บทที่ 20 สภาวะสุดขีดของชีวิต!
*** หมายเหตุ : ยาม็ดสมุนไพรยู่หลิงขอเปลี่ยนเป็นยาเม็ดจิตวิญญาณนะคะ....
บทที่ 20 สภาวะสุดขีดของชีวิต!
ขณะนี้ซ่งหยูไม่สามารถรับรู้ความรู้สึกทั้งหมดได้เนื่องจากทุกอณูของรูขุมขนของเขาถูกปิดลง ทำให้อำนาจปีศาจแห่งจิตใต้สำนึกของเขาถูกกำจัดออกไป และยังทำให้จิตวิญญาณของเขาได้รับการขัดเกลาทั้งหมดเพื่อให้เข้าถึงแก่นแท้อย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน!
เวลาที่ผ่านพ้นไปอย่างรวดเร็ว นี่จึงเป็นช่องว่างระหว่างชีวิตและความตาย ที่เขาได้ผ่านความหวาดกลัวที่สุดของชีวิต ทำให้ร่างกายทุกส่วนและจิตวิญญาณถูกสร้างขึ้นในช่วงเสี้ยววินาทีแห่งชีวิต และทำให้จิตวิญญาณของเขาถูกยกระดับขึ้นอย่างมาก!
หากแต่เมื่อดวงตาของเราสามารถจับภาพวัตถุที่เคลื่อนที่ได้ 10 เท่าของความเร็วของคนปกติ ดังนั้นวัตถุที่เคลื่อนที่ด้วยความเร็วปกติจะช้ากว่าดวงตาของเราถึงสิบเท่า! แต่ในทางกลับกันถ้าในช่วงเวลาสั้น ๆ ความคิดของเราเร็วกว่าปกติถึง 10 ครั้ง เราก็จะรู้สึกช้าลงเช่นกัน!
หากจิตวิญญาณสามารถเข้าสู่สถานะสุดขีดของชีวิตมันก็จะสามารถปลดปล่อยพลังที่แท้จริงออกมาได้ทั้งหมด! และด้วยเหตุนี้อีกเช่นกันที่ทำให้เขาสามารถบรรลุความก้าวหน้าอย่างไม่น่าเชื่ออย่างรวดเร็ว!
ร่างกายของซ่งหยูได้ดูดซับพลังของยาเม็ดจิตวิญญาณออกมาอย่างต่อเนื่องจนกลายเป็นพลังแห่งจิตทำให้เขาสามารถสร้างภาพองค์จักรพรรดิสุยโดยจิตวิญญาณของเขาได้อย่างสมบูรณ์!
ก่อนหน้านี้เขาไม่เคยรู้มาก่อนว่าเมื่อร่างกายได้รับการดูดซับพลังจากยาเม็ดจิตวิญญาณจะสามารถเพิ่มขีดจำกัดของร่างกายและนำไปสู่ความสำเร็จในการบ่มเพาะอีกด้วย!
และแล้วตอนนี้มันได้กลายเป็นความจริง!
ซ่งหยูไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไรหลังจากกระโดดลงมาจากหน้าผาของภูเขา และในช่วงเวลาแห่งความเป็นและความตายนั้นสามารถทำให้เขาสำเร็จการบ่มเพาะได้!
เวลาล่วงเลยไปอย่างเงียบ ๆ ซินหวงก็ตะโกนว่า "ปลดปล่อยทุกสิ่งทุกอย่างทันที!"
เมื่อได้ยินคำของซินหวง ซ่งหยูก็เปิดตาขึ้นและรู้สึกว่าสภาวะสุดขีดของชีวิตของเขากำลังจะหายไป และนอกเหนือจากนั้นความเร็วที่ลดลงของเขาก็กลับเพิ่มขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ ก่อนที่เขากำลังจะดิ่งลงก้นเหว!
ด้วยความเร็วขนาดนี้หากเขาตกลงไปสู่ก้นเหวลึกนั้นมันสามารถทำให้ร่างกายเขาแหลกเหลวจากแรงปะทะกับเบื้องล่างแม้ว่าเขาจะมีปีกก็ตามที!
"ย๊ากกกกกกกกกกกกกก!"
ทันใดนั้นเขาก็ลืมตาขึ้น เขาตกลงมาตรงหน้ายอดเขาที่ด้านล่างของหุบเขา จากนั้นเขาก็สามารถดีดตัวให้ยืนอยู่บนต้นสนที่สูงตระหง่านที่หน้าผาด้านล่างด้วยความเร็วก่อนที่ร่างเขาจะดิ่งลงก้นเหวเพียงเสี้ยววินาทีเท่านั้น!
