จอมโจรผู้ยิ่งใหญ่ บทที่ 1:เกิดใหม่
[นิยายนี้แปลมาหลายปีแล้วนะครับ ช่วงแรกๆจะอ่านไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่ เพราะยังงงกับพวกสำนงสำนวนหรือการแทนสรรพนามครับ แต่ตอนหลังๆเริ่มดีขึ้นเยอะแล้วครับ เพราะงั้นจะเปิดตอนฟรีถึง 250 เลย ขออภัยจริงๆนะครับถ้าช่วงแรกอ่านไม่ค่อยรู้เรื่องหรือแบบงงชิบหายวายวอด ขออภัยจริงๆครับ]
1.การเกิดใหม่
“พี่ชายจะออกไปหางาน อยู่บ้านอย่าซนและทำตัวดีๆละ แล้วก็อย่าลืมทำการบ้านของน้องด้วย นี้ 10 เหรียญ อย่าลืมชื้ออาหารเช้านะ”
ที่หน้าประตูของบ้านเล็กๆหลังหนึ่งในย่านสลัม ลูหลี่ลูบศีรษะเด็กสาวคนหนึ่ง เขายิ้มอย่างอดไม่ได้และเช็ดเส้นผมของเธอ เขาต้องการที่จะได้เห็นน้องสาวของเขามีสุขภาพแข็งแรงและร่าเริงทุกๆวันเลยซะจริง
“ก็ได้ค่ะก็ได้ค่ะ” เด็กสาวบุ้ยปาก “เลิกเล่นกับผมของหนูได้แล้ว พี่กำลังทำให้มันยุ่งนะ”
ลูซินหยิบเสื้อโค้ชของลูหลี่และพยายามทำให้มันเรียบด้วยความใส่ใจ และเธอยังพูดเตือนเขาเหมือนผู้ใหญ่อีกว่า “ทำให้ดีที่สุดนะคะพี่ชาย มันอาจจะยากนิดหน่อย แต่หนูมั่นใจแน่ว่าพี่จะหางานได้ในวันนี้แน่นอนเลย”
“ไม่ต้องกังวลนะซินซิน พี่คิดว่าพี่ต้องหางานที่ดีได้แน่นอนและมันจะต้องได้รับเงินเดือนเยอะๆ และจะทำให้ซินซินมีชีวิตที่ดีขึ้น” ลูหลี่พูดในขณะที่กอดน้องสาวอยู่ เขาพูดอย่างเงียบๆในใจ “ฉันตัดสินใจแล้วว่าจะชีวิตนี้จะต้องไม่ยากจนและจะไม่ปล่อยให้เธอตายไปแน่”
“งั้นเมื่อไรที่ซินซินอายุมากขึ้น หนูก็จะทำงานและมีเงินมากมายขึ้นเหมือนกับพี่นะ” เด็กสาวพูดในขณะที่เธออยู่ในอ้อมกอดของพี่ชายและโบกกำปั้นเล็กๆไปมา
แม้ว่าเขาไม่เต็มใจที่จะออกไป แต่ลูหลี่ก็ได้บอกลาน้องสาวของเขา
ในรถบัสเขาเอื้อมมือเข้าไปในกระเป๋าเงิน ซึ่งมันเก่ามากและเมื่อเขามองไปที่มัน เขาก็ได้แต่ยิ้มอย่างขมขื่น
เงินที่เขาให้กับน้องสาวสำหรับอาหารเช้าได้มาอยู่ที่กระเป๋าของเขาเอง เขารู้ว่าน้องสาวเขาจะทำอย่างนี้ เธอน่าชื่นชมและน่ารักมากๆเชียวแหละ
ตอนนี้เป็นศตวรรษที่ 23 และวิทยาศาสตร์ได้ถูกพัฒนาโดยลีฟและเบาวน์ เทคโนโลยี AI ทุกประเภทเต็มไปทั่วทุกมุมโลกและการพัฒนาการนี้ได้ทำให้ชีวิตของผู้คนดีขึ้นอย่างมาก แต่ก็หมายความว่าแรงงานมนุษย์เริ่มด้อยไปแล้ว
