ตอนที่ 266: ผลและบาร์บีคิว (1)

เข็มเงินโดนมนุษย์งูโดยตรงแต่ไม่มีตัวไหนที่ได้รับความเสียหายจริงๆ

ชี่ ชี่ ชี่

มีลำแสงสีเขียวหลายสายออกมาจากดวงตาของพวกมัน

แองเจเล่ช้าไปเพียงชั่วครู่ มีชิ้นเนื้อขนาดใหญ่หลุดออกจากมือซ้ายของเขาทำให้เห็นเลือดและกระดูกที่อยู่ภายใน

เขารู้สึกถึงความเจ็บปวดที่รุนแรงจากบาดแผล

"อา!" แองเจเล่ได้ยินเสียงคนตะโกนจากทางเข้าของห้องโดยสาร

เขาพยายามเงยหน้าขึ้นอยู่ครู่หนึ่ง แม่มดที่ชื่อมอร์ริสซ่าได้ถูกโจมตีโดยดาบของมนุษย์งู โล่พลังงานสีขาวรอบเธอเริ่มแตก

 

"ช่วยข้า! ช่วยข้าด้วย!" มอร์ริสซ่าเกือบจะร้องไห้ เธอเป็นลมในการต่อสู้กับผึ้งเมฆาและรอดชีวิตมาได้เพราะความโชคดีของเธอ เธอตระหนักว่ามนุษย์งี้เหล่านี้แข็งแกร่งมาก

ในขณะเดียวกันมนุษย์งูบางตัวก็ตระหนักได้ว่ามีเป้าหมายที่อ่อนแอกว่าแองเจเล่และเริ่มโจมตีพ่อมดคนอื่น ความแข็งแกร่งของสติกม่าอ่อนแอนกว่ามนุษย์งูที่กำลังโจมตีเขาและมีดของเขาก็ถูกเอาไป

สติกม่าพยายามหลบการถูกแทงด้วยอาวุธของตัวเอง แองเจเล่มองเห็นเหงื่อหยดลงจากคางของเขา

แองเจเล่ขมวดคิ้ว เขาลังเลชั่วครู่และรีบเอาบางอย่างออกมาจากถุงกระเป๋า

"แสงแห่งหนาม!"

ตู้ม

ลูกบอลแสงสีทองระเบิดในอากาศ ลำแสงสีทองนับไม่ถ้วนถูกปลดปล่อยทุกทิศทุกทางและมันก็สะท้อนอยู่บนผิวของดาดฟ้า

ลำแสงสีทองหายไปภายในไม่กี่วินาที

ตึง ตึง ตึง

มนุษย์งูประมาณสี่ตัวที่กำลังโจมตีแองเจเล่ล้มลงไปที่พื้น ตัวที่อยู่ข้างหน้ามอร์ริสซ่าก็ล้มลงด้วยเช่นกัน มอร์ริสซ่ากำลังหายใจอย่างแรง มันเป็นประสบการณ์ที่น่ากลัวสำหรับเธอ

มนุษย์งูมีความอึดสูง แม้ว่าร่างกายของพวกมันจะถูกเผาไหม้เป็นสีดำแต่พวกมันก็ยังมีชีวิต อย่างไรก็ตามพวกมันทุกตัวเป็นอัมพาต

แองเจเล่ลดดาบปลายโค้งลงและใช้เจลรักษากับแผลของเขา เขาเดินไปที่มนุษย์งูที่กำลังจะตายตัวหนึ่งและควักลูกตาของมันออกมาด้วยมือขวา

เขาโยนลูกตาทั้งสองเข้าไปในปากของเขาโดยไม่ลังเล

"อา!" มนุษย์งูกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด

ฉึก

แองเจเล่แทงไปที่หน้าผากของมันด้วยดาบยาวเงินและเสียงกรีดร้องก็หยุดทันที

เขาเคี้ยวลูกตาหลายครั้งและกลืนมันเหมือนเขากำลังกินอาหารตามปกติ

แองเจเล่ดื่มตัวกลางอีกขวดและเดินไปที่มนุษย์งูตัวที่สอง

สิ่งเดียวที่มีบนดาดฟ้าคือเสียงฝีเท้าของเขา

มนุษย์งูตัวที่กำลังต่อสู้กับสติกม่าได้โดนลำแสงสีทองที่หน้าอกของมัน มันล้มลงไปที่พื้นและตายทันนที

