Chapter 95: ฟังก์ชั่นใหม่
จางไฮ่รีบที่จะเขียนรายการวัตถุดิบพวกนี้ ตามจริงแล้ว สิ่งของพวกนี้นั้นถูกแบ่งรวมไว้เป็นประเภทๆแล้ว มันค่อนข้างที่จะง่ายที่จะแบ่งมันในรายชื่อ เพิ่มเติมไปอีกว่ามันยังมีเนื้อสัตว์กลายพันธุ์ อาหารแห้ง อาวุธและกระสุนปืนจำนวนมาก
โดยเฉาพะอย่างยิ่งแล้วกับกระสุนปืนไรเฟิล จำนวนกระสุนของมันนั้นเยอะมาก จางไฮ่รู้สึกดีใจอย่างแท้จริง ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้รับส่วนแบ่งจำนวนมากสักเท่าไหร่ เขาก็ยินดีเมื่อได้เห็นกระสุนหนักพวกนี้แล้ว
มันก็ยังคงมีกล่องเล็กๆด้วย ซึ่งถูกเติมเต็มด้วยลูกระเบิดสิบลูก ทีมของหมาป่าเลือดนั้นไม่ได้นำอาวุธของพวกเขาไปทั้งหมด แต่เจียงไฮ่เชื่อว่า ถึงแม้ว่าพวกเขาจะเอาระเบิดพวกนี้ไปทั้งหมด เจียงลู่ฉีก็สามารถที่จะจัดการได้อย่างง่ายดายอยู่ดี
ซุนคุนก็มาถึงในเวลานี้ด้วย เมื่อเห็นวัตถุดิบพวกนี้ เขาก็ตื่นเต้นเกี่ยวกับมันด้วย
“นี่มันคืออะไร?”ซุนคุนค้นพบกล่องที่อยู่ข้างเตียงของหมาป่าเลือด กล่องนี้ถูกวางไว้อย่างโดดเดี่ยววางไว้ใกล้ที่สุดด้านข้างของเตียงหมาป่าเลือด พวกเขารู้สึกสงสัยมันในทันที
การตะโกนของซุนคุนนั้นดึงดูดเจียงลู่ฉีให้สนใจมัน ซุนคุนเปิดมันอย่างระมัดระวัง
ด้านในของกล่อง มีลูกปัดกระจกอยู่ มันเหมือนกับไข่ของนกพิราบที่กำลังนอนอย่างเงียบๆ
“มันคือนิวเคลียสคริสตัลกลายพันธุ์!”ซุนคุนพูด
นิวเคลียสกลายพันธุ์นั้น สำหรับทีมของผู้รอดชีวิตแล้ว มันสามารถที่จะพิจารณาได้เลยว่าเป็นสมบัติที่สำคัญที่สุดของทีม และมันมีค่าเท่ากับเนื้อกลายพันธุ์ห้าตัน
หมาป่าเลือดนั้นล่าตลอดเวลา ดังนั้นสามารถที่จะประเมินได้เลยว่าพวกเขานั้นมีนิวเคลียสมากกว่าหนึ่งก้อน แต่ที่เหลือนั้นถูกนำไปยังเมืองดาวเทียมเพื่อไปแลกเปลี่ยนกับกองทัพแล้ว นิวเคลียสคริสตัลก้อนนี้ดูใหม่และยังคงมีเลือดติดกับมันอยู่
“นิวเคลียสคริสตัลกลายพันธุ์ก้อนนี้...”ตาของเจียงลู่ฉีเป็นประกายเมื่อไปที่นิวเคลียส “ฉันต้องการมัน”
หลังจากที่พวกเขาได้เจอกับเจียงลู่ฉี นิวเคลียสกลายพันธุ์ทั้งหมดของทีมนั้นถูกนำไปโดยเจียงลู่ฉี เมื่อฟังว่าเขาก็ยังคงต้องการอีกก้อนหนึ่ง จางไฮ่และซุนคุนก็มึนงงไปชั่วขณะ
