Chapter 81 - การะเบิดครั้งใหญ่
Chapter 81 - การะเบิดครั้งใหญ่
ตรงๆ...
ลั่วเทียนมีท้องที่เต็มไปด้วยไฟ.
กลับไปเมื่อก่อนหน้านั้นที่เขาพยายามเลียนแบบหนังในการหลบหนีราชันย์ผีดิบ เขาไม่คิดเลยว่าสัตว์ปีศาจจะเลียนแบบเขาและเล่ยไปรอบๆ มันทำให้ลั่วเทียนอายมาก.
แล้วก็ไล่ตามเขา.
ไม่มีทางเลือก เขากระโดดลงจากน้ำตก ถ้าชีวิตเขาไม่มีพร เขาจะตายที่สระน้ำเบื้องล่าง.
ราชันย์ผีดิบพันปีได้ทำให้เขาโกรธมาก.
ดังนั้นเมื่อเขาได้เคลื่อนไหวแล้วลั่วเทียนได้ใช้ทักษะต่อสู้ที่แข็งแกร่งทั้งสองของเขา จากนั้นเขาก็ได้ระบายออก: “ใครบอกให้เจ้าเบ่ง? มาข้างหน้า มาเบ่งต่อหน้าบิดาอีกครั้ง!”
เสือ-สิงห์คำรามขยี้วิญญาณ.
นี่เป็นการโจมตีด้วยคลื่นเสียงเพื่อทำให้เกิดอาการงงงวย
ระยะเวลาความมึนงงจะเพิ่มตามเลเวลสกิล.
ทักษะการต่อสู้นี้สามารถใช้กับทักษะอื่นๆได้.
หลังจากเปิดใช้ เสือ-สิงห์คำรามขยี้วิญญาณ ราชันย์ผีดิบ ก็อยู่ภายใต้ผลกระทบที่สยอดสยอง ลั่วเทียนไม่ลังเลและตามมาด้วยเสียงที่โหดร้ายจากการโจมตีสุดแกร่งของกระทิงเดือดฟ้าคะนอง-หมื่นฟ้าคำราม.
การโจมตีแบบไหนที่ผีดิบกลัวมากที่สุด?
หนึ่งในนั้นคือ คลื่นไฟฟ้า!
ภายในเกมส์ตราบเท่าที่เขาเป็นมอนเตอร์ที่เกี่ยวข้องกับอันเดต จุดตายของมันมักจะเกี่ยวข้องกัยไฟฟ้า.
แม้ว่าการใช้พลังปราณของหมื่นฟ้าคำรามลั่วเทียนก็ไม่สนใจ ขอเพียงแค่ฆ่ามัน.
“บูม~...”บูม~...”
“บูม~...”
หมื่นฟ้าคำรามที่ส่งเสียงดังนับไม่ถ้วยทำให้คลื่นไฟฟ้ากระเพื่อมออกไป
หลายสิบกิโลเมตร ทั้งนกและสัตว์ปีศาจร้องกันระงม.ท่ากลายฟ้าแลบป้าผ่า ลั่วเทียนหัวเราะอย่างตื่นเต้น. “555… วิธีนี้มันเลือดเย็นโครตๆ! มันสมควรที่จะได้รับทักษะของกระทิงเดือดฟ้าคะนองจริงๆ!”
“ทรงพลังมาก....พี่ใหญ่คนนี้ชอบมาก! 555…”
ใจกลางฟ้าผ่า...
ราชันย์ผีดิบพันปีเหมือนมนุษย์ที่กำลังถูกฟ้าผ่า แขนของมันเต้นไปรอบๆตัวและร่างกายของมันก็เปลี่ยนเป็นสีดำพร้อมกับควันที่ลอยออกมา จากตาทั้ง 6 มี 3 ดวงที่บอดไปและมีเลือดสีแดงไหลออกมา ท่าทางมันทำให้ดูน่าเกลียดยิ่งขึ้นด้วยการผสมผสานของความสะอิสะเอียน.
“วันแย่ๆของเจ้าก็เกิดขึ้นได้เหมือนกัน!”
“กลับไปหลังจากที่ไล่บิดาคนนี้ตกหน้าผา ตอนนี้ก็ถึงคราวของเจ้าแล้ว” ลั่วเทียนได้แสดงความภูมิใจและตื่นเต้นบนใบหน้าของเขา.
เมื่อฟ้าผ่าหยุดลง ลั่วเทียนก็ตะโกน: “เจ้าอ้วน ถึงเวลาแก้แค้น!”
“ย่าเจ้า!”
ฟางเล่ยตะโกนเพราะว่าเขาไม่อาจรอได้.
เขาหยิบดาบขึ้นมาและกระแทกขาที่เต็มไปด้วยไขมันของเขา จากนั้นเขาก็พุ่งไปยังราชันย์ผีดิบคล้ายกับปรมจารย์ปราบผี.
ในเวลาเดียวกัน...
ลั่วเทียนทิ้งหมัดลงและรีบวิ่งออกไป ร่างกายของเขาเหมือนเงาวูบวาบในสายลมทำให้เกิดภาพเบอลโดยที่ไม่มีใครบอกได้.