การว่างงานพบเห็นได้ทั่วทุกที่ โดยเฉพาะคนที่เหมือนลูหลี่ คนแบบเขาที่มีฐานะชั้นล่างของสังคม สำหรับพวกเขาแล้ว การหางานที่มั่นคงเป็นเพียงได้แค่ความฝันเท่านั้น
ถ้ายังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง เขาก็คงที่จะว่างงานต่อไป
จนกระทั่งเขาได้เข้าร่วมสมาคมเกมในทีมที่เรียกว่า " หน่วยเก็บทองแห่งยูเนียน" ด้วยความโชคดีของเขา ในที่สุดเขาก็ได้มีชีวิตที่มั่นคง อย่างไรก็ตาม หลังจากเขาเข้าร่วมเกมที่เรียกกันว่า "รุ่งอรุณ" หนึ่งปีให้หลังจากการปล่อยตัวเกม เขาก็ไม่สามารถเป็นผู้เชี่ยวชาญได้ เนื่องจากความต่างของผู้ที่เล่นเกมมาก่อนนั้นใหญ่จนเกินไป
2ปีต่อมาน้องสาวของเขา ลูซินได้รับการตรวจพบว่าเป็นโรคร้ายแรงในระหว่างการตรวจร่างกายของโรงเรียน
ไม่ต้องพูดถึงการจ่ายค่ารักษาหลายล้านเหรียญคู่กับความจริงว่าในเกมเขาถูกตามล่าโดยสมาคมต่างๆเลย ลูหลี่จึงได้เพียงแค่มองดูน้องสาวเขาตายอย่างช้าๆ
ความรู้สึกมันแย่ซะยิ่งกว่าถูกมีดเสียบเสียอีก ลูหลี่ได้กอดน้องสาวเขาในขณะที่ร้องไห้หลายครั้ง
อย่างไรก็ตาม ชะตากรรมได้เปลี่ยนไปแล้ว
ในวันที่เขาได้รับข่าวจากน้องสาวของเขาที่กำลังป่วยหนักอยู่ ลูหลี่ก็ได้ร้องไห้เป็นเวลานาน ก่อนที่เขาจะเผลอหลับที่เตียงของน้องสาวเขาไป เมื่อเขาตื่นขึ้น เขาก็พบว่าเขาได้กลับมาสามปีในอดีต มันคือการกลับมาเกิดใหม่
เขารู้ว่าในขณะที่น้องสาวของเขายังคงมีสุขภาพดีอยู่ เขาควรหาเงินและหาเงินเป็นเงินจำนวนมากด้วย
ถ้าเขามีเงินมากพอที่จะจ่ายเงินที่เขาสามารถรักษาน้องสาวของเขาจากโรคร้ายของเธอได้ น้องเขาก็จะเหมือนกับเด็กคนอื่นๆและมีอายุยาวนานขึ้น
ถ้าเขามีเงินมากพอที่จะไม่ถูกพ่อแม่ของแฟนเขาดูหมิ่นเหยียดหยามเขาละก็นะ เขานั้นเคยถูกพ่อแม่ของแฟนถามว่า "แกไม่มีกระลาคลุมหัวและยังไม่มีหน้าที่การงานมั่นคงอีก ไม่มีรถไม่มีบ้าน แค่คำพูดของแกจะเหมาะอะไรกับเหม่ยเหม่ยของเราห๊ะ? "
ถ้าเขามีเงินมากพอที่เขาจะไม่ต้องใช่ชีวิตลำบากอีกต่อไป เขาก็จะไม่ลำบากอีกแน่นอน!!