ซินหวงเริ่มวิตกกังวลและตะโกนว่า "ตอนนี้จงปลดปล่อยพลังทั้งหมดและจิตวิญญาณออกมาพร้อมกัน! จงรีบตัดสินใจก่อนที่เจ้าจะตกลงไปตาย!"
"จิตวิญญาณแห่งมังกร!"
ซ่งหยูตะโกนหลังจากนั้นก็มีเสียงฟ้าร้อง และแล้วก็ปรากฏร่างของมังกร มันกำลังเปิดปาก และยกกรงเล็บอย่างทรงอำนาจ!
"มองเห็นภาพองค์จักรพรรดิสุย!"
"เคล็ดวิชาการควบคุมสายฟ้า!"
เสียงตะโกนของซ่งหยู และเสียงคำรามของมังกรดังกึกก้องไปทั่วบริเวณ มังกรหมุนวนอยู่รอบๆ ตัวเขา วิญญาณเขาเริ่มลุกออกจากร่าง และจากนั้นภาพแห่งองค์จักรพรรดิสุยก็ปรากฏขึ้นร่างที่สูงใหญ่ประมาณ 30 เมตร และยังสามารถเพิ่มพลังอำนาจให้แก่มังกรได้อีก ทันใดนั้นก็เกิดฟ้าร้องฟ้าผ่าขึ้นท่ามกลางป่าด้านล่างของหุบเหว ทำให้ต้นไม้หักโค่นหลังจากร่างของมังกรที่มีสายฟ้าฟาดลงไปจนราบเป็นหน้ากลอง เหล่าสัตว์ป่าพากันตื่นตระหนกหลบหนีเพื่อเอาชีวิตรอด !
"ตู้มมมมมมมมมมมมมม!"
มังกรที่พันอยู่รอบร่างของซ่งหยูก่อนที่มันจะชนเข้ากับพื้นอย่างแรง!
เศษหินฟุ้งกระจายไปทั่งบริเวณ จากแรงปะทะพื้นดินของร่างมังกรทำให้เกิดหลุมขนาดใหญ่ ซ่งหยูกระโดดลงมาอยู่ในท่าคุกเข่าลงกับพื้นโดยมือทั้งสองยันพื้นไว้ จากนั้นก็เกิดสายฟ้าฟาดลงพนพื้นดินจนไหม้เกรียม!
"ข้ารอดแล้ววว! ... "
ซ่งหยูลุกขึ้นยืน ทันใดนั้นอาการวิงเวียนศีรษะรุนแรงทำให้เขารู้สึกเจ็บปวดที่แขนและขาเป็นอย่างมาก
เขารู้สึกว่ามหาสมุทรแห่งจิตของเขาสั่นสะเทือนอย่างหนักราวกับว่ามันกำลังจะระเบิดออกเป็นชิ้นๆ จนร่างกายเขาไม่สามารถจะต้านท้านความเจ็บปวดนั้นได้จนเขาแทบจะหมดสติ!
ภายหลังจากฤทธิ์ยาเม็ดจิตวิญญาณได้หมดลงอย่างสิ้นเชิง ซ่งหยูรู้สึกถึงพละกำลังที่ลดลงอย่างรวดเร็ว ในขณะที่จิตวิญญาณที่ถูกกระตุ้นจากการสร้างภาพองค์จักรพรรดิ์สุยนั้นทำให้เขาต้องสูญเสียพลังไปเป็นจำนวนมาก!
ในช่วงเวลาสั้น ๆ นั้นเขาได้ปลดปล่อยพลังของร่างกายและจิตวิญญาณไปจนหมดสิ้น!
"กินอีกสามเม็ด!"
เสียงของซินหวงตะโกนออกมา"จิตวิญญาณของเจ้าอยู่ในสภาวะที่ไม่แสดงออกซึ่งเจ้าไม่เคยปรากฏมาก่อน และสภาพการณ์นี้กำลังเกิดขึ้นกับร่างกายของเจ้า เจ้าจงกินเม็ดยาเม็ดจิตวิญญาณเพิ่มเพื่อเติมพลังที่เหลืออยู่ของร่างกาย ก่อนที่มันจะถูกใช้ไปจนหมดสิ้นเมื่อถึงตอนนั้นเจ้าก็จะตายในที่สุด!
ซ่งหยูหยิบยาเม็ดจิตวิญญาณขึ้นมาสามเม็ดแล้วกลืนลงไป เขาเคยได้ยินเรื่องเล่าเกี่ยวกับสิ่งที่ซินหวงกำลังกล่าวถึงอยู่ว่า.... เคยมีหญิงผู้หนึ่งที่มีลูกน้อยและเมื่อหมู่บ้านได้เกิดแผ่นดินไหวบ้านของนางก็พังทะลายลง และเมื่อเสาขนาดใหญ่กำลังจะล้มลงมาทับร่างของลูกน้อย แต่หญิงผู้นั้นสมารถยกเสาขึ้นได้อย่างน่าอัศจรรย์ยิ่งนัก!
ลูกน้อยของนางรอดชีวิตอย่างปาฏิหาริย์ แต่หญิงผู้นั้นนางได้เสียชีวิตลงหลังจากเหตุการณ์นั้นไม่นาน และไม่มีร่องรอยการได้รับบาดเจ็บแต่อย่างใด หรืออาจเป็นเพราะสัณชาตญาณของความเป็นแม่ที่ต้องปกป้องลูกจนตัวตายก็เป็นได้ ทำให้นางตกอยู่ในสภาวะสุดขีดของนางทำให้จิตวิญญาณของนางมีพลังขึ้นมาอย่างไม่น่าเชื่อ และเมื่อพลังจากร่างกายถูกใช้ไปจนหมด นางไม่มียาเม็ดจิตวิญญาณชนิดนี้เพื่อเติมพลังแก่ร่างกาย จึงทำให้ร่างกายของนางนั้นหมดพลังและตายลงในที่สุด!
ขณะนี้สถานการณ์ของเขาคล้ายคลึงกับสถานการณ์เช่นนั้น แต่โชคดีที่เขามียาเม็ดจิตวิญญาณเพียงพอที่จะเติมเต็มพลังในร่างกายเขาให้กลับคืนมา!
ขณะที่เขากลืนเม็ดยาลงนั้นเขารู้สึกถึงความแข็งแกร่งที่กลับคืนมาภายในร่างกายและจิตวิญญาณ อีกทั้งจิตสำนึกของเขาก็ยังเติบโตขึ้นอีกด้วย
ขณะที่ร่างกายเขาดูดซึมประสิทธิภาพของเม็ดยาเข้าไปอย่างเต็มที่มหาสมุทรแห่งจิตของเขาก็เติบโตขึ้นเกือบสองเท่ากว่าแต่ก่อน!
"แค่เพียงไม่นานพลังของข้าก็คืนกลับมาได้ทั้งหมดช่างวิเศษจริงๆ!"
ซ่งหยูตกตะลึงกับผลที่เกินคาด ตั้งแต่ที่เขากระโดดลงจากหน้าผาจนถึงหน้าผาด้านล่างเป็นเพียงแค่ไม่กี่อึดใจเท่านั้น และหลังจากที่เขาได้กินยาเม็ดจิตวิญญาณเข้าไปถึงหกเม็ดร่างกายและจิตวิญาณของเขาก็แข็งแกร่งขึ้นเป็นสองเท่า!
"หากข้าใช้ยาเม็ดจิตวิญญาณสิ้นเปลืองเช่นนี้....เกรงว่ามันจะอยู่ได้พียงแค่หนึ่งเดือนเท่านั้น....."
ตอนแรกเขาคิดว่าจำนวนเก้าร้อยยี่สิบเม็ดเป็นจำนวนที่มากมายมหาศาล แต่ทว่า....ตอนนี้มันอาจจะไม่เพียงพอสำหรับการฝึกฝนบ่มเพาะโดยวิธีการของซินหวงก็เป็นได้!
"ตอนนี้ปีนกลับขึ้นไปบนหน้าผาและกระโดดลงมาอีกครั้ง"
ซินหวงกล่าว่า" ตอนนี้ร่างกายของเจ้าได้กลับคืนพลังแล้ว คราวนี้เจ้าจงใช้ยาเม็ดจิตวิญญาณหกเม็ดและแบกหินก้อนใหญ่ไว้ที่หลังของเจ้า และกระโดดลงมาจากหน้าผาขณะที่แบกมันเอาไว้ด้วย!"
ซ่งหยูจ้องมองหินก้อนใหญ่ที่อยู่ตรงหน้า มันมีน้ำหนักหลายตันเลยก็ว่าได้ และมีขนาดที่ใหญ่มาก การปีนหน้าผาก็ยากลำบากอยู่แล้ว แต่เขายังต้องแบกหินขนาดใหญ่ไว้บนหลังอีกด้วย!
