SH – 10 แหล่งกำเนิดพลัง !
SH – 10 แหล่งกำเนิดพลัง !
“เพราะฉะนั้น ตอนนี้นายได้ทำลายวิญญาณผู้หญิงไปแล้ว?”
“เปล่า ผมเพียงแค่ส่งเขาไปที่ชอบที่ชอบ”
“นายหมายความว่าอย่างไร? แล้วจะเป็นยังไงถ้าเธอไม่ต้องการไปที่ชอบที่ชอบ?”
“ดวงวิญญาณสามารถเลือกได้ว่าจะอยู่ที่โลกมนุษย์โดยไม่ต้องบอกต่อโลกปรภพ แต่ถ้าพวกเขาทำร้ายคนเหมือนพวกมัน พวกมันจะถูกส่งไปยังโลกปรภพและได้รับโทษ” เหยี่ยซ่าวยางพูดพร้อมทั้งอธิบายให้เขาฟังมากยิ่งขึ้น “เมื่อคนตาย ดวงวิญญาณสามารถคงอยู่ได้ในแดนมรณะมากสุดได้ 7 วัน หลังจากนั้นถ้าอยู่เกินเขาต้องได้รับโทษ 1 วันต่อ 1 ปีในโลกปรภพ สำหรับกรณีวิญญาณผู้หญิงที่เราเจอ เธอกลับมากลับมาอยู่ในโลกปรภพอีกครั้ง เธออาจจะโดนทำโทษได้ ผมจึงเขียนยันต์ให้กับเธอไป ผู้พิพากษาจะได้ไม่ทำโทษเธอรุนแรงเกินไป”
ประโยคสุดท้ายทำให้ เสี่ยวหม่ารู้สึกตกใจเล็กน้อย แล้วเขาก็ถามขึ้น “ผู้พิพากษารับฟังสิ่งที่นายบอก?”
“แน่นอน ผู้พิพากษาไว้ใจผม ตั้งแต่ที่ผมได้กลายเป็นศิษย์ชั้นในของนิกายเหม่าซาน พวกเรามีค่าเหมือนกับเคียวยมทูต.....”
“โอ้ เยี่ยม แต่วิญญาณที่นายส่งไปยังปรภพ นายไม่ได้พูดคุยกับเธอเพื่อเก็บข้อมูลเกี่ยวกับปีศาจร้ายที่ควบคุมเธอ แล้วถ้าหากวิญญาณร้ายนั้นมีพลังมากเกินกว่าที่นายจะปราบได้ล่ะ?”
“ถ้าผมไม่สามารถจัดการมันได้ พวกเราแค่วิ่งหนี เพราะถ้าหากมันสามารถจับเราคนใดคนหนึ่งได้ล่ะก็.......” เหยี่ยซ่านหยางหัวเราะอย่างชั่วร้าย
เสี่ยวหม่าหยุดแล้วก้มมองดูขาสั้นๆป้อมๆและพุงกลมๆของเขา เขาแน่ใจอย่างมากว่าเขาไม่สามารถวิ่งหนีได้เร็วกว่าเหยี่ยซ่าวยางแน่นอน เขามองไปที่เหยี่ยซ่าวยางด้วยความหวาดกลัว “เอาจริงดิพวก?”
เหยี่ยซ่าวยางหัวเราะแห้งๆ
หลังจากที่เดินได้ประมาณ 20 นาที ทั้งคู่ก็ได้เดินทางมาถึงยอดเขาของเขาเล็กๆ หลังจากนั้น เสี่ยวหม่าก็ชี้ไปยังหนองน้ำข้างล่างและพูดขึ้น “ที่นั้นแหละ นั้นเป็นที่ที่ฉันเจอ....”
เหยี่ยซ่าวยางจ้องไปที่พื้นที่ที่ เสี่ยวหม่าชี้ มันเป็นหนองน้ำที่มีขนาดเท่าสองสนามฟุตบอล มีป้ายหลุมศพที่ทำจากหินอยู่ทุกที่ ส่วนมากพวกมันทั้งเก่าและแตกร้าวระเกะระกะมากมาย.....
“ที่นั้นแหละ มันเป็นที่ผมโดนมนต์สะกด !”