วิธีที่ง่ายที่สุดในการหาเงินได้มหาศาลก็คือการชื้อลอตเตอรี่ อย่างไรก็ตาม ลูหลี่ก็รู้สึกเสียดายที่ไม่เคยคิดว่าเขาจะได้สัมผัสกับประสบการณ์เกิดใหม่เลยไม่เคยให้ความสนใจกับลอตเตอรี่มาก่อน ซึ่งตัวเขายังไม่เคยมีประสบการณ์กับตลาดหุ้นมาก่อนอีกด้วย เพราะเขาเป็นเด็กที่ยากจนและก็ไม่สามารถซื้อของแบบนี้ได้ นอกจากนี้ ตลาดหุ้นมันยังผันผวนมากจนคนจนๆอย่างเขาไม่กล้าลองอีก ...
หลังจากคิดแล้วคิดอีก ลูหลี่ก็รู้สึกหงุดหงิดที่คิดว่า การเกิดใหม่ของเขาแล้วจะรวยอีกครั้งมันช่างยากเย็นแสนเข็ญซะเหลือเกิน
สิ่งเดียวที่เขาดูเหมือนจะทำได้และสามารถทำได้ก็คือการเล่นเกมและเกม โดยเขาได้ใช้เวลาไปถึง 2 ปี กับเกมที่มีชื่อว่า "รุ่งอรุณ" ซึ่งจะได้รับการปล่อยตัวเกมออกมาในอีกไม่กี่วันข้างหน้า
ลูหลี่ได้ให้ความสำคัญกับการหางานที่เหมาะสมสำหรับเขามาก วันนี้เขาจะไปเยี่ยมชมสำนักงานใหญ่ของสมาคมดวงดาวแห่งดวงจันทร์ ซึ่งเขาได้ทำงานใน "ชีวิตก่อน" ของเขา
"สมาคมสตาร์มูน" มันไม่ได้เป็นหนึ่งใน 10 ของสมาคมเกมที่ยิ่งใหญ่และไม่ได้เป็น4อันดับสมาคมยอดนิยมของชาวจีน แต่มันเป็นสมาคมเกมที่สร้างขึ้นโดยกลุ่มนักศึกษามหาวิทยาลัย ผู้นำสมาคมทุกคนล้วนแล้วแต่มีพ่อแม่ที่ร่ำรวยมาก ดังนั้นพวกเขาจึงสามารถใช้เงินได้ตามที่พอใจ นั่นคือเหตุผลเดียวที่สมาคมของพวกเขายังคงมีขนาดใหญ่อยู่ได้
ย่านทะเลสาปเอซูถัดจากศูนย์การศึกษาระดับอุดมศึกษากว่างโจว เป็นหนึ่งในสถานที่ที่สวยงามที่สุดและรอบๆมันก็มีภูเขาอยู่ด้านหนึ่งและอีกด้านหนึ่งมีแม่น้ำและยังมีดอกเชอร์รี่ปูพรมพื้น ด้านหน้าของลูหลี่เป็นอาคารสำนักงานและด้านหลังเขาเป็นย่านวิลลา คงจะมีแต่คนรวยเท่านั้นแหละที่สามารถตั้งบริษัทของพวกเขาได้ที่นี่
ลูหลี่เดินเข้าไปในตึกและเห็นพนักงานต้อนรับที่แสนสวยมองตรงไปยังชุดของเขาด้วยความรังเกียจ จากนั้นเธอก็ได้บอกลูหลี่ว่าถึงคราวสัมภาษณ์ของเขาแล้ว
"ตอนนี้เราต้องการหาสมาชิกสำหรับหน่วยเดนตายของเราเท่านั้น สำหรับหน่วยเก็บทองแห่งยูเนียนของเรา เราไม่ต้องการสมาชิกเพิ่ม "ผู้สัมภาษณ์ของลูหลี่เป็นผู้หญิงที่แต่งกายประดับประดาด้วยแฟชั่น เธอวาดเล็บของเธอและพูดคุยโดยไม่ได้สนใจที่จะมองไปที่เขาเลยสักนิดเดียว
