ตอนที่ 254: การแข่งขัน (1)
สี่วันต่อมา....
จ๋อม
จากภายในถ้วยแก้วโปร่งใส
มีเมล็ดสีน้ำตาลค่อยๆจมลงไปในน้ำพร้อมกับกลีบสีม่วงจากดอกไม้
แองเจเล่จับถ้วยแก้วในมือและสังเกตของเหลว
"ชาดอกไม้ที่ยอดเยี่ยม..." เขาพึมพำ
"ดีใจที่เจ้าชอบ"
คนๆหนึ่งที่นั่งฝั่งตรงข้ามของแองเจเล่ในเงามืดตอบเสียงเบา
เงาเบลอใบหน้าของเขา แขนเสื้อยาวและฮู้ดปกคลุมทุกส่วนของผิวหนังของเขา
ทั้งสองกำลังนั่งอยู่ในห้องของแองเจเล่โดยการหันหน้าเข้าหากัน พวกเขากำลังเพลิดเพลินไปกับชาอุ่นๆ
ดอกไม้สีม่วงในถ้วยของพวกเขาออกดอกแล้ว กลีบสีม่วงลอยอยู่บนผิวของของเหลว มันดูสด
"ข้าไม่ได้นำชุดชาส่วนตัวของข้ามาในครั้งนี้ มันจะรสชาติดียิ่งขึ้นด้วยถ้วยชาพิเศษของข้า" แองเจเล่ส่ายหัวเล็กน้อย
"มันดีพอสำหรับข้า" คนๆนั้นจับถ้วยแก้วและจิบมัน "แล้วเจ้าคิดอย่างไรเรื่องที่เราคุยกัน เราเหลือเวลาแค่สองวันเท่านั้น"
"ข้าไม่รู้เรื่องบารอนมากนักแต่เราไม่ต้องไปหาเขาทันที"
"เจ้ารู้ว่ารูนคริสตัลทำงานอย่างไรใช่ไหม มันจะดูดซับคลื่นพลังจิตของเจ้าของ นี่เป็นโอกาสที่ดีที่สุดของเราเนื่องจากไม่มีวัสดุใดที่สามารถปิดการใช้งานรูนได้บนเรือเหาะ รับมันและถือมันไว้จนกว่ามันจะจำได้ว่าเจ้าเป็นเจ้าของ ยิ่งเราอยู่นานเท่าไหร่มันก็ยิ่งยาก" คนๆนั้นอธิบาย "ข้าไม่ได้สื่อสารกับคนอื่นเพราะทักษะพิเศษของบารอนจะตรวจพบการปรากฏตัวของข้าถ้าข้าอยู่ในระยะ ข้าต้องซ่อนพลังจิตของข้าด้วยคาถา"
"หืม คาถาพิเศษ" แองเจเล่ย้ำ "เจ้าหมายถึงสนามพลังของเขาหรือ มันทำอะไรได้"
"เขาสามารถสอดส่องตำแหน่งและสภาพของพ่อมดทุกคนบนเรือเหาะได้ถ้าเขาต้องการ" คนๆนั้นลดเสียงลง
"น่าสนใจ ข้ามีอีกคำถาม ทำไมเจ้าถึงมาหาข้า" แองเจเล่ยิ้ม
"ข้าพบว่าเจ้าไม่ได้อยู่ในระยะสนามพลังของบารอนด้วยเหตุผลบางอย่าง" เขาไม่ได้พูดอ้อมค้อม
แองเจเล่รู้ว่ามีคนปลดปล่อยคลื่นพลังงานเมื่อเขาขึ้นเรือเหาะ เขาไม่ต้องการเสียเวลาในการคิดให้ออกว่าเกิดอะไรขึ้นดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะอยู่ห่างจากแหล่งของคลื่นพลังจิตและสร้างบาเรียพิเศษ
เขาสงสัยว่าสนามพลังของบารอนจะเป็นประโยชน์หรือไม่ในระหว่างการต่อสู้
"ข้าคิดว่าทุกคนบนเรือเหาะสังเกตสนามพลังพิเศษ"
"พวกเขาไม่ได้ฉลาดเหมือนที่เจ้าคิด" คนๆนั้นส่ายหัว "เราสามารถทำงานร่วมกันและเอารูนคริสตัลมาจากบารอนได้ เจ้าคิดว่าอย่างไร"
"ฟังดูดี เราสามารถตัดสินใจได้ว่าใครจะเป็นเจ้าของในภายหลัง" แองเจเล่พยักหน้าเล็กน้อย
"เอาล่ะ สองวันให้หลังรูนคริสตัลจะรับรู้ว่าบารอนเป็นเจ้าของ" คนๆนั้นหยุดชั่วครู่และอธิบายต่อ "เจ้าต้องถือมันไว้กับเจ้าหลายวันก่อนที่มันจะรู้ว่าเจ้าเป็นเจ้าของที่แท้จริงดังนั้นเราต้องทำก่อนที่มันจะเกิดขึ้น ข้าคิดว่าคนอื่นๆจะต้องคิดแบบนี้เช่นกัน ระวังตัวให้ดี"
