12-หูลา,หูกระต่าย[ฟรีวันที่21/2/2561]
โรดี้ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ร่างกายของเขาเจ็บระบม เนื้อตัวอ่อนราวกับถูกถอดกระดูกออกไป เขาพยายามลุกขึ้นก่อนจะพบว่าตนเองนอนอยู่บนเตียงขนาดใหญ่และมีผ้าห่มหนานุ่มสีขาวที่ดูเหมือนจะทำจากผ้าไหม มันเป็นความหรูหราที่โรดี้ไม่เคยพบเจอมาตลอดชีวิต
ขนาดของห้องที่เขานอนอยู่นั้นใหญ่กว่าหอพักที่โรงเรียนอิมพีเรียลถึง10เท่า แม้ว่าห้องจะถูกตกแต่งแบบเรียบง่านแต่มันก็ดูหรูหรา หน้าต่างบานใหญ่ถูกเปิดออกผ้าม่านแดงก็ถูกยกขึ้น แสงอาทิตย์อันอบอุ่นก็สาดส่องเข้ามาในห้องสายลมเบาๆปะทะเข้ากับใบหน้าของโรดี้ ความคิดแรกที่เกิดขึ้นในหัวของโรดี้คือเขายังมีชีวิตอยู่และความมืดที่ว่างเปล่านั้นเป็นแค่ความฝัน
ความคิดที่สองก็คือ มันสุดยอดมากที่ยังมีชีวิตอยู่!!!
นิโคลยืนอยู่ที่หน้าต่างเธอมองไปที่โรดี้ด้วยความคิดลึกซึ้งบางอย่าง
โรดี้พยายามช่วยเหลือตัวเองให้นั่ง แต่เขาพบว่าเขาไม่มีกำลังมากพอเขาไม่สามารถลุกขึ้นได้
นิโคลหันไปมองโรดี้ทันที
ในสายตาของนิโคลมันมีอารมณ์ต่างๆมากมายทั้งโกรธ เป็นห่วงและขอโทษ เธอพูดด้วยน้ำเสียงเบาๆที่โรดี้ไม่เคยได้ยินมาก่อน
"นายตื่นแล้วงั้นหรอ?"
ตื่นขึ้นมาด้วยแสงแดดยามเช้าในห้องที่ใหญ่โตและหรูหรา มีสาวสวยมาถามว่า'คุณตื่นแล้วหรือยัง?'มันมีอะไรที่สุดยอดกว่านี้ในโลกอีกหรอ?
หัวใจของโรดี้ไม่สามารถควบคุมได้มันเต้นอย่างรุนแรงเมื่อเขาพอสงบใจได้ก็ถาม
"เกิดอะไรขึ้นกับฉัน?" เขาเริ่มจำเรื่องที่ตนเองตกลงมาสลบและเรื่องก่อนหน้าของนิโคลได้ เขาหงุดหงิดมากและถามอย่างต่อเนื่อง
"เธอทำอะไรกับฉัน?" นิโคลให้ความรู้สึกแปลกๆคิ้วของเขากระตุก อย่างไรก็ตามเธอไม่ได้พูดอะไรก่อนจะเดินไปหยิบกระจกและเดินตรงมาที่เตียง
โรดี้กระวนกระวายใจเขารีบหยิบกระจอกมามองซ้ายมองขวาก่อนจะร้องออกมา
"อ๊าาา!"
โดยสัญชาตญาณเขาโยนกระจกทิ้งไปแล้วค่อยลูบไล้ใบหน้าของตนเอง
หากมีคนอื่นนอกจากพวกเขาอยู่ในห้องก็คงจะประหลาดใจกับท่าทางของโรดี้
โรดี้ที่นอนอยู่บนเตียงกำลังพยายามฉีกใบหน้าของตนเองอยู่
มันไม่ใช่ใบหน้าของเขาปานสีดำที่แบ่งหน้าของเขาเป็นสองสีนั้นไม่มีอยู่แล้ว
มันเป็นใบหน้าที่มีผิวพรรณปกติ แต่นี่มันไม่ใช่ใบหน้าของเขา!! มันเป็นของชายหนุ่มที่เขาเจอในคืนนั้น ใบหน้าของคนเจ้าเล่ห์ผู้ทำตัวหน้าเกลียดชังที่สั่งให้ม้าเตะเขา!
อย่างไรก็ตามนี่ไม่ใช่เหตุผลหลักที่โรดี้ร้องไห้ออกมา
เขาเคยคาดเดาไว้แล้วว่านิโคลต้องให้เขาสวม'รอยยิ้มของพระเจ้า'เพื่อเปลี่ยนแปลงรูปลักษณ์ของเขา นั้นเป็นเหตุที่เขาไม่ค่อยแปลกใจกับหน้าตาที่เปลี่ยนไปแม้ว่าเขาจะสงสัยเกี่ยวกับสาเหตุที่นิโคลต้องการให้เขาปลอมตัวเป็นน้องชายเธอ ไม่ใช่ว่าโรดี้ไม่อยากคิดหาเหตุผลเพียงแต่เขาไม่มีอารมณ์ที่จะทำมัน
แม้ว่ารูปลักษณ์ของเขาจะเปลี่ยนไปและตอนนี้เขามีดวงตาสีฟ้าเหมือนทะเลสาบจมูกโด่งที่ดูโดดเด่นและริมฝีปากบางเหมือนคุณชายเจ้าสำราญเจ้าเล่ห์ทั่วๆไปแต่มีบางอย่างต่างออกไป!
นั้นคือหูของโรดี้ โดยทั่วไปแล้วมันไม่ใช่หูุของมนุษย์!!
มันเป็นหูของกระต่ายไม่สินี่มันหูของลา!!
