21-ครอบครัวที่พังทลาย[ฟรี25/3/2561]
โชคดีที่เสียงร้องของเขาไม่ดังจนเกินไป เมื่อเขาเห็นว่าไม่มีใครสังเกตสิ่งที่เขาทำเขาจึงค่อยๆกลับไปมองที่ฉากอีกครั้ง ถ้าชายใดไม่มองมันละก็อย่ามาเรียกตัวเองว่าผู้ชายเลย
โชคดีที่นิโคลแต่งตัวเสร็จแล้วเมื่อเธอเดินออกมาก็พบกับโรดี้ที่ทำหน้าเหวออยู่
"ตะกี้นายร้องออกมาทำไม?"
โรดี้รึจะกล้าบอกความจริงเธอ ให้เขาบอกเธอไปว่า
'ตะกี้ผมกำลังยืนมองคุณเปลี่ยนผ้าอยู่ คุณในชุดชั้นในแจ่มมากงั้นหรอ?'
เขาจึงเลือกที่จะเงียบ
โชคดีที่นิโคลไม่ได้ตั้งใจเค้นเอาความจริงอะไร เธอเดินมาพูดกับเขา
"วันนี้นายต้องตามฉันไปที่หนึ่ง"
เธอไม่ได้รอคำตอบของโรดี้เธอเดินนำไปทันที โรดี้ก็ไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากเดินตามเธอไป
ความสนใจของโรดี้คือทรวดทรงของนิโคลที่เดินนำอยู่ ไม่ว่าเขาจะพยายามแค่ไหน ความสามารถมองทะลุก็ไม่สามารถใช้ได้
"นี่มันบ้าอะไรวะ..." โรดี้ถอนหายใจ
ตระกูลทิวลิปนั้นเป็นเหมือนดังที่หลายคนเคารพบูชา พวกเขาสมกับที่เป็นตระกูลของเทพสงคราม จิตวิญญาณของพววกเขานั้นแข็งแกร่งมาก ตระกูลของพวกเขามีสนามฝึกขนาดใหญ่ที่สามารถข่มขู่โรดี้ได้ มันใหญ่พอๆกับสนามฝึกของโรงเรียนอิมพีเรียลที่รองรับนักเรียนมาฝึกพร้อมกันได้หลายร้อยคน แต่สนามฝึกของตระกูลนี้อาจจะใหญ่กว่าเล็กน้อยด้วยการประมาณจากสายตา
มีห้องสำหรับเก็บของตั้งอยู่ ห้องนี้มีขาดใหญ่กว่าหอพักปกติถึง2เท่า ด้านในมีชั้นวางอาวุธแบบต่างๆตั้งอยู่มันมีแม้กระทั่งหอกยาวสำหรับทำสงคราม บนผนังห้องนี้มีร่องรอยขีดฟันเต็มไปหมด นักรบตอนฝึกฝนอย่างหนักหน่วงอยู่นั้นการฟันพลาดของพวกเขาเพียงพอที่จะทำลายผนังทั้งด้านได้
เมื่อโรดี้เดินตามนิโคลเข้าไปในสนามฝึกนั้นมีหลายคนกำลังฝึกอยู่ภายในโรงฝึก ดูเหมือนว่าคนเหล่านี้คือคนคุ้มกันของตระกูลทิวลิป ชายที่มีหนวดเครายืนมองดูรอบๆตัว คนคุ้มกันหลายคนหยุดการฝึกและทำความเคารพนิโคลทันทีที่เห็นเธอ เพียงแค่มองจากอาวุธก็สามารถบอกได้ว่าพวกเขาเป็นนักรบอย่างเป้นทางการ
ในจักรวรรดิมีการแบ่งชนชั้นที่ชัดเจน ความเคารพและมารยาทนั้นขึ้นอยู่กับตำแหน่งขของตนเอง นักรบอย่างเป็นทางการนั้นต้องทำความเคารพผู้บังคับบัญชาและเจ้านายของพวกเขา พวกเขาจะนำมือขวาทาบไว้ที่อกและค้อมตัว นี่คือวิธีมาครฐานในการทำความเคารพผู้ที่มีตำแหน่งสูงกว่า วิธีนี้ก็ใช้กับนักรบที่มีระดับสูงกว่าด้วยเช่นกัน
โรดี้เดินตามนิโคลเข้าไปอย่างติดๆ ชายที่มีหนวดเคราเมื่อเห็นนิโคลเขาก็ทำความเคารพ
"นายหญิงท่านมาที่นี่ทำไม?"
