งจิ่วสะท้อนก้องไปทั่วโพรง ขณะที่ร่างของนางยังคงไถลลงไป ทุกอย่างมืดสนิทจนไม่เห็นสิ่งใด ขณะที่นางไถลลงมาตลอดทางนางรู้เพียงว่าโพรงใต้ดินนี่หักเลี้ยวไปมาเท่านั้น ระหว่างทางที่กำลังลงมาเท้านางเหมือนจะไปเตะโดนตัวอะไรซักอย่างที่จนมันร้องเสียงแหลมออกมา และทำให้เจ้าก้อนเนื้อนุ่มนิ่มนั้นกลิ้งลงมาพร้อมกับนาง
'พลั่ก!
“โอ๊ย! อั่ก!”
นางร้องออกมาอย่างเจ็บปวดจากการที่ร่างถลาลงไปข้างหน้าด้วยแรงส่งจากการไถลลงมา ทว่านางมิได้ตกลงบนพื้น แต่กลับร่วงลงบนอะไรซักอย่างที่ดูเหมือนจะเป็นเนื้อนุ่มๆ
“โอ้ย โอ้ย! เจ็บชะมัด”
ร่างกายของนางเต็มไปรอยถลอกจากการไถลลงมาตลอดทาง จนทั่วทั้งร่างแสบร้อนไปด้วยความเจ็บปวด แม้กระนั้น เมื่อนางเห็นสายตาคู่เล็กๆจำนวนนับไม่ถ้วนที่เรืองแสงสีเขียวจางๆในความมืดจับจ้องตรงมา นางก็พลันกระโดดลุกขึ้นในทันที
“จี๊ด จี๊ด”
“จี๊ด จี๊ด จี๊ด จี๊ด”
[หนู?]
นางขนลุกพรึ่บ เสียงของพวกมันฟังดูเหมือนหนู ทว่าในความมืดมิดนางก็ยังสามารถเห็นเค้าโครงของพวกมันได้บ้าง ซึ่งมันดูไม่เหมือนหนูทั่วๆไป และมันยังกำลังเข้ามาล้อมนางมากขึ้นเรื่อยๆอีกด้วย
นางตระหนักว่าโพรงที่นางอยู่ตอนนี้นั้นใหญ่พอที่จะให้มนุษย์อยู่ได้เลยทีเดียว สายตาของนางพยายามสังเกตเจ้าพวกที่น่าจะเป็นสัตว์จำพวกหนูตรงหน้า และแล้วนางก็เกร็งจนตัวแข็ง เนื่องจากขนาดของมันไม่ธรรมดาเลยซักนิด
“กระรอกดิน!”
นางยกมือข้างหนึ่งขึ้นเพื่อเช็คให้แน่ใจว่าไข่สีทองในเสื้อยังอยู่ดี ส่วนอีกข้างก็เอื้อมไปไปที่ต้นขาเพื่อหยิบมีดออกมากำไว้แน่น…..
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
*กระรอกดิน (Pocket gopher) สัตว์ตระกูลหนู หน้าตาไม่น่ารักเหมือนชื่อ
เป็นสัตว์กินพืช มีฟันแทะที่ยื่นออกมา มักอยู่ในโพรงที่ขุดไว้อย่างเป็นระบบ
https://en.wikipedia.org/wiki/Gopher