เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 140 เริ่มต้นด้วยความตาย
เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 140 เริ่มต้นด้วยความตาย
เวลาที่ไป่หนิงปิงทะลวงออกมาจากก้อนน้ำแข็งสั้นกว่าที่ผู้ใดจะสามารถจินตนาการถึง
ด้วยเสียง "แคร็ก" ก้อนน้ำแข็งเริ่มแตกหักจากภายใน
ผู้อาวุโสของตระกูล ฉิงซู และกลุ่มของเขายืนล้อมรอบก้อนน้ำแข็งเอาไว้ทุกด้าน ขณะที่ฟางเจิ้งยืนมองอยู่บนเนินเขา หากกลุ่มของตระกูลไป่ปรากฏตัวขึ้น เขาจะส่งสัญญาณแจ้งเตือนทันที
"ไป่หนิงปิง เจ้ากล้าสังหารผู้ใช้วิญญาณของตระกูลแสงจันทร์ ทำลายข้อตกลงสามพันธมิตรอย่างอุจอาจ ชีวิตต้องชดใช้ด้วยชีวิต นี่คือกฎของธรรมชาติ เจ้ามีสิ่งใดจะกล่าวหรือไม่?" ผู้อาวุโสของตระกูลหัวเราะเย้ยหยัน
ไป่หนิงปิงไม่ได้ตอบ เขายืนอยู่เงียบๆและจ้องมองไปยังแขนขวาของเขา
เขาขมวดคิ้วพร้อมกับใบหน้าที่เริ่มเปลี่ยนเป็นมืดครึ้ม
"บังคับให้ข้าทำลายแขนขวา เขาชื่อฟางหยวนงั้นหรือ..." จากคำเรียกขานของซ่งหลี่กับฉิงซู ไป่หนิงปิงจดจำชื่อของฟางหยวนได้ในที่สุด
เวลานี้ดวงตาสีฟ้าของไป่หนิงปิงเต็มไปด้วยเจตนาสังหาร
ร่างกายของเขาเริ่มปลดปล่อยกลิ่นอายของผู้ใช้วิญญาณระดับสามออกมา ดังที่ฟางหยวนทำนายไว้ก่อนหน้า ไป่หนิงปิงสามารถปลดผนึกพลังวิญญาณระดับสามของตนเองออกมาได้ในที่สุด ก่อนหน้านี้มันเป็นเพียงเพราะเขาไม่มีเวลามากพอเท่านั้น
อย่างไรก็ตามตอนนี้ทะเลวิญญาณของเขาเต็มเปี่ยมไปด้วยมวลน้ำสีเงินที่กดดันกำแพงพลังงานของเขาอย่างหนักหน่วง
มันคล้ายกับคลื่นทะเลที่กัดเซาะโขดหิน แม้ทะเลวิญญาณจะส่งผลกระทบน้อยกว่า
แต่สำหรับสุดยอดกายาน้ำแข็งแห่งความมืด โดยไม่จำเป็นต้องใช้พลังวิญญาณหล่อเลี้ยงกำแพงพลังงาน มันก็ยังถูกบำรุงอยู่ตลอดเวลา นี่เป็นเหตุผลที่อยู่เบื้องหลังความเร็วในการบ่มเพาะของพวกเขา อย่างไรตามเมื่อพวกเขาบรรลุระดับสี่ ความเร็วในการบ่มเพาะที่มากเกินไปกลับส่งผลเสียและทำให้มันเกิดการระเบิดขึ้นในที่สุด
มันไม่ต่างจากการร่วงหล่นลงจากที่สูง
