ตอนที่ 34 เค เค ยักษ์

ทางข้างหน้าที่พวกเราจะไปกันเป็นทางที่อันตรายมาก แต่เราก็ต้องไปที่สถานที่แห่งนั้น จะได้หาสมบัติที่จะไปช่วยรักษาพ่อของผมได้ และเราจะไปที่แรกสุดของเราเลย นั่นก็คือชายหาดฟีเลอาเทส

 

“พวกเราอาจจะต้องเดินไกลกันหน่อยนะคะกว่าจะถึงชายหาดฟีเลอาเทส แต่ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะเพราะว่าฉันเตรียมน้ำและอาหารไว้ให้กับคุณสำหรับสามวันแล้ว ฉะนั้นเรื่องการเดินทางมันจะไม่เป็นอุปสรรคของเราเลยแม้แต่น้อย แต่อุปสรรคของเราคือเมื่อไปถึงมันอาจจะต้องพบกับสัตว์ประหลาดมากมายนะคะ”

 

ไปถึงก็ต้องเจอกับเคเคหลายตัวเลย อย่างที่บอกด้วยความที่มันอยู่กันเป็นกลุ่มพวกมันอาจจะมีพลังในการโจมตีหมู่ที่มากหน่อย แต่เราไปถึงมันอาจจะมีวิธีแก้ให้กับพวกเราได้ผ่านพวกมันไปก็ได้

 

“ยังไงพวกเราก็ต้องเข้าไปใช่ไหมล่ะครับ ผมไปได้อยู่แล้วถ้าคุณแมสไปกับผม”

 

เหมือนจะโรแมนติกแต่คุณแมสแค่ยิ้มให้ผมเท่านั้น ก็ผมไม่มีใครอื่นแล้วนอกจากคุณแมสกับฟอเรสนี่นา พูดไปก็เขินไปแปลกๆเหมือนกันนะ

 

“ทางเดินมันเดินไปทางนั้นนะคะเท่าที่จำได้คืออีกนิดก็ไปที่ถึงที่ชายหาดแล้ว”

 

ตามเส้นทางคืนถ้าเราเดินไปข้างหน้าของเราจะไปเจอกับป่าที่จะพาเราเข้าไปข้างในแล้วมันจะหลงทาง พวกเราจึงต้องตัดปัญหาไปเลยใช้ทางลัดเป็นทางทะลุออกไปมากกว่าทางเข้าป่าไป แต่มันจะอันตรายกว่าตรงที่มันเป็นทางหินแหลม เวลาเดินอาจจะเหยียบหินทำให้หินบาดเท้าของเราได้ แต่พวกเราก็มีวิธีแก้ก็คือรองเท้าของเราใช้หนังที่ได้มาจากเจ้าซินโทรในการเย็บติดอีกรอบหนึ่ง ด้วยความที่หนังมันหนาก็ไม่ทำให้เราเจ็บเวลาที่เดินเหยียบหินแหลมพวกนั้น

 

“ยังไงแกก็ต้องใส่เหมือนกันนะฟอเรส ใส่กันไว้ก่อนเผื่อแกจะหล่นจากร่างกายของฉัน”

 

ผมหยิบรองเท้าขนาดเล็กที่คุณแมสเย็บเผื่อไว้ให้กับฟอเรสมาสวมให้ฟอเรสใส่ เวลาที่มีอะไรเกิดขึ้นฟอเรสจะได้ไม่เจ็บเท้าเวลาห่างจากตัวของผมหรือตัวของคุณแมส เมื่อใส่เสร็จมันก็กระโดดขึ้นไหล่ของผม ทำตัวอ้อนเราอีกแล้วนะเป็นแบบนี้ตลอดเลยแบบนี้ไงถึงทิ้งมันไม่ได้ เรียกว่าทิ้งไม่ลงเลยดีกว่า

 

“พวกเรากำลังจะถึงกันนะคะตอนนี้ก็ขอให้พวกเราเตรียมตัวเจอกับศึกหนักข้างหน้านี่เลย ฉันว่าไม่เจอหนึ่งก็คงเจอเป็นสิบแน่ๆ เคเคมันไม่น่ากลัวหรอกนะคะพวกนี้มันไม่อันตรายเท่าไหร่ถ้าเราไม่คิดจะไปทำร้ายเขาก่อน”

 

แสดงว่าเจ้าพวกนั้นคงไม่อันตรายมาก ถ้าเกิดเราไม่ไปทำให้เขาลำคานหรือว่าทำให้เขารู้สึกว่าเราร้ายกับเขาสินะ  พวกเราเดินตามทางของเราไปเรื่อยๆและในที่สุดเราก็ถึงเสียที

 

“ถึงแล้วค่ะชายหาดฟีลาอาเทส” ที่นี่ดูสวยและงดงามมากเลยสำหรับผมที่นี่มันคือที่ท่องเที่ยวชั้นดีนี่เอง ถ้าไม่ติดที่ว่ามีพวกปีศาจสัตว์หลาดอยู่นะ

 

“พวกเราเดินเข้าไปข้างในอย่างช้าๆกันดีกว่านะคะ จะได้ไม่รบกวนเจ้าพวกเคเคด้วยค่ะ”

 

เดินช้าๆจะได้ไม่รบกวนพวกมัน ตอนนี้ที่ผมเห็นก็มีแต่ทรายที่สวยงาม ไม่มีอะไรนอกจากทรายพร้อมลมร้อนที่สบายๆกับ //ตู้มม// เชี-ตกใจหมดเลยอยู่ๆเสียงเหมือนกับระเบิดก็ดังขึ้นมา จากนั้นก็มีเจ้าปูในเปลือกหอยออกมาจากทรายที่อยู่ข้างหน้าของเรา หรือเอาง่ายๆมันคือเจ้าเคเคยักษ์

 

“ตัวนี้มันอายุเท่าไหร่แล้วครับคุณแมสรู้หรือเปล่า”

 

ตัวของผมสั่นไปหมดก็เพราะว่าผมตื่นเต้นที่ได้เห็นมาก จากตอนแรกผมกลัวๆเจ้าพวกนี้นะ แต่พอเวลาผ่านไปเราก็เปลี่ยนไปเรื่อยๆความพัฒนาของเราทำให้เราเรียนรู้ในการอยู่กับเจ้าสัต์หลาดพวกนี้

 

“ประมาณหนึ่งร้อยปีค่ะมันกำลังเติบโตเสียมากกว่า”

 

ตัวขนาดนี้พึ่งอายุหนึ่งร้อยปีหรอเนี่ย แล้วเราจะทำยังไงต่อดีมันตั้งกาดขนาดนั้นแล้วหรือว่าเราจะต้องสู้กับพวกมันนะ