TWO Chapter 84 ตัวไหมหลากสีสัน
TWO Chapter 84 ตัวไหมหลากสีสัน
เมื่อออนไลน์ในวันรุ่งขึ้น เขาก็คิดถึงของขวัญที่เผ่าซวนเหนียวมอบให้กับเขา เขายังไม่ได้เปิดมัน เขาบอกให้หวังเฟิงนำมันไปไว้ในสำนักงานของเขา
เดินเข้าไปในสำนักงาน เขาเห็นกล่องวางอยู่บนโต๊ะ เขาเปิดมันและพบสิ่งที่อยู่ด้านในกล่อง มีหนอนไหมอยู่ประมาณ 30 ตัว พวกมันเกาะอยู่บนใบไม้ ตัวไหม(หนอนไหม)พวกนี้มีด้วยกันหลายสี ได้แก่ สีทอง, ม่วง, ส้ม, แดง และเขียว แต่ละสีมีอย่างน้อย 2 ตัว
มันเป็นของขวัญที่พิเศษจริงๆ ตัวไหมพวกนี้ปกติจะพบเห็นได้ในภูเขาลึก แต่เขากลับได้มันมากจากชนเผ่าคนเถื่อนภูเขา อาจกล่าวได้ว่าเขานั้นโชคดีมาก มันเป็นของขวัญจากธรรมชาติอย่างแท้จริง
เมื่อเห็นตัวไหมหลากสีสันเหล่านี้ โอหยางโชวก็คิดถึงคู่มือการเลี้ยงไหม ที่เขาได้รับระหว่างภารกิจการป้องกันการรุกรานของสัตว์ร้าย ตอนนี้เขาสามารถใช้มันได้แล้ว
ไม่ใช่เพียงแค่นั้น ตัวไหมเหล่านี้จะส่งผลต่อสวนหม่อน โรงทอผ้า และร้านตัดเย็บ เขาจะมีสายการผลิตผ้าไหมและโรงตัดเย็บเสื้อผ้า มันจะเป็นห่วงโซ่อุตสาหกรรมที่จะส่งผลดีต่อเศรษฐกิจของดินแดน
เมื่อรู้ว่าของขวัญมีค่ามากแค่ไหน โอหยางโชวเช็ดเหงื่อจากหน้าผากของเขา เขายังคงตำหนิซีซี่อ๋องที่ไม่ยอมบอกเขาว่าอะไรอยู่ในกล่อง
ถ้าโอหยางโชวไม่สนใจคำขอของคนของเขา ที่ขอนำของขวัญกลับมาแทนเขา เขาอาจจะนำมันใส่ไว้ในถุงเก็บของของเขา และตัวไหมพวกนี้อาจจะตายทั้งหมด ต้องขอบคุณหวังเฟิงที่พิถีพิถัน แม้กระทั่งหลังจากข้ามภูเขาและป่ามา ตัวไหมก็ยังคงแข็งแรงดี
โอหยางโชวไม่สามารถนั่งนิ่งๆได้ เขาเรียกมู่ฉิงซี และคนอื่นมาที่ห้องประชุม ผู้ที่เข้าร่วมประชุม นอกเหนือจากเจ้ากรมทั้ง 3 แล้ว ยังมีหัวหน้าฝ่ายการเกษตรซุนหยานหนง หัวหน้าฝ่ายทรัพยากรตู่เสี่ยวหลาน ผู็จัดการสวนหม่อนเจ้าโหยวเต๋อ ผู้จัดการโรงทอผ้าหยิงขุ่ย(Yingcui) และผู้จัดการโรงตัดเย็บเสื้อผ้าหวู่นี่(Wu Ni)
เมื่อเห็นผู้มีอำนาจหลายคน เจ้าโหยวเต๋อและอีก 2 คน ที่เข้ามาในคฤหาสน์เป็นครั้งแรกก็รู้สึกตกใจ เจ้าโหยวเต๋อดีกว่าคนอื่นเล็กน้อย เขาเป็น 1 ใน 10 คนแรกที่เข้ามาในหมู่บ้านซานไห่ เช่นเดียวกับพี่ชายของเขาเจ้าโหยวไค่ ก่อนหน้านี้พวกเขายังไม่ได้ใช้ความสามารถพิเศษของเขา ตอนนี้ ทั้ง 2 พี่น้อง คนหนึ่งเป็นผู้จัดการสวนหม่อน และอีกคนเป็นผู้จัดการสวนผลไม้
ผู้จัดการโรงทอผ้าหยิงขุ่ย เป็นหญิงสาวอายุ 23 ปี และเป็นช่างทอผ้าขั้นสูง ผู้จัดการโรงตัดเย็บเสื้อผ้าหวู่นี่ เป็นหญิงสาวอายุ 25 ปี เป็นช่างตัดเย็บขั้นกลาง และเป็นหุ้นส่วนของมู่ฉิงซี
