Chapter 102: การได้รับผลที่กระทำมาด้วยตัวของเธอเอง
[หยางฉิงฉิงตายแล้วจริงๆหรอ? การกระทำของเธอถูกค้นพบแล้วงั้นหรอ?]
“ไม่! ไม่! ฉันไม่ได้ทำอะไรเลยเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย ฉันต้องการที่จะเตือนนาย แต่หยางฉิงฉิงนั้นขู่ฉัน! ฉันไม่ได้ทำอะไรเลยจริงๆนะ!”ผู้หญิงคนนี้มึนงง แต่เธอก็ร้องออกมาในทันที
เจียงลู่ฉีไม่ต้องการอะไรมากกว่าการฆ่าเธอ! อย่างไรก็ตาม เธอก็ไม่ต้องการที่จะตาย!
ตอนแรก ผู้รอดชีวิตคนอื่นนั้นรู้สึกมึนงง แต่หลังจากการเปิดเผยเรื่องพวกนี้นั้น พวกเขาสามารถที่จะจินตนาการได้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ หยางฉิงฉิงนั้นต้องการที่จะฆ่าเจียงลู่ฉีและปล้นรถของเขางั้นเหรอ?
ตามจริงแล้ว มันไม่ใช่เรื่องแปลกประหลาดไปซะทั้งหมด
ในเวลานั้นเอง ผู้รอดชีวิตคนหนึ่งก็มองไปที่ผู้หญิงด้วยท่าทางที่ซับซ้อนและพูดขึ้น “ไม่ประหลาดใจเลยที่ว่าเธอนั้นพูดถึงหยางฉิงฉิงแบบนั้นเสมอๆ เธอนั้นวางแผนไว้แล้วนี่เอง!”
“เธอมันน่าสิ้นหวังอย่างแท้จริงและหน้าด้าน หัวใจของเธอนั้นเลวร้ายเหมือนกับงูพิษและแมงป่อง เจียงลู่ฉีช่วยชีวิตเธอเมื่อพวกเราไปยังเมืองดาวเทียมอีก! ถ้าเขาไม่ได้ช่วยเธอ ป่านนี้เธอคงมีสภาพการตายที่น่าสมเพศไปแล้วด้วยซ้ำไป!”จางไฮ่แช่ง
เขาและซุนคุนรู้เพียงว่าหยางฉิงฉิงนั้นไม่ชอบเจียงลู่ฉี แต่พวกเขาไม่รู้ว่าเธอนั้นมีความคิดที่น่าหวาดกลัวถึงเพียงนี้
พวกเขานั้นคาดเดาว่าหยางฉิงฉิงนั้นถูกฆ่าโดยเจียงลู่ฉี แต่พวกเขาคิดว่าเนื่องจากว่าเขานั้นโดนยั่วยุได้อย่างง่ายดาย แต่เขาก็เป็นคนไม่ใช่คนที่ไม่มีเหตุผล สำหรับความจริงแล้ว ในที่สุดมันก็ถูกเปิดเผยออกมา พวกเขาตระหนักถึงอาชญากรรมของหยางฉิงฉิงและควรที่จะได้รับมันมากกว่ายิ่งกว่าความตายซะอีก
เจียงลู่ฉีฆ่าเธอนั้นเป็นสิ่งที่ยุติธรรม ถ้าเขาปล่อยให้เธอมีชีวิตอยู่ต่อ หลังจากนั้นเขาจะกลายเป็นหนึ่งในร่างกายที่ปราศจากร่างกายที่เอาไว้กลบฝัง......
สำหรับเรื่องทั้งหมด ผู้รอดชีวิตทั้งหมดนั้นโกรธขึ้น พวกเขานั้นตาบอดโดยการแนะนำของหยางฉิฉิง เธอนั้นไม่ได้แคร์เลยกับผลประโยชน์ของทั้งทีม เธอแคร์แค่ตัวของเธอเอง การเห็นแก่ตัวนั้นมันน่ารังเกียจ ถ้ามันมีบางอย่างเกิดขึ้นกับเจียงลู่ฉีละก็ เจียงจู้อิงจะทำอะไรขึ้นมา?