อย่างไรก็ตาม ในการต่อสู้ เจียงลู่ฉีคือกองกำลังหลักของพวกเขา ตามระบบการแจกจ่ายแล้ว ชิ้นส่วนที่สำคัญที่สุดจะต้องเป็นของเจียงลู่ฉี ถึงแม้ว่าเจียงจู้อิงจะไม่ได้พูดอะไรเลยก็ตาม เจียงลู่ฉีก็มีสิทธิที่จะได้รับนิวเคลียสก้อนนี้
จางไฮ่และซุนคุนนั้นไม่มีข้อกังขาใดๆ “พี่ชายเจียง พี่เอามันไปได้เลย”
“ดี....”เจียงพูดและก็รับนิวเคลียส
นิวเคลียสคริสตัลกลายพันธุ์คือวัตถุดิบที่น่ากลัวเป็นที่สุด มันไม่ง่ายเลยที่จะรวบรวมมันมาได้
วัตถุดิบของหมาป่าเลือดนั้นเพียงพอ เมื่อเปรียบเทียบกับพวกมันแล้ว การรวบรวมของเจียงจู้อิงนั้นย่ำแย่กว่ามาก
ดังนั้นเมื่อมีวัตถุดิบจำนวนมาก ซึ่งมันจำเป็นต้องใช้เวลานานในการขนพวกมันกลับไป แน่นอนว่า ในสวนอุตสาหกรรม พวกเขานั้นสามารถที่จะหารถบรรทุกของได้ค่อนข้างง่าย แต่เจียงจู้อิงสามารถที่ขับได้แต่เพียงรถคันเล็กๆ
เมื่อพวกเขานั้นกลับมาอีกครั้ง พวกเขาก็ต้องจำเป็นที่จะต้องเข้าไปในปัญหาในการต่อสู้กับซอมบี้อีกครั้ง มีเพียงแค่รถบรรทุกที่สามารถที่จะใช้งานยกของได้ แต่มันก็เพียงพอต่อการที่จะขนวัสดุที่ชิ้นใหญ่
มันค่อนข้างมืดแล้ว ถึงแม้ว่าวัตถุดิบจะต้องถูกขนย้าย มันก็ไม่มีทางที่จะจากไปในตอนกลางคืน แต่เจียงลู่ฉีนั้นไม่มีความสนใจเกี่ยวกับบ้านของหมาป่าเลือด เขาสามารถที่จะหลับในรถMCVอย่างเป็นธรรมชาติ เจียงจู้อิงก็สามารถที่จะหลับในรถของเขาได้ ส่วนจางไฮ่และซุนคุน พวกเขาสามารถที่จะหลับบนรถบรรทุกและรถoff-roadในคืนนี้ได้
ถึงแม้ว่าพวกเขาจะปลอดภัย พวกเขาก็คุ้นเคยกับการที่นอนกันกระจดกระจายแบบนี้
นี่คือผลกระทบอย่างหนึ่งของวันโลกาวินาศที่นำมา มันเปลี่ยนแปลงชีวิตของผู้คนอย่างมาก ถึงแม้ว่ากับสิ่งต่างๆที่ง่ายดาย ถ้าใครคนหนึ่งไม่สามารถที่จะปรับตัวได้ เขาหรือเธอในเวลาไม่นานก็จะตาย
“นายจะต้องเคลื่อนย้ายของพวกนั้น ฉันจะออกไปข้างนอกชั่วครู่หนึ่ง”เจียงลู่ฉีพูด
นอกจากเด็กสาวที่โดนกดขี่ สมาชิกคนอื่นนั้นถูกฆ่าไปแล้ว ดังนั้นสวนอุตสาหกรรมนั้นปลอดภัยแล้ว
การจับรถMCVและถือปืนไรเฟิลออโต้รุ่น81ในมือไปด้วย เจียงลู่ฉีก็คงจะปลอดภัย เขาต้องการที่จะออกไปข้างนอก ตามธรรมชาติแล้ว ไม่มีใครที่จะต่อต้านการตัดสินใจของเขา