โอหยางโชวนั่งที่ตำแหน่งประธาน เหลือบมองทั้ง 10 คน ในห้องประชุม มีผู็หญิงถึง 5 คน จริงๆมันไม่น่าแปลกใจนัก บางคนกล่าวว่า ในเมืองซานไห่ สตรีสามารถครอบคลุมได้ถึงครึ่งท้องฟ้า
“พี่ใหญ่ ทำไมท่านถึงเรียกพวกเรามาที่นี่ในตอนนี้?” ในบรรยากาศแบบนี้ ไม่มีใครกล้าพูดอะไร มีเพียงมู่ฉิงซีเท่านั้นกล้าถามเขาตรงๆ
โอหยางโชวไม่ได้กังวลอะไร เขายิ้มแล้วเกิดกล่อง “ลองดูสิ่งนี้ซิ”
“อ๊า! ตัวไหมน้อยน่ารัก แต่ทำไมพวกมันถึงมีสีสัน ข้าจำได้ว่า พวกมันควรจะเป็นสีขาวนี้” มู่ฉิงซีกล่าวขณะชี้ไปที่ตัวไหม
เมื่อได้ยินคำกล่าวของเธอ คนอื่นๆก็สนใจและมองไปที่พวกมัน
“นี่เป็นตัวไหมสีในตำนานหรือ? ข้าเคยอ่านเจอในบันทึกโบราณ แต่ไม่คิดว่ามันจะมีอยู่จริงๆ” จากคนเหล่านี้ทั้งหมด มีเพียงหยิขุ่ยที่คุ้นเคยกับมันมากที่สุด แต่เธอก็มีความเข้าใจเพียงเล็กน้อย
“ตัวไหมหลากสีเหล่านี้ จะผลิตเส้นไหมเป็นสีสันออกมาจริงหรือไม่?” ขุ่ยหยิงหยูมีหัวธุรกิจ เธอมองเห็นคุณค่าของตัวไหมเหล่านี้ด้วยความกระหาย
“ตัวไหมหลากสีเหล่านี้ สามารถผลิตเส้นไหมเป็นสีสันออกมาได้ แต่สำหรับวิธีการข้าไม่แน่ใจ” หยิงขุ่ยกล่าวด้วยความมั่นใจ พวกมันมีอยู่แต่ในตำนานเท่านั้น ไม่มีใครเคยเห็นมาก่อน
“ข้าสามารถยืนยันได้ว่า พวกมันสามารถผลิตเส้นไหมสีเดียวกับตัวมันได้” โอหยางโชวกล่าวอย่างมั่นใจ
นัยน์ตาของขุ่ยหยิงหยูเปล่งประกาย และเต็มไปด้วยความคิด
หลังจากทุกคนสงบลง โอหยางโชวก็เปิดปากแล้วกล่าวว่า “ข้าแน่ใจว่าพวกเจ้าคงเคยได้ยินมาแล้วว่า ตัวไหมหลากสีที่อยู่ในกล่อง เป็นตัวไหมสีในตำนาน นอกจากนี้เรายังมีคู่มือการเลี้ยงไหม และส่วนหม่อนก็ได้สร้างไว้แล้ว เมืองซานไห่มีความต้องการเพิ่มจำนวนและเพาะเลี้ยงตัวไหมให้เจริญเติบโต พวกมันจะถูกจัดเป็นทรัพยากรเชิงกลยุทธ์ และจะถูกจัดการโดยฝ่ายการเกษตรและฝ่ายทรัพยากร เราต้องเก็บเรื่องนี้เป็นความลับ และตรวจสอบให้แน่ใจว่า ไข่ของมันจะต้องไม่หลุดออกไปข้างนอก”
“หากไม่มีอะไรผิดพลาด ตัวไหมหลากสีจะกลายเป็นสิ่งพิเศษของเรา และด้วยเหตุนี้ เราต้องมั่นใจว่า มีเพียงเราเท่านั้นที่มี่พวกมัน โรงทอผ้าจะถูกจัดเป็นหน่วยงานของรัฐ และจะไม่ถูกนำไปร่วมกับการปฏิรูป มันจะถูกจัดการโดยตรงจากโดยรัฐบาล”
ทุกคนพยักหน้าของพวกเขา แต่มู่ฉิงซีกังวลและกล่าวว่า “พี่ใหญ่ ท่านเรียกพี่สาวหวู่นี่และข้ามาที่นี่ เพื่อดึงเอาโรงตัดเย็บเสื้อผ้าของพวกเราไปเป็นของรัฐด้วยหรือ?”
