ตอนที่ 243: กลายพันธุ์ (2)

"วิธีเดียวที่จะตรวจสอบผลข้างเคียงและคุณสมบัติพิเศษของสายเลือดคือการทดลองทางชีวภาพ"

แองเจเล่วางเต่าลงบนโต๊ะ เขาสอดท่อคริสตัลลงไปในแท่นวางและใส่เข็มฉีดยาลงไปในถ้วยแก้วด้านข้างซึ่งเต็มไปด้วยของเหลวที่มีฟองสีเหลือง

เขาหงายฝ่ามือและของเหลวโลหะเงินก็ไหลออกมาจากผิวหนังของเขาเปลี่ยนเป็นลูกโลหะห้าลูกบนปลายนิ้วทั้งห้าของเขา ลูกโลหะได้เชื่อมต่อกันด้วยสายเงินหลายเส้นสร้างเป็นใยแมงมุมโลหะเหนือฝ่ามือของเขา

"ปาลู" แองเจเล่ร่ายเสียงเบา

ตรงกลางของใยเงินมีรูนรูปกีบค่อยๆปรากฏขึ้นในอากาศ

เขากดรูนลงบนท้องของเต่าและเขาก็ทำกับนกกระจอกสี่ปีกด้วยเช่นกัน รูนช่วยทำให้เขาสามารถควบคุมร่างกายของเต่าแบร์รี่

'ซีโร่ แสดงให้ข้าเห็นถึงค่าสถานะและข้อมูลพื้นฐานของเต่า'

[กำลังวิเคราะห์...]

[เต่าแบร์รี่ ความแข็งแกร่ง 0.07,ความว่องไว 0.4,ความอึด 0.05,พลังจิต 0.06 ความสามารถพิเศษ:ไม่มี อายุ 3 ปี สามารถพบได้ใกล้ๆทะเลสาบขนาดเล็ก]

ซีโร่แสดงข้อมูลของเต่าในสายตาของแองเจเล่อย่างรวดเร็ว มันใช้เวลาเพียงไม่กี่วินาทีสำหรับชิปในการสแกนสิ่งมีชีวิตนี้

แองเจเล่สงสัยว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาฉีดสายเลือดโบราณเข้าไปในเต่าปกติ

เขาเอาเข็มฉีดยาที่ฆ่าเชื้อแล้วออกมาจากถ้วยแก้ว ของเหลวสีเหลืองเป็นส่วนผสมพิเศษที่ใช้ทั่วไปในการทำความสะอาดอุปกรณ์ผ่าตัด

แองเจเล่ดึงเลือดสีเขียวจากหลอดคริสตัลมาเล็กน้อยและหมุนร่างกายของเต่าแบร์รี่

เขาดันอากาศออกและค่อยๆแทงเข็มเข้าไปในหัวของเต่าอย่างระมัดระวัง

ของเหลวสีเขียวถูกดันเข้าไปในร่างกายของเต่าภายในไม่กี่วินาที

'ตำนานบอกว่าหัวหน้าเผ่าเซนทอร์มีพลังของพระเจ้าและความเร็วของมันก็เร็วมาก ยูนิคอร์นในตำนานนั้นมีการป้องกันและการฟื้นฟูที่บ้ามาก ข้าต้องการรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าข้ารวมมันทั้งสองเข้าด้วยกัน'

เต่าแบร์รี่นอนอยู่บนโต๊ะอย่างเงียบๆ แองเจเล่ยังรอให้เกิดการกลายพันธุ์

เขาสแกนร่างกายของเต่าด้วยซีโร่และรายงานระบุว่าพลังงานภายในร่างกายของเต่ากำลังเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็วทุกๆวินาที

ทันใดนั้นแองเจเล่ก็สังเกตเห็นว่าเต่ากำลังหาอาหารผ่านรูนควบคุมที่เขาใช้กับร่างกายของมัน

