ตอนที่ 41 ท่าทีที่เปลี่ยนไป

ทำไมเขาดูแปลกไปนะอยู่ๆเขาก็แปลกไปอย่างบอกไม่ถูกตั้งแต่อยู่ที่สะพานแล้ว เขาเงียบลงและหน้าตาของเขาดูเบื่อและเศร้ากับอะไรบางอย่าง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกันแต่ตอนนี้พวกเราต้องเดินทางกันต่อก่อน

 

[ทางที่หกโขดหินแหลม เราจะขึ้นสู่ภูเขาก็ต้องเจอโขดหินที่อยู่ริมภูเขา หินที่แหลมออกมาสามารถเฉือนเนื้อของเราได้เป็นชิ้นๆภายในพริบตา แถมยังสูงและชันอีกตัวอาจจะทำให้ตกลงมาเสียชีวิตเลยก็ได้ ถ้าเดินไม่ระวังก็อาจจะตายเพราะลื่นตกจากที่สูงลงไป]

 

เส้นทางนี้มันก็น่ากลัวเหมือนกันนะเขาจะไหวหรือเปล่า คุณอดัมแปลกๆมาค่อนข้างนานแล้วฉันควรจะหาอะไรคุยกับเขาดีนะ

 

“คุณอดัมหิวหรือเปล่าคะหรือจะพักก่อนไหม เรามีเวลาเยอะแยะที่จะขึ้นไปข้างบนนะคะไม่จำเป็นที่จะต้องรีบร้อนขึ้นไปก็ได้ค่ะ”

 

ตอนนี้มันเริ่มมืดแล้วการเดินป่าเดินข้ามทางมามันใช้เวลานานมาก กว่าจะมาถึงที่นี่แทบจะทำให้เราลมจับเลยด้วยซ้ำ แต่เราก็อดทนฟันฝ่าอุปสรรคมาได้พร้อมๆกัน

 

“ผมว่าเราพักก่อนก็ได้ครับ พอดีว่าผมรู้สึกไม่ค่อยดีนิดหน่อยน่ะครับ”

 

คุณอดัมไม่สบายหรือเปล่านะสีหน้าของเขาไม่ดีจริงๆนั่นแหละ เขาไปโดนอะไรที่ทำให้เขาไม่สบายหรือเปล่านะ

 

“แล้วเป็นอะไรมากหรือเปล่าคะ ถ้าเกิดมันไม่ดีขึ้นฉันควรจะต้องขอตรวจร่างกายของคุณหน่อยแล้วนะคะ”

 

เกิดไปเจอต้นไม้พิษหรือไปเจอแมลงมีพิษขึ้นมาอาจจะทำให้เขาอาการไม่ดีก็ได้ ฉันรู้สึกไม่ดีเลยที่เขาเป็นแบบนี้ ยังไงก็ต้องตรวจก่อนแหละดีที่สุดแล้ว

 

“ผมไม่ได้ไม่สบายแบบนั้นครับ หมายถึงว่าไม่ค่อยสบายใจเฉยๆน่ะครับ”

 

ไอ้เราก็ตกใจนึกว่าไม่สบายทางกาย ที่ไหนได้คุณอดัมเขาไม่สบายทางใจนี่เอง แล้วอยู่ๆทำไมถึงไม่สบายทางใจของเขาได้ล่ะ

 

“บอกฉันหน่อยได้ไหมคะว่ามันเป็นเพราะอะไร”

 

ก็เป็นคำถามนิดๆหน่อยๆจากฉัน ก็เห็นเขาไม่ดีแบบนี้เราก็รู้สึกไม่ดีไปด้วยนี่นา

 

“คือ..พอดีว่าเรื่องพ่อของผมเฉยๆน่ะครับช่างมันเถอะนะ คุณแมสดื่มน้ำสิไม่หิวน้ำหรอครับ”

 

เรื่องคุณพ่อของคุณอดัมก็เป็นที่น่าสงสารมากเลยนะ เพราะแบบนี้ฉันถึงต้องการช่วยจากใจจริง เพราะฉันอยากจะทำแบบนั้นแต่ฉันไม่สามารถทำมันได้ในตอนนั้น..พอคิดถึงเรื่องในอดีดมันก็ทำให้ฉันปวดหัว ไม่คิดกับเรื่องพวกนั้นจะดีกว่าเราเปลี่ยนตัวเปลี่ยนใจของเราแล้ว เลิกคิดมากับเรื่องพวกนี้แล้วคิดเรื่องที่จะไปหาขุมทรัพย์เสียทีเถอะ

 

“ขอบคุณนะคะ ทำใจดีๆไว้นะคะพ่อของคุณอดัมจะต้องไม่เป็นอะไรแน่นอนค่ะ”

 

ฉันหยิบน้ำมาจากมือของคุณอดัมที่ยื่นมาให้กับฉัน ก่อนจะเริ่มดื่มน้ำเพื่อดับกระหาย ในร่างกายของฉันสะสมน้ำได้เยอะมากฉะนั้นดื่มแก้วเดียวอยู่ได้มากกว่าคนทั่วไปหลายเท่าเลยล่ะ สมมุติคนทั่วไปขาดน้ำสามวันตาย แต่สำหรับฉันแล้วหนึ่งอาทิตย์ถึงตาย ถ้าไม่โดนย่างสดหรือเผาด้วยไฟอะนะ

 

“คุณอดัมก็กินด้วยสิคะ หิวหรือเปล่าฉันจะได้เอาเสบียงจากกระเป๋ามาให้คุณ”

 

ดูเหมือนเขาจะไม่ต้องการอะไรเลยนะในตอนนี้ เป็นอะไรของเขากันนะ