“
พยัคฆ์สายฟ้าจู่โจม!“บิดาคนนี้จะสับเจ้าเอง!”
ทั้งสองคนแทบจะเข้าไปในเวลาเดียวกัน.
ช่วงเวลานั้นก็พูดคำเดียวกันออกมา:หากเจ้าไม่ป่วย มาให้ฆ่า.(<<ประโยคนี้หมายความว่าหากว่าป่วยลุกไม่ไหวก็ตายไปซะ ประมาณนี้/ผู้แปล)
ราชันย์ผีดิบพันปีได้รับความมึนงงจากสองทักษะก่อนหน้านี้ ดังนั้นจึงไม่มีเวลาเพียงพอที่จะตอบโต้ ไม่คิดเลยทั้งสองจะเติบโตอย่างรวดเร็วในเพียงไม่กี่วัน.
“ชวิ้ง~!”
“บูม~!”
ใบมีดกระดูกใหญ่ได้สับลงมา ที่บนหัวของราชันย์ผีดิบ.
ใบมีดนี้ไม่เหมือนใบมีดก่อนหน้า.
ความแข็งแรงของมันไม่ใช่ความแข็งแรงก่อนหน้า.
แม้ว่ากระดูกจะแตกหลังจากที่มันสับลงไปแล้ว.
แต่...
มีเพียงเล็กน้อยที่ทำให้เกิดบาดแผลจากหัวของราชันย์ผีดิบ การบาดเจ็บไม่นับเป็นอะไร.
การป้องกันแบบนี้...
เป็นไปม่ได้!
ราชันย์ผีดิบพันปีไม่รู้สึกเจ็บปวดแม้แต่น้อย ความเจ็บปวดคืออะไร? มันไม่เคยมีความคิดเหล่านี้เพราะไม่มีความเจ็บปวดไหนที่จะส่งสัญญาณไปที่สมอง.
หัวใจของลั่วเทียนบีบรัด แต่กำปั้นของเขายังคงหนักหน่วง
การโจมตีทุบไปที่หน้าอกของราชันย์ผีดิบพันปี.
“ปัง~!”
ยุบลงไป 2 นิ้วเป็นรอยนิ้วทั้ง 4 ที่หน้าอกของราชันย์ผีดิบ แต่มันก็เพียงถอยหลังไปสองก้าว.
ตาที่เหลืออีก 3 ดวงจ้องมองมาที่พวกเขาและริมฝีปากของมันมีร่องรอยของเลือดแตกออกเป็นรอยยิ้ม มันยิ้ม มันยิ้มอย่างเย้ยหยัน ราวกับพูดว่า: “นี่คือแรงที่มีทั้งหมดของพวกเจ้า? อ่อนแอเกินไป อ่อนแออย่างมากที่สุด.”
สิ่งนี้เป็นรอยยิ้มจริงๆ.
พวกเขาถูกเยาะเย้ยโดยสัตว์ปีศาจ.
แม้ว่าลุงจะอดทนได้ แต่ป้าจะไม่ทน!
ความโกรธของลั่วเทียนระเบิดออกมา เขาตะโกน: “เจ้าอ้วน ออกไปให้พ้นทาง ข้าจะจัดการมันคนเดียว!”
ฟางเล่ยตกใจ แต่เขาก็ยังคงทำต่อ: “นายท่าน ไอ้ตัวนี้กลัวไฟฟ้า ท่านต้องการให้ฆ่า…”
“ไม่จำเป็น!”
“ไอ้เจ้านี่บังอาจเยาะเย้ยข้าหรอ? ข้าต้องการให้วิญญาณของมันสลายไปอย่างสมบูรณ์และตลอดกาล!” ลั่วเทียนปฏิเสธฟางเล่ยตรงๆ
.
ฟางเล่ยกินแกนปีศาจของกระทิงเดือดไปโดยไม่ตั้งใจ ทำให้การโจมตีของเขามีไฟฟ้าเล็กน้อยเมื่อเขาโจมตี.เห็นได้ชัดถึงความก้าวหน้าของเขา เขามีความสามารถในการปล่อยไฟฟ้าออกมาโจมตีได้.
ลั่วเทียนมีความสงสัยเล็กหน่อยว่ารอยสักที่อยู่หลังหัวล้านของฟางเล่ย อาจจะเป็นนายแห่งสายฟ้าของเทพจีน เทพเจ้าสายฟ้า!
ตาทั้งสามดวงของราชันย์ผีดิบเปลี่ยนไปเมื่อรอยิ้มหายไป.
ร่างกายของมันระเบิดออกด้วยพลังสีแดง.
เจตนาฆ่า!
ความมุ่งมั่นของเจตนาฆ่า!
มันเหมือนกับภูเขานับหมื่นปีได้บดขยี้ดวงวิญญาณของลั่วเทียนทั้งหมด ทันใดนั้นดวงตาของเขา แก้วหู และทะเลสติกับอวัยวะภายในของเขาเริ่มบวม.