เขารีบดึงลิ้นชักและเอาขวดขนาดใหญ่ที่มีของเหลวสีม่วงเข้มอยู่ภายในออกมา มันเป็นขวดน้ำยาสารอาหารที่มีความเข้มข้นสูงและคุณค่าของขวดก็อาจจะช่วยให้ผู้ชายที่โตแล้วอยู่ได้เป็นเวลาเจ็ดวันอย่างง่ายดาย

แองเจเล่เอาจุกออกและโยนเต่าแบร์รี่เข้าไปในน้ำยาสารละลาย

จ๋อม

เต่าจมลงไปในของเหลวและระดับน้ำก็เริ่มลดลงอย่างรวดเร็ว

ประมาณสิบวินาทีต่อมาทั้งขวดก็ถูกเต่าตัวเล็กๆกินไป

แองเจเล่กลับขวดคว่ำลงและเต่าก็ตกลงบนโต๊ะ

มันเริ่มมีอัตราการเติบโตที่รวดเร็ว ขอบกระดองของเต่าเริ่มซีดและหนามแหลมออกมาจากผิวของกระดอง

ประมาณสิบนาทีต่อมา

ตอนแรกเต่าแบร์รี่มีขนาดเท่าฝ่ามือ แต่หลังจากที่กลายพันธุ์ตอนนี้ร่างกายของมันก็ยาวกว่าครึ่งเมตร ผิวหนังของมันแข็งจนเปลี่ยนเป็นสีเทา

'ฮ่า...'

เต่าได้เปิดปากของมันและทำเสียงแปลกๆ

แองเจเล่ตกใจในขณะที่เขาจ้องไปที่เต่ากลายพันธุ์ ไม่นานมานี้มันยาวเพียงยี่สิบเมตรแต่ตอนนี้มันดูเหมือนมอนสเตอร์ที่เต็มไปด้วยพลัง

เขาค่อยๆกดที่คอของเต่าอย่างระมัดระวังด้วยนิ้วชี้มือขวาหลังจากที่กระบวนการกลายพันธุ์เสร็จสิ้น

 

มันรู้สึกเหมือนกดลงไปบนหินแข็งๆหรือผิวของต้นไม้แก่

แองเจเล่เปิดใช้งานรูนและตรวจสอบให้แน่ใจว่าเต่าไม่ขยับ

'ซีโร่ สแกนเต่ากลายพันธุ์และแสดงผลลัพธ์ให้ข้าดู'

[สร้างงาน กำลังสแกน....]

[เต่าแบร์รี่กลายพันธุ์ ความแข็งแกร่ง 0.7,ความว่องไว 0.5,ความอึด 1.2,พลังจิต 0.09 ทักษะ:กัด ความสามารถพิเศษ:ผิวแข็ง กระดองหนาม]

'ความอึดของมันเพิ่มขึ้นมากกว่าหนึ่งหน่วย...' แองเจเล่ขบปาก 'และมันก็ได้รับความสามารถพิเศษสองอย่าง การเพิ่มความอึดและผิวแข็งอยู่ในความคาดหมายของข้า พวกมันอาจจะมาจากลักษณะเฉพาะของเซนทอร์และยูนิคอร์นแต่กระดองหนามมันคืออะไร'

เขาสังเกตรูปลักษณ์ของเต่าและเริ่มคิด

'บางทีสายเลือดโบราณได้เปิดใช้งานส่วนหนึ่งของลักษณะเฉพาะจากบรรพบุรุษของเต่าแบร์รี่และนั่นเป็นเหตุผลว่าหนามมาจากไหน' เขากำลังคิดในใจ

'ซีโร่ เจ้าสามารถตรวจสอบการย้อนรอยดีเอ็นเอของเต่าแบร์รี่ได้หรือไม่'

[ข้อมูลไม่เพียงพอ ไม่สามารถสร้างงานได้]

'เจ้าสามารถสแกนส่วนที่กลายพันธุ์ของเต่าและตรวจดูว่าลักษณะเฉพาะใหม่นี้มาจากบรรพบุรุษของมันได้หรือไม่'

[สร้างงาน....กำลังวิเคราะห์...]

