ตอนที่ 114 รางวัลคือ เดท

การเดินทางด้วยยานอวกาศนั้นค่อนข้างยาวนานและน่าเบื่อ คนส่วนมากจะเลือกไปที่ยิมไม่ก็ร้านเน็ตเพื่อฆ่าเวลา

แม้จุดหมายปลายของหานเซิ่นคือดาวเหยี่ยวซึ่งอยู่ไม่ไกล แต่มันก็ยังใช้เวลาหลายวัน

หานเซิ่นเบื่อที่จะนั่งอยู่เฉยๆ เขาเลยตัดสินใจว่าจะไปโรงยิม แต่ทันใดนั้นเขาก็เห็นเด็กผู้หญิงที่นั่งตรงข้าม กำลังใช้คอมของเธอเล่นเกมหัตถ์พระเจ้าออนไลน์อยู่

หานเซิ่นคิดว่ามันคล้ายๆกับเกมหัตถ์พระเจ้าที่เขาเคยเล่นที่สถานี แต่ต่างกันตรงที่ภาพโฮโลแกรมที่เขาเล่นนั้นกว้างกว่า ส่วนที่เธอเล่นนั้นมีขนาดเล็ก และสามารถเล่นได้ด้วยมือเพียงข้างเดียว

นิ้วอันเรียวยาวของเธอกำลังจิ้มไปยังจุดที่ปรากฏขึ้นมาด้วยความเร็วที่สูงมาก

แต่มันก็ยังมีส่วนที่หานเซิ่นไม่เข้าใจ เพราะนอกจากจุดแสงที่ปรากฏขึ้นมาแล้ว ยังมีรูปฝ่ามือที่พยายามแย่งเธอจิ้มไปยังจุดที่ปรากฏขึ้นมาด้วย ซึ่งมันแตกต่างจากที่เขาเคยเล่นที่สถานี

หลังจากที่ยืนดูอย่างสักพัก หานเซิ่นก็เริ่มเข้าใจว่ามันคือ เกมหัตถ์พระเจ้าออนไลน์มินิเวอร์ชั่น ส่วนอันที่เขาเคยเล่นนั้นเป็นเวอร์ชั่นสำหรับเล่นคนเดียว

หลังจากที่เธอเล่นจบรอบแล้ว เธอก็หันมาเห็นหานเซิ่นที่กำลังมองเธออยู่ เธอมองไปที่เขาด้วยสายตาเย็นชา

หานเซิ่นจ้องไปที่เธอแบบตาไม่กระพริบ เขาคิดว่าเธอน่าจะอายุพอๆกับเขา ไม่ก็อาจจะมากกว่านิดหน่อย เธอสวมชุดยูนิฟอร์ม ใบหน้าของเธอหวานและเรียบเนียนเหมือนกับเซรามิกสีขาว เธอมีริมฝีปากขนาดเล็กสีแดงและผมสีดำ

เธอมองเขาด้วยสายตาที่เย็นชา แต่หานเซิ่นก็ยังคงจ้องเธออยู่ เธอทำเป็นไม่สนใจและเริ่มเล่นเกมต่อ

หานเซิ่นยืนขึ้น และเดินเข้าไปข้างๆเธอ จากนั้นเขาก็พูดพร้อมกับยิ้ม

"พี่สาว คุณเป็นนักเรียนของเหยี่ยวดำใช่รึป่าว?"

เธอหันมามองหานเซิ่นด้วยความประหลาดใจ

"นายเองก็เป็นนักเรียนของเหยี่ยวดำงั้นหรอ?"

"ตอนนี้ยังไม่ใช่ แต่ผมกำลังจะไปสอบ" หานเซิ่นตอบ

พอเธอได้ยินคำตอบเธอก็เลิกสนใจหานเซิ่น ในแต่ละปีมีคนจำนวนมากที่ต้องการจะสอบเข้าเหยี่ยวดำ แต่จำนวนคนที่สอบติดในแต่ละปีนั้นอยู่ที่ 1 ใน 1000

เธอคิดว่าหานเซิ่นก็เป็นแค่คนที่จะไปลองสอบเหมือนกับคนอื่นๆ ไม่ได้ดีเด่นอะไร

"พี่สาวกำลังเล่นเกมอะไรอยู่หรอ? มันดูคล้ายๆกับเกมหัตถ์พระเจ้าที่ผมเคยเล่นเลย ซึ่งผมเซียนเกมนี้มาก" หานเซิ่นไปนั่งข้างๆเธอ และเริ่มชวนคุย

เธอหันกลับมามองหานเซิ่นพร้อมกับยิ้ม "งั้นก็อย่าถามเลย มาเล่นดวลกันดีกว่า"

เธอยอมรับทุกคนที่รู้จักเกมนี้ ซึ่งมันเป็นเกมเฉพาะของโรงเรียนทหาร การที่หานเซิ่นพูดถึงเกมนี้ ทำให้เธอเริ่มสนใจเขาขึ้นมา

"เล่นเฉยๆมันก็น่าเบื่อ มาเดิมพันกันหน่อยน่าจะสนุกกว่า" หานเซิ่นพูด

"ก็ได้ ถ้านายชนะฉันจะยอมไปเดทกับนายก็ยังได้" เธอพูดและยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ออกมา

"งั้นถ้าคุณแพ้ คุณจะยอมเป็นแฟนผมงั้นหรอ?"

