Chapter 98: ที่ชาร์ตไฟพลังงานมนุษย์

เจียงลู่ฉีมองวัตถุดิบที่อยู่ในรถและก็พูดขึ้น “จู้อิง ฉันต้องการให้เธอช่วยชาร์ตไฟฟ้ารถมินิบัส”

 

ถึงแม้ว่ารถมินิบัสจะสามารถที่จะใช้พลังงานโซล่าเซลล์ได้ก็ตามจริง มันก็ยังคงมีการใช้พลังงานแบตเตอรี่อยู่ด้วย การชาร์ตไฟฟ้านั้นคล้ายกับรถที่ใช้พลังงานไฟฟ้าขับเคลื่อนคันอื่นๆ

 

ส่วนทำไมเขาต้องการให้เจียงจู้อิงนั้นช่วยในการชาร์ตมันด้วยเหตุผลอะไรหรอ? เหตุผลนั้นมันง่ายๆ

 

การซ่อมแซม.....

 

ความสูญเสียของรถมินิบัสนั้นรุนแรงมาก ถ้ามันไม่ได้รับการซ่อมแซม เจียงลู่ฉีจะขับรถต่อไปได้ยังไง?

 

คลังพลังงานโซล่าเซลล์นั้นเพียงพอต่อการใช้งานปกติในวันหนึ่ง และวันนี้การต่อสู้นั้นใช้พลังงานมันเป็นจำนวนมหาศาล การหวังพึ่งพลังงานที่เหลืออยู่นั้นห่างไกลเกินไปกับคำว่าเพียงพอในการซ่อมแซมมัน

 

เขานั้นเพียงแค่กลับไปยังบริษัทแร่พิเศษมาก็ตามที แต่เขาก็ไม่ได้ค้นพบเครื่องกำเนิดไฟฟ้าและคล้ายๆกับสิ่งนี้เลย

 

ในอีกทางหนึ่ง มันก็ยังมีทรัพยากรที่ทรงพลังอยู่ข้างๆเขา ยิ่งไปกว่านั้น มันเป็นพลังงานชีวภาพอีกด้วย

 

เจียงลู่ฉีก็รู้ดีว่าถึงแม้ว่าการใช้ความสามารถพิเศษนั้นจะต้องใช้เยอะมาก มันก็จะทำให้เธอนั้นเก่งยิ่งขึ้นและทำให้เกิดการวิวัฒนาการขึ้นได้ การที่ให้น้องสาวของเขาช่วยนั้นไม่มีอันตรายใดๆ ตราบเท่าที่เขาให้เนื้อเธอกินเพียงพอ

 

“โอ้ ไม่มีปัญหาเลย”เจียงจู้อิงตกลงอย่างไม่มีข้อโต้แย้ง

 

ถึงแม้ว่าเธอนั้นจะถูกพิจารณากลายเป็นมนุษย์ชาร์ตไฟก็ตามที เจียงจู้อิงก็รู้สึกว่ามันค่อนข้างที่น่าสนใจ

 

ตราบเท่าที่มันเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับทั้งสองพี่น้องแล้ว พวกเธอนั้นก็มีความคิดเหมือนกันในความจริงแล้ว เจียงจู้อิงก็แอบใช้พลังงานอย่างลับๆเพื่อที่จะชาร์ตแบตมือถือของเธอมานานแล้ว แน่นอน ผลลัพธ์ของมันนั้นไม่ค่อยดีซักเท่าไหร่ มือถือเครื่องนั้นไหม้...

 

แต่เธอนั้นไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับรถMCV เพราะว่ามันเครื่องควบคุม ซึ่งสามารถที่จะดึงพลังงานไฟฟ้าที่มากเกินไปให้กลับมาเสถียรได้

 

เมื่อเห็นว่าเจียงจู้อิงกำลังจะไปชาร์ตไฟรถMCV เจียงลู่ฉีก็หยิบชิ้นเนื้อขนาดใหญ่และผักบางประเภทออกมาเพื่อที่จะทำอาหาร

 

ถึงแม้ว่าเนื้อกลายพันธุ์นั้นมีรสชาติค่อนข้างดีกับการย่างมัน เจียงลู่ฉีก็อยากที่จะทำอาหารโดยเพิ่มความเผ็ดและผสมเข้ากับเครื่องปรุงอย่างอื่นๆอีกด้วย เพียงเวลาไม่นาน กลิ่นหอมก็ลอยฟุ้งไปทั่วรถมินิบัส

 

ประตูของรถนั้นยังคงไม่ได้ปิดตัวลง ในขณะที่เจียงจู้อิงนั้นกำลังชาร์ตไฟอยู่ หัวของเธอก็หันไปอย่างช้าๆที่ทิศทางของประตูพร้อมกับจมูกอันเล็กๆของเธอนั้นถูกกระตุ้น “น่าอร่อย....”

