ตอนที่ 78 ค้อน กรรไก กระดาษ
"การกินดื่มโดยไม่มีเกมอะไรเล่นมันแสนจะน่าเบื่อ ทำไมพวกเราไม่หาเกมอะไรเล่นกันสักหน่อย"
หลังจากเริ่มกินได้ไม่นานถังเตียงลิ่วก็พูดถึงเกมขึ้นมาทันที
"นายจะเล่นเกมดื่มเหมือนคราวก่อนอีกแล้วหรอ? วันนี้พวกเรามีเด็กมาด้วยนะ" ฉวี้หวังเกอมองไปที่ถังเตียงลิ่ว
ถังเตียงลิ่วขยิบตาไปที่เฟิงจินซีและยิ้มพร้อมกับพูดว่า
"ไม่ต้องห่วงหวังเกอ พวกเราจะหาเกมที่เหมาะกับเด็กๆ"
เฟิงจินซีหันไปถามถังเตียงลิ่ว "เกมมือแดงเป็นยังไง?"
เมื่อเฟิงจินซีเอ่ยถึงเกมมือแดงทำให้หานเซิ่นเข้าใจทันที ตอนแรกหานเซิ่นคิดว่าเฟิงจินซีจะหาวิธีเล่นงานเขา แต่จริงๆแล้วเขาอยากจะใช้เขาสั่งสอนถังเตียงลิ่วมากกว่า
ถังเตียงลิ่วขมวดคิ้ว "มือแดงเป็นแค่เกมง่ายๆไม่น่าสนุกหรอก เรามาเล่น 'เกมรินไวน์' กันดีกว่า"
'เกมรินไวน์' ที่ถังเตียงลิ่วแนะนำ คือเกมระหว่างผู้เล่น 2 คนที่นั่งตรงข้ามกันบนโต๊ะที่มีแก้วไวน์และจานวางอยู่ ผู้เล่น 2 คนต้องเป่ายิงฉุบกันก่อน แล้วผู้ชนะต้องคว้าแก้วไวน์เทลงบนหน้าของผู้แพ้ ส่วนผู้แพ้จะต้องคว้าจานขึ้นมาป้องกันหน้าของตัวเอง
"เกมนี้ฟังดูเป็นไง?" เฟิงจินซีรู้เพียงแค่หานเซิ่นถนัดเกมมือแดง แต่ไม่รู้ว่าเขาจะถนัดเกมนี้ด้วยรึป่าว
"งั้นพวกนาย 3 คนก็เล่นกันไปละกัน ฉันจะพาเหยี่ยนออกไปเดินเล่นสักหน่อย"
ฉวี้หวังเกอกลัวว่าเกมนี้จะเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีสำหรับเด็กเลยต้องพาหานเหยี่ยนออกไปก่อน
เมื่อฉวี้หวังเกอออกไปแล้ว ถังเตียงลิ่วก็เหมือนได้ปลดปล่อย เขากล้าท้าทายหานเซิ่นมากขึ้น
"พวกเราเป็นลูกผู้ชายอย่ากลัวเสียหน้า นายกล้ามาเล่นเกมนี้กับฉันรึป่าว?"
"แน่นอน แต่เกมมันจะไม่สนุก ถ้าพวกเราไม่วางเดิมพันกันสักหน่อย" หานเซิ่นยังคงเห็นทุกอย่างเป็นเงิน
เมื่อได้ยินคำตอบของหานเซิ่น เฟิงจินซีก็รู้สึกระทึกใจขึ้นมาทันที เขาคิดอยู่ในใจ 'เหมือนว่าหานเซิ่นจะมั่นใจมาก เตียงลิ่ว ครั้งนี้นายอาจจะต้องเสียท่า ฉันควรจะอัดวิดีโอไว้ ถ้าเกิดถังเตียงลิ่วแพ้อย่างหมดรูปต่อไปเขาจะได้เลิกคุยโวโอ้อวดสักที'
ถังเตียงลิ่วชอบคำตอบของหานเซิ่น เขาคิดในใจ 'โชคดีที่ไอ้เด็กนี่ยังไม่รู้ว่าฉันเป็นใคร ไม่งั้นมันคงจะไม่กล้ามาเล่นกับฉันแน่ ไม่ต้องพูดถึงเรื่องวางเดิมพันเลย'
"แล้วจะวางเดิมพันสักเท่าไหร่ดี" ถังเตียงลิ่วพูดลองเชิงหานเซิ่น
"รอบละแสนดอลลาร์เป็นไง?"
