Chapter 123: ลบโชคชะตาอันเลวร้าย

“ไอ้คนขี้แพ้นี่มันอะไรกัน? เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองนั้นอยู่ที่ไหน! บ้าไปแล้ว! เขานั้นต้องการที่จะต่อสู้กับการต่อสู้ที่ไร้ความหวัง!”ใครบางคนในฝูงชนนั้นพูดขึ้นอย่างดูถูก ในความเป็นจริงคนส่วนมากพวกนี้นั้นค่อนข้างที่จะดีใจกับโชคชะตาอันเลวร้ายของเจียงลู่ฉี

 

“ฮ่าๆๆ!” ไป๋ซานชาน (หัวหน้าขาว) ก็หัวเราะขึ้นอย่างฉับพลัน “ฉัน ไป๋ซานชานนั้นได้เล็งผู้หญิงคนนี้ไว้แล้ว นายกล้าที่จะมีไอเดียที่เลวร้ายกับสินทรัพย์ของฉันอย่างงั้นหรอ? ไม่มีทาง! บอกฉันมาว่า ทำไมนายต้องการเธอละ?”

 

“ไม่มีเหตุผลอะไรเป็นพิเศษ ฉันแค่ต้องการที่จะค้าขาย ฉันไม่ได้คิดว่าความทะเยอทะยานของนายนั้นจะจำกัดเพียงแค่ในตลาดมืดเล็กๆนี่ใช่ไหม? การรวบรวมความร่ำรวยและสินค้านั้นคือสิ่งที่สำคัญเป็นอย่างมากกับนายใช่ไหมละ มันไม่ได้สำคัญอะไรเลยที่จะเสียผลประโยชน์เพียงเพื่อผู้หญิงคนหนึ่ง!”เจียงลู่ฉีรู้อย่างชัดเจนเกี่ยวกับลักษณะของไป๋ซานชาน เขานั้นเป็นคนที่ละโมบ เลวทรามและกระตือรือร้นกับอำนาจและความร่ำรวย แน่นอนว่าเขานั้นมีความทะเยอทะยานที่บ้าบิ่นอีกด้วย

 

“ผลประโยชน์?”ไป๋ซานชานยิ้ม “โอ้ ฉันเหมือนจะเข้าใจอะไรบางอย่าง.... ให้ฉันคิดนะว่านายไม่เคยที่จะประมูลมาก่อน แต่ในตอนนี้นายต้องการที่จะเอาเธอไปจากมือของฉัน..... ทำไมละ? เพราะว่าหลันซิหยู่นั้นติดต่อกับนายใช่ไหมละ? เธอนั้นจะต้องพูดอะไรบางอย่างเกี่ยวกับสิ่งที่นายสนใจเป็นแน่!” ไป๋ซานชานพูดและดวงตาของเขาก็จ้องไปที่ร่างกายของหลันซิหยู่! ตาของเขานั้นก้าวร้าวเป็นอย่างมาก ถ้าพวกมันสามารถที่จะยิงคนได้ละก็มันก็คงยิงไปแล้ว อีกอย่างหนึ่งก็คือ ไป๋ซานชานนั้นได้สังเกตเห็นว่าเจียงลู่ฉีและหลันซิหยู่นั้นสบตากันไม่กี่นาทีก่อนหน้านี้อีกด้วย

 

เจียงลู่ฉีเปลี่ยนความคิดของเขาในทันที เขาต้องการที่จะจ่ายราคาที่สูงและเขาก็ไม่หวาดกลัวการโจมตีที่มุ่งสู่เขา ไป๋ซานชานนั้นมีความรู้สึกที่แปลกไปเล็กน้อยว่ามันจะต้องมีบางอย่างที่ผิดปกติกับการเปลี่ยนแปลงนี้ ดังนั้นเขาจะปล่อยหลันซิหยู่ตกในมือเจียงลู่ฉีได้อย่างง่ายดายได้อย่างไรละ?

 

ไป๋ซานชานและเจียงลู๋ฉีนั้นจ้องตากันและกันเป็นเวลานาน หลังจากนั้นเขาก็ยืดนิ้วมือออกมาสี่นิ้ว “นิวเคลียสกลายพันธุ์สี่ก้อน นายไม่ได้พูดว่านายยอมรับกับทุกราคาที่ฉันตั้งให้นายใช่ไหมละ? ก็ดี ฉันจะส่งเธอให้กับนาย! แต่นายจะต้องให้นิวเคลียสกลายพันธุ์แก่ฉันสี่ก้อนก่อน!”ก่อนที่เขาจะพูดได้จบลง ทุกคนก็ตกตะลึงเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

 

นิวเคลียสกลายพันธุ์สี่ก้อน! เจียงลู่ฉีพึ่งจะได้นิวเคลียสกลายพันธุ์สี่ก้อนจากการขายอาวุธเป็นจำนวนมาก ความต้องการในราคาของไป๋ซานชานนั้นสูงเกินไป เขานั้นไม่ได้ไว้หน้าใครทั้งนั้น! เจียงลู๋ฉีนั้นกระโดดขึ้นมาด้วยความกราดเกรี้ยว เขาไม่สามารถที่จะอดทนต่อการกระทำนั้นได้อีกต่อไป “มันเหมือนกับว่านายไม่ต้องการที่จะร่วมมือกับฉันสินะ!”เจียงลู่ฉีพูดมันอย่างช้าๆ

 

“ฮ่าๆ ฉันไม่ต้องการที่จะร่วมมือกับนายอย่างนั้นเหรอ? นายมีนิวเคลียสสี่ก้อนใช่ไหมละ? แต่นายไม่ต้องการที่จะแบ่งพวกมันเลย! ผู้ทำความผิดนั้นจะต้องเหมาะสมกันซะก่อนเป็นอย่างแรก” ไป๋ซานชานพูดอย่างดีใจ

