Chapter 112: ขับมาที่นี่

“คนขับรถพวกนี้ขับรถมาที่นี่ได้ยังไง?”เจียงลู่ฉีถาม

 

[จางฮั่วพึ่งจะพูดว่ามีเพียงแค่พวกกลุ่มเทพเจ้าทั้ง7ที่ได้รับอนุญาตให้ขับรถเข้ามาในนี้ได้ ตามกฏดังกล่าวแล้วมันสามารถที่จะบอกได้ว่ามันทำให้เกิดฝุ่นละอองอันรุนแรงขึ้นด้านในนี้เพิ่มด้วยอีก”เจียงลู่ฉีคิด คำถามของเจียงลู่ฉีนั้นถูกได้ยินโดยหัวหน้าหยวน ดังนั้นเขาจึงจ้องมาอย่างโกรธแค้นที่เจียงลู่ฉี

 

ตามธรรมชาติแล้ว เขานั้นขี้เกียจที่จะตอบคำถามของเจียงลู่ฉี คำถามประเภทนี้นั้นไม่จำเป็นต้องได้รับการอธิบายจากเขา จางฮั่วนั้นพูดกับเจียงลู่ฉีด้วยน้ำเสียงที่ไม่เป็นมิตรสักเท่าไหร่ “กฎนั้นถูกตั้งขึ้นโดยกลุ่มแห่งเทพทั้ง7 หัวหน้าหยวนคือหนึ่งในสมาชิกของทีมพวกเขา และในเวลาเดียวกันเขาก็คือรองผู้จัดการของตลาดมืดแห่งนี้ด้วย!”

 

“พวกเรามีพลังพอที่จะตัดสินใจ จากการเปิดตลาดมืดของเรานั้น หัวหน้าหยวนคือลูกค้าที่ใหญ่ที่สุดของพวกเรา แน่นอนว่า เขานั้นมีคุณสมบัติเพียงพอกับมัน!”

 

หัวหน้าหยวนนั้นเป็นชายหนุ่มที่ชอบในการถูกยอ และเป็นผู้ชายที่มักใหญ่ใฝ่สูง เขานั้นถูกชื่นชมโดยจางฮั่ว ดังนั้นเขาจึงโยนบุหรี่ทิ้งไป และไม่สนใจเกี่ยวกับเจียงลู่ฉีอีกต่อไป เขานั้นสะกิดไปที่ไหล่ของจางฮั่วและขยับเข้าไปในบ้าน

 

ในเวลาเดียวกันนั้นเอง เจียงลู่ฉีก็หันไปหาหยิงและพูด “ขับรถMCVมาที่นี่”เจียงลู่ฉีไม่ได้ให้ความสนใจกับสิ่งที่เรียกว่ากฏของที่นี่ซักเท่าไหร่ เขาต้องการที่จะนำรถMCVของเขามาที่นี่

 

“โอเคค่ะ พี่ชายเจียง ตามจริงแล้ว ฉันไม่จำเป็นที่จะต้องขับรถมันมาที่นี่ด้วยซ้ำ เนื่องจากว่าฟังก์ชั่นการขับรถอัตโนมัตินั้นได้ถูกเพิ่มมาแล้วหลังจากการอัพเกรด”หยิงกระซิบกับเจียงลู่ฉี เสียงของเธอสามารถที่จะมีเพียงแค่เจียงลู่ฉีเท่านั้นที่ได้ยิน

 

“โอ้ ขับรถอัตโนมัติ?”เจียงลู่ฉีตกตะลึง “ฉันยังคงคิดว่าเธอควรที่จะขับมันมา เนื่องจากฟังก์ชั่นขับรถอัตโนมัตินั้นจะทำให้ทุกคนตกตะลึง และมันจะดีกว่าที่จะเก็บมันเป็นความลับ”

 

ก่อนวันโลกาวินาศ ฟังก์ชั่นการขับรถอัตโนมัตินั้นเป็นสิ่งที่ธรรมดา แต่มันจะแปลกไปสำหรับรถมินิบัสที่จะมีฟังก์ชั่นแบบนี้

 

“ดีเลย! ฉันจะทำมันค่ะ”หยิงตอบและทำตามคำสั่งของเขา เพียงเวลาไม่นาน เธอก็ขับรถMCVมาถึงตำแหน่งของพวกเขา ในขณะที่เธอขับมานั้นร้านแผงลอยหลายๆร้านนั้นถูกทำลาย เนื่องจากขนาดของรถMCV แต่มันเป็นเรื่องที่ค่อนข้างง่ายสำหรับหยิงที่ขับมันมา พูดตามปกติแล้ว เจียงลู่ฉีสามารถที่จะหวังพึ่งถึงข้อมูลที่ถูกแบ่งปันมาโดยเมล็ดพันธุ์แห่งดวงดาวในการขับรถ แต่สำหรับหยิงแล้ว....เธอนั้นเป็นผู้ช่วยเหลือและ หน้าที่ขับรถคือหนึ่งในฟังก์ชั่นหลักของเธอ

