ตอนที่ 45 ทะเลทราย

“ผมไม่มีคุณผมก็อาจจะไม่รอดเหมือนกัน ยังไงก็ขอขอบคุณคุณแมสเหมือนกันนะครับที่ช่วยเหลือผมมาโดยตลอด”

ผมยิ้มให้กับเธอพร้อมกับจับมือของเธอด้วยไออุ่นถึงแม่ตัวของเธอจะเย็นก็เถอะ ตัวของเธอไม่มีความอุ่นเลยแม้แต่น้อย แต่ทำไมผมรู้สึกว่าเธอดูอบอุ่นจังเลยนะ

“เช่นกันค่ะ..งั้นเราไปต่อกันเลยนะคะทางต่อไปที่เราจะไปคือทางนู้นค่ะ ลงเขาไปแป๊บเดียวก็ถึงแล้ว”

[ทางที่แปด ทรายทะเล ทรายทะเลก็เหมือนกับทะเลที่เห็นทั่วไปแต่มันเป็นทราย ทรายล้วนๆที่จะต้องข้ามผ่านมันเพื่อไปยังที่ต่อไป แต่ทางที่จะไปจะมีสัตว์เฝ้าทะเลทรายอยู่ นั่นก็คือแมงป่องยักษ์และงูทรายยักษ์ สองตัวนี้จะไม่ถูกกันเอามากๆเวลาที่เจอกัน แต่ว่ามันจะไม่มีทางได้เจอกันเพราะมันอยู่คนละฟากของทะเลทราย ทางที่ดีที่สุดคือหลีกเลี่ยงสองตัวนี้จะดีเสียกว่า ถ้าเจอต้องวิ่งหนีเป็นวิธีเดียวที่จะรอดออกไป ถ้าหนีไม่รอดคุณก็จะตายอยู่ที่ทะเลทรายแห่งนี้ เพราะพวกมันจะกินคุณทั้งเป็น]

“จากสถานะการณ์แล้วมีโอกาสที่เราจะเจอกับสัตว์ประหลาดสองตัวนั้นไหมครับคุณแมส”

ผมอยากจะรู้ว่าถ้าเกิดพวกเราไปถึง แล้วเดินทางข้ามฟากไปจะมีโอกาสเจอพวกมันหรือเปล่า

“ก็มีโอกาสถึงสี่สิบเปอร์เซ็นต์เลยล่ะค่ะ เพราะว่าพวกมันตัวใหญ่และที่นี่มีขนาดเล็กเกิดกว่าที่มันจะไม่เจอตัวของพวกเรานะคะ มีโอกาสที่ว่าอาจจะเจอถึงสองตัวในเวลาเดียวกันเลยก็ได้ เพราะอย่างนั้นฉันเลยเตรียมดาบเอาไว้นี่ไงคะ”

พอมองไปผมก้เห็นเธอขัดดาบของเธอเงาวั๊บรอที่จะเฉือนทั้งสองตัวนั้นอยู่เลย จากที่ผมกลัวพวกมันผมว่าสิ่งที่น่ากลัวมากกว่าพวกนั้นก็คงจะเป็นคุณแมส แถมพวกมันควรจะกลัวคุณแมสมากกว่าเช่นกันอีกด้วย

“เสร็จแล้วค่ะงั้นเราไปกันเถอะนะคะ เผื่อจะได้ตัวอะไรไปกินด้วย”

ผมเดินตามคุณแมสไป ลงเขาไปเรื่อยๆจนไปเจอกับผืนทะเลทรายที่ตัดระหว่างป่าที่สดใสเลย มันเป็นการตัดที่เหมือนว่าอยู่ในกลางของเกาะยังไงอย่างงั้น ผมและคุณแมสพวกเราเดินข้ามทรายกันไปเรื่อยๆด้วยความสบายใจ..นิดหน่อยแหละนะ ไม่เจอตัวอะไรที่นี่เลยเห็นเพียงแต่ทะเลทรายเท่านั้น พอเอามือปจับทรายก็พบว่าทรายมันนุ่มมาก รู้สึกได้เลยว่านุ่มกว่าทรายที่อยู่บนชายหาดอีกแหนะ

“คุณอดัมฉันว่าพวกเรากำลังจะเจอกับพวกมันตัวหนึ่งแล้วล่ะค่ะ ทางข้างหน้าของเราเห็นไหมคะว่ามันมีลอยเหมือนตัวอะไรเคยผ่านมาก่อน”

พอผมมองให้ชัดเจนผมก็เห็นว่าตรงผืนทรายผมเจอกับทางที่ตัวอะไรบางอย่างได้เลื้อยผ่านไป คิดว่าทางข้างหน้าของเราอาจจะมีงูยักษ์อยู่ก็เป็นได้ ขนาดของมันใหญ่กว่าตัวของผมอีกนะคิดว่าตัวของมันคงใหญ่มากแน่ๆเลย

“งั้นเราไปทางนู้นอ้อมไปดีกว่านะคะฉันไม่อยากจะให้ดาบมันเปื้อนเลือดเสียตอนนี้”

อ้อมไปก็ได้เพื่อความปลอดภัยของพวกเรามากกว่า เสียเวลานิดหน่อยคงไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง ในระหว่างทางที่เราจะอ้อมก็ดันเจอกับเหตุการณ์ไม่คาดฝันที่อยู่ข้างหน้าของเรา นั่นก็คือ..

“ไอ้แมงป่องง!!”