 

เจียงจู้อิงก็เพิ่มพลังลงไปมากกว่าเดิม! เธอทำให้ใบหน้าอันเล็กๆของเธอนั้นเต็มไปด้วยเครื่องพลังงานกำเนิดไฟฟ้า เธอรู้สึกว่าเธอเป็นปิกาจูแล้วจริงๆ.....

 

เพียงเวลาไม่นาน เมล็ดพันธุ์แห่งดวงดาวก็แจ้งเตือนขึ้นมาว่าพลังงานนั้นเพียงพอแก่การซ่อมแซมรถมินิบัสแล้ว เจียงจู้อิงก็ยังคงชาร์ตไฟต่อไปจนกระทั่งเธอนั้นเติมเต็มแบตเตอรี่ได้อย่างสมบูรณ์แบบ

 

“เยี่ยมมากจู้อิง! รีบขึ้นมาฟื้นฟูพลังงานของเธอเร็วเข้า!”เจียงลู่ฉียื่นมือออกไปจากนอกประตู อาหารที่สดและชุ่มฉ่ำ ซึ่งเต็มไปด้วยผักที่สดใหม่และผลไม้ที่ถูกแร่บางๆ

 

อาหารประเภทนี้ในช่วงวันโลกาวินาศแบบนี้นั้นนับเป็นสมบัติที่เรียบง่าย และเป็นความฟุ่มเฟือยที่สุดที่น่าพึงพอใจ

 

เมื่อเขานั้นเพียงแค่ยืดมืออออกมา เจียงลู่ฉีก็รู้สึกว่าจานมันว่างเปล่าไปซะแล้ว “ได้โปรดค่ะพี่ ขอเพิ่มอีกจาน!”

 

“ทำไมเร็วขนาดนี้ละ!”เจียงลู่ฉีตกตะลึง

 

เจียงจู้อิงนั้นกินเนื้อกลายพันธุ์หลายปอนด์ พลังงานจากเนื้อนั้นเคลื่อนย้ายไปยังรอบๆและกระดูก ดังนั้นร่างทั้งร่างของเธอนั้นอุ่นพร้อมกันนั้นเซลล์ของเธอก็วิวัฒนาการอย่างช้าๆ

 

นอนเล่นและดูหนังอีกชั่วครู่หนึ่ง เจียงจู้อิงก็ผล็อยหลับไป

 

ปกติแล้วเมื่อเวลาตั้งค่าย เจียงจู้อิงจะไม่หลับลึก แต่ในตอนนี้เธอรู้สึกปลอดภัยในรถมินิบัสของพี่ชายเธอ

 

เจียงจู้อิงนั้นแข็งแกร่งกว่าทีมของเธอซะอีก แต่ต่อหน้าพี่ชายของเธอนั้นมีมารยาทดีแก่พี่ของเธอ เธอนั้นกำหนดไว้ว่าจะปกป้องพี่ชายของเธอ

 

แต่หลังจากวันนี้ เจียงจู้อิงรู้สึกเหมือนเธอกลับเป็นเหมือนแต่ก่อน ต่อหน้าเจียงลู่ฉีแล้ว เธอรู้สึกว่าเธอเป็นน้องสาวคนเล็กที่เป็นที่รักของเขา ในช่วงระยะเวลาแบบนี้ มันเป็นครั้งแรกที่เจียงจู้อิงนอนหลับอย่างมีความสุข  และเธอก็ไม่รู้ด้วยว่าพี่ชายของเธอก็ยังคงนั่งเฝ้ามองดูเธออยู่ เหมือนกับแม่ที่กำลังมองเธอที่พึ่งเกิด

 

เมื่อเห็นเจียงจู้อิงผล็อยหลับไป เจียงลู่ฉีที่นั่งอยู่บนโซฟาก็ออกคำสั่งแก่เมล็ดพันธุ์แห่งดวงดาว “เริ่มต้นการซ่อมแซมรถมินิบัส”

 

วัตถุดิบบางอย่างของรถมินิบัสนั้นเริ่มที่จะหายไปทีละอย่าง ทีละอย่าง กระแสไฟฟ้าและน้ำมันนั้นถูกใช้และความเสียหายของรถมินิบัสก็เริ่มที่จะซ่อมแซมด้วยความเร็วที่สูงมาก ซึ่งมันสามารถที่จะเห็นได้ตาเปล่า รอยความเสียหายตรงล้อก็ถูกซ่อมแซมกลับไปสู่สภาพเดิมและรอย 'ใยแมงมุม’บนกระจกก็หายไปเหมือนกับว่าพวกมันได้ถูกลบทิ้งไป

 

[กระบวนการซ่อมแซม : สำเร็จไป 30เปอร์เซ็นต์ .... 50เปอร์เซ็นต์ .... 80เปอร์เซ็นต์...]