"ตกลง"
"แล้วเจอกัน" คนๆนั้นลุกขึ้นยืนและเคลื่อนที่ไปทางผนังข้างหลังเขา เขาค่อยๆหายไปในเงามืดราวกับว่าเขาเดินผ่านผนัง
แองเจเล่หรี่ตา เขาไม่แน่ใจว่าคาถาอะไรที่ชายคนนั้นใช้แต่มันก็ไม่น่าแปลกใจที่พ่อมดจะมีทักษะพิเศษของตัวเอง
ชายคนนี้เป็นพ่อมดที่หายไปในเรือเหาะ เขามาเคาะประตูและบอกให้แองเจเล่ช่วยเขาในการต่อสู้กับบารอน
ซีโร่ยืนยันว่าชายคนนั้นเป็นพ่อมดขั้นแก๊สตามคลื่นพลังจิตที่เขากำลังปลดปล่อย อย่างไรก็ตามแองเจเล่มั่นใจว่าเขาเป็นพ่อมดขั้นคริสตัลหลังจากที่สังเกตเขาระหว่างการสนทนา เขามีความมั่นใจอย่างมากในการต่อสู้กับบารอนด้วยเหตุผลบางอย่าง
แองเจเล่จับถ้วยแก้วและจิบชา เขาหันกลับไปและเดินไปที่หน้าต่าง
ข้างล่างเรือเหาะเป็นทะเลต้นไม้
สิ่งเดียวที่เขามองเห็นคือจุดสีเขียวที่กำลังกะพริบ มันอาจจะเป็นพืชเรืองแสง
แองเจเล่มีความสุขกับมุมมองยามค่ำคืนสักพัก เมล็ดภายในถ้วยแก้วแตกออกและมันก็โตเป็นดอกไม้ภายในไม่กี่วินาที กลีบสีขาวดูสดใสและนุ่มนวล
ในช่วงสี่วันนี้มีเพียงสิ่งเดียวที่เขาทำคือการศึกษา วิจัยและทำสมาธิ มันเป็นกิจวัตรประจำวันขั้นพื้นฐานของเขา
มันใช้เวลานานในการเรียนรู้คาถาและพวกเขาจำเป็นต้องฝึกการสร้างรูปแบบคาถานับครั้งไม่ถ้วนเพื่อเชี่ยวชาญมัน แม้ว่าพวกเขาจะต้องร่ายคาถาเมื่อพวกเขาเชี่ยวชาญคาถาแต่กระบวนการเรียนรู้ก็เป็นเรื่องยากและวัสดุสนับสนุนก็จำเป็นต้องใช้เพื่อร่ายคาถาสำหรับบางคาถา
แองเจเล่ได้รับความช่วยเหลือจากชิปแต่เขาก็ยังต้องทำการดัดแปลงด้วยตัวเอง พ่อมดคนอื่นจะต้องใช้เวลาหลายปีเพื่อเชี่ยวชาญคาถาดัดแปลง
พ่อมดส่วนใหญ่บนเรือเหาะเป็นพ่อมดแสง แองเจเล่สงสัยว่าพวกเขารู้จักคาถาสร้างความเสียหายที่ทรงพลังหรือไม่และในฐานะที่เป็นพ่อมดมืดเขามีประสบการณ์ในทางปฏิบัติมากมายจากการต่อสู้ทั้งหมดที่เขาเจอ
คนๆนั้นร่ายคาถาพิเศษเมื่อเขาออกไปแต่แองเจเล่ไม่ได้กังวล เขาไม่ได้ดูเหมือนนักสู้ผู้ยิ่งใหญ่และแองเจเล่สามารถรับรูนคริสตัลได้โดยใช้กำลังถ้าพวกเขาไม่สามารถตกลงกันได้
สำหรับพ่อมดเช่นนี้แองเจเล่สามารถทำให้เขาสูญเสียความสามารถในการต่อสู้ได้ภายในไม่กี่วินาที
พ่อมดมืดชอบการต่อสู้และพวกเขาสามารถร่ายคาถาที่ต้องการได้อย่างรวดเร็วเมื่อการต่อสู้เริ่มขึ้น
อย่างไรก็ตามพ่อมดแสงไม่สามารถตอบสนองได้อย่างรวดเร็วแม้ว่าพวกเขาจะเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้ที่กำลังจะเกิดขึ้น พวกเขาต้องมีเวลาพอที่จะคิดให้ออกว่าคาถาไหนที่สามารถสวนกลับการโจมตีของคู่ต่อสู้ได้ บางคนต้องใช้เวลานานในการร่ายคาถามากกว่าปกติเมื่อพวกเขาอยู่ภายใต้ความกดดัน
