ตอนที่ 40 พบกับไป่ เหยียน อีกครั้ง
ในล็อบบี้โรงแรม คนหลายคนล้วนตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น-ชายหนุ่มคนหนึ่งได้เล็งปืนของเขาไปที่หัวของหญิงสาว
ผู้คนเริ่มพูดถึงสิ่งที่พวกเขากำลังเห็น แต่ไม่มีใครกล้าที่จะก้าวไปแทรกแซง
ในไม่ช้า ชายหนุ่มก็ได้เดินออกจากฝูงชน
“เห้ ไม่คิดว่ามันหยาบคายไปงั้นหรอ?”
หลิน ฮวง ไม่ได้เหลียวตามองเขา
“เห้!ฉันกำลังพูดกับแก!”ชายคนนั้นเห็นว่าหลิน ฮวง ไม่ได้สนใจเขาเลยและเริ่มโกรธ
“นี่ไม่ใช่เรื่องของนาย”
หลิน ฮวง จ้องมองไปยังชายคนนั้น เขาดูหงุดหงิด
จากนั้น เขาก็ตระหนักว่าชายคนนี้ไม่ใช่ฮีโร่ตัวจริง แต่เขาต้องการสร้างความประทับใจให้กับสาวงามที่หลิน ฮวง เล็งปืนใส่ หากเธอไม่ได้สวย เขาคงจะไม่แสร้งทำเป็นพระเอก
“แกกำลังก่ออาชญากรรมในที่สาธารณะ นั่นคือเรื่องของฉัน”ชายคนนั้นพูดขณะที่เขาหมายถึงมัน ฝูงชนที่กำลังเฝ้ามองต่างพยักหน้าและยืนยันสิ่งที่ชายหนุ่มกล่าว
“มองไปการกระทำอันเสแสร้งของนายเพียงเพราะเธอสวย หากเธอน่าเกลียด ฉันพนันว่านายจะไม่ก้าวเท้าออกมา”หลิน ฮวง เผยเจตนาของชายคนนั้น
ราวกับถูกตบหน้า เขาปฏิเสธมัน“ฉันกำลังทำเพื่อความยุติธรรม ฉันจะก้าวออกมาไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม!”
“นายสามารถยืนได้ทุกที่ที่นายต้องการจะยืน ตราบเท่าที่นายไม่มารบกวนฉัน”หลิน ฮวง เมินเฉยเขา
“ว้าว ช่างอวดดีเสียจริง....”
ทันใดนั้น ก็มีคนเดินออกมาจากฝูงชน เขามีหน้าตาที่หล่อเหลา เขาสวมเสื้อคลุมสีแดง
เมื่อได้ยินเสียงนั้น หลิน ฮว งก็หันกลับไปและมองไปที่คนๆนั้น
เขาคือชายหนุ่ม ไป่ เหยียน คนที่เขาได้พบบนยอดเขาหิมะ
หลิน ฮวง ไม่ได้มีความประทับใจอันดีต่อเขา พวกเขาสบตากัน เขาไม่ต้องการที่จะยอมแพ้“อะไร นายมีอะไรจะพูด?”
“นายไม่สมควรที่จะได้ต่อสู้กับฉัน”ไป่ เหยียน ยิ้มหยัน
เขาโบกมือเขา จากนั้นโทรลล์หัวสิงโตสูง 5 เมตรก็ถูกเรียกออกมา
มันดูสง่างาม ขณะที่หัวสิงโตของมันเกือบจะแตะเพดานโรงแรม
มันมีคอสีทองบนคอมันที่กำลังส่องแสงสีเหลือง
มันถือดาบใหญ่ไว้ในมือขวามัน ร่างกายของมันกำลังปล่อยกลิ่นอายของเลือดออกมา
“หัวสิงโต โยนเขาออกไป”ไป่ เหยียน สั่งขณะที่ชี้ไปยังหลิน ฮวง
หลิน ฮวง ชื่นชมโทรลล์แต่เขาก็ตอบสนองในทันที เขาอัญเชิญไป่ออกมาและสั่ง“ไป่ ตัดมือของมัน!”