ด้วยพรสวรรค์ของสุดยอดกายาทั้งสิบ พวกเขาสามารถพุ่งทะยานสู่ท้องฟ้าด้วยความเร็วสูง แต่เพียงเมื่อพวกเขาพบกับความรุ่งโรจน์ พวกเขากลับแตกดับราวกับดอกไม้ไฟที่ระเบิดหายไปในพริบตาหรืออาจเป็นดาวตกที่ส่องสว่างอยู่กลางอากาศก่อนจะร่วงหล่นลงสู่พื้นดิน
ก่อนหน้าไป่หนิงปิงใช้วิญญาณเจือจางพลังวิญญาณของตนเองก็เพราะเหตุนี้
แต่ตอนนี้เมื่อทะเลวิญญาณของเขาเต็มเปี่ยมไปด้วยมวลน้ำสีเงินอีกครั้ง เขารู้สึกได้ว่าการบ่มเพาะของเขาก้าวหน้าขึ้นวินาที
"บังคับให้ข้าใช้พลังวิญญาณสีเงิน กระทั่งทำให้ข้าต้องระเบิดทำลายวิญญาณปีศาจน้ำแข็ง! ฟางหยวน เจ้าอยู่ที่ใด?" เจตนาสังหารของไป่หนิงปิงทวีความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ ดวงตาสีฟ้าของเขากวาดมองไปรอบๆแต่กลับไม่พบฟางหยวน
วิญญาณปีศาจน้ำแข็งเป็นวิญญาณระดับสามที่เขาใช้ความพยายามและทรัพยากรจำนวนมากในการปรับแต่ง แต่เวลานี้เขากลับต้องสูญเสียมันไปโดยไม่คาดคิด มันจึงช่วยไม่ได้ที่เขาจะรู้สึกโกรธ ทั้งหมดก็คือเขาไม่เคยพบกับความสูญเสียเช่นนี้มาก่อนในชีวิต
หากฟางหยวนอยู่ที่นี่ เขาจะพุ่งโจมตีอย่างบ้าคลั่ง
อย่างไรก็ตามการถูกเพิกเฉยทำให้ผู้อาวุโสของตระกูลแสงจันทร์รู้สึกอับอายเป็นอย่างมาก
"เด็กยโส! รับดาบแสงจันทร์ของข้า!" ชายชราตะโกนด้วยความโกรธ
"ฮืม" ไป่หนิงปิงก่นเสียงเย็น ด้วยการสะบัดมือซ้าย ดาบน้ำแข็งปรากฏขึ้นทันที
เดิมทีดาบน้ำแข็งของเขามีความยาวหนึ่งเมตร แต่เวลานี้มันกลับยาวถึงสองเมตร มันกระทั่งดูหนาวเย็นและแหลมคมมากขึ้นอีกด้วย
"ชิ้ง..."
ผู้อาวุโสตระกูลแสงจันทร์ยกมือขึ้นปลดปล่อยดาบแสงจันทร์ออกไปปะทะกับดาบน้ำแข็งจนเกิดเป็นเสียงโลหะเสียดสีกันดังขึ้น
ใบหน้าของชายชราเต็มไปด้วยความประหลาดใจและต้องถอยหลังกลับไปหนึ่งก้าวก่อนจะประสานฝ่ามือโจมตีอีกครั้ง
วิญญาณจันทร์สีทอง!
วงจันทร์เสี้ยวสีทองขนาดหนึ่งเมตรบินออกไปอย่างรวดเร็ว
ดาบแสงจันทร์สีทองสะท้อนให้เห็นใบหน้าสีขาวซีดของไป่หนิงปิง อย่างไรก็ตามเขากลับหัวเราะเย้ยหยันและสะบัดดาบน้ำแข็งเข้าเผชิญหน้าโดยตรง
"ปัง!"