แองเจเล่ส่ายหัวเล็กน้อย เขาไม่ได้สนใจในการแข่งขัน เขาไม่เคยคิดว่าพ่อมดแสงจะเป็นภัยคุกคาม พวกเขาเหมือนลูกนกที่เพิ่งมีขน เพียงแค่พายุเล็กๆก็สามารถทำลายพวกเขาทั้งหมดได้อย่างง่ายดาย
'ข้าสามารถแย่งชิงรูฯคริสตัลจากผู้ชนะของสิ่งที่เรียกว่าการแข่งขันได้'
ก๊อก ก๊อก
มีคนเคาะประตูของแองเจเล่เมื่อเขาคิดเสร็จ
"เข้ามา ประตูไม่ได้ล็อค" แองเจเล่พูด
แอ๊ดดด
ประตูถูกเปิด
ภายใต้แสงสลัวแองเจเล่เห็นชายสวมชุดคลุมสีขาวขนาดใหญ่ก้าวเข้ามาในประตูอย่างเงียบๆ
"เพอร์รี่หรือ มันดึกแล้วเจ้ามีเรื่องอะไร" แองเจเล่จำชายคนนี้ได้ทันที เขาเป็นเพอร์รี่พ่อมดคนแรกที่พูดกับเขาบนดาดฟ้า
เพอร์รี่ได้โกนเคราของเขาแล้วแต่ผมของเขาก็ยังยุ่งอยู่
เขาปิดประตูหลังจากที่เข้าห้องของแองเจเล่
"กรีน ข้าได้คุยกับคนอื่นๆแล้ว มาต่อกับบารอนในวันพรุ่งนี้กันเถอะและเอารูนมาจากเขา เราต้องมุ่งความสนใจไปที่พ่อมดที่แข็งแกร่งที่สุดบนเรือเหาะแล้วเราสามารถตัดสินกันได้ในภายหลังว่าใครจะเป็นเจ้าของของรูน"
"แต่มันก็เป็นเพียงหนึ่งในสามรูนคริสตัลใช่ไหม เรายังต้องต่อสู้กับผู้ชนะจากเรือเหาะลำอื่น..."
"มันแตกต่างกัน เมื่อเจ้ากลายเป็น'หัวหน้า'ของเรือเหาะนี้คนที่อยู่บนเรือจะต้องช่วยเจ้าต่อสู้กับเรือเหาะลำอื่น" เพอร์รี่ยิ้ม "แม้ว่าเจ้าจะไม่ใช่พ่อมดที่แข็งแกร่งที่สุดในเรือเหาะทั้งหมดเจ้าก็ยังสามารถชนะการต่อสู้ได้ด้วยความช่วยเหลือของลูกเรือ มันเกิดขึ้นมากกว่าหนึ่งครั้งในประวัติศาสตร์"
"ไม่เคยได้ยินเรื่องนี้" แองเจเล่ขมริมฝีปาก "มีคนกี่คนที่อยู่ข้างเจ้า"
"เรามีสี่กลุ่มใช่ไหม คู่รักเข้าร่วมกับเราด้วยเช่นกันดังนั้นมันจึงเป็นหกต่อสาม ข้าคิดว่าเราสามารถชนะได้" มีรอยยิ้มที่มั่นใจบนใบหน้าของเพอร์รี่
"แผนของเจ้าคืออะไร"
"ข้าจะยกกำปั้นขวาขึ้นเมื่อถึงเวลา เจ้าจะต้องไปที่บารอนเมื่อเห็นสัญญาณ เขาเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุด" เพอร์รี่อธิบาย "เราจะหาทางออกดีๆในการตัดสินใจว่าใครจะเอารูนไป เจ้าจะว่าอย่างไร"
"ฟังดูดี" แองเจเล่พยักหน้า
เพอร์รี่บอกแองเจเล่เรื่องรายละเอียดและออกจากห้องอย่างรวดเร็ว
แองเจเล่คิดชั่วครู่แล้วนอนลงบนเตียง เขาเริ่มทำสมาธิ
แม้ว่าการทำสมาธิจะไม่ช่วยเพิ่มพลังจิตของเขาอีกต่อไปแต่แองเจเล่ก็ได้เคยชินกับพฤติกรรมเช่นนี้ไปแล้วและมันสามารถแทนการนอนหลับได้
ไม่มีอะไรเกิดขึ้นในสองวันที่ผ่านมา
แองเจเล่เดินไปรอบๆดาดฟ้า อุณหภูมิต่ำและสายลมก็แรง บารอนกำลังยืนอยู่ข้างราว มันดูเหมือนว่าเขากำลังปรับเปลี่ยนความเร็วและทิศทางของเรือเหาะ