ไป่เปิดใช้งานโหมดต่อสู้และปีกพลังโลหิตก็งอกจากด้านหลังเขา
ช่วงเวลานั้นเอง ผู้คนก็ตระหนักว่าชายที่มีผมสีเงินนั้นคือมอนสเตอร์ พวกเขารู้สึกประทับใจเพราะมันไม่ใช่เรื่องปกติที่จะพบเห็นผู้ควบคุม ตอนนี้ มันกลับมีผู้ควบคุมถึง2คน และพวกเขากำลังต่อสู้กัน มันเป็นสถานการณ์ที่หาได้ยาก บางคนจึงเริ่มที่จะบันทึกวิดิโอในทันทีและอัพโหลดลงเครือข่ายหัวใจ
ก่อนที่ไป่จะได้เคลื่อนไหว เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งก็ดังขึ้น “พวกนายกำลังทำอะไร?”
หยี่ เยว่หยู่ก้าวออกมาจากฝูงชนและผลักโทรลล์หัวสิงโตและไป่ ออกไป
“เกิดอะไรขึ้นในที่นี่?”หยี่ เยว่หยู่ มองมาที่หลิน ฮวง
เขาเก็บปืนของเขาไป ขณะที่เขากำลังจะพูด หญิงสาวก็ได้ใส่ร้ายเขา“คุณผู้ตรวจสอบ เขาได้ข่มขู่ฉันเมื่อก่อนหน้า โชคดี ผู้ควบคุมคนนี้ได้เข้ามาช่วยเหลือฉัน”
หญิงสาวเพียงมองไปทางไป่ เหยียน เธอไม่แม้กระทั่งจะมองชายคนที่พยายามช่วยเธอในก่อนหน้า
“บอกฉันสิ หลิน ฮวง”หยี่ เยว่หยู่ สงสัย แต่เธอก็ไม่เชื่อในสิ่งที่ผู้หญิงคนนั้นพูด
“เธอยืนยันว่าเธอต้องการจะไปแต่เธอไม่ยอมฟังฉัน ดังนั้น ฉันจึงใช้อาวุธของฉันเพื่อทำให้เธออยู่ที่นี่ ไป่ เหยียน มาถึงทีหลังและต้องการจะโจมตีฉันทันที ดังนั้น ฉันจึงต้องป้องกันตัว”หลิน ฮวง อธิบายสถานการณ์ง่ายๆ
“เช่นนั้น?”หยี่ เยว่หยู่ มองไปยังหญิงสาวด้วยท่าทางจริงจัง เมื่อเทียบกับเธอ เธอเชื่อสิ่งที่หลิน ฮวง กล่าวมากกว่า
เมื่อหญิงสาวเห็นท่าทางของหยี่ เยว่หยู่ เธอก็ไม่กล้าโกหกอีกต่อไป
“มันควรจะมีกล้องวงจรปิดอยู่ในโรงแรม หากคุณไม่เชื่อสิ่งที่ผมกล่าว คุณสามารถไปดูกล้องได้”หลิน ฮวง กล่าวเสริม
หญิงสาวใบหน้าเปลี่ยนสีในทันที“มันคือความผิดของฉันเอง ฉันควรจะอดทนรอ...”