หานเซิ่นกำลังกังวลเกี่ยวกับค่าใช้จ่ายของหานเหยี่ยนอยู่พอดี
เขายังไม่มีแม้แต่เงินที่จะจ่ายเป็นค่าอาหารเสริมกับค่าครูสอนพิเศษสำหรับเดือนแรก ในตอนแรกเขาตั้งใจจะกลับไปขายเนื้อมอนสเตอร์กลายพันธ์ที่ก็อตแซงชัวรี่
แต่ตอนนี้สิ่งที่เขาเหลืออยู่มีเพียงแค่เนื้อแบล็คสตริงเกอร์กลายพันธ์ เขาเพิ่งจะขายให้ซินเสวียนไป 30 ตัว ถ้าเขานำมันออกมาขายอีกคนจะคิดว่ามันหาง่าย และจะทำให้ราคาของมันต้องตกลง ดังนั้นหานเซิ่นไม่ต้องการที่จะขายมันอีกถ้าเกิดไม่จำเป็นจริงๆ
"ฉันชอบคนที่ตรงไปตรงมาแบบนาย ตกลง รอบละ 1 แสนดอลลาร์"
ถังเตียงลิ่วรู้สึกพอใจมาก เขาคิดว่ามันยังไม่สะใจพอ ถ้าแค่ได้เทไวน์ใส่หน้าหานเซิ่น
'นายจะต้องรออีกหมื่นปีถึงจะได้เงินจากฉัน ฉันคือราชาของการเป่ายิงฉุบ ฉันสามารถชนะ 9 ใน 10 ครั้ง ฉันจะรอดูนายต้องร้องไห้' ถังเตียงลิ่วตั้งใจจะให้หานเซิ่นจดใจเขาไปตลอดชีวิต
ไม่นานทั้ง 3 คนก็ตกลงกันเกี่ยวกับกฎ แค่ชนะการเป่ายิงฉุบจะยังไม่ถือว่าเป็นผู้ชนะในรอบนั้น ผู้ชนะจะต้องเทไวน์ให้โดนหน้าของผู้แพ้เสียก่อนถึงจะนับว่าชนะจริงๆ
"พวกนายสามารถเริ่มกันได้เลย ฉันไม่ค่อยถนัดเป่ายิงฉุบ ฉันขอเป็นแค่คนดูละกัน"
เมื่อตกลงเกี่ยวกับกฎเสร็จ เฟิงจินซีก็ชิงถอนตัวก่อนทันที เพราะสำหรับเขาแล้วการดู 2 คนนี้เล่นมันสนุกกว่า ที่สำคัญเขาต้องการอัดวิดีโอของถังเตียงลิ่วเอาไว้ด้วย
"โอเค นายค่อยเข้ามาเปลี่ยนตอนพวกเราเหนื่อยก็แล้วกัน"
ถังเตียงลิ่วคิดว่าที่เฟิงจินซีถอนตัว เพราะอยากให้เขาสั่งสอนหานเซิ่นให้
ถังเตียงลิ่ววางแก้วไวน์และจานไว้บนโต๊ะ แก้วไวน์เป็นแก้วขนาดธรรมดาทั่วไปสามารถใส่ไวน์ได้ประมาน 5 ออนซ์
"พวกเราจะเปลี่ยนเป็นน้ำธรรมดาแทนไหม?"
หานเซิ่นถาม เขากลัวว่าถังเตียงลิ่วจะเปียกโชกไปด้วยไวน์ ถ้าเกิดเขาไปจุดบุหรี่สูบทีหลังอาจจะเกิดอันตรายได้
"น้ำมันดูน่าเบื่อ ไวน์นั่นแหละดีแล้ว"
ถังเตียงลิ่วไม่ยอมพลาดโอกาสเล่นงานหานเซิ่นให้เจ็บแสบ
หานเซิ่นไม่พูดอะไรอีก ถังเตียงลิ่วพูดกับเฟิงจินซี
"จินซี นายเป็นคนให้สัญญาณมันน่าจะยุติธรรมที่สุด ไม่งั้นเดียวจะมีใครหาว่าฉันโกงเอาที่หลังได้"
"ได้เลย" เฟิงจินซีตอบตกลง เขายืนอยู่ระหว่างพวกเขาทั้ง 2 คน เขากลืนน้ำลายก่อนแล้วเริ่มให้สัญญาณ
"ค้อน.. กระดาษ.. กรรไกร!"
เมื่อเฟิงจินซีพูดว่า 'กรรไกร' หานเซิ่นและถังเตียงลิ่วยื่นมือออกมาพร้อมกัน หานเซิ่นออกกรรไกร ขณะที่ถังเตียงลิ่วออกค้อน
ด้วยความตื่นเต้นเมื่อเขาเป็นผู้ชนะ ถังเตียงลิ่วคว้าแก้วไวน์และเทใส่หน้าของหานเซิ่นทันที แต่โชคไม่ดีที่หานเซิ่นยกจานขึ้นมาป้องกันไวน์ได้ทัน
'หรือหานเซิ่นจะไม่ถนัดเกมนี้จริงๆ?' เฟิงจินซีเริ่มไม่มั่นใจ เขาไม่คิดว่าหานเซิ่นจะแพ้ แต่เมื่อเห็นแววตาและรอยยิ้มของหานเซิ่น เฟิงจินซีก็รู้สึกเปลี่ยนไปทันที 'ไม่หรอก หานเซิ่นมันเจ้าเล่ห์ มันแค่พยายามจะให้ เตียงลิ่วตายใจก่อน'
เมื่อเขาเริ่มอ่านความคิดของหานเซิ่นออก เฟิงจินซีก็ยิ้มออกมาและคิด
'เตียงลิ่ว วันนี้แหละนายจะได้เลิกอวดเก่งสักที และฉันจะถ่ายวิดีโอของนายเอาไว้ด้วย'
ถังเตียงลิ่วเองก็รวยมากเช่นเดียวกัน ถ้าเป็นคนอื่นมาเจอเดิมพันขนาดนี้ก็คงไม่ไหว แต่สำหรับถังเตียงลิ่วเงินแค่ไม่กี่ล้านไม่มีปัญหาสำหรับเขา
เกมนี้เป็นเกมที่วัดปฏิกิริยาและจังหวะ คนที่ปฏิกิริยาไวกว่าจะเป็นฝ่ายได้เปรียบ ที่สิ่งสำคัญที่สุดก็คือการคาดเดาใจของอีกฝ่ายว่าเขาจะออกอะไร