ถ้ายังเป็นอย่างนี้ต่อไป ร่างกายของเขาอาจจะระเบิดออก.
ราชันย์ผีดิบส่งสายตาราวกับเป็นการดูถูกว่าทั้งหมดนี่เป็นเรื่องตลก มันดูถูกมนุษย์ตรงหน้าราวกับจะพูด: “มดน้อยเจ้าต้องการสู้กับข้า? หาที่ตาย!”
“เชี่ย!”
ลั่วเทียนคำรามไปบนฟ้า: “Level 2 เบอร์เซิร์ก!”
“
หมื่นฟ้าคำราม!”
“หมื่นฟ้าคำราม!”
หมื่นฟ้าคำราม!”เมื่อมันหมดคูลดาวน์ลั่วเทียนก็เปิดใช้งานทักษะการต่อสู่ทีละอย่างจากพวกมัน ภายในเวลาไม่ถึงหนึ่งนาทีมีการทับซ้อนของหมื่นฟ้าคำรามอยู่หลายครั้ง.
ลั่วเทียนดูเหมือนคนบ้าในตอนนี้.
เอาหล่ะ มันไม่เหมือนอย่างนั้น ลั่วเทียนแทบจะเป็นบ้าในตอนนี้ เขาเป็นคนบ้าที่สุด มากที่สุด เท่าที่จะเป็นไปได้ เพื่อที่จะได้ฆ่าเจ้า.
ถูกหยุดยั้งด้วยเจตนาฆ่ามันไม่สบายมากนัก.
ถ้าเขาไม่ได้ปลดปล่อยความรู้สึกอึดอัดนี้ เขาก็จะตาย.
ทุกอย่างย่อมมีจุดเริ่มต้น...
การเปลี่ยนแปลงที่ดวงตาของราชันย์ผีดิบและการยั่วยุดูถูกเหมือนจะหมายความว่า “บิดายืนอยู่ที่นี่และไม่ได้ทำอะไรเลย แต่เจ้าก็ยังไม่อาจฆ่าบิดาคนนี้ลงได้.”
และตอนนี้สัญญาณความตกใจเริ่มมี ร่างทั้งร่างของมันแสดงให้เห็นถึงควันสีขาวและชิ้นเนื้อที่ถูกย่างปลิวไปมาหลังจากที่ถูกสายฟ้าฟาดลงมาบนร่างกายอย่างเด่นชัด.
ในที่สุดร่างกายของมันเริ่มที่จะบิดเบี้ยว:ตาทั้ง6ถูกปิด:ใบหน้าของมันเริ่มที่จะเต็มไปด้วยเลือด.
หลังจากที่ถูกโจมตีหลายครั้งแล้วเนื้อปกติไม่ได้เป็นเนื้อเดียวเพราะมันเป็นสีเทาทั้งหมด การแสดงออกของมันไม่ได้เต็มไปด้วยการดูถูกและแทนที่ด้วยท่าทางที่หวาดกลัวและความสยอง.
“แม่เย็ด!”
“บิดาอยากจะดูว่าเจ้าจะรอดได้หรือไม่!”
“ระเบิดไปซร้าา!”
“หมื่นฟ้าคำราม!”
ลั่วเทียนแผดเสียงอีกครั้ง เมฆสีดำเริ่มห้อมล้อมเหนือหัวของมันและเสียงฟ้าร้องอย่างรุนแรงจนไปถึงสวรรค์ทั้งเก้าและเริ่มผ่าลงอีกครั้ง.
“ระเบิดไปซร้าา!”
“บูม~!”
“บูม~!”
ราชันย์ผีดิบพันปีได้รับการโจมตีอีกครั้งจนถึงจุดที่ไม่มีเศษอะไรให้หลุดอีก มันคล้ายกับคนที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงความหายนะและวิญญาณของมันก็แตกสลายและกระจายตัวไป ในเวลานี้เสียงเตือนที่รอคอยมานานก็ได้ดังขึ้นในจิตใจของลั่วเทียน.
วิญญาณของลั่วเทียนหลุดออกจากร่าง ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยเหงื่อขณะที่เขายังดื่นเต้นอยู่บนพื้น เขาเริ่มสงบใจและรอฟังผล.
ในเวลานั้น...
หัวใจของลั่วเทียนก็สงบลง ไม่ใช่ว่ามันเงียบสงบ แต่เป็นความสงบก่อนความตื่นเต้น.
เขาพูดถายในใจ “ระเบิด, ระเบิด, จะต้องมีของที่ดีระเบิดออกมา มันมีหรืออย่างอื่น ข้าจะได้รับความสูญเสียใหญ่แล้ว
!”
“ระเบิดลูกใหญ่!”อาจารย์โซระ อาโออิ,
อาจารย์ยูอิ ฮาทาโน๊ะ, อาจารย์มาเรีย โอซาว่า, ¹ ทุกคนต้องอวยพรให้ข้าได้ของชิ้นโต!”-----------
� -เผื่อทุกคนลืม ลั่วเทียนได้ภาวนากับดารา AV ญี่ปุ่นตัวท็อปของวงการ.
