Chapter 111: พวกมีพลังเหนือธรรมชาติระดับต้นๆ

จางฮั่วไม่รู้ว่าทำไมเจียงจู้อิงจึงหัวเราะขึ้นมา แต่เขารู้อย่างชัดเจนว่าเธอนั้นหัวเราะเขา ซึ่งมันทำให้เขารู้สึกไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่

 

[พวกเธอนั้นมันกล้าหาญเป็นอย่างมาก! ทำไมพวกเธอถึงกล้าที่จะหัวเราะใส่ฉัน! ในตลาดมืด ไม่ว่าเธอจะเป็นใครก็ตาม เธอควรที่จะตกลงกับคำแนะนำและหุบปากอยู่เงียบๆไปซะ โลกนี้นั้นขึ้นอยู่กับเทพเจ้าทั้ง7ต่างหากละ!]

 

ถ้าเขาไม่ได้ปล่อยตัวไปตามความคิดที่เขาฝันไว้ละก็ เขาคงจะมีเรื่องกับพวกเจียงลู่ฉีแล้ว แต่เขายังคงอดทนกับมันอยู่ ในเวลานั้นเอง เจียงลู่ฉีถามขึ้น “นายมีปืนจำนวนมากสำหรับแลกเปลี่ยนอย่างงั้นหรอ? แล้วคริสตัลนิวเคลียสละ?]

 

เขานั้นไม่ชอบจางฮั่ว เนื่องจาตาทั้งคู่ของเขานั้นเหมือนกับงูที่ดูเจ้าเล่ห์ ตามหน้าตาปกติแล้ว เขาเหมือนกับคนที่น่านับถือแต่ในความจริงแล้ว เขามองมาที่พวกเจียงลู่ฉีเหมือนมองมาที่เหยื่อ

 

“ปืนที่มีคุณภาพดีจำนวนมากอย่างงั้นหรอ?”เมื่อฟังคำถามที่พูดขึ้นมาเจียงลู่ฉีแล้ว จางไฮ่นั้นไม่สามารถที่จะกลั้นตัวเองไม่ขำออกมาได้ ทีมสำหรับสมาชิกห้าคนนั้นต้องการที่จะซื้อปืนที่มีคุณภาพดีจำนวนมาก? ถึงแม้ว่าปืนที่มีคุณภาพจำนวนมากสามารถขายได้ พวกเขาจะสามารถมีเงินพอที่จะจ่ายมันอย่างงั้นหรอ? เขายิ้มและรีบพูดขึ้นมาว่า “สำหรับกลุ่มเทพเจ้าทั้ง7ของเรานั้นมีปืนเพียงพอที่จะขายและพวกเขานั้นก็ขายปืนไรเฟิลออโต้เหมือนกัน อย่างไรก็ตาม มีเพียงปืนไรเฟิลออโต้เพียงสองกระบอกที่ถูกขายจนกระทั่งในเวลานี้เอง สำหรับทีมอื่นนั้นมีเพียงขายปืนไรเฟิลกึ่งออโต้เพียงเท่านั้น จะมีใครอีกละที่จะต้องการที่จะขายพวกมัน?”

 

“ในอีกทางหนึ่ง หลังจากตลาดมืดได้ถูกสร้างขึ้นมา มีเพียงปืนไรเฟิลสามกระบอกเท่านั้นที่ถูกขาย?”

 

เจียงลู่ฉีเข้าใจและเขานั้นมั่นใจว่าจำนวนปืนในเขตหลานนั้นมีจำนวนจำกัด

 

“นายรู้สึก.....เหมือนกับว่ามันมีจำนวนน้อย?”เมื่อฟังน้ำเสียงของเจียงลู่ฉีแล้ว จางฮั่วก็รู้สึกไม่ดีขึ้นมา “กลุ่มเทพเจ้าทั้ง7นั้นมีปืนไรเฟิลออโต้หนึ่งกระบอกต่อหนึ่งคน! สำหรับทีมอื่นแล้ว มันมีน้อยกว่าสามกระบอกซะอีก!”จางฮั่วพูดอย่างภาคภูมิใจ ดังนั้นเจียงลู่ฉีจึงพยักหน้าเล็กน้อย “มันก็โอเคนะ”

 