ดาบแสงจันทร์สีทองจางหายไปพร้อมกับดาบน้ำแข็งที่แตกหันเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
"นี่คือการต่อสู้ของผู้ใช้วิญญาณระดับสาม ทรงพลังนัก ไม่เพียงดาบน้ำแข็ง แต่ยังรวมถึงดาบแสงจันทร์สีทองที่ข้าไม่สามารถรับมือ" ฟางเจิ้งที่เฝ้ามองอยู่ในระยะไกลเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น
"นี่เป็นไปได้อย่างไร? วิญญาณดาบน้ำแข็งเป็นวิญญาณระดับสองแต่มันกลับสามารถป้องกันวิญญาณจันทร์สีทอง วิญญาณระดับสาม" ดวงตาของชายชราเบิกโตขึ้นด้วยความไม่อยากจะเชื่อ
กายาน้ำแข็งแห่งความมืดสามารถเพิ่มพลังให้กับวิญญาณประเภทน้ำและน้ำแข็ง นอกจากนั้นมันยังทรงพลังขึ้นตลอดเวลาตามการบ่มเพาะที่สูงขึ้นของเขา
สำหรับไป่หนิงปิง ภายใต้การบ่มเพาะระดับสาม วิญญาณระดับสองของเขาสามารถแสดงพลังอำนาจเทียบเท่ากับวิญญาณระดับสาม แต่เมื่อใดที่เขาบรรลุระดับสี่ วิญญาณระดับสี่ของเขาจะสามารถแสดงพลังอำนาจเทียบเท่ากับวิญญาณระดับห้า
เวลานี้เมื่อเขาปลดผนึกทะเลวิญญาณของตน เขาจึงสามารถแสดงพลังอำนาจที่แท้จริงของสุดยอดกายาน้ำแข็งแห่งความมืดออกมาได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ
"ฮืม เจ้าแก่ เจ้ายังไม่รู้หลายสิ่งหลายอย่าง" ไป่หนิงปิงหยุดเท้าก่อนจะสะบัดมือกวักแกว่งดาบน้ำแข็งที่ถูกสร้างขึ้นอีกครั้งไปรอบๆ
"ฟุบ ฟุบ ฟุบ..."
เสียงกรีดเฉือนดังขึ้นอย่างต่อเนื่องเมื่อดาบน้ำแข็งเคลื่อนที่เร็วขึ้นและเร็วขึ้น
"โฮก..."
เสียงลมคำรามราวกับสัตว์อสูรเมื่อพายุน้ำแข็งสูงห้าเมตรปรากฏขึ้นภายในไม่กี่วินาที
พายุหมุนสีขาวอันเย็นเยียบขยายวงกว้างออกไปเป็นเหตุให้ผู้คนรู้สึกว่าร่างกายเริ่มด้านชา
"หลบเร็ว!" ชายชราตะโกนเสียงดังและไม่กล้าเผชิญหน้ากับสิ่งนี้
แต่ผู้ใช้วิญญาณระดับสองไม่สามารถตอบสนองได้ทันเมื่อพายุหมุนน้ำแข็งที่รุนแรงและรวดเร็วกว่าก่อนหน้าถึงสามเท่าหรือกระทั่งมากกว่ากวาดผ่านร่างกายของพวกเขา
"อา..."
ชายสองคนถูกกลืนกินโดยพายุน้ำแข็งและกรีดร้องออกมา เพียงวินาทีเดียวพวกเขาก็ถูกสังหารโดยใบมีดน้ำแข็งทันที
"ช่วยข้า!" เหยาหงกรีดร้องออกมาเมื่อเธอกำลังจะถูกพายุน้ำแข็งกลืนกินเป็นรายต่อไป
วิญญาณเถาวัลย์มรกต!
ฉิงซูส่งเถาวัลย์สีเขียวที่ดูราวกับอสรพิษออกไปรัดพันรอบเอวของเหยาหงและพยายามฉุดดึงร่างของเธอให้ออกมาจากรัศมีการทำลายล้างของพายุน้ำแข็ง
"ฉัวะ ฉัวะ ฉัวะ"
แต่ในจังหวะนี้คมดาบน้ำแข็งกลับตัดร่างของเธอออกเป็นห้าหรือหกชิ้นในพริบตา แม้แต่เลือดที่พุ่งออกมายังถูกแช่แข็งทันที
"เหยาหง!" เมื่อเห็นฉากนี้ ช่วยไม่ได้ที่ดวงตาของฉิงซูจะเผยให้เห็นถึงความเสียใจ