เหยี่ยซ่าวยางมองตามทิศทางที่ เสี่ยวหม่าชี้ เขามองเห็นหลุมฝังศพมากมายที่ตั้งอยู่ในหนองน้ำ อย่างไรก็ตาม มันไม่ได้ทำให้เขารู้สึกสนใจเลย กลับกัน เขากลับสนใจต้นซื่อกวย ที่อยู่หลังสุสานมากกว่าต้นซื่อกวย มีขนาดใหญ่มาก ลำต้นของมันหนาประมาณ 2 เมตรได้ ในขณะเดียวกันมันมีหน่อขึ้นมากมาย ยอดของต้นไม้เอียงไปด้านหน้า ใบของมันขึ้นบังหลุมศพบางส่วน มีสระที่ยังคงมีน้ำขังอยู่เป็นระยะทางสั้นๆจากสุสาน มันสะท้อนแสงอันเย็นยะเยือกจากดวงจันทร์ เหยี่ยซ่าวยางถอนหายใจและพูดขึ้น “ฉันไม่แปลกใจเลยที่ที่นี้มีผีสิง หนองน้ำนั้นเต็มไปด้วยน้ำขังและต้นไม้ที่แห้งเหี่ยว น้ำขังเป็นที่ที่มีพลังหยินเข้มข้นมากพอที่จะกระจายไปยังที่รอบๆได้ และเจ้าของหลุมเหล่านี้สามารถดูดพลังงานไปใช้ได้เลยโดยตรง แล้วยิ่งมีต้น ต้นซื่อกวย ที่ขึ้นมาช่วยป้องกันหลุมเหล่านี้จากแสงอาทิตย์ มันยิ่งเป็นการช่วยให้เก็บสะสมพลัง Yin Qi ได้ดียิ่งขึ้น ปัจจัยที่สำคัญเลยคือต้น ต้นซื่อกวย ต้นนี้เป็นต้นไม้ปีศาจ ดังนั้นมันจึงเป็นการง่ายมากที่จะให้ที่นี้กลายเป็นสถานที่ที่น่ากลัว”
“แล้วผีอยู่ที่ไหน?” เสี่ยวหม่าถามขึ้นด้วยอาการตระหนก
“เอาไอ้นี้พรมไปที่ตาของนาย” เหยี่ยซ่าวยางส่งขวดขนาดเท่ากำปั้นให้กับ เสี่ยวหม่า“หลังจากที่นายพรมมันแล้ว มันจะทำให้นายสามารถมองเห็นวิญญาณได้ 1 ชั่วโมง”
“ไอ้นี้มันคืออะไร? น้ำตาวัวเหรอ?”
“นี้เป็นน้ำจากหญ้าซิงซิง น้ำตาวัวมีกลิ่นฉุนเกินไป ผมเลยไม่อยากใช้มัน”
เสี่ยวหม่ารับเอาขวดมาจากเหยี่ยซ่าวยางและพรมมันลงบนตาเขาทั้งสองข้าง หลังจากนั้นเขาเริ่มหันไปมองรอบๆเพื่อมองหาวิญญาณ หลังจากที่เขาลูบตา ทันใดนั้น เขาได้สังเกตเห็นบางสิ่งจากที่ไกลๆ เขารีบคว้าแขนของเหยี่ยซ่าวยางมาจับอย่างรวดเร็ว เสี่ยวหม่าถามเสี่ยงสั่นเครือ “มัน ... มันใช่สิ่งที่ผมคิดรึเปล่า?”
เหยี่ยซ่าวยางมองไปทางที่ เสี่ยวหม่ามองและเห็นหมอกที่มีรูปร่างเหมือนคน เธอเดินอย่างช้าๆมาทางพวกเขา ผมยาวๆของเธอห้อยลงมาปกปิดไหล่และหน้าของเธอ เธอดูเหมือนผีที่พบในภาพยนตร์ไม่มีผิดเพี้ยน !
“เฮ้ เฮ้ เฮ้ มันกำลังมาทางนี้!”