 

หยิงนั้นจอดรถMCVก่อนที่จะถึงหน้าประตู จางฮั่วนั้นรู้สึกไม่ดีมากเมื่อเห็นฉากนี้ เขาคิดว่ามันมากเกินไปสำหรับเขาที่จะแก้ไขปัญหานี้ ด้วยเหตุนั้นเองเขาจึงยังเก็บความคิดไว้กับตัวของเขาเอง แม้จะเกิดเรื่องพวกนี้ขึ้นมา เจียงลู่ฉีก็ยังคงเป็นผู้นำของทีมผู้รอดชีวิตที่มีพวกมีพลังเหนือธรรมชาติและปืน

 

“ชายคนนี้มัน.....ฉันทำให้นายรู้ถึงระยะห่างระหว่างนายและกลุ่มของพวกเทพเจ้าทั้ง7แล้ว นายควรที่จะรู้ว่าที่นี่คือที่ไหน!”จางฮั่วพูดและเดินผ่านประตูเข้าไป เขานั้นกำลังจะไปบอกเรื่องนี้กับหัวหน้าหยวนและให้เขาจัดการกับพวกเจียงลู่ฉี ถ้าหัวหน้าหยวนนั้นได้รับสิ่งของที่ดีเยี่ยม เขาก็คงจะได้รับผลประโยชน์บ้างเช่นกัน

 

“พวกเราควรที่จะเข้าไปในบ้าน”เจียงลู่ฉีพูด เขารู้สึกโล่งอกหลังจากที่รถMCVของเขานั้นจอดอยู่ข้างประตู

 

พวกเขานั้นรีบเดินเข้าไปในประตู มันเป็นตึกที่เล็ก ซึ่งมีรูปแบบที่ธรรมดาทั่วไป หลังจากที่เข้ามาแล้ว พวกเขาเห็นทางเดิน และใจกลางของห้องโถงก็มีโต๊ะขนาดใหญ่อยู่อีกห้าโต๊ะ โต๊ะตรงกลางของมันนั้นคือโต๊ะที่มีขนาดใหญ่ที่สุดและโต๊ะที่เหลือนั้นมีขนาดเล็กกว่าเล็กน้อย

 

กลุ่มของผู้คนนั้นกำลังนั่งอยู่ตรงนั้นด้วย กำลังแลกเปลี่ยนสิ่งต่างๆกันอยู่ ตามจริงแล้ว มันเป็นเหมือนเมื่อก่อนเลย แน่นอนว่ามันไม่เหมือนกับความจริงเลยว่าพวกเขาได้สร้างตลาดที่มีชีวิตชีวาและเป็นตลาดที่สมบูรณ์แบบอย่างนี้ได้เหมือนกับก่อนวันโลกาวินาศ

 

โต๊ะขนาดใหญ่ที่สุดนั้นถูกเชื่อมไว้ด้วยเหล็กที่มีขนาดความยาวห้าเมตรและขาตั้งของมันนั้นก็เป็นเหมือนท่อเหล็กหนาแปดขา มันมีท่าทางที่หนักมาก ถ้าใครสักคนต้องการที่จะแลกเปลี่ยนเนื้อกลายพันธุ์จำนวนสามตันละก็ มันก็สามารถที่จะวางไว้ที่นั่นเพื่อที่จะแยกมันออกมาได้

 

สำหรับทุกโต๊ะนั้นมีเก้าอี้นับสิบตัวถูกวางไว้ ในเวลาเดียวกัน โต๊ะหลายตัวก็ถูกจับจองที่นั่งไปแล้ว แต่โต๊ะตรงกลางนั้นมีเพียงไม่กี่คนที่นั่งอยู่ ในประเพณีของฮั่วเซียแล้ว มันเหมือนกับกฎที่ไม่ได้ถูกพูดถึง โต๊ะตรงกลางนั้นควรจะเป็นของพวกที่ทรงคุณค่าและมีเกียรติ กลุ่มเทพเจ้าทั้ง7นั้นกำลังนั่งอยู่รอบๆโต๊ะนั้นและเมื่อหัวหน้าหยวนปรากฏตัวขึ้น เขาก็เดินตรงไปยังโต๊ะตรงกลาง