 

เขามองอย่างดูถูกไปที่เจียงลู่ฉี เขานั้นเป็นหัวหน้าที่ไม่มีทางที่จะให้เจียงลู่ฉีเจ้าเล่ห์ใส่เขาได้ ตามธรรมชาติแล้วเขานั้นสนใจเกี่ยวกับชื่อเสียงมากกว่าผลประโยชน์ซะอีก เส้นทางของการได้รับพลังอันทรงพลังนั้นต้องผ่านเลือดและกระดูก การได้รับ

และการสูญเสียนั้นไม่สามารถที่จะวัดได้เพียงแค่ผลประโยชน์ อีกอย่างหนึ่งที่สำคัญนั้นก็คือเขานั้นไม่ชอบผู้คนที่ไม่อยู่ใต้การควบคุมในพื้นที่ของเขา

 

“นายพูดถูก ความทะเยอทะยานของฉันไม่ได้ถูกจำกัดไว้ในตลาดมืดเพียงอย่างเดียว แต่ก่อนอื่นเลย ฉันจะเป็นกษัตริย์แห่งแผ่นดินนี้!”ไป๋ซานชานพูดและหลังจากนั้นเขาก็ยืนขึ้น ถึงแม้ว่าแก้มของเขาจะซูบผอม เขาก็สามารถที่จะแสดงให้เห็นถึงออร่าที่แสดงถึงความกดขี่

 

เจียงลู่ฉีก็ยังคงนั่งในที่ที่เขาเคยนั่ง แต่บรรยากาศนั้นตึงเครียดแล้วจริงๆ

 

ผู้คนมากมายนั้นมองมาที่เจียงลู่ฉี แสดงให้เห็นถึงรอยยิ้มที่สะใจกับโชคชะตาอันเลวร้ายของเจียงลู่ฉี พวกเขาคิดว่าเจียงลู่ฉีจะได้ลิ้มรสยาที่ขม มันมีเพียงสองตัวเลือกต่อหน้าเขาก็คือ การส่งมอบหรือไม่ก็ตาย

 

“ฮ่าๆ ชื่อเสียงนั้นเป็นปัญหาแก่ผู้ชายเหมือนกับขุนหมูให้อ้วน ฉันคิดว่าเขาจะให้นิวเคลียสกลายพันธุ์สี่ก้อนและลบโชคชะตาอันเลวร้ายของเขาทิ้งซะ มิฉะนั้นละก็ เขาก็จะต้องมีชะตากรรมที่ต้องตาย”ใครบางคนนั้นกระซิบขึ้น

 

ต้นไม้ที่สูงนั้นก็จะเจอลมพัดกรรโชกรุนแรง เจียงลู่ฉีนั้นเตรียมตัวไว้แล้วสำหรับฉากที่เลวร้ายที่สุด ผู้คนส่วนมากนั้นยินดีกับที่เจียงลู่ฉีนั้นจะต้องเจอการเผชิญหน้าที่ยากลำบาก หัวหน้าหยวนคือคนหนึ่งที่ตื่นเต้นที่สุด ในความคิดของเขา เจียงลู่ฉีนั้นเหมือนกับพุ่งชนกับกำแพง อย่างไรก็ตาม ความคิดเห็นของเขานั้นถูกแอบซ่อนไว้และไม่ได้แสดงถึงท่าทางที่ผิดแปลกออกไปเลย ผู้คนส่วนมากนั้นกำลังรอว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น

 

ในขณะที่ผู้คนนั้นกำลังกระซิบกันอยู่ เจียงลู่ฉีก็ยังคงนั่งอยู่บนเก้าอี้โลหะตัวเดิมอยู่ ราวกับว่าเขานั้นไม่ได้ตระหนักถึงสถานการณ์อันเลวร้ายที่เขากำลังเผชิญหน้าอยู่เลย เจียงลู่ฉีรู้อย่างชัดเจนว่า ถึงแม้ไม่มีหลันซิหยู่นั้นมาข้องเกี่ยวด้วยก็ตาม มันก็ยังมีจุดจบที่เลวร้ายอยู่ดี นิวเคลียสกลายพันธุ์สี่ก้อนนั้นเพียงพอที่เป็นเหตุผลที่จะต้องฆ่าเขา ถึงแม้ว่าจะไม่มีเหตุผลก็ตาม ไป๋ซานชานก็จะหาเหตุผลอันอื่น ถ้าเขาไม่สามารถที่จะหาเหตุผลอื่นได้ หลังจากนั้นเขาก็จะฆ่าสมาชิกทีมที่ไม่เชื่อฟังอยู่ดี!

 

เจียงลู่ฉีไม่ได้กระวนกระกายเลยกับสถานการณ์ที่ตึงเครียดนี้และก็ยังคงใจเย็นอยู่ แต่ซุนคุนและจางไฮ่นั้นกระวนกระวายใจเป็นอย่างมากแล้ว พวกเขาหวาดกลัวที่จะเผชิญหน้ากับความตาย มันเป็นเพราะว่าที่นี่คือพื้นที่ของไป๋ซานชาน

 

“เยี่ยม! เยี่ยมยอดมาก!”เจียงลู่ฉีพูดขึ้นอย่างฉับพลัน ในเวลานั้นเอง ด้านข้างเจียงลู่ฉี หยิงก็ขยับตัวอย่างฉับพลัน เธอนั้นกำลังถือดาบปลายปืนสามคมอยู่ซึ่งเหมือนกับการยิงกระแสไฟฟ้าสีดำ และโจมตีไป๋ซานชาน! กระบวนการทั้งหมดนั้นรวดเร็วเท่ากับสายฟ้าเลย!