“ลงมา!” เหยี่ยซ่าวยางวาดตัวฉีสองตัวซ้อนไว้หลังยันต์และติดมันไว้บนตัวพวกเขาทั้งสอง
“ตอนนี้ ไม่มีวิญญาณหรือปีศาจตัวไหนที่สามารถตรวจพบพลังหยาง ของนายได้แล้ว แต่ว่าพวกมันยังสามารถมองเห็นนายได้อยู่ ดังนั้นห้ามเคลื่อนตัวเร็วๆ ในตอนแรกเราเพียงแค่รอที่นี้ และดูว่ามันต้องการจะทำอะไร”
วิญญาณผู้หญิงเดินไปยังหนองน้ำ เธออยู่ห่างจากที่พวกเขาหลบซ่อนเพียง 10 เมตร เนื่องจากมีแสงจากพระจันทร์ส่องลงมา ทำให้พวกเขาสามารถสังเกตเห็นเครื่องแต่งกายของเธอได้ เธอใส่เสื้อกล้ามรัดแน่นและกางเกงยีนส์ขาสั้น เธอมีขาวเรียวสวยขาวผุดผ่อง กล้ามเนื้อกระชับ ในขณะที่เธอมีหน้าอกหน้าใจที่ขนาดกำลังพอดีและก้นกลมกลึงงามงอนแสดงให้เห็นถึงความเป็นผู้ใหญ่......
“เรื่องบ้าอะไรเนี้ย ดวงวิญญาณมีรูปร่างที่ดีขนาดนี้ได้ยังไง? ตัวนี้รูปร่างดีกว่าตัวที่เราเจอเมื่อกี้สักอีก!” เสี่ยวหม่ามองไปที่เธอด้วยสายตาที่เปลี่ยนไปในตอนนี้เขามองวิญญาณสาวตนนั้นแบบตาไม่กระพริบ
“เธอไม่ใช่ผี เธอเป็นคน เวลาผีเดินพวกมันจะไม่แตะพื้น และแน่นอนว่าพวกมันจะไม่สร้างเสียงเล็กๆน้อยๆนี้ด้วย”
ประโยคนี้ทำให้ เสี่ยวหม่าช็อกไป และเขาให้ความสนใจกับร่างกายของเธอมากยิ่งขึ้น “ฉันก็สงสัยว่าผีสามารถทำแบบนี้ได้ยังไง แต่ตอนที่นายบอกว่าเธอเป็นคน มันเลยสมเหตุสมผล แต่ทำไมเธอถึงมาที่นี้เวลานี้? แม้ว่าเธอจะไม่กลัวผี แต่เธอไม่กลัวพวกคนนิสัยไม่ดีเลยเหรอ?”
“เข้าประเด็นเลยเถอะเพื่อน! วิญญาณของหญิงสาวบอกว่าเธอจมน้ำ เราแค่รอและมองดูว่าอะไรเกิดขึ้นต่อไป”
ผู้หญิงคนนั้นเดินราวกับเธอกำลังอยู่ในภวังค์อยู่ เธอเดินตรงไปโดยที่เธอไม่แม้แต่จะหลีกเลี่ยงสระน้ำ กลับกัน เธอยังคงก้าวเดินต่อไปทีละก้าว เธอเดินลุยโคลนด้วยตัวเอง ด้านหลังของเธออยู่ตรงหน้าของพวกเขา ในขณะที่เธอเดินเข้าใกล้ต้น ต้นซื่อกวย ในขณะนั้น เหยี่ยซ่าวยางเห็นบางอย่างที่น่าขนลุกแขวนอยู่ข้างหลังของเธอ
“โอ้ พระเจ้า ...”
เหยี่ยซ่าวยางปิดปาก เสี่ยวหม่าเพื่อให้เขาหุบปาก เขารับรู้ได้ว่า เสี่ยวหม่ากำลังตัวสั่น เหยี่ยซ่าวยางสามารถเข้าใจความรู้สึกทั้งหมดได้ทันทีว่าเขารู้สึกอย่างไรที่ต้องมามีส่วนรู้เห็นเหตุการณ์น่าสยดสยองแบบนี้เป็นครั้งแรก แต่อย่างน้อยเสี่ยวหม่าก็ไม่ได้ตกใจจนสลดเหมือบไป....