เมื่อพูดถึงเรื่องเงิน โอหยางโชวไม่รู้จะจัดการกับเธออย่างไรดี ขุ่ยหยิงหยูที่อยู่ข้างๆไม่สามารถทนได้อีกต่อไป เธอดึงมู่ฉิงซีมาด้านหลัง และปิดปากของเธอ เพื่อไม่ให้เธอกล่าวสิ่งใดต่อ
โอหยางโชวกล่าวอย่างร้อนรน “ทำไมข้าต้องเอาโรงตัดเย็บเสื้อผ้าของเจ้าด้วย ทุกคนคงรู้ว่า ตัวไหมจะกินใบหม่อนจากสวนไหมและผลิตเส้นไหม เส้นไหมจะถูกส่งไปยังโรงทอผ้า และเมื่อได้ผ้าไหม ผ้าไหมก็จะถูกส่งไปยังโรงตัดเย็บเสื้อผ้า ห่วงโซ่นี้เกี่ยวข้องกับหลายฝ่าย สวนหม่อนอยู่ภานใต้ฝ่ายการเกษตร ตัวไหมจะอยู่ภายใต้การดูแลของฝ่ายทรัพยากรและฝ่ายการเกษตร โรงทอผ้าจะอยู่ภายใต้กรมการบริหาร ส่วนโรงตัดเย็บเสื้อผ้าเป็นทรัพย์สินส่วนตัว มันจะไม่ถูกนำมาเป็นทรัพย์สินของรัฐ”
“นายท่านหมายความว่า นายท่านจะจัดตั้งหน่วยงานเฉพาะ เพื่อรับผิดชอบเรื่องทั้งหมดนี้หรือ?” คิดถึงเรื่องฝ่ายคลังอาวุธ เทียนเหวินจิงก็กล่าวอย่างลังเล
โอหยางโชวส่ายหัวแล้วกล่าวว่า “ไม่ ถ้าทุกห่วงโซ่อุตสาหกรรมจำเป็นต้องมีหน่วยงานใหม่รับผิดชอบ แล้วมันจะกลายเป็นอย่างไร? มันไม่ได้ทำให้ควาร่วมมือง่ายขึ้น แต่มันจะกลายเป็นเนื้องอก และเมื่อคำนึงถึงการวางแผนองค์กรหรือการเมือง มันก็ไม่สมเหตุสมผล”
“แล้วความตั้งใจของนายท่านคืออะไร?” เทียนเหวินจิงยังไม่เข้าใจ
“ความตั้งใจของข้า คือ สิ่งนี้ไม่จำเป็นต้องทำโดยรัฐบาล และสามารถนำไปใช้เพื่อเพิ่มพลังของประชาชนได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เราสามรถจัดตั้งสมาคมสิ่งทอได้ แต่ละขั้นตอนในห่วงโซ่อุตสาหกรรม จะกลายเป็นส่วนหนึ่งของสมาคม ประธาน, รองประธาน, และเลขานุการ ร่วมกับบอร์ด(คณะกรรมการ)บริหาร ซึ่งจะรับผิดชอบดูแลห่วงโซ่อุตสาหกรรมเฉพาะ” โอหยางโชวไม่ได้ซ่อนอะไร เขาเปิดเผยทุกอย่าง
นี่เป็นสิ่งใหม่และน่าสนใจ ทุกคนในห้องประชุมตระหนักถึงเหตุผลที่เขาเรียกทุกคนมาที่นี่ ก็เพื่อจัดตั้งสมาคมสิ่งทอ
หลังจากทั้งหมด ขุ่ยหยิงหยู่ที่มาจากครอบครัวนักธุรกิจ และมีความรู้มากที่สุดในเรื่องนี้ เธอกล่าวว่า “ข้าเห็นด้วยกับพี่ใหญ่ แล้วท่านจะจัดตำแหน่งคนในสมาคมเช่นใด?”