ที่เรียกว่า“หน่วยเดนตาย” ก็เพราะพวกเขาเป็นเพียงแค่โล่มนุษย์ การตายเป็นโหลในหนึ่งวันสำหรับทีมนี้เป็นเรื่องปกติสำหรับพวกเขา
เหตุผลที่ลูหลี่ต้องการหาสมาคมและเข้าร่วม เพราะจะได้สามารถใช้หมวกเกมได้ฟรี แม้ว่าสมาชิกหน่วยเก็บทองของยูเนียนจะไม่ได้มีโอกาสในอนาคตที่ดีนัก แต่อย่างน้อยพวกเขาก็สามารถไปได้ไวกว่าคนอื่น ผู้ที่อยู่ในทีมกล้าตายมักจะไม่ได้มีระดับสูงนัก เพราะมีการเสียชีวิตในเกมหลายครั้ง ซึ่งนั้นหมายถึงการสูญเสีย EXP จำนวนมาก
"แต่ผมมีความสามารถพอที่จะเข้าหน่วยเก็บทองของยูเนียน" ลูหลี่ไม่ยอมยอมแพ้และไม่ต้องการที่จะเข้าร่วมทีมเดนตาย ถ้าเขายอมแพ้ตอนนี้ แผนการของเขาที่จะหารายได้ก็จะพังลง เขาทำใจให้สงบลงในขณะที่เขาพูดอย่างเย็นชาว่า "ถ้าคุณยินดีที่จะให้ผมเป็นส่วนหนึ่งของหน่วยเก็บทองของยูเนียน ผมสัญญาเลยว่าจะหาเงินได้อย่างน้อย 20 เหรียญทองต่อสัปดาห์ ... "
"อะไรนะ? 20 ทองงั้นเหรอ?! "หญิงสาวคนนั้นตกใจมากจนบังเอิญแวกเล็บไถลไปบนใบหน้าของเธอเอง
แม้ว่าเกมรุ่งอรุณจะได้รับการสร้างสรรค์ขึ้นโดยใช้เทคโนโลยีเกมเสมือนที่ทันสมัยที่สุดและมีนักพัฒนาเกมระดับโลก แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะได้รับการปล่อยตัวเกมโดยไม่ต้องมีการทดสอบเบต้า อย่างไรก็ตาม มีผู้คนจำนวนมากไม่ได้รับเลือกสำหรับการทดสอบเกมเวอร์ชั่นเบต้าและส่วนมากแล้วการทดสอบเบต้าจะไม่ส่งผลอะไรต่อตัวเกมมากนัก
แต่ในเวลาเพียงไม่กี่วัน สิ่งที่ผู้เล่นทุกคนในเกมตระหนักได้ว่ามันเป็นเรื่องยากอย่างไม่น่าเชื่อก็คือการหาเงินภายในเกม
สำหรับผู้เล่นปกติแล้ว พวกเขาไม่สามารถแม้แต่จะหาเงินให้เพียงพอกับค่าใช้จ่ายได้เลย สมาชิกของหน่วยเก็บทองแห่งยูเนียนที่มีทักษะหรือประสบการณ์ก็ทำได้เพียงหาเงินไม่กี่เหรียญทองต่อวันได้เท่านั้น
ตามการประมาณการของผู้เล่นที่มีประสบการณ์ อย่างน้อยก็ต้องใช้ 100 ทองในการจัดตั้งสมาคม แม้ว่าจะมีสมาชิกหน่วยเก็บทองของยูเนียนจำนวน 100 คนทำงานทั้งกลางวันและกลางคืน โดยสมมติว่าพวกเขาไม่ได้ใช้เงินไปกับอะไรเลย แต่ก็คงต้องใช้เวลาอย่างน้อยหนึ่งสัปดาห์จึงจะหาเงินได้เป็นจำนวน 100 ทอง
แล้วไอ้ผู้ชายคนนี้ได้ให้สัญญาว่าเขาจะหาเงินมาอย่างน้อย 20 ทองในหนึ่งสัปดาห์เนี่ยนะ!