หูที่แหลมและยาว มันยาวยิ่งกว่าหัวของเขา
ศีรษะของมนุษย์ที่มีหูยาวเหมือนกับกระต่าย มันดูตลกมาก
อย่างไรก็ตามโรดี้ไม่ได้้อยู่ในสถานการณ์ที่เขาจะขำออก
เขาตะโกนและดึงหูของเขาอย่างหนัก ดึงจนกระทั่งมันแดงและเจ็บปวด เขาดึงจนน้ำตาไหลออกมา
อาการเจ็บปวดทำให้โรดี้รับรู้ว่านี่คือหูของเขาจริงๆไม่ใช่ความฝัน!!
โรดี้เสียสติและเริ่มกรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก
นิโคลรีบนั่งลงและเหยียดมือมาจับโรดี้
"หยุด..ห้ามดึงมันต่อไป! นาย.."
โรดี้ปัดมือของนิโคลออกและตวาดใส่เธอ
"เธอ!เธอ!เธอทำอะไรลงไป?เธอทำอะไรกับฉัน!!" เสียงของโรดี้เต็มไปด้วยความโกรธและสิ้นหวัง
"ฉัน....ฉันไม่รู้จริงๆ..ฉัน" นิโคลเหมือนจะสูญเสียความรู้สึกขณะที่เธออธิบายเธอพยายามแกะมือโรดี้ออก อย่างไรก็ตามเธอไม่สามารถเอามือของโรดี้ออกได้ เขาดูน่ากลัว ราวกับว่ามือของเธอถูกล็อคไว้โดยคีม มือของนิโคลเริ่มเจ็บปวดจากแรงบีบ
ดวงตาของนิโคลเปล่งแสงขึ้นขณะเธอพูดเบาๆ
"หลับ..หลับได้แล้ว หลับ" ดวงตาของเธฮจ้องมองไปที่ดวงตาของโรดี้เมื่อโรดี้จ้องตากับนิโคลเขาเริ่มสูญเสียแรงและเปลือกตาก็หนักอึ้งในที่สุดมันก็ปิดลง มือของโรดี้ได้ปล่อยมือของนิโคลก่อนที่เขาจะล้มลงนอนบนเตียงด้วยดวงตาที่ปิดสนิท
นิโคลรีบลุกขึ้นและมองไปที่โรดี้ที่มีใบหูยาวน่าขำขัน ใบหน้าของเธอซีดและโง่งม
พระเจ้า!!ทำไม่เรื่องมันถึงเป็นแบบนี้!
หน้ากากนั้น!
ทำไม'รอยยิ้มของพระเจ้า'จึงทำให้เขาเป็นแบบนี้ คาถาของเธฮไม่ควรผิดพลาด!เธอทำตามบันทึกของตานตงทุกอย่างและคิดถึงภาพลักษณ์ของน้องชายเธอเป็นอันดับแรก หลังจากนั้นเธฮก็ร่ายคาถาโดยไม่พูดอะไรผิดพลาด!
ทำไมใบหน้าของโรดี้ถึงกลายเป็นใบหน้าของเซทน้องชายเธอแต่กลับมีใบหูยาว
หูคู่นั้นไม่ใช่หูของมนุษย์ มันเหมือนกับหูของกระต่าย!ไม่มีมนุษย์คนไหนมีหูแบบนั้นบนโลก ยกเว้นเสียแต่ว่าพวกเขามีบรรพบุรุษของพวกเขาเป็น....?"
เดี๋ยวก่อนนะ!
นิโคลคิดถึงเรื่องบางอย่าง
'รอยยิ้มของพรเจ้า'นั้นถูกสร้างโดยพ่อมดระดับสูงของเผ่าเอลฟ์สร้างขึ้นจากผิวหนังของเอลฟ์นั้นหมายความว่าจะมีเพียงเผ่าเอลฟ์เท่านั้นที่ใช้มันได้! ถ้าเกิดมันถูกใช้งานโดยมนุษย์มันจะส่งผลให้เกิดลักษณะแบบนี้เหมือนกับครึงคนครึ่งเอลฟ์!พวกเขาจะมีใบหน้าของมนุษย์แต่มีหูที่ยาวเหมือนเอลฟ์!
พระเจ้า!
เธอรีบลุกขึ้นและวิ่งไปที่ห้องทดลองของตานตง!
เธอกำลังกลับไปหาดูบันทึกสารบัญเกี่ยวกับโน้ตของตานตงว่ามีบันทึกเล่มไหนที่มีเรื่องราวที่เกี่ยวข้องเขียนไว้บ้าง
กล่าวคือนิโคลมีข้อสงสัยเกี่ยวกับบันทึกโบราณเหล่านั้น ตามที่นิโคลอ่านและทำความเข้าใจคือเธอใช้เวทย์มนต์ของเะฮเพื่อสวมหน้ากากให้โรดี้ฉะนั้นมันก็ควรจะถอดได้ด้วยพลังของเธอ อย่างไรก็ตามในตอนที่โรดี้สลบอยู่เธอพยายามถอดมันหลายครั้งแต่ไม่สำเร็จ เวทย์มนต์ของเธฮถูกดูดหายไปและ'รอยยิ้มของพระเจ้า'นั้นดูเติบโตขึ้นบนใบหน้าของโรดี้
มันต้องมีวิธี!มันต้องมีซักวิธีสิ!!
ขณะที่เธอคิดเธอวิ่งอย่างบ้าคลั่งโดยไม่สนใจกิ่งไม้และพุ่มไม้ที่เกี่ยวกระโปรงของเธอฉีกขาดและกระถางต้นไม้สองสามถังที่เธอเตะล้ม
