ตอนที่ 58 ของขวัญ [2]

"มีดนั่นราคาเท่าไหร่" หานเซิ่นถามด้วยความสงสัย

"100 ล้าน" ช่างตอบอย่างใจเย็น

"100 ล้าน? อะไรคือวัสดุที่ใช้ในการทำมีดนั่น?"

หานเซิ่นถามต่อด้วยความสงสัย

"โลหะz 75%" ช่างตอบ

"ครั้งหน้าถ้าต้องการซื้ออะไรให้เข้ามาที่นี่โดยตรง"

"โลหะz 75%? เขาต้องพูดเวอร์เกินแน่ๆ เทคโนโลยีในปัจจุบันไม่มีทางผลิตอาวุธที่มีโลหะzผสมอยู่ขนาดนั้นได้ แค่โลหะเกินz 10% ก็แทบจะเป็นไปไม่ได้ เพราะถ้ามีโลหะzเยอะเกินไปจะทำให้อาวุธนั่นแตกหักได้ง่าย"

หานเซิ่นกระซิบกับตัวเอง

หลังจากที่กลับมาถึงบ้าน หานเซิ่นดูมีดที่ซื้อมาอย่างละเอียด เมื่อเขาดึงมันออกมาจากฝัก เขารู้สึกได้ทันทีเลยว่ามีลมเย็นๆโชยออกมา

ใบมีดมีความยาว 8 นิ้วเป็นสีเขียว และส่วนคมของมีดมีความบางพอๆกับเปลือกของหัวหอม มีดมีความโค้งไม่ค่อยมากแค่ 20 องศา ส่วนด้ามจับทำมาจากวัสดุชั้นสูงที่ถูกออกแบบมาได้เหมาะมือมาก

หานเซิ่นเอาดาบอัลฟ่าอัลลอยออกมา และฟันไปที่มีด เพื่อทดสอบความแข็งของมีด มันมีโลหะzถึง 5% มันควรจะแข็งกว่าดาบของเขามาก

เคร๊ง!

ดาบอัลฟ่าอัลลอยขาดเป็น 2 ท่อน

"โอพระเจ้า!" หานเซิ่นจำได้ว่า คนขายบอกกับเขาว่ามีดเล่มนี้ทำมาจากใบมีดของเครื่องตัดอัลลอย

เมื่อเขาเช็คมีดดู พบว่ามันไม่มีความเสียหายอะไรเลย

"บ้าเอ้ย ดาบของผม..."

หานเซิ่นพึ่งจะตระหนักว่าเขาทำลายดาบที่มีราคาเป็นล้านไป

หานเซิ่นคิดว่ามีดน่าจะทำแค่ให้ดาบเป็นรอย แต่ไม่คิดเลยว่าดาบจะหักเป็น 2 ท่อน

ขณะที่หานเซิ่นกำลังกรีดร้องอยู่ เขาได้ยินเสียงเรียกเข้าของคอมพกพา เขาหันไปดูเห็นเบอร์ของซานตันเฟิงบนจอ เขารับสาย

"เซิ่น มาที่ไทไวไลท์ ฉันจะให้ของขวัญนาย"

ซานตันเฟิงพูดอย่างตื่นเต้น

"ของขวัญอะไร" หานเซิ่นถาม

"นายจะรู้เองเมื่อมาถึง เจอกัน"

ซานตันเฟิงตอบโดยปล่อยให้หานเซิ่นสงสัย

หานเซิ่นเปลี่ยนชุด และเดินทางไปที่โรงเตี๊ยมไทไวไลท์ ซึ่งเป็นร้านอาหารที่ซานตันเฟิงมักจะพาเขามาบ่อยๆ อาหารที่นี่อร่อย

เมื่อเขามาถึงห้องส่วนตัวที่จองเอาไว้ หานเซิ่นก็ต้องประหลาดใจเมื่อเห็นหานฮ่าวอยู่ที่นี่ด้วย หานฮ่าวมองมาที่เขาด้วยสายตาแบบแปลกๆ หานฮ่าวบังคับตัวเองให้ยิ้ม และพูดสวัสดีหานเซิ่น

หานเซิ่นยิ้ม และเดินไปหาซานตันเฟิง หานเซิ่นไม่ได้ติดใจอะไรกับเรื่องที่หานฮ่าวทำในก็อตเเซงชัวรี่ เพราะเขาเข้าใจหานฮ่าวดี

ซานตันเฟิงไม่ใส่ใจกับท่าทีแปลกๆของทั้ง 2 คน และบอกให้หานเซิ่นนั่งโซฟา ซานตันเฟิงเรียกวิญญาณอสูรเสือขาวเขี้ยวดาบออกมาแล้วเปลี่ยนสภาพเป็นมีดในมือของเขา เขาถามอย่างภูมิใจ

"เซิ่น นายคิดยังไงกับวิญญาณอสูรกลายพันธ์ของฉัน?"