[โอเค? เขาหมายถึงอะไรกันแน่?]จางฮั่วขมวดคิ้วและในเวลานั้นเองเขาก็หมดความอดทนลง “สุดท้ายแล้ว นายมีเนื้อกลายพันธุ์มากแค่ไหนกัน? ในเมื่อนายเข้ามาในตลาดมืดของพวกเราแล้ว อย่างน้อยนายก็ต้องมีเนื้อกลายพันธุ์อย่างน้อยหนึ่งตันละ!”จางฮั่วนั้นสงสัยว่าสิ่งที่เขาทำไปก่อนหน้านี้มันเหมือนกับสิ่งที่ไร้ประโยชน์อย่างเช่นจุดไฟบนเทียนให้กับคนตาบอดอย่างไงอย่างงั้น

 

เขาเชื่อว่า “ผู้ชายที่ชาญฉลาด”คนนี้ซึ่งถามถึงปืนจำนวนมากนั้นไว้เพื่อในการแลกเปลี่ยน นั้นการเป็นคนที่ไร้สมอง! สิ่งที่เขาถามนั้นไม่สมเหตุสมผลอย่างแท้จริง!

 

“เนื้อกลายพันธุ์หนึ่งตันอย่างงั้นหรอ? พวกเรามีพวกมันพอ!”เจียงลู่ฉียิ้ม หนึ่งตันนั้นมันไม่ได้สำคัญอะไรเลยกับพวกเขา

 

“ก็ดี”จางฮั่วเชื่อว่าพวกเขานั้นมีเนื้อจริงๆ ดังนั้นเขาพูดขึ้น “นายสามารถเข้าไปด้านในตลาดมืดได้!”จางฮั่วโบกมือของเขาและชี้เข้าไปในบ้านด้านในตลาดมืด เมื่อเห็นบ้านหลังนั้น เจียงลู่ฉีก็ไม่รีบที่จะเคลื่อนที่ไปในทันที แต่ก็พูดขึ้น “ฉันจะสามารถขับรถไปที่นั่นได้ไหม?”

 

เมื่ออยู่ในพื้นที่ปกครองของคนอื่นนั้นมันก็ค่อนข้างที่จะไม่ปลอดภัย ถ้ารถMCVของเขาจอดอยู่ข้างๆเขา เจียงลู่ฉีก็รู้สึกโล่งอก

 

“อะไรนะ?”จางฮั่วมองไปที่เจียงลู่ฉีด้วยดูถูก และเขาต้องการที่จะถามจริงๆ [นายคิดว่านายเป็นใครกันแน่?]

 

เขาไม่ยอมรับข้อเสนอนั้น แต่เขาก็รีบพูดขึ้น “มีเพียงแค่กลุ่มเทพเจ้าทั้ง7นั้นที่ได้รับการอนุญาตในการขับรถเข้ามาด้านในนี้ เนื่องจากว่าพวกเขานั้นจำเป็นที่จะต้องขนย้ายเนื้อกลายพันธุ์เป็นจำนวนมาก! สามหรือสี่ตันซะอีก!”จางฮั่วนั้นไม่พอใจ เขานั้นมั่นใจว่าเจียงลู่ฉีนั้นไม่เคยเห็นเนื้อจำนวนสามหรือสี่ตันมาก่อน เนื่องจากว่าทีมของเขานั้นดูเหมือนว่าค่อนข้างที่ไม่แข็งแกร่งสักเท่าไหร่

 

“สามหรือสี่ตัน?”เจียงลู่ฉียิ้ม หมูป่ากลายพันธุ์ตัวแรกที่เขาฆ่า น้ำหนักของมันนั้นเกือบที่จะถึงสิบตัน “สามหรือสี่ตันนั้น ฉันกลัวว่ามันจะสามารถซื้อได้เพียงแค่ปืนแค่นั้น”พิจารณาตามราคาของตลาดมืดแล้ว สิ่งที่เจียงลู่ฉีพูดนั้นถูกต้อง

 

จางฮั่วนั้นมองไปที่เจียงลู่ฉีเหมือนกับวัวกระทิงที่เห็นผ้าสีแดง

 

เขานั้นไม่ได้คิดคำนึงถึงความจริงและได้ดูถูกเนื้อกลายพันธุ์สามถึงสี่ตัน! ตามจริงแล้ว หลังจากวันโลกาวินาศ ชีวิตของคนธรรมดาหนึ่งร้อยคนนั้นก็ยังไม่เพียงพอต่อการที่จะซื้อปืนแค่หนึ่งกระบอก

 

“เลิกอวดดีได้แล้ว! ตั้งแต่ที่นายดูถูกตลาดมืดของพวกเราแล้ว ทำไมนายถึงมายังที่นี่ละ?”จางฮั่วนั้นคิดอย่างธรรมชาติว่าเจียงลู่ฉีมาที่นี่เพื่อที่จะซื้อปืน แน่นอนว่าเจียงลู่ฉีนั้นไม่ต้องการที่จะคุยกับจางฮั่วอีกต่อไป มันไม่มีความหมายอะไรอีกต่อไปแล้ว และหลังจากนั้น...