"พี่สาวเหยาหง!" บนเนินเขา ฟางเจิ้งไม่สามารถทนมองฉากนี้ขณะที่เข่าทั้งสองข้างของเขาทรุดลงกับพื้นพร้อมกับน้ำตาที่ทะลักไหล
"บัดซบ! วิญญาณเสื้อคลุมเหล็ก" ชายชราสูดหายใจลึกก่อนจะปลดปล่อยแสงสีดำออกมาห่มคลุมร่างกายทำให้เขาดูราวกับสวมเกราะเหล็กสีดำ
ชายชรายกแขนทั้งสองข้างขึ้นปิดใบหน้าก่อนจะก้าวเท้าเข้าไปในพายุหมุนน้ำแข็งด้วยความกล้าหาญ
ในเวลาเพียงไม่กี่ลมหายใจ ใบมีดน้ำแข็งจำนวนมากปะทะกับเกราะเหล็กดำบนร่างกายของเขาและส่งเสียงดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง
ครู่ต่อมาพายุหมุนน้ำแข็งจึงหยุดลงในที่สุด
ไป่หนิงปิงกับผู้อาวุโสของตระกูลแสงจันทร์ประจันหน้ากัน
"สหายเฒ่า ช่างรนหาที่ตายจริงๆ"ด้วยชุดสีขาว เส้นผมสีขาว ไป่หนิงปิงยืนอยู่ท่ามกลางมวลอากาศเย็นด้วยดวงตาสีฟ้าที่ส่องประกายบริสุทธิ์และจ่างใส
ดาบน้ำแข็งในมือซ้ายของเขาหักเป็นสองท่อน แต่นี่ไม่สามารถหยุดการทะลวงแทงเข้าไปตัดขั้วหัวใจของชายชรา
"ฮืม..." ชายชราก้มหน้าลงมองหน้าอกข้างซ้ายของตนด้วยความตกใจ
ไป่หนิงปิงปล่อยมือออกจากดาบน้ำแข็งก่อนจะเดินวนไปรอบตัวชายชรา
ใบหน้าของชายชราถูกปกคลุมด้วยชั้นน้ำแข็งก่อนที่เขาจะล้มลงไปบนพื้นและไม่สามารถลุกขึ้นได้อีกเป็นครั้งที่สอง
ห่างออกไป เมื่อฟางเจิ้งเห็นฉากนี้ ดวงตาของเขาเบิกโตขึ้นด้วยความหวาดกลัวขณะที่ร่างกายสั่นสะท้านอย่างไม่หยุดหย่อน
นี่ต่างไปจากความคาดหวังของเขาอย่างสิ้นเชิง
ผู้อาวุโสผู้ใช้วิญญาณระดับสามของตระกูลกลับถูกสังหารอย่างง่ายดายในลักษณะนี้ ไป่หนิงปิงผู้นี้แท้จริงแล้วแข็งแกร่งถึงเพียงใด?
"ฟางหยวนอยู่ที่ใด? บอกข้า แล้วข้าจะให้เจ้าตายอย่างสงบ" ไป่หนิงปิงเดินเข้าไปหาฉิงซู
"ไป่หนิงปิง..." ฉิงซูจ้องมองไปยังไป่หนิงปิงโดยไร้ซึ่งความหวาดกลัว "เจ้ากับข้าต่อสู้กันมามากกว่าสิบครั้ง เจ้าแข็งแกร่งขึ้นทุกครั้ง ตอนนี้ข้ายอมรับว่าเจ้าเหนือกว่าข้า แต่ความแข็งแกร่งของเจ้าไม่สามารถทำให้ข้าทรยศต่อคนของตระกูล เข้ามา ข้าจะสู้กับเจ้า!"
"เพียงเจ้า? ฮ่าฮ่า" ไป่หนิงปิงเย้ยหยันก่อนจะหันหน้าไปทางฟางเจิ้ง "เด็กนั่นคือน้องชายของฟางหยวนงั้นหรือ?"
การแสดงออกของฉิงซูเปลี่ยนแปลงไปก่อนจะเร่งก้าวเท้าเข้าไปปิดเส้นทางของไป่หนิงปิงอย่างรวดเร็ว "อย่าคิดสร้างปัญหาให้กับเขา"
ใบหน้าไป่หนิงปิงมืดมนลง "เจ้าเป็นคู่ต่อสู้ที่ค่อนข้างน่าสนใจ การปล่อยเจ้าไว้อาจทำให้ชีวิตในอนาคตของข้ามีสีสันมากขึ้นเล็กน้อย แต่ตอนนี้อารมณ์ของข้าเลวร้ายมากและไม่สามารถทนต่อไปได้ บอกมา ฟางหยวนอยู่ที่ใด?""
ฉิงซูตอบอย่างตรงไปตรงมาด้วยการกระทำ
เขาปิดเปลือกตาก่อนจะเปิดขึ้นอีกครั้ง
วิญญาณมนตราพฤกษา!