"สุดยอดมาก"

หานเซิ่นยกนิ้วโป้งให้ซานตันเฟิง เขาเองก็อยากได้อาวุธวิญญาณอสูรกลายพันธ์มาตั้งนานแล้ว แต่เขายังไม่มีโอกาสได้

"เพื่อน ตอนนี้ฉันได้มีดอันใหม่แล้ว ดังนั้นฉันต้องการให้อาวุธอันเก่ากับนาย ถ้านายไม่รังเกียจ"

ซานตันเฟิงหยิบดาบอัลฟ่าอัลลอยออกมา

หานเซิ่นต้องประหลาด เมื่อเห็นดาบที่ซานตันเฟิงเอาออกมา มันเหมือนกับดาบที่เขาพึ่งจะทำให้พังไป

"ดาบนี่..." หานเซิ่นสัมผัสดาบ ซานตันเฟิงช่างเป็นเพื่อนที่ดี เขาต้องการจะให้ดาบที่ราคาเป็นล้านกับเพื่อนของเขา

ก่อนที่หานเซิ่นจะมีเวลาพูดอะไร ประตูห้องอาหารส่วนตัวก็เปิดขึ้น และมีผู้หญิงรูปร่างอ้วนที่สวมเครื่องประดับเพชรพลอยจำนวนมากเดินเข้ามา

"ลูก แม่ขอให้ลูกไปงานเลี้ยงของคุณฮู่แล้วอะไรคือธุระสำคัญของลูกที่นี่? อะไรคือสิ่งที่ลูกหวังจากการมาเที่ยวเล่นกับเด็กพวกนี้? คุณฮู่ชวนเพื่อนๆของลูกเขามางานเลี้ยงด้วย แต่ละคนเป็นลูกของคนใหญ่คนโตในดาวรู้ก้าทั้งนั้น ลูกควรจะไปทำความรู้จักกับพวกเขา เพื่อความสำเร็จของตัวลูกเองในอนาคต..."

หานยู่เหมยเดินเขามา และพาหานฮ่าวออกไป

"แม่ผม..." ในตอนที่หานฮ่าวกำลังจะอธิบาย ก็ถูกพาออกจากห้องไปก่อน

"หยุดดื้อเดี๋ยวนี้นะ หลินเป้ยเฟิง ลูกชายของประธานบริษัทเหมืองแร่ซันวูดก็อยู่ที่งานเลี้ยงด้วย แม่ได้ยินว่าตอนนี้เขาก็อยู่ในสตีลอาเมอร์ ถ้าลูกไปผูกมิตรกับเขามันจะเป็นประโยชน์กับตัวลูกเอง..." หานยู่เหมยพูด

หานฮ่าวรู้สึกไม่ชอบใจจริงๆ วันนี้เขาตั้งใจมาเพื่อปรับความเข้าใจกับหานเซิ่นโดยเฉพาะ เขาเองก็อยากเข้าร่วมกลุ่มของซินเสวียนด้วย แต่คำพูดของแม่เขาทำให้ความตั้งใจของเขาสูญเปล่า

หานฮ่าวคิดว่าหานเซิ่นต้องสนิทกับซินเสวียนมากแน่ ตามข่าวลือที่เขาได้ยินมา ไม่งั้นเธอคงไม่มาช่วยเขาต่อหน้าหลัวเทียนหลาง และให้เขาไปเข้าบูลอาย

โชคไม่ดีที่งานเลี้ยงที่ว่าก็จัดขึ้นที่ร้านเดียวกับที่พวกเขาอยู่ ทำให้หานยู่เหมยเข้ามาเจอเขา และทำให้เขาไม่มีโอกาสได้ปรับความเข้าใจกับหานเซิ่น

'ไม่เป็นไร หลินเป้ยเฟิง ลูกชายของประธานบริษัทเหมืองเเร่ซันวูดก็อยู่ที่งานด้วย นี่อาจจะเป็นโอกาสที่ดี ได้ยินมาว่าหลินเป้ยเฟิงรวยมากและใช้เงินเหมือนกับเศษกระดาษ ถ้าได้สนิทกับเขาคงดีไม่น้อย' หานฮ่าวคิด และเดินตามหานยู่เหมยขึ้นไปชั้นบน