นิโคลมองอย่างเฉยชา
"มีสถานที่สำหรับเขาไหม?" คาเตอร์มองไปที่นิโคลอย่างงงงวยก่อนจะสังเกตุเห็นโรดี้
"สวัสดีขอรับนายน้อยเซท"
นิโคลพูดอย่างจริงจังว่า"อีกไม่กี่เดือนจะมีการทดสอบขององค์จักรพรรดิ ข้าเลยเป็นห่วงนิดหน่อยนั้นคือเหตุผลที่ฉันต้องมาที่นี่เพื่อจับดูเขา คาเตอร์ฉันหวังว่านายจะควบคุมดูแลเขาได้นะ" คาเตอร์ดูหมดทางเลือกจึงได้แต่พยักหน้า โรดี้ที่ยืนอยู่ด้านหลังของนิโคลนั้นดูเศร้าสลด เขายังไม่ได้กินอะไรเลยในตอนเช้าทั้งยังไม่ได้นอนเลย เขาจำได้ว่าตอนเดินตามเฒ่ามาร์คมามีแม่บ้านกำลังมาส่งอาหารที่แสนอร่อยให้เขา แต่เขาไม่มีโอกาศได้ลิ้มรสพวกมัน
"ทุกคนหยุดดด!!!" ลุงหนวดคาเตอร์ตะโกน นักรบทั้งหมดหยุดในสิ่งที่กำลังทำทันทีก่อนจะรีบวิ่งมาจัดแถว โรดี้มองไปที่การก้าวและระเบียบของคนคุ้มกันด้วยสายตาชื่นชม คนเหล่านี้เหมือนกับทหาร อย่างไรก็ตามมันก็เป็นเพียงความคิดที่ผ่านหัวเขาไปเท่านัั้น จังหวะก้าวที่พร้อมเพรียงดูสบายตาเป็นอย่างยิ่ง ตระกูลทิวลิปสมแล้วที่เป็นตระกูลชั้นนำด้านการทหาร แม้แต่พวกยามหรือคนคุ้มกันของพวกเขาก็สามารถเทียบได้กับทหาร
คาเตอร์พูดเพียงสองประโยคเหล่าคนคุ้มกันก็สามารถจัดแถวแบบมาตรฐานสองแถวได้ ท่าทางการยืนเชิดหน้าของพวกเขาเป็นแบบเดียวก็ที่ทหารใช้ ตาของพวกเขามองตรงไปข้างหน้าแสดงท่าทางด้วยความเคารพยำเกรงผู้บังคับบัญชา
"ท่านหญิง,นายน้อย เราควรเริ่มกันเลยดีหรือไม่?" คาเตอร์ถาม
นิโคลพยักหน้าอย่างไม่สนใจเท่าใดนักก่อนหันไปพูดกับโรดี้
"เอาละทำให้ดีละน้องชาย!" โรดี้รู้สึกถึงคำเตือนอะไรบ้างอย่างในน้ำเสียงของนิโคล เขาพยักหน้าแล้วเดินออกไป
คาเตอร์ยังคงลังเลอะไรบางอย่างอยู่ จากการที่เขาอยู่รับใช้ตระกูลทิวลิปมานานหลายปีทำให้เขารับรู้ถึงระดับความสามารถของนายน้อยเซทเป็นอย่างดี นายน้อยเซทไม่ใช่นักสู้หัวใจของคาเตอร์เชื่อแบบนั้นแต่เขาไม่กล้าพุดออกไป ความแข็งแกร่งของเขาคล้ายกับขยะ นักดาบระดับ1ก็สามารถล้มเขาได้อย่างง่ายดาย อย่างไรก็ตามเขาต้องมาฝึกนายน้อยคนนี้ทำให้คาเตอร์รู้สึกลำบากใจ การฝึกอย่างจริงจังแบบทหารคนหนึ่งอาจจะทำให้เขาเสียหน้า ในตอนท้ายเขาอาจจะไม่พอใจก็เป้นได้ไม่ว่าเขาจะอ่อนแอเพียงใดเขาก็ยังเป็นเจ้านายของคาเตอร์ แม้ว่าท่านหญิงนิโคลจะเป็นคนสั่งให้เขาฝึกนายน้อยเซท แต่คนที่เอือมระอามากที่สุดคงจะมีเธอมากกว่า เป็นที่รู้กันดีว่าเธอคือผู้ควบคุมตระกูลนี้ไม่ใช่น้องชายของเธอ
แม้ว่าปกติพวกเขาจะเคารพและชื่นชมตระกูลทิวลิป แต่ในกรณีนายน้อยเซทนั้นต่างออกไปเขาทำตัวไม่น่านับถือเอาเสียเลย ทำให้พวกเขาเคารพแต่เพียงเพราะเป็นหน้าที่หาใช่มาจาดใจไม่
พวกเขาที่ทำงานในตระกูลรู้ว่านายน้อยคนนี้คือคนที่มีชื่อเสียที่สุดในประวัติศาสตร์ของตระกูลทิวลิป
อย่างไรก็ตามพี่สาวของเขานายหญิงนิโคลนั้นเธอเป็นคนที่สมบูรณ์แบบและโดเด่นในทุกๆด้าน สมกับเป็นสายเลือดของตระกูลทิวลิป เธอปฏิบัติกับทุกคนเป็นอย่างดีในทุกโอกาส ความงามและพรสวรรค์ของเธอนั้นเหมือนกับเทพธิดามากกว่ามนุษย์หากสตรีใดมาเทียบเคียงกับเธอได้ยาก นักรบทั้งหลายกำลังชื่นชมนิโคลอยู่พวกเขาเคารพเธอเป็นอย่างมาก ทุกคนคิดเหมือนกันว่าหากเธอเกิดเป็นผู้ชายเธอจะกลายเป็นเทพสงครามของยุคนี้
แต่หากว่านายน้อยเซททำตัวขายหน้า เธอเองก็พลอยจะโดนดูถูกไปด้วย นั้นคือสิ่งที่พวกคนคุ้มกันไม่ต้องการให้เป็น
"เฟนเดลออกมา!!" คาเตอร์ครุ่นคิดก่อนจะติดสินใจอย่างดีและเรียกคนๆหนึ่งออกมา
นักรบหนุ่มก้าวออกมานอกแถว เขายังคงอายุน้อย เมื่อได้ยินเสียงครูฝึกเรียกเขารู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมากขณะยืนอยู่ต่อหน้านิโคล เขาไม่ได้พูดอะไรต่อหน้าครูฝึกแต่หัวใจเขาเต้นแรงเป็นอย่างมาก ความตื่นเต้นของเขาเป็นเรื่องที่พอเข้าใจได้ นักรบคนอื่นๆในแถวถึงแม้พวกเขาจะเงียบแต่สายตาของพวกเขานั้นเต็มไปด้วยความอิจฉา
คาเตอร์หันไปออกคำสั่งกับเฟนเดลด้วยน้ำเสียงจริงจัง
"เฟนเดลวันนี้น่ยจะเป็นคู่ฝึกให้กับนายน้อยในวันนี้" หลายจากนั้นเขาก็แอบกระซิบเงียบๆ
"อ่อนให้เขาด้วยเข้าใจไหม?"
เฟนเดลยืนตรงและตอบ
"ครับ!!"