 

“วิ้วววววว”

 

เสียงลมพัดของรถบรรทุกก็ดังขึ้น รถบรรทุกคันนี้นั้นถูกขับมาจากด้านนอกตลาดมืด ถึงแม้ว่ามันจะช้าลง ถนนทั้งถนนก็เต็มไปด้วยฝุ่นควันที่ลอยฟุ้งไปทั่ว

 

ตามจริงแล้ว ความเร็วของรถบรรทุกนั้นค่อนข้างเร็ว ผู้คนนั้นพยายามที่จะหลบมัน แต่ใครบางคนนั้นก็เร่งรีบเกินไปจนกระทั่งล้มลงไปกระแทกกับพื้น เมื่อเห็นรถบรรทุกนั้น ตาของจางฮั่วก็สว่างขึ้น

 

“หัวหน้าหยวน หัวหน้าหยวนกำลังมา ฮ่าๆ!”คนที่ถูกเรียกว่าหัวหน้าหยวนนั้นมาจากทีมผู้รอดชีวิต รถของเขาคือรถบรรทุกที่ถูกปรับแต่งมาแล้ว ซึ่งมันสามารถที่จะจำได้ในทันทีโดยจางฮั่ว หัวหน้าหยวนนั้นคือพวกมีพลังเหนือธรรมชาติระดับต้นๆ เขานั้นยอดเยี่ยมในการล่าสัตว์ป่ากลายพันธุ์ ซึ่งมันทำให้เขานั้นเป็นผู้ชายที่ร่ำรวยอย่างมาก แน่นอนว่าในมุมมองของเจียงลู่ฉีแล้ว สิ่งที่เรียกว่า “พวกที่มีพลังเหนือธรรมชาติระดับต้นๆ”นั้นก็ยังคงเป็นพวกมีพลังเหนือธรรมชาติระดับหนึ่ง

 

“วู้ววววว! หัวหน้าหยวนได้รับการเก็บเกี่ยวที่ดีเลย!”จางฮั่วเห็นศพสัตว์ป่ากลายพันธุ์ในถัง มันเป็นเส้นผมสีดำที่เต็มไปด้วยเลือดซึ่งเลือดของมันก็ยังคงกำลังไหลลงมาอยู่

 

“หัวหน้าหยวน!”จางฮั่วนั้นตะโกนขึ้นมา ดังนั้นหัวหน้าหยวนจึงสังเกตเห็นถึงเขา ในขณะที่จางฮั่วนั้นกำลังพยักหน้าต้อนรับหัวหน้าหยวน หัวหน้าหยวนนั้นคือชายหนุ่มวัยกลางคนที่ลงพุง เขานั้นสวมสร้อยทองบนคอของเขา มันทำให้เห็นอย่างเด่นชัดว่าเขานั้นเป็นคนที่ร่ำรวย รถoff-roadบางคนนั้นกำลังตามมาจากด้านหลังและชายหนุ่มหลายๆคนก็ถือปืนและกระโดดลงมาจากรถ

 

“หัวหน้าหยวน ท่านได้โชคลาภแล้วในครั้งนี้!”

 

จางฮั่วยิ้มต้อนรับหัวหน้าหยวน อย่างไรก็ตอบเขานั้นถูกล้อมรอบโดยชายหนุ่มหลายๆคน ดังนั้นจางฮั่วจึงไม่มีโอกาสที่จะขยับไปด้านหน้าอีกต่อไป “หัวหน้าหยวน ครั้งนี้ท่านเข้าร่วมกับการค้าขายที่ถูกจัดขึ้นโดยกลุ่มพระเจ้าทั้ง7 เพราะว่าสัตว์กลายพันธุ์ตัวนี้ใช่ไหม? ผมเดาว่ามันน่าจะต้องประมาณสี่ตันแน่ๆเลย!”

 

หัวหน้าหยวนมองไปที่จางฮั่วและหลังจากนั้นเขาก็หยิบบุหรี่ขึ้นมาดูดและพ่นควันออกมา

 

เจียงลู่ฉีนั้นอยู่ใกล้กับเรื่องทั้งหมดจึงเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น และหลังจากนั้นเขาก็อดไม่ได้ที่จะถาม “ผู้คนพวกนี้ขับรถเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”