มีผู้หญิงห้อยขาอยู่ข้างหลังผู้หญิงคนนั้น ผู้หญิงที่ห้อยขาอยู่สวมชุดกี่เพาสีแดงและสวมรองเท้าส้นสูงสีขาว เธอมีผมที่สั้น ในขณะที่เธอมีผิวขาวซีดน่ากลัว อย่างไรก็ตาม มีอย่างอื่นน่ากลัวกว่า วิญญาณนั้นจับอยู่ที่เอวของผู้หญิงด้วยแขนทั้งสองข้าง ในขณะที่ร่างกายเธอถูกลากลงไป......
“นี้เรียกว่าการข้ามสะพานวิญญาณ และนี้เป็นขั้นตอนในการเตรียมตัวโดยให้วิญญาณพาร่างของคนมา นายรอตรงนี้นะ ผมจะไปเจรจากับเธอ” เหยี่ยซ่าวยางให้ เสี่ยวหม่าอยู่ด้านหลังและเขาลงจากเนินเล็กๆอย่างช้าๆ
ตอนนี้หญิงสาวคนนั้นยืนอยู่หน้าต้นซื่อกวย ทันใดนั้น วิญญาณผู้หญิงที่อยู่หลังเธอยืนขึ้นแล้วโค้งไปข้างหน้า เธอเริ่มเลื่อยเข้าไปใกล้ๆร่างของหญิงสาวราวกับงูกำลังกินเหยื่อ หลังจากนั้นหญิงสาวยืนตัวตรงแล้วเรื่องที่จะถอดเข็มขัดเธอออก เธอเอาเข็มขัดไปแขวนไว้ที่กิ่งไม้เตี้ยๆ และทำแบบนี้ซ้ำ โดยไม่มีความลังเลใดๆ เธอนำหัวของเธอคล้องไว้ที่บ่วง เธอกำลังจะแขวนคอตาย !
ในขณะที่เธอกำลังจะแขนคอ ก็มีมือๆหนึ่งที่มาจากด้านหลัง มือปริศนานี้ติดยันต์สีม่วงไปที่หน้าผากผู้หญิงคนนั้นอย่างรวดเร็วและแม่นยำ หลังจากนั้นเขาจับเธอที่จุด เหม่ยเซียนที่อยู่ระหว่างคิ้ว ด้วยนิ้วโป้งของเขา เขาเริ่มผลักวิญญาณออกจากร่างจองเธอ วิญญาณร้ายกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ในขณะที่เธอร่วงลงพื้น วิญญาณหญิงสาวไม่รอให้เสียเวลา เธอลุกขึ้นแล้วเอื้อมมือของเธอตรงไปที่เหยี่ยซ่าวยาง นิ้วของเธอผอมแห้งติดกระดูก เล็บของเธอแหลมคม
“อยากจะสู้หรือ?” เหยี่ยซ่าวยางยื้มเย้ย ในตอนนั้นเขาก้าวถอยหลังและหลบการโจมตีของวิญญาณร้ายได้อย่างสมบูรณ์ หลังจากนั้นเขายกแขนเขาขึ้นและโยนเหรียญจีนเก่าๆ 8 เหรียญออกไป เหรียญเหล่านั้นคือ เหรียญบากั๋ว
“โอ้ พลังอำนาจอันเกรียงไกรของสวรรค์ โลกและ พลังของหยินหยาง จงทำลายมันซะ !”
เหยี่ยซ่านหย่างทำมือเป็นรูปตราประทับและผลักมันไปข้างหน้า เหรียญทั้ง 8 เหรียญกระเด็นไปยังวิญญาณและติดบนหน้าอกของเธอ นั้นทำให้วิญญาณของเธอได้รับบาดเจ็บสาหัส และเธอได้นอนลงกับพื้น มีหลุมเกิดขึ้นที่อกซ้ายของเธอ และมีเลือดไหลทะลักออกมา..........
เป็นที่แน่นอนว่าวิญญาณไม่มีเลือด แต่การบาดเจ็บสาหัสนั้นทำให้เธอไม่สามารถคงรูปร่างที่ดีกว่านี้ได้ นั้นหมายความว่าเธอเปิดเผยสภาพร่างกายของเธอตอนเธอตาย
“คุณโดนยิง น่าเสียดายผู้หญิงสวยๆอย่างคุณเนี๊ย......” เหยี่ยซ่าวยางพูดกับวิญญาณดวงนี้
“คุณ ได้โปรด ฉันจะไม่ทำแบบนี้อีก...” วิญญาณหญิงสาวสั่นเทา ในขณะที่เธออ้อนวอนด้วยตัวเอง หลังจากที่ดิ้นรนต่อสู้กับเหยี่ยซ่าวยาง เธอรู้ว่าเธอไม่สามารถสู้เขาได้ เขาไม่ใช่หมอผีธรรมดา !