นิโคลมองดูนักรบหนุ่มคนนี้ก่อนจะพูดอย่างรวดเร็วว่า
"ไม่!!ฉันต้องการเปลี่ยนคน วัตถุประสงค์ที่ฉันมาคือการฝึกทักษะดาบของน้องชายฉันไม่ใช่ให้เขามาเล่นฟันดาบ อย่าแสดงความเมตตาเพียงเพราะเข้าเป็นน้องชายฉัน หากคุณทำไมได้ก็ออกไปถ้าทำได้ก็อยู่ต่อ เข้าใจไหมนักรบเฟนเดล?"
เฟนเดลมองไปที่นิโคลก่อนตอบอย่างสุภาพ
"ครับ!กระผมจะไม่ทำให้ท่านหญิงผิดหวัง"
คาเตอร์ต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เขาก็กลืนมันลงไปอย่างรวดเร็ว
ลืมมันไปซะ ทำไมฉันต้องไปกังวลอะไรแบบนั้นฉันควรจะกังวลว่าสิ่งที่พูดไปจะทำให้ท่านหญิงอารมณ์เสียมากกว่า ยิ่งไปกว่านั้นการที่เราพูดให้เฟนเดลอ่อนให้กับนายน้อยเซทนั้นจะทำให้เขาเสียหน้ามากขึ้น แม้ว่านายน้อยเซทจะอ่อนแอแต่เขาก็คงจะแพ้ในสภาพที่ไม่สะบักสะบอมนัก ส่วนอาการบาดเจ็บตราบใดที่ฉันยังเฝ้ามองอยู่มันควรจะอยู่ในการควบคุม
โรดี้เบ้ปากด้วยความผิดหวัง เขามีเหตุผลที่ต่างจากนิโคล เขาสัมผัสถึงพลังของนักรบตรงหน้าได้อย่างชัดเจน
นิโคลเป็นแม่มดดังนั้นเธอจึงไม่สามารถรับรู้ถึงระดับของพลังนักรบได้ชัดเจนเท่ากับโรดี้ที่เป็นนักรบในระดับมาตรฐานทั่วไปแล้ว ถึงแม้จะไม่ได้รับการทดสอบและยืนยัน แต่ออทั่มเคยพูดเอาไว้ว่าเขาแข็งแกร่งพอๆกับนักรบระดับสอง นักรบหนุ่มตรงหน้าไม่ใข่คู่มือของเขา
อย่างไรก็ตามโรดี้ไม่ใช่คนบ้า เขารู้ถึงความตั้งใจของคาเตอร์ในตอนที่เขาเลือกคู่ซ้อมให้โรดี้
โรดี้ถอนหายใจ เซทนั้นย่ำแย่อย่างถึงที่สุด ครอบครัวทิวลิปให้กำเนิดเขาามาได้ยังไง
โรดี้เดินไปกลางสนามฝึกซ้อมและเผชิญหน้ากับนักรบหนุ่มอย่างไม่เต็มใจนัก
เฟนเดลตื่นเต้นเป็นอย่างมาก เขายังหนุ่มและเต็มไปด้วยพลัง ในตอนที่เขาเข้ามาเป็นผู้คุ้มกันของตระกูลทิวลิปและได้เห็นนิโคลจากระยะไกล เขารู้สึกตกใจกับความงามที่หาใดเปรียบได้ของเธอ แม้ว่าเขาจะไม่ได้คาดหวังอะไรนัก แต่เขาก็ชื่นชอบเธอดั่งเช่นเทพธิดา ในขณะนี้เองเทพธิดาได้มอบความไว้วางใจให้กับเขา ตอนนี้เขาต้องอ่อนให้แค่ไหน เขาลืมคำสั่งของผู้บังคับบัญชาไปเสียแล้ว
เฟนเดลสูดหายใจเข้าลึกๆ เขาเล็งไปที่ส่วนลำตัวด้านล่างของโรดี้ เขาก้มหน้าให้คู่ต่อสู้ นี่คือมารยาทโดยทั่วไประหว่างนักรบที่จะต่อสู้กัน
โรดี้ยิ้มอยู่ในใจ เขาชักดาบออกมาและก้มหัวตอบตามมารยาท เขายิ้มและพูดออกมา
"เอาละเข้ามาได้เลย"