สำหรับการฝึกกระโดดหน้าผาของซ่งหยูนั้นคือการฝึกระเบิดพลังของเขา ในขณะที่การปีนหน้าผาที่สูงชันนั้นคือการฝึกความแข็งแกร่งของร่างกาย ในขณะที่เขาแบกหินไว้บนหลังนั้นเขาจะมองเห็นภาพของมังกรที่ยึดกรงเล็บไปที่หน้าผาและกำลังไต่ขึ้นบนกำแพงของหน้าผาที่สูงชัน การควบคุมพลังกรงเล็บของมังกร และการประสานร่างกายของมังกรให้เป็นหนึ่งเดียวกับเขานั้นจะเป็นประโยชน์ที่ทำให้เขาสามารถควบคุมพลังทั้งหมดของเขาได้!
ซ่งหยูพยักหน้าและใช้พลังจิตเพื่อสร้างภาพมังกรทันที สำหรับครั้งนี้เขาสามารถมองเห็นมังกรได้เร็วกว่าที่เคยและความเร็วในการตอบสนองของเขาก็ยิ่งเร็วขึ้นอีกด้วย
มังกรม้วนตัวอยู่รอบๆตัวเขาและนำหินขึ้นมาแบกไว้ที่หลังของเขาและเดินไปที่หน้าผา ขณะที่เขาเงยหน้าขึ้นมองเบื้องบน เขาก็เห็นเพียงบางส่วนของหน้าผาขณะที่เมฆปกคลุมส่วนอื่น ๆ ของหน้าผาไว้ทั้งหมด
เมื่อซ่งหยูเริ่มไต่ขึ้นไปบนหน้าผากำแพงหินที่ถูกเจาะภายใต้กรงเล็บของมังกรก็ถูกบดขยี้จนเป็นเศษหินก้อนเล็กๆ ซ่งหยูขมวดคิ้วและคิดว่า "ถูกต้อง! ข้าสามารถสร้างภาพมังกรได้! แต่ข้าไม่สามารถที่จะควบคุมพลังของตัวเองได้ ข้าจะต้องทำความเข้าใจวิธีการควบคุมพลังให้ได้ หากข้าสามารถควบคุมพลังของมังกรตามที่ข้าต้องการได้ และเมื่อนั้นข้าจะไช้มันได้ทุกที่เมื่อข้าต้องการ!
เขาตั้งสติแล้วค่อยๆ สังเกตการม้วนตัวของมังกร หลังจากนั้นไม่นานซ่งหยูก็ขยับร่างกายของเขาอีกครั้ง การมองเห็นมังกรและปีนขึ้นหน้าผาขณะที่แบกหินขนาดใหญ่ไว้ที่หลังก็เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง!
ร่างของมังกรที่ล้อมรอบร่างของเขากรงเล็บของมันกำลังขุดเจาะไปที่หน้าผา และภายใต้การควบคุมของ
ซ่งหยูทำให้มันค่อยๆไต่ขึ้นไปอย่างที่เขาต้องการ!
การไต่หน้าผาเป็นสิ่งที่อันตรายหากเขาไม่ระมัดระวังในการควบคุมหินที่แบกไว้ที่หลังซึ่งหลายต่อหลายครั้งที่เขาพลาดจนเกือบจะตกลงมาจากหน้าผา!
โชคดีที่มังกรมีสี่กรงเล็บที่แหลมคมที่สามารถยึดติดกับหน้าผาเอาไว้ได้ เพียงเท่านี้เขาก็สามารถไต่อยู่บนหน้าผาโดยไม่ตกลงมา!
ในขณะนี้เขาเริ่มคุ้นเคยกับการควบคุมการเคลื่อนไหวของมังกรมากขึ้นเรื่อยๆ และทำความเข้าใจกับความซับซ้อนที่เพิ่มมากขึ้นในการควบคุมพลังของตัวเอง และด้วยความเร็วในการปีนเขาที่เพิ่มมากขึ้น ทำให้เขาเข้ามาใกล้กับจุดหมายปลายทางในที่สุด!
ด้านบนของหน้าผามีเหล่าสัตว์ชนิดต่างๆพากันลงมากินน้ำที่ทะเลสาบ ขณะนั้นมีเด็กสาวที่สวมชุดสีแดงถอดรองเท้าออกมาวางไว้ขณะที่นางแช่เท้าลงไปในทะเลสาบและแกว่งขาไปมาอย่างสนุกสนาน......
