ตอนที่74
ฉันและพี่เบสเดินเขาไปยังข้างในสถานีก่อนจะพบว่ามันเป็นห้องๆห้องๆไปเลย
“เราจะไปทางไหนไปหาใครล่ะแล้วใครจะช่วยเราในการทำงานพวกนี้”
ฉันก็ไม่เคยเข้ามาที่นี่มาก่อนเนอะก็เลยไม่รู้ว่ามันควรเริ่มต้นยังไงดี
“เดินตรงไปข้างหน้าแล้วก็เลี้ยวซ้ายจะไปเจอกับห้องของญาติฉันแล้วเดี๋ยวทุกอย่างจะดีขึ้นเอง”
นี่มีญาติเป็นคนในแวดวงการนี้ด้วยหรอเนี่ย รวยแล้วยังมีญาติรวยอีก ถ้าเกิดเป็นที่บ้านฉันพวกเขาคงไม่สนใจกันแบบนี้หรอก นอกจากจะพูดว่า...
[นี่พี่ชายผมขอยืมตังหน่อยสิ] หรือไม่ก็ [น้องพี่ขอยืมตังหน่อยเดียวเอามาคืน]
สุดท้ายก็ไม่มีตังมาคืนพวกเราจนได้ แต่ยังไงญาติก็คือญาติจะไปว่าอะไรเขามากไม่ได้หรอก พวกเราเดินกันไปจนสุดทางตามทางที่บอกก่อนที่พี่เบสจะเปิดประตูเข้าไปในห้องๆหนึ่ง แล้วพบกับผู้ชายคนหนึ่งแก่ๆหน่อยมีอายุนิดๆกำลังนั่งทำงานอยู่
“สวัสดีครับคุณอาผมเองเบสลูกของพี่ชายอาอะครับ”
พอพูดจบเท่านั้นแหละเขาก็รีบเงยหน้าขึ้นมามองในทันที ก่อนจะยิ้มออกมาแล้วก็ลุกพรวดขึ้นมากอดพี่เบส
“แหมะไอ้หลานชายไม่ได้เจอกันนานหล่อมากแถมโตขึ้นเยอะเชียว เป็นดาราได้เลยนะเนี่ยแนะนำให้เข้าวงการเลยนะ”
ใช่พี่เบสหล่อมากหล่อวัวตายควายล้มเลยล่ะ
“ไม่เอาหรอกครับผมไม่ชอบไปทางนั้น ผมทำงานที่โรงแรมนั่นแหละดีแล้วสบายกว่าเยอะ ถ้าเป็นดาราขึ้นมาก็ต้องหมกตัวเงียบๆแถมต้องเหนื่อยอีกไม่เอาหรอกครับ”
ก็แบบนี้แหละน่าคนมันไม่อยากเป็นดารา แถมยังขี้เกียจอีกไม่เป็นนั่นแหละดีแล้ว
“เอาเถอะๆเออ..แล้วผู้หญิงคนนี้เป็นใครกันล่ะหรือว่าจะเป็นแฟนของแกหรอ”
ห้ะว่าไงนะเมื่อจะกี้คุณอาเขาว่าฉันเป็นแฟนของพี่เบสหรอ
“เปล่าครับเพื่อนน่ะครับ เขาไม่อยากเป็นแฟนกับผมหรอกดูจากทรงแล้วคงได้แค่เพื่อนแฮะๆ”
ดูคำพูดเข้าไม่ต้องมาพูดให้ใจอ่อนเลยนะยังไงก็ไม่มีทางเป็นไปได้หรอก
“โอ้หรอหนูชื่ออะไรล่ะ อาชื่อเติ้ลนะเป็นอาของไอ้เบสมัน”
ฉันยกมือไหว้อาของพี่เบสในทันทีที่เขาแนะนำตัวให้กับฉัน
“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะหนูชื่อว่าปอยเป็นเพื่อนร่วมงานกันน่ะค่ะ”
คุณอาเขายิ้มให้ก่อนจะเชิญให้พวกเราทั้งสองคนเข้าไปที่ห้องของคุณอาก่อน
“ว่าไงมีเรื่องอะไรมาให้อาช่วยหรอทำไมถึงมาที่นี่ล่ะ”
พอเห็นแบบนี้แล้วก็ไม่อยากจะรบกวนอาแกเท่าไหร่เลยแฮะ
“เรื่องจะขอแถลงข่าวเกี่ยวกับโรงแรมนิดนึงเพราะจะจัดฉลองกันน่ะครับ แล้วย้ายที่ต้องการให้แขกรู้เกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ด้วยมันไม่มีทางแก้ก็เลยคิดว่ามาขอให้คุณอาช่วยน่ะครับ”
เขาคงไม่ยอมหรอกดูจากท่าทางมีหวังโดนไล่กลับไปแน่เลยอะ
“ได้สิ” เดี๋ยวก่อนสิให้ง่ายๆเลยหรอจะสุดยอดไปไหนเนี่ยเป็นคนใจดีชะมัด
“ถ้าเรื่องแค่นี้ให้หลานไม่ได้ก็ไม่ควรเป็นเจ้าของที่นี่แล้วล่ะนะจะทำอะไรเชิญเลยเดี๋ยวให้เด็กมันจัดเตรียมทุกอย่างให้”
สุดยอดนี่เราจะได้ทำมันจริงๆหรอเนี่ยต้องขอบคุณคุณอาเขาแล้วล่ะ-