“พี่ชาย รีบกลับมาเร็วๆละ”เจียงจู้อิงพูด
“โอเค”เจียงลู่ฉีเพียงออกไปนอกประตู และเด็กผู้หญิงก็ตกตะลึง
สายตาของเธอกับเจียงลู่ฉีนั้นเผลอสบตากัน แต่เธอนั้นรีบก้มหน้าลง
[ฉันเลวร้ายขนาดนั้นเลยหรอ?]เจียงลู่ฉีจับไปที่คางของเขา เขาเดินหลบไปจากเด็กผู้หญิง แต่เขาก็คิดและหันกลับมาพูด “เธอสามารถลงไปข้างล่างได้”
ตามจริงแล้ว เด็กผู้หญิงที่ได้ยินเกี่ยวกับสนทนานี้แล้ว เธอรู้ว่าพวกเขานั้นตั้งใจที่จะอาศัยที่นี่ในคืนนี้ ไม่มีการพูดถึงเกี่ยวกับพวกเธอด้วย ตามปกติแล้วเด็กผู้หญิงก็ทำได้แค่คาดเดา แต่ในตอนนี้เธอมั่นใจแล้ว
“ขอบ...ขอบคุณ!”เด็กผู้หญิงมึนงงอย่างสมบูรณ์ เธอสามารถที่จะพูดได้แค่ ‘ขอบคุณ’ จนกระทั่งเธอคืนสติได้ เจียงลู่ฉีก็จากไปแล้ว
สำหรับเจียงลู่ฉีแล้ว เขาไม่มีทางที่จะปกป้องเด็กผู้หญิงพวกนี้ ในวันโลกาวินาศเช่นนี้ ทุกคนนั้นต้องเรียนรู้ในการเอาชีวิตรอด
แต่พวกเขาก็ยังคงเหลืออาหารแห้งทิ้งไว้ให้ อย่างไรก็ตาม เด็กผู้หญิงพวกนี้จำเป็นที่จะต้องทางเลือกอื่นที่เอาชีวิตรอด
เมื่อเธอนั้นกลับไปหาเด็กผู้หญิงคนอื่น เธอก็กระซิบ “พวกเขาไม่ได้มีความตั้งใจที่จะทำอะไรกับพวกเรา…”
“จริงหรอ?”
“เธอมั่นใจแล้วใช่ไหม?”
“เขาเป็นหัวหน้าของกลุ่มคนพวกนี้และเขาสามารถที่จะฆ่าไอบัดซบนั้นได้ ถ้าเขาต้องการที่จะทำอะไรสักอย่าง เขาก็คงไม่ได้เป็นแบบนี้แล้วในตอนนี้”เด็กผู้หญิงพูด
เด็กผู้หญิงพวกนี้ก็ยังคงรู้สึกหวาดกลัว แต่ความรู้สึกของพวกเธอนั้นเปลี่ยนไปทีละน้อยๆ หลังจากที่รู้จักเจียงลู่ฉีและไม่ได้มีความคิดที่หยาบคายกับพวกเธอ เด็กผู้หญิงพวกนี้รู้สึกปลื้มปิติ
พวกเธอในที่สุดก็หลบหนีจากโชคชะตาอันเลวร้ายของพวกเธอได้ ทีมของหมาป่าเลือดนั้นทารุนพวกเธอเป็นอย่างมาก มันถึงจุดที่ทำให้พวกเธอนั้นต้องการที่จะตาย
เด็กผู้หญิงส่วนมากก็คือพนักงานออฟฟิศ นักเรียนและคนธรรมดา แต่พวกเธอนั้นตกอยู่ในฝันร้าย ในตอนนี้ หมาป่าเลือดนั้นตายลงแล้ว มันเหมือนกับว่าพวกเธอนั้นตื่นขึ้นมาจากฝันร้าย ถึงแม้ว่าพวกเธอนั้นจะต้องเผชิญหน้ากับโลกอันโหดร้ายก็ตามที....