เหยี่ยซ่าวยางไขว้มือไปข้างหลังอย่างลวกๆ และมองไปยังวิญญาณหญิงสาว “ดูจากชุดที่คุณใส่ คุณจะต้องตายมานานแล้ว ทำไมคุณยังไม่ไปเกิดใหม่? แทนที่จะอยู่ดินแดนแห่งนี้และฆ่าผู้บริสุทธิ์ ?”
“ที่คุณพูดมาก็ถูก แต่ฉันตายอย่างอนาถและมีคนฆ่าฉันโดยที่ฉันไม่รู้เลยว่ามันเป็นใคร ดังนั้นฉันจึงสับสนและไม่อยากจะไปจากโลกนี้ ได้โปรดเถอะคุณ ฉันเป็นแค่เด็กสาวจนๆ โปรดปล่อยฉันไปเถอะ ...”
เหยี่ยซ่าวยางมองเธออย่างดุดันและพูดขึ้น “ไปขอร้อง ราชาแห่งยมโลกเถอะ คนที่ฆ่าคุณเขามีความผิดในส่วนของเขา แต่นั้นไม่ใช่เหตุผลที่คุณจะอยู่ที่นี้ต่อ ยิ่งไปกว่านั้น คุณอยู่เป็นเวลานานมากแล้วแถมยังฆ่าคนไปมากมาย จะดีกว่านี้ถ้าคุณถูกส่งไปยังโลกปรภพและคิดบัญชีสิ่งที่คุณทำ”
วิญญาณสาวสะอื้นและขอร้อง “ได้โปรด ถ้าคุณช่วยฉันครั้งนี้ ฉันจะทำทุกสิ่งทุกอย่างที่คุณต้องการเพื่อคุณ”
ทำทุกอย่างที่ผมต้องการ.... แค่ก แค่ก แน่นอนเธอมีดวงตาสวยราวกับลูกกวาด แต่ผมไม่คิดที่จะเริ่มความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับวิญญาณซะด้วยสิ เหยี่ยซ่าวยางส่ายหัวและเริ่มที่จะวาดยันต์ ยันต์ชี้แนะเขาติดเครื่องรางไปที่หน้าผากของเธอ และพึมพำบทสวด ไม่นานหลังจากนั้นวิญญาณของหญิงสาวก็กลายเป็นควันและหายไปอย่างช้าๆ
มีแค่นี้เหรอ? เหยี่ยซ่าวยางรู้สึกมีบางอย่างไม่ถูกต้อง ถึงแม้ว่าเขาจะมีพลังมาก แต่วิญญาณที่ก่อเรื่องนี้น่าจะมีอายุอย่างน้อย 100 ปี เธอได้สะสมพลังและฆ่าคนอีกตะหาก ดังนั้นเธอไม่ควรจะอ่อนแอขนาดนี้!
ในตอนนั้นเอง เหยี่ยซ่าวยางมองลงไปยังสระน้ำมรณะที่อยู่ก่อนหน้าหลุมศพ เขายิ้มเยาะและรับรู้ได้ทันทีว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้ ผู้หญิงผู้ซึ่งเกือบจะฆ่าตัวตายนอนนิ่งไม่มีการเคลื่อนไหวอยู่บนพื้น เธอดูเหมือนสาวอายุยี่สิบ เธอสวยเหมือนนางฟ้า ในขณะที่ร่างกายเธอร้อนมาก เหยี่ยซ่าวยางเดินเข้าไปหาเธอเพื่อที่ต้องการจะปลุกเธอ เมื่อเขามองไปยังร่างของเธอ เขาเลือดกำเดาแทบพุ่ง เพราะหญิงสาวถอดเข็มขัดออก กางเกงยีนของเธอเคลื่อนต่ำลงประมาณนิ้วนิดๆ ทำให้เห็นชุดชั้นในสีชมพูสดใสต่อหน้าต่อตา........
ติดตามตอนต่อไป.........