ซีโร่รายงานหลังจากผ่านไปประมาณห้านาที

[งานเสร็จสิ้น: เกิดการย้อนรอยกรรมพันธุ์ ดีเอ็นเอโบราณพิเศษของเต่าแบร์รี่ได้เปิดใช้งาน]

'ข้าเดาได้ถูกต้อง...' แองเจเล่จ้องไปที่เต่ากลายพันธุ์และพยักหน้าเล็กน้อย

'มันดูเหมือนว่าการรวมกันของสายเลือดโบราณสามารถกระตุ้นยีนโบราณของสิ่งมีชีวิตได้...บวกกับความสามารถที่แข็งแกร่งที่มันได้รับหลังจากกลายพันธุ์ ข้าสามารถผลิตอาวุธชีวภาพที่ดีได้ถ้าข้าต้องการ....แต่ไม่ใช่สิ่งมีชีวิตทั้งหมดจะมีบรรพบุรุษที่แข็งแกร่ง ให้ข้าตรวจสอบตราสายเลือดก่อน'

แม้ว่าแองเจเล่จะมีความคาดหวังต่ำสำหรับตราแต่เขาก็ยังต้องการที่จะลองรวบรวมข้อมูลสำหรับการสกัดสายเลือดในอนาคต การเผาผลาญศักยภาพของสายเลือดโบราณไม่เคยเป็นความคิดที่ดีและเป็นไปได้ว่าตรานั้นมีผลข้างเคียงที่รุนรง

สิบวันต่อมา...

แองเจเล่ยังอยู่ในห้องทดลองชีวภาพตลอดเวลาและเขาประสบความสำเร็จในการสร้างตราสายเลือด อย่างไรก็ตามมันก็เป็นไปตามที่เขาคาดไว้ว่าความสามารถของตรานั้นอ่อนแอ มันสามารถเพิ่มความอึด การฟื้นฟูและการป้องกันได้เป็นระยะเวลาสั้นๆ ความสามารถฟังดูมีประโยชน์แต่มันสามารถเพิ่มความอึดได้สองหน่วยและผลการฟื้นฟูจะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อแองเจเล่กินอาหารเป็นจำนวนมาก นอกจากนี้การย้อนรอยกรรมพันธุ์ก็ใช้ไม่ได้กับเขา เขาตัดสินใจที่จะเก็บสายเลือดของฮาร์ปี้ยักษ์จนกว่าเขาจะพบสิ่งที่ดีกว่าและเขายังต้องการสำรวจดินแดนอื่น

แองเจเล่ลบตราของเซนทอร์ออกหลังจากที่ลองมันครั้งเดียวและเขาก็สกัดสายเลือดออกจากร่างกายของเขา จากนั้นเขาก็เพิ่มมันกลับเข้าไปในหลอมทดลองคริสตัล

เขาตั้งชื่อเต่ากลายพันธุ์ว่าเต่าหนามและเขาก็ปล่อยมันลงทะเลสาบข้างบ้าน แองเจเล่วางแผนที่จะสังเกตมันเมื่อเขามีเวลาและเขาสามารถควบคุมมันเพื่อป้องกันบ้านได้ถ้ามีศัตรูลอบเข้ามาในอาณาเขตของเขา(เปลี่ยนจากดินแดนนะครับ เคยเปลี่ยนไปทีนึงแล้วแต่ก็ยังกลับมาใช้แบบเดิมแต่รอบนี้เปลี่ยนยาว)

หลังจากค้นพบผลการย้อนกรรมพันธุ์ของสายเลือดโบราณแองเจเล่ก็ต้องการสร้างสิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์และแมลงกลายพันธุ์เพิ่มมากขึ้นซึ่งเขาสามารถควบคุมอย่างง่ายดายโดยการใช้รูน