หลังจากเรื่องทั้งหมดที่ผ่านมา เจียงจู้อิงคือความหวังหลักของพวกเขาในการเอาชีวิตรอด การกระทำอันเลวร้ายของหยางฉิงฉิงนั้นเกี่ยวพันกับพวกเขา ด้วยเหตุนี้นี่เอง พวกเขาสามารถที่จะลงความโกรธของหยางฉิงฉิงไว้ที่ลูกน้องของเธอได้แทน
“มันไม่ใช่แบบนั้นนะ!”ผู้หญิงคนนี้มองไปที่ผู้รอดชีวิตคนอื่นที่กราดเกรี้ยว และหลังจากนั้นเธอก็น้ำตาไหลพรากและหันไปทางเจียงจู้อิง “จู้อิง! จู้อิง! เธอต้องฟังฉันนะ! พวกเราเป็นเพื่อนกัน! พวกเราเหมือนกับพี่น้องกันนะ!”
เจียงจู้อิงนั้นปกติแล้วเป็นคนที่ใจเย็นและเด็ดขาด แต่อย่างไรก็ตาม เธอก็เป็นเพียงแค่เด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่พร้อมกับมีหัวใจที่ค่อนข้างจะอ่อนโยน แต่ในเวลานี้ เธอมองไปอย่างเงียบๆด้วยท่าทางที่เย็นชา เจียงจู้อิงนั้นไม่ได้ใช้กระแสไฟฟ้าในการฆ่าเธอ ซึ่งนั้นก็ถือเป็นสิ่งที่ดีแล้ว!
หัวใจของเจียงจู้อิงนั้นดีงามเป็นอย่างมาก แต่มันขึ้นอยู่กับสถานการณ์และเรื่องที่จริงจัง!
เมื่อคิดเกี่ยวกับการฆ่าพี่ชายของเธองั้นเหรอ พวกเธอนั้นได้สัมผัสกับจุดอันละเอียดอ่อนของเธอ!
สิ่งที่สำคัญที่สุดของเจียงจู้อิงนั้นคือพี่ชายของเธอ สิ่งอื่นมันไม่มีค่าอะไรกับเธอ!
“เธอไม่ต้องการที่จะไปและหาหยางฉิงฉิงอย่างงั้นหรอ”เจียงลู่ฉีมองไปที่ผู้หญิงคนนี้ด้วยรอยยิ้มที่แปลกๆ
“ไม่! ไม่! ฉันไม่ต้องการไปหาเธออีกต่อไปแล้ว! เธอนั้นมันนังร่า... มันไม่ใช่ธุระกงการอะไรของฉันเลย! ถึงแม้ว่าฉันจะพูดอะไรก็ตาม ฉันก็ไม่ไดทำอะไรเลยแม้แต้นิดเดียว!”น้ำตาและขี้มูกของเธอยังคงไหลลงมาอย่างต่อเนื่อง
เมื่อเห็นเจียงจู้อิงนั้นไม่มีท่าทีที่จะเป็นห่วงเธอ เธอก็รู้สึกสิ้นหวัง
เธอนั้นเอาชีวิตรอดมาเป็นเวลานานจากซอมบี้และสัตว์ป่ากลายพันธุ์ แต่ในตอนจบต้องตายเพราะความโลภ มันเป็นเรื่องตลกบ้าอะไรกันเนี่ย!
“จางไฮ่ มานี่สิ”
เจียงลู่ฉีวางแผนที่จะฆ่าเธอตรงนี้ แต่ผู้รอดชีวิตทั้งหมดกำลังดูเหตุการณ์นี้อยู่ เขาจึงเปลี่ยนความคิด
หลายนาทีต่อมา ด้านนอกของเขต ผู้หญิงคนนี้นั้นถูกปล่อยทิ้งจากรถไว้บนถนน
“ค่ายของเราไม่สามารถที่จะเก็บสิ่งมีชีวิตที่เลวทรามแบบเธอได้ พวกเราจะแยกจากกันตรงนี้นี่แหละ”ผู้หญิงคนนี้ยืนขึ้น ใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีขาว
เธอนั้นถูกคว่ำบาตร.... มันคงจะเป็นเรื่องที่ดีกว่าถ้าพวกเขานั้นฆ่าเธอกลางฝูงชน!
“อย่าทำอย่างงี้ ได้โปรด ฉัน...”
โชคร้ายที่รถนั้นได้ทิ้งเธอไว้ด้านหลังแล้ว
เธอนั้นไม่มีโอกาสที่จะถูก ‘ส่งไป’โดยเจียงลู่ฉี จางไฮ่ขนส่งเธอมา และโยนเธอทิ้งไว้เหมือนกับโยนขยะ มันแทบจะไม่มีความแตกต่างกันเลย
ผู้หญิงคนนี้ยืนขึ้นบนถนน สั่นกลัวและนี่เป็นครั้งที่เธอรู้สึกสิ้นหวังกับมัน......
