ตอนที่ 68 หอกปลาฉนากกลายพันธ์

"เหมียว..." อสูรแมวเหมียวเดินวนรอบๆกองไฟอย่างรวดเร็ว เมื่อได้กลิ่นหอมน่ากินของเนื้อปลาที่กำลังย่างอยู่

หานเซิ่นโยนเนื้อชิ้นใหญ่ของปลาฉนากให้กับอสูรแมวเหมียว และเก็บอีกชิ้นหนึ่งไว้กินเอง ไขมันของปลาละลายในปากของเขา ทำให้เขาอยากจะกลืนมันลงท้องทันที

ปลาฉนากคือมอนสเตอร์ระดับกลายพันธ์ ซึ่งโดยปรกติเนื้อของมันจะอร่อยกว่ามอนสเตอร์โดยทั่วไปอยู่แล้ว แค่ทำบาร์บีคิว และโรยเกลือเล็กน้อยก็เพียงพอ ปลาฉนากไม่มีกลิ่นคาว มันทั้งหอม หวาน และอร่อย

"ถ้าเนื้อปลานี่สามารถนำไปขายนอกก็อตแซงชัวรี่ได้ละก็ มันจะต้องกลายเป็นราชาเนื้อปลาอย่างแน่นอน เนื้อปลาปลาฉนาก 1 ตัวอาจจะขายได้สัก 10 ล้าน..."

หานเซิ่นโยนปลาฉนากอีกชิ้นให้เหมียว

เนื้อของมอนสเตอร์นั้นไม่สามารถนำออกไปจากก็อตแซงชัวนี้ได้ หานเซิ่นเองก็ไม่สามารถขนมันกลับไปที่สตีลอาเมอร์ได้หมดด้วย มันมีปลาอยู่ในทะเลสาบนี้เป็นจำนวนมาก ในวันนี้เขาฆ่าปลาไปแล้ว 15 ตัว หลังจากที่กินไปเยอะๆ ตอนนี้จีโนพ้อยของเขาจะไม่เพิ่มอีกต่อไป ถ้ากินเนื้อของมอนสเตอร์ชนิดเดิมซ้ำ เนื่องจากเขากินไปก็ไม่ได้ประโยชน์ และยังไม่อยากแบกมันกลับไป เขาเลยให้อสูรแมวเหมียวกิน

"ตอนนี้ผมมีจีโนพ้อยกลายพันธ์ 31 แล้ว ช่างเป็นการเดินทางที่วิเศษ หนองน้ำแห่งความมืดเป็นสถานที่อันตรายสำหรับคนทั่วไป ดังนั้นจึงมีมอนสเตอร์กลายพันธ์อาศัยอยู่มาก ผมอาจจะสามารถทำให้จีโนพ้อยกลายพันธ์เต็มเลยก็ได้จากการเดินทางครั้งนี้"

หานเซินกำลังอารมณ์ดี และโยนเนื้อให้อสูรแมวเหมียวอีกชิ้น

เนื้อปลาส่วนที่เหลือหานเซิ่นทำเป็นเนื้อตากแห้งเรียบร้อยแล้ว ก่อนที่เขาจะออกจากจุดนี้ไป เขากลับไปดูในทะเลสาบอีกที่ เพื่อความแน่ใจว่าเขาไม่ได้พลาดปลาตัวไหนไป

เมื่อเห็นปลาสีทอง หานเซิ่นฆ่ามันทันที

"ปลาฉนากกลายพันธ์ถูกฆ่า คุณได้รับวิญญาณอสูร เมื่อกินมัน คุณมีโอกาสได้รับ 0 ถึง 10 จีโนพ้อยกลายพันธ์"

มันต้องใช้เวลากว่าหลายวินาทีก่อนที่หานเซิ่นจะตระหนักว่าเกิดอะไรขึ้น มันนานมากแล้วที่เขาไม่ได้วิญญาณอสูร แต่ตอนนี้เขาเพิ่งจะได้วิญญาณอสูร ซึ่งเป็นระดับกลายพันธ์!

หานเซิ่นรอไม่ไหว เขารีบเช็คดูทันทีว่ามันเป็นวิญญาณอสูรประเภทไหน

ประเภทของวิญญาณอสูร : หอก

หานเซิ่นเหมือนจะผิดหวังเล็กๆ แต่ก็เป็นเรื่องน่ายินดี เพราะถึงจะไม่ใช้ธนูที่เขาอยากได้ แต่หอกก็เป็นอาวุธที่ยอดนิยม โดยเฉพาะระดับกลายพันธ์

เขาเรียกวิญญาณอสูรปลาฉนากกลายพันธ์ออกมา ทันใดนั้นมีหอกสีทองปรากฏขึ้นมาในมือของเขาทันที หัวหอกมีความยาว 1 นิ้ว และมีลักษณะเหมือนดาบที่มีคมทั้ง 2 ด้าน เป็นหอกที่ดูน่าเกรงขาม

เมื่อหานเซิ่นลองกวัดแกว่งหอกดู เขาพบว่ามันหนักพอสมควร แต่ก็ไม่ได้หนักเกินไปสำหรับหานเซิ่นที่มีจีโนพ้อยมาก เขาลองใช้มันตัดต้นไม้หนาๆ ซึ่งมันสามารถตัดขาดได้อย่างง่ายๆราวกับตัดเต้าหู้

"ในอนาคตถ้าใครมันกล้าลองดีกับผม มันจะต้องเจอหอกอันนี้!"