 

[100% การซ่อมแซมสำเร็จเสร็จสิ้น รถMCVนั้นอยู่ในสภาวะที่ดีเยี่ยมโดยปราศจากข้อผิดพลาดใดๆ...]เมล็ดพันธุ์แห่งดวงดาวก็ส่งข้อมูลมาให้

 

เจียงลู่ฉีมองไปที่การซ่อมแซมของรถMCV และก็ถอนหายใจอย่างนุ่มนวล เขาสามารถที่จะไปนอนหลับได้อย่างสงบแล้ว

 

เช้าวันต่อมา เมื่อเจียงจู้อิงตื่นขึ้นมาเธอเห็นรถมินิบัส เธอก็รีบขยี้ตาอีกทีหนึ่งและสงสัยว่าเธอตื่นขึ้นมาแล้วหรือยังคงอยู่ในความฝัน.....

 

ตอนเช้าตรู่วันต่อมา จางไฮ่และซุนคุนก็ตื่นขึ้น พวกเขานั้นล้างหน้าอย่างเรียบง่าย

 

การได้นอนหลับอย่างปลอดภัย จางไฮ่และซุนคุนรู้สึกดีใจ ในสภาพแวดล้อมวันโลกาวินาศแบบนี้ ผู้รอดชีวิตจำนวนมากนั้นเลวร้ายกว่าพวกเขาซะอีก

 

ตราบเท่าที่สภาพแวดล้อมมันค่อนข้างปลอดภัย พวกเขาก็มีเวลาที่จะได้โอกาสนอนหลับ

 

พวกเขาเตรียมที่จะจุดไฟและทำบาบีคิวและในเวลาเดียวกัน รถมินิบัสก็ขับรถออกมา

 

“หัวหน้าและพี่เจียง อาหารเตรียมพร้อมแล้ว....”หน้าของจางไฮ่และซุนคุนกระตุกทันที ตาของพวกเขาแทบจะตกลงไปบนพื้น

 

“นี่มันคืออะไร? นายเห็นเหมือนที่ฉันกำลังเห็นไหม?”พวกเขากระพริบตารัวๆและมองไปอีกครั้งหนึ่ง

 

กระจกที่ใสสะอาด ล้อที่เป็นปกติ และไม่มีรอยขีดข่วนที่สามารถมองเห็นได้เลยแม้แต่นิดเดียวบนรถมินิบัส.... นี่มันเป็นไปไม่ได้

 

เจียงลู่ฉีซ่อมรถก่อนที่เขาจะซ่อมซะอีก จางไฮ่และคนอื่นนั้นพิจารณาว่าเขานั้นเป็นคนที่คลั่งไคล้ในรถ ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องปกติ ถ้าความเสียหายมันไม่รุนแรง! แต่ในครั้งนี้ความเสียหายมันรุนแรกมาก!

 

ตามปกติแล้ว การซ่อมแซมนั้นคือโครงการที่ใหญ่ ซึ่งมันใช้เวลาเป็นอย่างมาก มันจะต้องถูกประเมินถึงสภาพพื้นผิวและก็ต้องซ่อมแซมอีกหลายๆครั้ง

 

อีกอย่างก็คือ วัตถุดิบที่จำเป็นนั้นมันไม่ง่ายเลยที่จะหามันเจอ

 

ในเวลาเดียวกันรถมินิบัสก็มาจอดด้านหน้าของพวกเขา เจียงลู่ฉีและเจียงจู้อิงลงมาจากรถ พวกเขานั้นเต็มไปด้วยพลังงาน มันเป็นที่แน่ชัดว่าพวกเขานั้นได้นอนหลับอย่างสบาย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ผิวของเธอนั้นเปล่งประกายเหมือนไฟฟ้า

 

มันเป็นเรื่องเป็นไปได้ด้วยหรอที่จะอธิบายเกี่ยวกับเรื่องทั้งหมดนี่?