เขาถืออุปกรณ์เวทมนต์ที่สามารถทำให้ร่างกายของเขาอุ่นขึ้นดังนั้นเขาจึงสวมชุดคลุมสีขาวบางๆ
ความอึดของแองเจเล่สูงกว่าปกติ อย่างไรก็ตามเขาไม่ชอบอากาศหนาว เขาชอบอากาศที่บริสุทธิ์แต่เขาไม่ได้อยู่ดาดฟ้านานนัก
แม้ว่าเขาสามารถใช้อนุภาคพลังงานไฟเพื่อทำให้ร่างกายของเขาอุ่นขึ้นได้แต่เขาก็ไม่อยากเสียพลังจิตกับเรื่องนี้
แองเจเล่ตรวจพบกลไกการเคลื่อนที่บางอย่างจากห้องที่อยู่ทางซ้าย มันอาจจะมีใครบางคนกำลังตั้งวงเวท
เขาไม่รู้เรื่องวงเวทมากนักแต่เขาก็ได้เรียนรู้อะไรมากมายจากเครื่องป้องกันที่วิสส่งให้เขาในโนล่า
แองเจเล่กลับไปที่ห้องของตัวเองและศึกษาเรื่องเวทมนต์ต่อ
ในที่สุดเขาก็พบวิธีปฏิบัติบางอย่างในการประยุกต์ความรู้เวทมนต์ไฟ
แองเจเล่ได้ศึกษาหลักสูตรพื้นฐานมากกว่า 20 แบบและมันต้องใช้ภาษาถึงเจ็ดภาษา หลังจากที่เสียวัสดุมากมายเขาก็ประสบความสำเร็จในการสร้างเวทมนต์ไฟด้วยตัวเอง
แม้ว่าอัตราความสำเร็จในการทำเวทมนต์คาถาระดับศูนย์จะต่ำแต่มันก็ยังเป็นการก้าวหน้าสำหรับเขา เขาใช้หินเวทมนต์ปกติประมาณ 30,000 ก้อนเพื่อซื้อวัสดุสำหรับการลงเวทมนต์ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา
การลงเวทมนต์นั้นแตกต่างจากการทำยา การจำลองของชิปไม่สามารถใช้กับกระบวนการที่เกิดขึ้นจริงได้ แองเจเล่ต้องระมัดระวังอย่างมากเมื่อลงเวทมนต์และเขายังต้องการประสบการณ์เพื่อแก้ปัญหาที่อาจเกิดขึ้นในระหว่างกระบวนการนี้ พลังจิตจำนวนมากได้ถูกใช้เมื่อลงเวทมนต์ดังนั้นแองเจเล่จึงต้องทดสอบสภาพแวดล้อมปัจจุบันที่เขาอยู่
วัสดุบางอย่างไม่เข้ากับอนุภาคพลังงานไฟ นอกจากนี้ยังมีชุดค่าผสมที่เป็นไปได้นับไม่ถ้วน ความหนาแน่นของอนุภาคพลังงาน ข้อกำหนดด้านสภาพแวดล้อม ข้อกำหนดพลังจิต ความเข้ากันได้และความต้านทาน ทั้งหมดนี้จำเป็นต้องมีการทดสอบทีละอย่าง
มันต้องใช้เวลานานและพลังจิตจำนวนมากเพื่อสร้างอุปกรณ์เวทมนต์
แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญการลงเวทมนต์ก็ไม่สามารถเร่งกระบวนการได้เร็วขึ้น แม้ว่าอัตราความสำเร็จของพวกเขาจะสูงขึ้นแต่ก็อาจมีบางอย่างเกิดขึ้นในระหว่างกระบวนการทำได้ นั่นคือเหตุผลที่อุปกรณ์เวทมนต์นั้นหาได้ยาก
มีพ่อมดมากมายที่ศึกษาการลงเวทมนต์แต่การสร้างอุปกรณ์เวทมนต์นั้นก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง
แองเจเล่ศึกษาการลงเวทมนต์มาสักพักแล้วตัดสินใจที่จะตรวจสอบเครื่องมือเวทมนต์ที่เขาได้จากเคราแดง
เขานั่งข้างโต๊ะและเอาถุงกระเป๋าโลหะออกมา ถุงกระเป๋าป้องกันเครื่องมือเวทมนต์จากการตรวจพบโดยพ่อมดคนอื่นๆ
ภายในถุงกระเป๋ามีแหวนสีขาว