สติกม่ากำลังหายใจเข้าลึกๆหลังจากที่ภัยคุกคามถูกกำจัด

มีมนุษย์งูสองตัวที่หลบการโจมตีได้ด้วยความโชคดี พวกมันหันกลับไปและพยายามหลบหนี

ฉึก ฉึก

มีลูกธนูสองดอกที่ทำจากผมสีบลอนด์โดนหลังหัวของพวกมันและพวกมันก็ล้มลงไปที่พื้นทันที เรย์ไลน์ค่อยๆลดธนูลง

แองเจเล่ได้ดึงลูกตาทั้งหมดของมนุษย์งูบนดาดฟ้าเสร็จเรียบร้อยแล้ว

"ข้าเดาว่าเจ้าเป็นพ่อมดมืด มันดูเหมือนว่าเจ้าเป็นเช่นนั้นจริงๆ" เรย์ไลน์เดินมาหาแองเจเล่พร้อมกับขมวดคิ้ว

"อะไร มีพ่อมดแสงมากมายที่เคยเป็นพ่อมดมืดใช่ไหม" แองเจเล่ไม่ได้กังวล "มีใครมีน้ำดื่มมั่ง"

คนที่เหลือเดินมาหาแองเจเล่ด้วยเช่นกัน พวกเขาเฝ้าดูแองเจเล่กลืนลูกตาทั้งหมดของมนุษย์งูและมันทำให้คลื่นไส้เล็กน้อย

"แน่นอนว่าเขาเป็นพ่อมดมืดแต่เขาช่วยเรา" สติกม่าเอาถุงน้ำออกมาและยื่นให้แองเจเล่

"ขอบคุณ" แองเจเล่เปิดถุงน้ำและใช้น้ำล้างปาก

"มันเป็นความจริง มีพ่อมดแสงที่แข็งแกร่งมากมายที่เคยเป็นพ่อมดมืด" เรย์ไลน์พยักหน้า "แต่การเฝ้าดูเจ้ากินลูกตาเหล่านั้นมันก็ยังทำให้ข้ารู้สึกไม่ดี"

"ใช่" ฮิคาริยักไหล่ ใบหน้าของเธอซีด "ขอโทษด้วยแต่มันน่าคลื่นไส้เล็กน้อยเพียงแค่เฝ้าดู ที่จริงแล้วอาจารย์ของข้าก็เคยทำเรื่องคล้ายกัน ข้าคิดว่าเขาพูดเล่นเมื่อเขาบอกข้าเรื่องนี้" เธอมองไปที่แองเจเล่

"ไม่เป็นไร ข้าเข้าใจ" แองเจเล่ยิ้ม

มอร์ริสซ่าพิงราวแต่ไม่ได้พูดอะไร ดูเหมือนว่าเธอกำลังพยายามอยู่ห่างจากแองเจเล่

"ข้ามีคำถาม ลำแสงสีทองเหล่านั้น......มันมาจากสิ่งประดิษฐ์เวทมนต์ใช่ไหม(เปลี่ยนจากเครื่องมือนะครับ)" เรย์ไลน์ถามเสียงเบา

"เจ้าพูดถูก มันเป็นสิ่งประดิษฐ์เวทมนต์" แองเจเล่รู้ว่าเขาไม่สามารถซ่อนมันได้

"มันเป็นแสงแห่งหนามใช่ไหม มันเป็นสิ่งประดิษฐ์เวทมนต์ที่มีชื่อเสียงในวิทยาลัยเขาวงกตแต่ข้าจะไม่ถามว่าเจ้าได้มาอย่างไร"

"สิ่งประดิษฐ์เวทมนต์..."

