ตอนที่ 56 เวรกรรมของฉัน

เฟิงจินซีเสียใจที่เขาไม่ได้ระวัง หน้าเขาเปลี่ยนเป็นสีแดง เขายังตำหนิตัวเองที่หลงกลหานเซิ่น

"อีก 1 หมื่น" หานเซิ่นหันไปบอกให้เสวียซีจดบันทึก

"อีกรอบ" เฟิงจินซียื่นมือออกไป

เมื่อหานเซิ่นพร้อม เขาก็เล่าเรื่องให้เสวียซีฟังต่อ

"มีลูกหมาน่ารักอีกตัวไปเที่ยวที่ทะเลทราย มันเอาน้ำกับอาหารไปเป็นจำนวนมาก และรอบนี้มันพบห้องน้ำ แต่มันก็ยังตาย เธอคิดว่าเป็นเพราะอะไร?"

"ทำไม" เสวียซีคิดอย่างจริงจังแต่เธอไม่ได้คำตอบ

"ฉันกำลังถามเธออยู่นะ"

หานเซิ่นไม่สนใจเฟิงจินซี เขาหันไปคุยกับเสวียซี

"ก็ฉันไม่รู้คำตอบ" เสวียซีพูด

"ก็ได้ฉันจะบอกเธอ มันเป็นเพราะว่าหน้าห้องน้ำมีป้ายเขียนไว้ว่า 'ห้ามปัสสาวะ' เขียนอยู่ ลูกหมาตัวนี้ก็เลยกระเพาะปัสสาวะแตกตายอีกตัว"

เสวียซีหัวเราะออกมา

เฟิงจินซีรู้ดีว่าหานเซิ่นพยายามจะทำให้เขาหลงกล แต่เขาทนไม่ไหวที่หานเซิ่นไม่สนใจเขา

"ทำไมนายสนใจที่จะเล่าเรื่องมากกว่า..."

เพียะ!

หานเซิ่นตบไปที่หลังมือของเขาอีกครั้ง หลังจากโดนตบไป 3 ครั้ง มือของเฟิงจินซีเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดง แต่ทว่าหน้าของเขากับแดงยิ่งกว่ามือเสียอีก

"ขออีกครั้ง" เฟิงจินซีกัดฟัน และยื่นมือออกไปอีกครั้ง

หานเซิ่นยื่นมือออกไปประจำตำแหน่ง และเล่าเรื่องต่อ

"ลูกหมาน่ารักอีกตัวไปเที่ยวที่ทะเลทราย มันนำอาหารและน้ำไปเป็นจำนวนมาก รอบนี้มันเจอห้องน้ำที่ไม่มีป้ายห้ามปัสสาวะเหมือนคราวก่อน แต่มันก็ยังตาย เธอคิดว่ามันตายเพราะอะไร?"

เฟิงจินซีจับจ้องอยู่ที่ข้อมือของหานเซิ่นตลอดเวลา เขาไม่พูดหรือ หันมองหน้าหานเซิ่นอีกต่อไป เขาจะไม่ยอมให้หานเซิ่นก่อกวนเขาได้อีก

หลังจากหานเซิ่นบอกคำตอบแก่เสวียซีแล้ว เฟิงจิงซีก็ยังคงจ้องมือของหานเซิ่นตลอดเวลา

'แกจะต้องเจอดีแน่ ถ้าถึงคราวฉันได้เป็นคนตบ' เฟิงจินซีคิด

เมื่อเห็นว่าเฟิงจินซียังมีสมาธิอยู่ตลอดเวลา หานเซิ่นถอนหายใจ และพูด

"จินซี คุณใจเย็นมาก ผมเป็นราชาแห่งเกมมือแดงมาตลอด 10 ปี แต่ไม่เคยมีใครหนีจากการเล่าเรื่องของผมได้ พึ่งมีคุณเป็นคนแรก เยี่ยมจริงๆ"

"หยุดพูดมากสักที รีบๆ....."

เฟิงจินซีพูด และท่าทางของเขาก็เปลี่ยนทันที แต่มันสายเกินไปแล้ว มือของเขาถูกหานเซิ่นตบอีกครั้ง

เฟิงจินซีตัวสั่นด้วยความโกรธ เขาไม่คิดว่าจะหลงกลหานเซิ่นอีกครั้ง

"อีกรอบ!"

เฟิงจินซีกัดฟันแล้วพูดออกมา ทำให้เสวียซีที่ยืนอยู่ข้างๆเริ่มรู้สึกกังวล

หานเซิ่นยื่นมือออกไปประจำตำแหน่ง คราวนี้เขาไม่ได้เล่าเรื่องให้เสวียซีฟัง เขาพูดกับเฟิงจินซีพร้อมกับยิ้ม

"คุณคิดว่าที่ผมชนะได้ เพราะว่าคุณเสียสมาธิอย่างเดียวหรอ?"