หลังจากอยู่ในห้องทดลองมากกว่าสิบวันในที่สุดเขาก็เดินออกมาจากบ้านหลังจากที่แนนซี่แจ้งให้เขาทราบเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้น

********************************

"ท่านชิวาและหลานของท่านกำลังรออยู่ที่อีกด้านของทะเลสาบค่ะ" แนนซี่รายงานแองเจเล่อย่างสุภาพ

ในห้องนั่งเล่น แองเจเล่เพิ่งเปลี่ยนเสื้อผ้าของเขาเสร็จ

"เตรียมขนมและเครื่องดื่มไว้ บอกให้อัศวินคนแคระปกป้องเด็กทั้งสองและเล่นกับพวกเขา"

แองเจเล่จ้างอัศวินคนแคระมาหลายปีและพวกเขาก็ได้ไปเยี่ยมชิวาด้วยกัน

"มีพื้นที่ใดที่ท่านไม่ต้องการให้เด็กเข้าหรือไม่" แนนซี่ถาม

"สวนพฤกษศาสตร์และชั้นใต้ดิน ข้าไม่สนใจเรื่องพื้นที่อื่น อา และสิ่งมีชีวิตในห้องทดลองชีวภาพ คอยดูแลพวกเขาด้วย"

"เข้าใจแล้วค่ะ"

แองเจเล่เดินออกประตูหลังจากที่พูดกับแนนซี่ เขาเดินไปที่เส้นทางแคบๆข้างทะเลสาบและเห็นรถม้าสีดำของชิวาค่อยๆปรากฏ

ม้าสองตัวลากรถม้าไปข้างหน้าและคนขับรถม้าก็ยังเป็นจิตวิญญาณไฟ

เด็กทั้งสองยื่นหัวออกจากหน้าต่างก่อนที่รถม้าจะหยุด โซฟีมัดจุกสองข้างและเธอก็กำลังตะโกนอะไรบางอย่างในขณะที่โบกมือ

"ท่านกรีน เรามาแล้ว!" เธอตะโกน ดูเหมือนว่าเธอกำลังพยายามจะกระโดดออกจากหน้าต่าง

"ระวังหน่อยสิ" เสียงของชิวาดังออกมาจากรถม้า

แองเจเล่เฝ้าดูรถม้าหยุดข้างหน้าของบ้านด้วยรอยยิ้ม

ประตูของรถม้าถูกเปิด โซฟีกระโดดออกมาเป็นคนแรกและมอโรว์ก็ตามหลังเธอ

ชิวาออกมาเป็นคนสุดท้าย

"กรีน สอนนักเรียนของเจ้าด้วยตัวเอง ข้าไม่มีเวลามากนัก" ชายชราส่ายหัว "เจ้าแทบจะไม่ได้ไปโรงเรียนและเจ้าเป็นศาสตราจารย์ที่น่านับถือ..."

"มันเป็นเพียงความรู้พื้นฐานใช่ไหม ท่านมีความรู้มากกว่าข้าและท่านก็ยังเป็นอาจารย์ที่ยิ่งใหญ่" แองเจเล่หัวเราะเบาๆ

"เอาล่ะๆ..." ชิวาส่ายหัวอีกครั้ง

"ข้ามีเรื่องร้ายแรงที่จะต้องบอกเจ้า" ชิวาพูดเสียงเข้ม

"อะไร" แองเจเล่หยุดหัวเราะ เขารู้ว่าเมื่อชิวาจริงจังจะต้องมีปัญหาร้ายแรง

"พื้นที่ทดลองของหินพิภพระเบิด"

"ระเบิดหรือ" แองเจเล่ไม่อยากจะเชื่อกับสิ่งที่เขาเพิ่งได้ยิน