เรย์ไลน์เป็นเพียงคำเดียวที่รู้จักคาถานี้ในขณะที่คนอื่นๆดูตกใจ

แองเจเล่ยักไหล่แต่ไม่ได้พูดอะไร เขาได้ใช้มันตามสถานการณ์ มีเพียงพ่อมดห้าคนที่เหลืออยู่บนเรือ เขารู้ว่าเขาจะไม่รอดจากการเดินทางด้วยตัวคนเดียว มอร์ริสซ่าจะตายถ้าเขาลังเลในช่วงเวลานั้น

นอกจากนี้เขายังต้องการใช้ดาบปลายโค้งต้องสาปดูดวิญญาณของสิ่งมีชีวิตเวทมนต์เหล่านี้ การเปิดใช้งานสิ่งประดิษฐ์เวทมนต์เป็นทางเลือกที่ดีมิฉะนั้นการต่อสู้ก็จะใช้เวลานานกว่านี้

แองเจเล่ได้สิ่งที่เขาต้องการ เขาช่วยลูกเรือและได้รับวิญญาณทั้งหมดที่เขาต้องการ

พวกเขาเริ่มทำความสะอาดดาดฟ้าหลังจากที่การสนทนาจบลง

พ่อมดไม่ได้สนใจเรื่องสิ่งประดิษฐ์เวทมนต์มากนัก พวกเขากลับไปที่ห้องของพวกเขาหลังจากที่ศพของมนุษย์งูทั้งหมดถูกจัดการ

แองเจเล่ปิดประตูทันทีเมื่อเขากลับไปที่ห้อง

เขาเดินไปที่หน้าต่างและมองลงไป มีต้นไม้ไม่มากนักบนที่ราบและมีกวางกลายพันธุ์กำลังวิ่งอยู่

มีจุดแสงสีน้ำเงินกะพริบข้างหน้าสายตาของแองเจเล่และค่าสถานะของเขาก็ถูกแสดงอยู่ข้างหน้าสายตาของเขา

[ความแข็งแกร่ง 12.5 ความว่องไว 11.2 ความอึด 13.4 พลังจิต 51 มานา 50]

เขาดึงดาบปลายโค้งต้องสาปอย่างช้าๆ มีแสงสีเงินบนผิวของใบดาบและอาวุธก็ล้อมรอบไปด้วยแสงสีเขียว

แสงสีเขียวได้ลามไปที่ข้อมือของแองเจเล่อย่างรวดเร็ว มันดูเหมือนปรสิตที่พยายามเข้าไปในร่างกายของเขา

แองเจเล่วางดาบลงบนโต๊ะ

แสงสีเขียวได้ออกจากร่างกายของแองเจเล่ทันทีและกลับเข้าไปที่ดาบ

ค่าสถานะของแองเจเล่ที่เพิ่มขึ้นจากบัพไม่มีผลต่อเขาอีกต่อไป

หลังจากผ่านไปประมาณห้าวินาทีร่างกายของแองเจเล่ก็เริ่มหดตัวเล็กน้อย เขาจ้องมองที่ตัวเลขด้วยสีหน้าว่างเปล่า

[ความแข็งแกร่ง 3.9 ความว่องไว 5.5 ความอึด 8.2 พลังจิต 45.1 มานา 45]

'นี่คือค่าสถานะที่แท้จริงของข้าที่ปราศจากบัพ...'

ทันใดนั้นแองเจเล่ก็สังเกตเห็นว่ายังมีพลังงานจากดาบเหลืออยู่ใกล้ๆหน้าอกซ้ายของเขา

พลังงานถูกใช้อย่างช้า เขาเห็นพลังจิตของเขากำลังเพิ่มขึ้นอย่างช้าๆ

จาก 45 ไป 46 แล้วจาก 47 ไป 48 มันหยุดที่ 48.4

'มันได้ผลจริงๆ' แองเจเล่พอใจกับผลลัพธ์ 'การสกัดพลังงานชีวิตมันมีประสิทธิภาพ พลังจิตของข้าเพิ่มขึ้น 3 นี่เป็นแก่นของมนุษย์งูเจ็ดตัว น่าเหลือเชื่อมาก....'