....
เจียงลู่ฉีเดินเข้าไปในรถ MCVของเขา และหลังจากนั้นก็เลี้ยวและขับรถมันออกมาจากบริษัทยา
เขาขับรถกลับไปที่เส้นทางเดิม กลับไปยังบริษัทแร่พิเศษ
ตราบเท่าที่เขาได้รับนิวเคลียสมา เจียงลู่ฉีก็มีไอเดียขึ้นมาในหัวในทันที มันมีฟังก์ชั่น ซึ่งเขาจำเป็นที่จะต้องใช้มันอย่างรวดเร็ว!
ในตอนนี้สมาชิกทีมของจู้อิงสามารถที่จะใช้เป็นแรงงานได้ แต่ถ้าพูดเกี่ยวกับอนาคตละ? แร่พวกนี้นั้นหนักมากเกินไปสำหรับการใช้แรงงานของคน
“โอม!”
รถMCVพุ่งผ่านศพบนพื้นและกลับไปยังคลังสินค้าเดิม
คลังสินค้าที่มืดนั้นเงียบสงัดและเจียงลู่ฉีก็นั่งบนรถมินิบัสของเขา หยิบชิ้นส่วนนิวเคลียสออกมา
“เมล็ดพันธุ์แห่งดวงดาว”เจียงลู่ฉีต้องการที่จะสนทนากับมัน
“ครืดดดด”ตรงแผงควบคุมของรถMCV ร่องแผ่นเหล็กก็โผล่ออกมา
เจียงลู่ฉีที่กำลังถือนิวเคลียส ก็วางมันลงไปบนร่องนั้น
เมื่อร่องแผ่นเหล็กนั้นได้ตรวจพบนิวเคลียส เมล็ดพันธุ์แห่งดวงดาวก็ส่งข้อมูลมาให้ “วางนิวเคลียสสำเร็จแล้ว ทิศทางการวิวัฒนาการจะเป็นไปตาม...”
แสงสว่างปรากฏขึ้นทันทีด้านหน้าของเขาพร้อมกับตัวเลือกอันมากมาย
ตัวเลือกพวกนี้นั้นปรากฏมาก่อนหน้านี้ ดังนั้นเจียงลู่ฉีจึงเลือกตัวเลือกที่เขาต้องการในทันที
“ตัวเลือกที่ 3 : เปิดการวิวัฒนาการฟังก์ชั่นดูดซึมอัตโนมัติ รถMCVสามารถที่จะดูดซึมวัตถุดิบได้อย่างอัตโนมัติโดย ลำแสงอนุภาค”
“นี่ละ!”
เจียงลู่ฉีเลือกตัวเลือกนี้โดยปราศจากความลังเลใดๆ
[ฟังก์ชั่นการดูดซึมอัตโนมัติได้ถูกเริ่มสร้างขึ้น มันจำเป็นต้องใช้เวลาสิบห้านที] เมล็ดพันธุ์แห่งดวงดาวส่งข้อมูลมาให้แก่เขา
[ใช้เวลาเพียงแค่สิบห้านาที!]เจียงลู่ฉีไม่ได้สนใจมันไปทั้งหมด เขามองไปรอบๆคลังสินค้า ในคลังสินค้านั้นมีเหล็กจำนวนมาก และก็ในรถมินิบัสของเขายังคงมีพื้นที่ว่างอยู่ ถ้าเขาไม่ได้เอาเหล็กพวกนี้ไปในตอนนี้ เจียงลู่ฉีก็คงจะรู้สึกเสียใจในภายหลัง
“การสิ้นเปลืองคืออาชญากรรมที่เลวร้ายที่สุด ฉันจะต้องเอาเหล็กพวกนี้ไปด้วย!”