ในเวลานี้เอง ซอมบี้มากกว่าสิบตัวนั้นสามารถที่จะเห็นได้ในระยะและหนึ่งในพวกมันนั้นหันมาทางเธออย่างช้าๆ
เมื่อเห็นใบหน้าที่น่าสยดสยองพวกนั้น เธอก็กรีดร้องเสียงดังขึ้นมา
เหมือนกับปฏิกิริยาลูกโซ่ ซอมบี้มากยิ่งขึ้นนั้นหันหัวมาในทันที
เมื่อนานมาแล้ว พวกมันไม่มีเหยื่อให้ล่าเลย ซอมบี้ไม่ได้ขยับตัวมากเนื่องจากการเก็บพลังงานไว้ แต่เมื่อเหยื่อปรากฏตัวขึ้น พวกมันก็พุ่งออกมาด้วยความเร็วที่สูงมากในทันที พวกมันนั้นเร็วยิ่งกว่านักวิ่งชิงแชมป์ซะอีก ระเบิดออกมาด้วยพลังที่น่ามหัศจรรย์
“โอ้! อ๊า!”สิบวินาทีต่อมา เสียงของผู้หญิงก็สามารถที่จะได้ยินจากระยะไกลโดยจางไฮ่ สำหรับพวกเขาแล้ว ผู้หญิงคนนี้ไม่มีค่าพอให้พวกเขานั้นเห็นอกเห็นใจกับเธอเลย
ถึงแม้ว่าผู้รอดชีวิตที่เหลือนั้นไม่เห็นฉากนี้ด้วยตาของตัวเองก็ตาม พวกเขาสามารถที่จะจินตนาการถึงใบหน้าของเธอได้
พวกเขาเริ่มรู้สึกหวาดกลัวกับเจียงลู่ฉี ความแข็งแกร่งของเจียงลู่ฉีนั้นได้ถูกยืนยันแล้ว เขานั้นได้ฆ่าหยางฉิงฉิงและผู้หญิงคนนี้อย่างเด็ดขาด ซึ่งมันได้รับการนับถือมากกว่าเดิม และมันก็ยังคงเป็นการเตือนถึงคนอื่นที่มีไอเดียคล้ายคลึงกันด้วย….
“พี่ชายเจียงจะเข้าร่วมกับทีมเราไหม?”
“ฉันไม่รู้ แต่ฉันหวังว่านะ”
“มันคงเป็นเรื่องที่ค่อนข้างเยี่ยมเลยถ้าพี่ชายเจียงเข้าร่วมกับพวกเรา”ผู้รอดชีวิตนั้นสนทนากันเองอย่างลับๆ
พวกเขานั้นตื่นเต้นที่จะรอดูเจียงลู่ฉีเข้าร่วมกับค่ายของเขา
ตามจริงแล้ว พื้นที่บริเวณรอบๆนี้มีซอมบี้ที่หนาแน่นในเมือง ซึ่งมันทำให้เป็นเขตที่หวงห้ามของคนที่มีชีวิตรอดอยู่
หลังจากการพักหนึ่งคืนในคฤหาสน์ จางไฮ่และซุนคุนรีบออกเดินทางในตอนเช้า
พวกเขานั้นขับรถ Freezer และไม่ได้ขนวัตถุดิบไปกับเขาด้วย หลังจากนั้นพวกเขาก็ไปยังเมืองดาวเทียมเพื่อหาผู้ซื้อปืนของพวกเขา
จางไฮ่นั้นเพิ่มความแข็งแกร่งตู้เย็นเพิ่มอีกครั้งหนึ่ง ดังนั้นการป้องกันของมันนั้นได้พัฒนาขึ้นมาเล็กน้อย ถ้าเป็นรถมินิบัสละก็ มันคงไม่จำเป็นที่จะต้องเพิ่มคำพูดว่า “ควร”เลยละ
ครั้งสุดท้ายเมื่อพวกเขาไปยังเมืองดาวเทียม พวกเขานั้นพบสัตว์กลายพันธุ์โดยไม่ได้ตั้งใจ แต่สัตว์ป่าพวกนี้มันหายากมาก ดังนั้นโอกาสที่พวกเขาจะเจอกับเหตุการณ์แบบนี้มันต่ำเป็นอย่างมาก
โดยเฉพาะอย่างยิ่งแล้ว มีเพียงพวกเขาเพียงสองคน โดยปราศจากการขนส่งเนื้อสัตว์กลายพันธุ์ด้วยแล้ว ความเป็นไปได้ในการพบสัตว์ป่ากลายพันธุ์ก็ต่ำลงไปอีก
ดังนั้นถ้าพวกเขานั้นยังคงระมัดระวังตัว พวกเขาก็จะปลอดภัย...