20 ทองมันเท่ากับ 200,000 ทองแดงเลยนะ!!!
"คุณเคยเป็นส่วนหนึ่งของการทดสอบเบต้างั้นเหรอ? แล้วคุณมีวิธีหาเงินด้วยใช่ไหม?"หัวใจของผู้สัมภาษณ์เต้นกระหน่ำ เธอถามคำถามที่เธอสงสัยออกมาในทันที
ลูหลี่ได้เผยรอยยิ้มลึกลับพร้อมแกล้งทำเป็นมีความลับบางอย่าง
"คุณอูเจียนค่ะ โปรดเข้ามานี้หน่อยค่ะ มีอะไรบางอย่างที่จะต้องพูดด้วย ... อืม มีผู้สมัครขอเข้าหน่วยเก็บทองของยูเนียนและเขายังบอกว่าเขาสามารถหาเงินได้ถึง 20 ทองในหนึ่งสัปดาห์ ฉันคิดว่าเขาคงพบข้อผิดพลาดบางอย่างในตัวเกม (Bug) "ผู้สัมภาษณ์สาวไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเรียกหัวหน้าของเธอมา
ไม่นานนัก พวกเขาก็ได้ยินเสียงฝีเท้าจากด้านนอก
คนที่มาถึง ได้แก่ อูเจียนผู้ซึ่งเป็นหัวหน้าของสมาคมสตาร์มูน และอีกสองสามคน จากประสบการณ์สองปีของลูหลี่ในสมาคมสตาร์มูน เขารู้จักคนทั้งหมดนี้ เพราะว่าพวกเขาเป็นสมาชิกระดับสูงของสมาคม
“โอ้? อย่าบอกฉันนะว่าคนที่สามารถหาเงินได้ 20 ทองต่อสัปดาห์จะเป็นชายหนุ่มคนนี้”ชายหนุ่มคนหนึ่งที่อยู่ติดกับอูเจียนตะโกนออกมา ชื่อในเกมของคนๆนี้คือ บุหรี่ครึ่งมวน และเป็นหัวหน้ากลุ่มโจรของสมาคมดวงดาวแห่งดวงจันทร์ เขาเป็นคนที่ใจร้อนและหุนหันพลันแล่นพอสมควร
"สิ่งที่แกพูดเป็นความจริงหรือ? แล้วแกมีวิธีการอะไรยืนยันว่าจะมีได้รับเงิน 20 เหรียญทองต่อสัปดาห์? แกแน่ใจหรือว่ากำลังพูดถึงเกม"รุ่งอรุณ"และไม่ได้พูดถึงเกมอื่นอยู่?"ใบหน้าของอูเจียนค่อนข้างน่าเกลียด เขาเหมือนจะได้พบเข้ากับความหวังอันหริบหรี่ แต่เมื่อได้พบกับลูหลี่ ก็ดูเหมือนว่ามันจะพลันหายไปสิ้น
รูปลักษณ์ภายนอกของลูหลี่ธรรมดามากและใบหน้าของเขาก็ธรรมดาเช่นเดียวกัน เสื้อผ้าของเขามีรอยเหี่ยวย่นและมีด้ายยื่นออกมา ใครๆสามารถบอกได้ทันทีว่าเขาเป็นชนชั้นด้านล่างของสังคม
"ถึงแม้ผมจะไม่มีหลักฐานว่าผมทำได้ แต่ถึงผมจะทำไม่ได้ คุณก็ไม่มีอะไรจะต้องเสียอยู่แล้วไม่ใช่หรือไง?" ลูหลี่หันหน้าเข้าหากลุ่มคนที่แสนร่ำรวยและมีพรสวรรค์มากมาย แต่ลูหลี่นั้นไม่ได้มีลักษณะเหมือนคนที่อยู่ที่สลัมและชนชั้นล่างของสังคมเลย เขาหัวเราะอย่างเงียบๆ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความมั่นใจอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
ติดตามนิยายได้ที่เพจ:แปลนิยายแบบมือใหม่