ทุกคนมองไปที่โอหยางโชวด้วยความกังวล โอหยางโชวพูดออกมาตรงๆ “สำหรับขั้นแรก ข้าจะตัดสินใจเลือกกรรมการทั้งหมด แต่หลังจากสมาคมทำงานได้แล้ว พวกเจ้าสามารถเลือกกันเองได้จากภายใน คณะกรรมการประกอบด้วย มู่ฉิงซี, ซุนหยานหนง, ตู่เสี่ยวหลาน, เจ้าโหยวเต๋อ, หยิงขุ่ย, หวู่นี่, และผู้ดูแลตัวไหม สำหรับการจัดการในขั้นต่อไป เจ้าหน้าที่รัฐอย่างตู่เสี่ยวหลานและซุนหยานหนง จะไม่สามารถเข้าร่วมในการคัดเลือกประธาน, รองประธานและเลขานุการได้”
ซุนหยานหนงและตู่เสี่ยวหลานพยักหน้า แสดงให้เห็นว่าพวกเขาเข้าใจ “หยิงขุ่ยจะเป็นประธานสมาคมสิ่งทอ, มู่ฉิงซีจะเป็นประธานซื่อสัตย์(honesty president), หวู่นี่เป็นรองประธาน และผู้ดูแลตัวไหมจะเป็นเลขานุการ” โอหยางโชวกล่าว เมื่อได้ยินว่าเธอได้รับตำแหน่งที่ดีเช่นนี้ ที่ไม่ต้องทำอะไรมาก มู่ฉิงซีก็รู้สึกดีใจมาก
หยิงขุ่ยรู็สึกประหลาดใจที่เธอถูกเลือกเป็นประธาน เธอกล่าวอย่างกังวลว่า “นายท่าน ข้ากลัวว่าข้าจะทำได้ไม่ดี”
“ผู้จัดการหยิง ไม่จำเป็นต้องเตรียมเนื้อเจียมตัวมากเกินไป ข้าไว้ใจเจ้า”
หยิงขุ่ยพนักหน้าและไม่ได้กล่าวอะไรอีก
ไม่มีใครคาดคิดว่า การเรียกมารวมตัวในครั้งนี้ จะมีความสำคัญมากกับกิจกรรมทางเศรษฐกิจในอนาคต
หลังจากจัดการสมาคมสิ่งทอแล้ว โอหยางโชวก็ไปที่ตลาด เพื่อซื้อของขวัญให้ซ่งเจี๋ย เขาเปิดส่วนรายการพิเศษ(ไอเท็มพิเศษ) เพื่อซื้อทักษะการใช้ดาบขั้นต้น, การเคลื่อนไหวขั้นต้น, กำลังภายในขั้นต้น และการประเมินขั้นต้น ใช้เงินทั้งสิ้น 1 เหรียญทอง แล้วเขาก็เลือกส่วนซื้อขายวัสดุ ค้นหาเทคนิคดาบ โอหยางโชวส่ายหัว เพราะแทบไม่มีเทคนิคที่เป็นของจริงเลย เขาใช้เงิน 50 เหรียญทอง เพื่อซื้อเทคนิคดาบของจริง วิชาดาบเยว่นู่(Yue Nu Swordmanship)
หลังจากกลับจากตลาด เขาก็มุ่งหน้าไปที่คลังแสง แล้วหยิบดาบระดับทองที่ยึดได้จากค่ายโจรสลัด และชุดเกราะระดับเงิน ห่อพวกมันทั้งหมด แล้วส่งไปให้ซ่งเจี๋ย โดยไม่ระบุตัวตนผู้ส่ง เขาเสียค่าส่ง 1 เหรียญทอง
ด้วยสิ่งเหล่านี้ ซ่งเจี๋ยจะถือว่าพร้อมด้วยอาวุธและอุปกรณ์ที่ดี ตราบเท่าที่เธอเพิ่มเลเวลอย่างต่อเนื่อง เธอจะกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญที่กล้าหาญ และลดระยะห่างระหว่างเธอกับผู้เล่นคนอื่นๆที่เริ่มเล่นเกมส์ก่อนหน้าเธอถึง 2 เดือน
แฟนเพจ : TWOแปลไทย