 

บนโต๊ะตรงกลาง มันมีกลุ่มของเด็กผู้หญิงวัยรุ่นที่มีหน้าตาสวยสดงดงามที่นั่งอีกด้านข้างของเก้าอี้ หรือพูดให้ถูกว่านั่งอยู่บนขาของพี่ชายใหญ่ พวกเธอนั้นเหมือนกับของเล่นของพวกเขา และแน่นอนว่าต่อหน้าของทุกคนนั้น สิ่งที่พวกเขาทำนั้นมันถูกพิจารณาได้ว่าเป็นเรื่องธรรมดาทั่วไป

 

“ฮ่าๆๆ พี่ชาย พวกเราไม่ได้เจอกันหน้ามานานแล้วใชไหม?”หัวหน้าหยวนทักทายแบบดั้งเดิมที่เหมือนกับพูดว่าสวัสดี เขานั้นยกมือของเขาขึ้นและยกขึ้นสูงและพาดไว้ตรงหน้าอกเหมือนกับทำท่าเคารพ สำหรับคนอื่นก็ทำท่าทางแบบเดียวกัน มันเหมือนกับว่ามีเพียงการใช้มารยาทนี้เพื่อแสดงให้เห็นถึงสถานะของพวกเขา

 

“หัวหน้าหยวน ได้โปรดนั่ง!”ชายหนุ่มที่ใส่เสื้อขนสัตว์พูด ดวงตาของเขาคมเหมือนกับมีด มือของเขานั้นมีแหวนไพลินที่สามารถมองเห็นได้ เขานั้นใส่สร้อยคอรูปโครงกระดูกโลหะและรองเท้าส้นสูงที่ทำด้วยโลหะ เขานั้นถือโซ่โลหะและล่ามโซ่กับสุนัขไว้อยู่ เมื่อเจียงลู่ฉีนั้นเข้ามา เขาก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยเนื่องจากสิ่งที่เขาเห็นนั้นไม่ใช่สุนัข แต่เป็นเด็กผู้หญิงที่มีหน้าตางดงาม

 

เด็กผู้หญิงคนนี้มีอายุประมาณสิบเจ็ดหรือสิบแปดปี มันเหมือนกับสุนัขที่กำลังนอนอยู่บนพื้นพร้อมกับที่มีปลอกคอโลหะ เมื่อชายหนุ่มขยับโซ่ของเขา เด็กผู้หญิงก็จะขยับไปตามเขาและปลอกคอโลหะก็จะรัดคอเธอจนเป็นสีแดง

 

“ไอ้บัดซบนี่!”เจียงลู่ฉีไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ ตามปกติแล้ว ผู้คนจำนวนมากนั้นจะซ่อนความเลวร้ายไว้และหลังจากวันโลกาวินาศที่ไม่มีกฏแล้ว พวกมันก็สามารถที่จะเปิดเผยความเลวร้ายของมันออกมาได้และแม้กระทั่งแย่ไปกว่านั้น พวกมันก็ทำตัวไร้สาระและไม่แคร์ใครๆ มันจะมีอะไรที่น่าร่าเริงไปกว่าการมีสัตว์เลี้ยงที่มีหน้าตา ‘สวยงาม’อีกละ…..

 

เจียงจู้อิงก็ไม่สามารถยอมรับมันได้! ยิ่งไปกว่านั้น มันก็ยังคงมีรอยแส้ไว้บนร่างกายของเด็กผู้หญิงและมันก็ถูกเปิดเผยสู่สายตาของสาธารณชน นี่น่าจะเป็นการต้องฝืนทนของเธอ

 

“การไหลของพลังงานของเขานั้นแข็งแกร่งมาก ดังนั้นเขาน่าจะเป็นหัวหน้าของพวกกลุ่ม7เทพ!”เจียงจู้อิงพูด เธอนั้นค่อนข้างที่มีประสาทที่ไวที่จะตามหาผู้มีพลังเหนือธรรมชาติคนอื่น แต่หลังจากการวิวัฒนาการของสมองแล้ว เจียงลู่ฉีก็ได้รับความสามารถนั้นมาเช่นกัน เขานั้นได้รับความสามารถหลายอย่างมาก

 

“จู้อิงพูดถูก พวกเราควรที่จะไปที่นั่นด้วย”เจียงลู่ฉีนำพาทีมของเขาเข้าไปยังโต๊ะตรงกลางภายใต้การเฝ้ามองของกลุ่มคนรอบๆในห้อง