"เจ้าว่าอะไรนะซ่งหยูกำลังมาที่นี่!?
หญิงสาวผู้หนึ่งรีบโผล่ขึ้นมาจากน้ำอย่างรวดเร็วและกล่าวว่า "เขาอยู่ที่ไหน?"
หญิงสาวในชุดสีแดงยิ้มและกล่าวว่า"ข้าเห็นเขากำลังปีนหน้าผาอยู่ แต่....ข้าไม่รู้ว่าเขามาที่นี่ทำไม?"
หญิงสาวชุดดำหยุดเดินและขมวดคิ้ว หลังจากนางได้ยินว่าซ่งหยูอยู่แถวนี้....ความโกรธแค้นของนางก็กลับเพิ่มขึ้นอีกครั้ง ทำให้น้ำที่อยู่ใต้เท้าของนางเริ่มเกิดเป็นกระแสคลื่นน้ำวนปรากฏเป็นร่างของปลาขนาดใหญ่ที่เกิดขึ้นโดยจิตวิญญาณของนางนั่นเอง!
ซ่งหยูที่ถูกมองว่าเป็นศัตรูที่ร้ายกาจของหอพักหญิงที่เขาสามารถเอาชนะร่างจิตวิญญาณของปลาและห่าน
ของพวกนางได้อย่างง่ายดาย!
หญิงสาวชุดดำแสดงความหวาดหวั่นและกล่าวว่า "เขานับว่าเป็นผู้ที่ขี้ขลาดยิ่งนักที่มัวแต่หลบซ่อนหลังจากเกิดเหตุการณ์ในวันนั้นเขาก็ไม่กล้าแม้จะมาเผชิญหน้ากับเราแม้แต่น้อย!"
ก่อนที่นางจะกล่าวจบประโยคร่างของมังกรก็โผล่ขึ้นมาจากหน้าผา และพันอยู่รอบร่างของซ่งหยูขณะที่ปีนขึ้นไปบนหน้าผาซึ่งแบกก้อนหินขนาดใหญ่ไว้บนหลังของเขา ซึ่งขณะนั้นดูราวกับว่าเขาจะเหน็ดเหนื่อยและในที่สุดเขาก็โยนก้อนหินไปที่ด้านข้าง
หญิงสาวทั้งสองคนจ้องมองมาที่ซ่งหยูที่มีหยาดเหงื่อปกคลุมไปทั่วร่างของเขา....
"แต่ว่าตอนนี้เขากลับมายืนอยู่ตรงหน้าเราแล้ว...."หญิงสาวชุดแดงกล่าวพลางหัวเราะ
ซ่งหยูหันไปมองพวกนางด้วยความตกใจ! หญิงสาวที่สวมชุดสีแดงหัวเราะและกล่าวว่า"ซ่งหยูเจ้าจำข้าไม่ได้รึ? ตอนนั้นที่ข้ากำลังร้องเพลงอยู่บนเรือและที่เจ้าแอบมองพวกข้าอาบน้ำไงเล่า...ทีนี้เจ้าจำได้รึยัง?"
"ศิษย์น้องข้าบอกว่าเจ้าเห็นร่างที่เปลีือยเปล่าของนาง?"
หญิงสาวที่สวมชุดสีดำกล่าวด้วยท่าทางรำคาญกล่าวว่า "เอ่อ...ข้าหมายถึงเขาเห็นเพียงไหล่ข้าก็เท่านั้น ..ไม่ได้มีสิ่งใดนอกเหนือกจากนั้น!"
ใบหน้าของซ่งหยูเปล่ี่ยนไปอย่างรวดเร็วเขาได้ยินในสิ่งที่พวกนางกล่าว เขาพลางคิดในใจว่า"หญิงสาวสองคนนี้น่าจะเป็นอู๋เฟยหยาน และเถาอี้เอ๋อที่มาจากหอหญิงนั่นเอง! เขารู้ว่าข้าเป็นใครได้อย่างไรกัน?
รึว่าศิษย์พี่หลานหยูจะบอกเรื่องของข้าให้พวกนางฟังจนหมดสิ้น!"
..............................................................................
ปล. ขอโทษที่ช่วงนี้ลงช้านะคะ.....ช่วงนี้งานยุ่งมากกลับบ้านดึกแทบทุกวันไว้งานซาหน่อยจะรีบอัพทุกวันเหมือนเดิมขอบคุณเพื่อนๆที่ติดตามนะคะ...ขอบคุณมาก