แองเจเล่รู้สึกว่าพลังงานที่อยู่ใกล้หน้าอกหายไปเมื่อค่าสถานะของเขาเพิ่มขึ้น

'ซีโร่ สร้างงาน ข้าต้องมีพลังจิตมากแค่ไหนในการก้าวไปสู่ขั้นคริสตัล' เขาสั่ง

[สร้างงาน กำลังจำลอง...]

แองเจเล่รอผลอย่างอดทน

หลังจากผ่านไปประมาณยี่สิบนาทีชิปก็ให้คำตอบแก่เขา

[ขั้นคริสตัลต้องมีพลังจิตมากกว่า 71] เสียงของซีโร่ดังก้องในหูของเขา

'แล้วข้อกำหนดทั้งหมดมีอะไรบ้าง'

[ข้อกำหนดที่ 1: พลังจิตมากกว่า 71]

[ข้อกำหนดที่ 2: ขัดเกลาวงเวท ใช้มันเพื่อขจัดสิ่งเจือปนจากพลังจิต]

[ข้อกำหนดที่ 3: คุณต้องใช้เวลามากกว่า 52 ปีในการทำความคุ้นเคยกับพลังจิตที่หนาแน่น คุณสามารถเพิ่มความเร็วได้โดยการใช้เทคนิคการทำสมาธิขั้นสูง]

ในที่สุดแองเจเล่ก็เข้าใจว่าทำไมเทคนิคการทำสมาธิขั้นสูงถึงสำคัญ

เทคนิคการทำสมาธิพื้นฐานถูกใช้เพื่อช่วยให้พ่อมดฝึกหัดและพ่อมดทางการเพิ่มพลังจิตของพวกเขา เทคนิคการทำสมาธิขั้นสูงมักจะถูกใช้เพื่อช่วยให้พ่อมดเร่งกระบวนการในการใช้ระดับพลังจิตที่สูงขึ้น

เทคนิคการทำสมาธิขั้นสูงและเทคนิคการทำสมาธิพื้นฐานนั้นมีระบบที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมพ่อมดที่ฝั่งตะวันตกไม่สามารถพัฒนาได้

แองเจเล่ยังอยู่ในห้องและตรวจสอบสภาพร่างกายของเขา

ภายนอกมันเริ่มมืดและกลางคืนก็มาถึงอย่างรวดเร็ว

แองเจเล่ยืนข้างหน้าต่างกำลังฟังเสียงของสายลมและบอลลูน

เขาอยู่คนเดียวในห้องนอนและเขารู้สึกโล่งใจด้วยเหตุผลบางอย่าง แสงจันทร์ที่ส่องลงบนเปลือกของศพผึ้งเมฆาและเปลือกของมันก็ดูเหมือนเศษคริสตัลที่สกปรก

แองเจเล่อยู่บนเรือเหาะกำลังเดินทางผ่านพื้นที่ที่ไม่คุ้นเคย เขารู้ว่าคนที่เขาไว้วางใจได้คือตัวเขาเอง

เขาเดินไปที่เตียงและนอนลง ผ้าห่มมันเย็นและเขาก็ชอบช่วงเวลาที่เงียบสงบในพื้นที่ส่วนตัวของเขา ห้องมีขนาดเล็กแต่ประตูที่ล็อคทำให้เขารู้สึกปลอดภัย

แองเจเล่ยังได้ยินเหม็นจากศพของผึ้งเมฆา

ก๊อก ก๊อก

"กรีน เจ้าหลับหรือยัง" เสียงของสติกม่าดังมาจากข้างนอก

"ยัง" แองเจเล่ลุกออกจากเตียงและปลดล็อคประตู

สติกม่ายืนอยู่ข้างประตูพร้อมกับจานมรกตในมือ มีเนื้อบาร์บีคิวและสลัดอยู่บนจานของเขา ไขมันที่เนื้อมีกลิ่นคาราเมล

กลิ่นหอมของเนื้อเข้าไปในจมูกของแองเจเล่