หานเซิ่นมองไปที่เธอด้วยความประหลาดใจ เขาไม่อยากเชื่อว่าเธอจะพูดอย่างนั้นออกมา ดูเหมือนว่าเธอจะมั่นใจในฝีมือมาก

เธอมีใบหน้าที่หวาน รูปร่างดี และขายาว เธอเป็นผู้หญิงที่สวยจริงๆ

ตอนนี้เธอยังดูเป็นเด็กอยู่ แต่ในไม่อีกกี่ปีข้างหน้า เมื่อเธอโตขึ้นเธอจะน่าดึงดูดไม่ได้ด้อยไปกว่าซินเสวียน

ผู้หญิงอย่างเธอจะกลายเป็นคู่เดทของเขา ถ้าหากเขาชนะเธอได้ มันเป็นข้อเสนอที่น่าจูงใจไม่น้อย

"แน่นอน ฉันจีเหยียนหรันรักษาคำพูดเสมอ ถ้านายสามารถเข้าเหยี่ยวดำได้ นายสามารถไปถามกับใครก็ได้" จีเหยียนหรันยิ้ม

ที่เหยี่ยวดำ จีเหยียนหรันเป็นประธานของชมรมหัตถ์พระเจ้า และฝีมือของเธอก็ติด 1 ใน 10 ของเหยี่ยวดำ แม้แต่พวกมืออาชีพก็ยังไม่มั่นใจว่าจะชนะเธอได้ ไม่ต้องพูดถึงหานเซิ่นที่ยังไม่เข้าเหยี่ยวดำด้วยซ้ำ

"ดี งั้นมาเริ่มกันเลย" หานเซิ่นไม่อยากจะพลาดโอกาสนี้ไป เขามีโอกาสได้เดทกับผู้หญิงที่น่ารักขนาดนี้ก่อนจะเข้าเหยียวดำเสียอีก โอกาสแบบนี้ไม่ใช่หาได้ง่ายๆ

"เนื่องจากมันคือการเดิมพัน และนายก็มีโอกาสได้เดทกับฉัน แล้วถ้าเกิดนายแพ้ นายจะเสนออะไร?" จีเหยียนหรันยิ้มหวานๆให้เขา

"ถ้าผมแพ้ ผมจะยอมเป็นแฟนของคุณก็ได้ มันฟังดูยุติธรรมดีใช่ไหม?" หานเซิ่นพูด

จีเหยียนหรันจ้องไปที่เขาและพูด "ไม่ต้องถึงขั้นนั้นหรอก ถ้านายแพ้อย่างโผล่หน้ามาให้ฉันเห็นอีก ตั้งแต่ตอนนี้จนถึงดาวเหยี่ยว"

"ตกลง" หานเซิ่นพยักหน้า

หานเซิ่นเห็นการเล่นของจีเหยียนหรันแล้ว เขาคิดว่าเธอยังอ่อนกว่าเขา เขามั่นใจว่าจะชนะ

"แล้วไอดีในเกมของนายอะไร? ฉันจะได้แอดไป และชวนนายเข้ามา"

จีเหยียนหรันต้องการไล่หานเซิ่นไปให้ไวที่สุดเท่าที่จะทำได้

"ต้องขอโทษด้วยพี่สาว ผมไม่เคยเล่นเกมหัตถ์พระเจ้าในเวอร์ชั่นนี้มาก่อน คุณจะช่วยดูให้ผมก่อนได้ไหมว่าต้องยังไง?" หานเซิ่นพูด

เขาเคยเล่นที่เครื่องเล่นในสถานี แต่ไม่เคยเล่นผ่านคอม

"นายไม่รู้ว่าต้องทำยังไงจริงดิ?" จีเหยียนหรันไม่เชื่อเขา

"อะไรคือชื่อที่ผมควรจะค้นหา?" หานเซิ่นเปิดคอมขึ้นมา

"เอ่อ ฉันจะรอดูว่านายจะแกล้งไม่รู้ได้อีกนานแค่ไหน"

จีเหยียนหรันไม่เชื่อหานเซิ่น แต่เธอก็ไม่ได้โกรธ เธออยากดูว่าเขาจะเล่นละครไปได้นานแค่ไหน ดังนั้นเธอจึงบอกเขาว่าจะต้องเข้าเกมยังไง

แต่แล้วเธอก็ต้องช็อค เพราะหน้าต่างที่เด้งขึ้นมาบนหน้าจอของหานเซิ่นเป็นหน้าวิธีการเล่น ซึ่งมันจะปรากฏเฉพาะคนที่เพิ่งเข้าเล่นครั้งแรกเท่านั้น

"นายไม่เคยเล่นหัตถ์พระเจ้าจริงๆหรอเนี่ย?" จีเหยียนหรันมองที่หานเซิ่นอย่างแปลกใจ

"ไม่เคยเล่นเวอร์ชั่นนี้ แต่ผมเคยเล่นเวอร์ชั่นสำหรับเล่นคนเดียว" หานเซิ่นตอบ

"2 เวอร์ชั่นนี้ค่อนข้างแตกต่างกัน แต่นายก็ยังกล้ามาเล่นกับอีกฉันเนี่ยนะ ทั้งๆที่ไม่เคยเล่นโหมดดวลกัน?" จีเหยียนหรันทั้งช็อคทั้งขำ