เฟิงจินซีไม่สนใจหานเซิ่นโดยสิ้นเชิง ราวกับว่าเขาไม่ได้ยินที่หานเซิ่นพูด

'รอบนี้ฉันจะไม่สนใจมันอีกต่อไป ต่อให้ฟ้าจะถล่มลงมา...'

เฟิงจินซีคิด เขาติดสินใจที่จะชนะในรอบนี้ให้ได้ และจะเอาคืนให้สาสม เมื่อตอนที่เขาได้เป็นคนตบ เขาจะเล่าเรื่องให้เสวียซีฟังมั่ง แล้วตบไปที่มือของหานเซิ่น

เมื่อเห็นเฟิงจินซีมุ่งมั่นมาก หานเซิ่นถอนหายใจ และพูดออกมา

"จินซี ดูเหมือนว่ารอบนี้คุณจะเอาจริง งั้นช่วยไม่ได้ ผมจะใช้ความสามารถเพิ่มขึ้นอีก 30% เพื่อเล่นกับคุณ"

เมื่อได้ยินหานเซิ่นพูดโอ้อวด เสวียซีก็หัวเราะออกมา ในขณะที่เฟิงจินซียังคงจ้องไปที่มือของหานเซิ่น

"จับตาดูให้ดี ผมจะใช้วิชาลับของราชามือแดง…" หานเซินพูด แล้วก็คำรามออกมา

'เออ... ฉันจะรอดูว่าแกจะมีลูกเล่นอะไรอีก' เฟิงจินซีคิดอยู่ในหัว

เพียะ!

เฟิงจินซีไม่สามารถดึงมือหลบหานเซิ่นได้ ถึงแม้ว่าครั้งนี้เขาจะมีสมาธิจับจ้องมือของหานเซิ่นอยู่ตลอด

"อีกครั้ง..."

เฟิงจินซีไม่ยอมแพ้ เขาสงสัยว่าทำไมเขาถึงหลบไม่ได้ หานเซิ่นต้องใช้ทริคอะไรแน่นอน

"พอก่อนไหม? ผมเป็นราชามือแดง ผมไม่อยากจะรังแกคุณ"

หานเซิ่นพูดพร้อมกับถอนหายใจ

"นายคิดว่าฉันจะไม่มีปัญญาจ่ายเงินแค่นี้หรอ? รีบๆเริ่มรอบต่อไปได้แล้ว"

เฟิงจินซีรู้สึกเสียหน้ามาก เขาจะไม่ยอมรับความพ่ายแพ้

"แล้วอย่ามาว่าผมที่หลังละกัน"

เพียะ!

"อีกครั้ง"

เพียะ!

"อีกครั้ง!"

เพียะ!เพียะ!เพียะ!

เฟิงจินซีเกือบจะเป็นบ้า เขาไม่อาจยอมรับความจริงได้ว่ามือของเขาเคลื่อนที่ไม่เร็วพอจะหลบหานเซิ่นได้ ถึงหานเซิ่นจะไม่ได้ใช้เล่ห์เหลี่ยมอะไรเลย แต่เขาก็ยังแพ้ แม้ว่าเขาจะมีสมาธิจดจ่ออยู่กับมือของหานเซิ่นตลอดเวลา

เฟิงจินซีไม่สามารถหลบมือของหานเซิ่นได้ ไม่ว่าเขาจะพยายามขนาดไหน

เพียะ!เพียะ!เพียะ!

เพียะ! ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง เสวียซีรู้สึกช็อค เธอไม่คิดว่าเฟิงจินซีจะแพ้ ตอนแรกเธอรู้สึกกังวลแทนหานเซิ่น แต่ในตอนนี้เธอพบว่าจริงๆแล้วควรจะต้องกังวลแทนพี่ของเธอมากกว่า

เมื่อเฟิงจินซีออกจากบ้านหานเซิ่น มือของเขาบวมเป็นตีนเป็ด และใบหน้าของเขาซีด เขาทั้งโกรธ และอับอาย

"จินซี ไว้มาเล่นมือแดงกันอีกนะ ถ้ามีเวลาว่าง"

หานเซิ่นโบกมือลา ขณะที่กำเงินไว้เป็นปึก

เฟิงจินซีเกือบจะตกยานเหาะ เมื่อเขาได้ยินที่หานเซิ่นพูด

"กรรมของฉันจริงๆที่ต้องมาเล่นมือแดงกับนาย"

หานเซิ่นอยากจะพูดอะไรต่ออีก แต่ยานเหาะออกไปแล้ว

'ได้ 1 ล้านมาง่ายๆเลยแหะ ตอนเขาชวนเดิมพันรอบละแสนน่าจะตอบตกลงไปนะ' หานเซิ่นถือเงินเดินเข้าบ้านไปอย่างมีความสุข