“ไป่ เหยียน นายโจมตีก่อนที่จะรับรู้ถึงเหตุการณ์ นายผิดเต็มๆ ขอโทษซะ!”หยี่ เยว่หยู่ มองไปทางไป่ เหยียน
“ขอปฏิเสธ คนอ่อนแอไม่สมควรที่จะได้รับการเคารพจากฉัน ฉันจะรอจนกว่าจะถึงวันที่เขาแข็งแกร่งกว่าฉัน”ไป่ เหยียนย กล่าวและจ้องมองหลิน ฮวง จากนั้นเขาก็หันหลังและจากไป
หยี่ เยว่หยู่ หมดอารมณ์ แต่เธอก็ไม่ได้อารมณ์เสีย เธอเพียงหันไปมองรอบๆและกล่าวกับหญิงสาวและชายหนุ่มที่เธอพึ่งพามา“ด้านนอกเมืองมันยังอันตรายอยู่ พวกเธอทั้งคู่จะต้องฟังหลิน ฮวง ช่วยเหลือเขาในการจัดการกับส่วนที่เหลือ ฉันจะอธิบายรายละเอียดของสถานการณ์เมื่อทุกคนอยู่ที่นี่”
ทั้งสองพยักหน้าในทันที
“นายทำได้ดีมาก หากนายพบกับอุปสรรคอีกครั้ง นายมีสิทธิ์ที่จะใช้ความรุนแรงได้ในทันที นยสามารถล้มพวกเขาได้ ตราบเท่าที่นายไม่ฆ่า!”เธอบอกกับหลิน ฮวง และจ้องไปที่ทั้งคู่ก่อนที่จะจากไปด้วยประตูไม้สีเขียว
หลังจากที่เธอจากไป ทั้งคู่ก็ยังคงนิ่งเงียบ
หลิน ฮวง โบกมือเรียกไป่กลับมาและกล่าวกับทั้งสอง “ฉันจะพาพวกเธอทั้งคู่ไปลงทะเบียนห้อง จากนั้นพวกเธอก็ไปห้องกันเอาเอง ฉันจะต้องอยู่ที่นี่เพื่อรอคนที่เหลือ”
หลังจากที่ทั้งสามลงทะเบียนเสร็จ หญิงสาวก็ตรงไปยังห้องของเธอขณะที่ชายหนุ่มยังอยู่
“นายคือหลิน ฮวง ใช่ไหม?ฉันไม่รู้ว่านายคือผู้ควบคุม”ชายหนุ่มแนะนำตนเอง“ฉันชื่อเฉิน หวัง ฉันเองก็เป็นหนึ่งในผู้เข้าร่วมการประเมิน”
“สวัสดี”หลิน ฮวง พยักหน้า
“จากสิ่งที่ฉันรู้มา มันยากที่การประเมินจะถูกระงับ เนื่องจากนายกลับมาก่อน นายควรจะรู้บางสิ่ง ทำไมการประเมินจึงถูกระงับงั้นหรอ?”เฉิน หวัง กล่าวด้วยความอยากรู้
“ฉันไม่รู้ ฉันรู้แค่ว่ามันมีบางสิ่งแปลกๆเกิดขึ้นกับมอนสเตอร์ใกล้เมือง พวกเราต้องรอให้หัวหน้าผู้ตรวจสอบอธิบายรายละเอียดกับเรา”หลิน ฮวง ไม่ได้บอกความจริง
“โอ้ งั้นหรอ ฉันเห็นหัวหน้าผู้ตรวจสอบให้นายเป็นผู้ช่วยเธอ ฉันคิดว่านายจะมีข่าวภายในเสียอีก”
“ไม่มี พวกเขากำลังขาดคนช่วยเหลือ เนื่องจากฉันกลับมาก่อน เธอจึงเลือกฉัน”หลิน ฮวง อธิบาย
“ให้ฉันช่วยไหม?”เฉิน หวัง เสนอเพื่อหวังผลประโยชน์ เขาหวังว่าหัวหน้าผู้ตรวจสอบจะให้คะแนนพิเศษสำหรับการประเมินหากเธอเห็นเขากำลังช่วยเหลือ
“ยังก่อน ตราบเท่าที่นายไม่ออกไปจากเมืองนี้ นั่นจะช่วยได้มาก”หลิน ฮวง รู้สึกไม่มั่นคง เขารู้ดีว่าจะมีผู้คนจำนวนมากขึ้นที่จะทำตัวราวกับผู้หญิงก่อนหน้า
“พวกเราไม่สามารถไปเขตป่าระดับ1ตรงชายแดนได้?”
“นายไม่สามารถ”หลิน ฮวง ส่ายหัว“หากนายว่าง นายสามารถไปเดินเล่นตลาดได้หรือเข้าร่วมกิจกรรมสนุกๆ”
“ไม่มีอะไรถูกจำกัดตราบเท่าที่เราอยู่ในเมือง?”เฉิน หวัง คิดว่าเขาโชคดี
“ตราบเท่าที่นายไม่ออกจากเมือง ไม่สำคัญว่านายทำอะไร ฉันจะไม่หยุดนาย”หลิน ฮวง บอกด้วยความมั่นใจ