หานเซิ่นทดลองใช้หอกอยู่นานจนมีเหงื่อไหลออกมาท่วมตัวของเขา

การได้รับหอกอันนี้มา ทำให้การเดินทางมาที่หนองน้ำแห่งความมืดในครั้งนั้นถือว่าประสบความสำเร็จแล้ว หอกอันนี้ก็เพียงพอจะทำให้เขารวยได้ ถ้าเกิดเขาต้องการจะขายมัน

อาวุธวิญญาณอสูรนั่นไม่ต้องซ่อมแซม และยังพกพาสะดวก ต่างจากอาวุธที่ทำจากโลหะz

ถึงแม้ว่าจะได้ทั้งจีโนพ้อย และวิญญาณอสูร แต่หานเซิ่นก็ยังไม่บรรลุจุดประสงค์หลักของการเดินทางในครั้งนี้ เขาต้องการวิญญาณอสูรประเภทลูกธนู ดังนั้นเขาจึงแบกพวกเนื้อตากแห้ง และบินต่อเข้าไปในหนองน้ำแห่งความมืด

ผู้โพสต์เพียงแค่พยายามหนีจากมอนสเตอร์ เขาไม่สามารถจำทิศทางได้แน่ชัด ดังนั้นมันยากมากที่จะพบป่าที่ผู้โพสต์บอก แต่โชคดีที่หานเซิ่นสามารถบินได้สูง ทำให้เขาสามารถมองเห็นพื้นที่ได้ในมุมกว้าง

อีก 2 วันถัดมา หานเซิ่นโชคไม่ดี เขาไม่เจอมอนสเตอร์กลายพันธ์เลย เขาได้แต่เดินลงไปดูตามโคลน และพุ่มไม้ แต่ก็ไม่เจออะไรนอกจากพวกแมลง และมดจำนวนมาก เขารู้สึกขนลุก และรีบบินหนีไปทันที

ถ้าเขาไม่สามารถบินได้ และถูกพวกมันโจมตีเข้าละก็ ไม่ว่าเขาจะเก่งแค่ไหน ก็ไม่น่าจะรอดไปได้ มดพวกนี้สามารถล้มช้างได้ทั้งตัว ไม่ต้องพูดถึงแมลงมีพิษที่อันตรายกว่านั้นมาก แม้แต่คนที่มีจีโนพ้อยเลือดศักดิ์สิทธิเต็มก็ยังไม่กล้าเสี่ยง

ในที่สุดหานเซิ่นก็พบแหล่งน้ำสะอาด เขาเติมน้ำจนเต็มกระเป๋า แล้วก็ตั้งหม้อน้ำ เพื่อต้มซุบเนื้อของราชางูเขี้ยวปีศาจทันทีเเละปลาฉนาก

กลิ่น และควันลอยไปทั่วบริเวณ ราวกับว่าหานเซิ่นไม่กลัวพวกมอนสเตอร์ที่อาจจะเข้ามาโจมตี ตั้งแต่วันแรกที่หานเซิ่นเข้ามาที่นี้ เขาไม่เคยถอดเกราะทองเลือดศักดิ์สิทธิออกเลย

เมื่อซุบพร้อมแล้ว หานเซิ่นเตรียมพร้อมที่จะมีความสุขกับมัน ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงนกแหลมๆดังมาจากบนท้องฟ้า จากนั้นก็มีนกขนาดใหญ่บินลงมาจากท้องฟ้า ปีกของมันยาว 12 ฟุต และกรงเล็บของมันแหลมคมราวกับเหล็ก

"บ้าเอ้ย คนโพสต์ไม่ได้บอกว่ามีมอนสเตอร์บินระดับนี้อยู่ด้วย? ถ้าดูจากลักษณะภาพนอกมันน่าจะเป็นมอนสเตอร์ระดับกลายพันธ์ขึ้นไปแน่นอน" หานเซิ่นช็อค

หานเซิ่นรีบถอยหลังออกมาทันที เขามองไปที่นกที่กำลังล่อนลงมา เมื่อมันยืนบนพื้น มันมีความสูงมากกว่าช้างเสียอีก และตาสีดำเป็นประกายของมัน ทำให้มันดูสง่างามมาก

หลังจากที่นกลงมาบนพื้นแล้ว ก็มีชายหนุ่มในชุดเกราะสีดำโดดลงมาจากหลังนกตัวนั้น และมองมาที่เนื้อในหม้อของหานเซิ่น

"หนุ่ม ฉันขอซื้อเนื้อของนาย"

เขาเดินเข้ามา และโยนเนื้อดิบ 1 ชิ้น ซึ่งมีลักษณะเหมือนส่วนขาวัวลงบนพื้น และพูดว่า

"วันนี้นายโชคดีนะ นี่เป็นเนื้อของมอนสเตอร์ระดับกลายพันธ์"

เมื่อพูดจบ ชายหนุ่มในชุดเกราะสีดำก็เดินไปถึงหม้อของหานเซิ่น

"ผมจะไม่แลกกับนาย" หานเซิ่นขมวดคิ้ว

ชายหนุ่มในชุดเกราะดำนั้นรวดเร็วมาก เขากินเนื้อในหม้อไปชิ้นหนึ่งแล้ว ในตอนแรกเขาคิดว่าหานเซิ่นนั้นโง่มากที่ไม่ยอมแลกเนื้อกับเขา แต่พอเขากินเนื้อในหม้อเข้าไป เขาก็ได้ยินเสียงบอกว่าเขาได้ 1 จีโนพ้อยกลายพันธ์ ตาของเขาเบิกกว้าง

"เป็นไปได้ยังไง มันแค่เนื้อชิ้นเล็กๆ แต่มันเพิ่ม 1 จีโนพ้อย... นายใส่เนื้อมอนสเตอร์กลายพันธ์ทั้งตัวลงในหม้อนี่งั้นหรอ?"