ตอนที่ 18 ฆ่าจนหมด

โดยการใช้วิธีการก่อนหน้า หลิน ฮวง ได้ล่อมอนสเตอร์ทรายออกจากกระท่อมของพวกมันและให้ไป่ฆ่าพวกมัน

ผ่านไปนับชั่วโมง นอกเหนือจากหัวหน้า มอนสเตอร์ทรายทุกตนล้วนถูกฆ่า

ด้านหลังของเนินที่อยู่ไม่ไกลเกิน100เมตรจากหมู่บ้านมันเต็มด้วยซากศพ และศพส่วนใหญ่ล้วนแยกกับหัว

บนกงล้อชีวิตของหลิน ฮวง ช่องสีเทา52ช่องได้เปลี่ยนเป็นสีขาวและพวกมันทั้งหมดล้วนส่องสว่าง

นอกจากนี้ เขายังได้รับชิ้นส่วนการ์ดมอนสเตอร์ทราย33ชิ้น เขาสามารถผสมชิ้นส่วนการ์ด30อันให้เป็นมอนสเตอร์ทรายระดับเหล็กขั้น1ได้ แต่เขาเลือกที่จะเก็บมันไว้ก่อน

หลิน ฮวง ได้มองไปยังมอนสเตอร์ทรายตัวสุดท้ายที่อยู่ไกลออกไป

มันคือตัวที่ใหญ่ที่สุดและมันสูงเกือบ10เมตร

จากขนาดของมัน หลิน ฮวง คาดเดาว่ามันใกล้เคียงกับระดับทองแดง

มันควรจะเป็นหัวหน้าของหมู่บ้านนี้ มันอยู่ในการหลับลึกและกำลังกรนเสียงดัง

มันไม่อาจทราบได้ว่าเพื่อนของมันล้วนถูกสังหารจนหมดแล้ว

หลิน ฮวง หยิบGrayEagle17 ออกมาและใส่กระสุนเจาะเกราะ10นัดลงไปและเข้าไปใกล้กับมอนสเตอร์ทรายตัวสุดท้ายเงียบๆ

ด้วยลมเบาๆที่พัดในทะเลทราย กลิ่นเหม็นมันโชยออกมาจากกระท่อม

มอนสเตอร์ทรายดูเหมือนจะไม่ค่อยถูกสุขลักษณะนัก

หลิน ฮวง ก้มตัวและเดินด้วยก้าวเล็กๆเพื่อไม่ให้เกิดเสียงใดๆขณะที่เขาเดินเข้าไปใกล้หัวหน้ามอนสเตอร์ทรายช้าๆ

30เมตร 20เมตร 10เมตร 5เมตร...

ทันใดนั้น จมูกของมันก็กระตุก ดูเหมือนว่ามันจะได้กลิ่นของบางสิ่งและลืมตาขึ้น

หลิน ฮวง ไม่มีเวลามากพอที่จะหลบหนี เขาถูกพบเห็นโดยหัวหน้ามอนสเตอร์ทราย

มอนสเตอร์ทรายตกตะลุง มันคิดว่ามันกำลังฝันอยู่

หลิน ฮวง เองก็ตกใจมาก แต่เขาก็ได้เล็งปืนไปที่มันขณะที่มันพยายามจะคว้าปืนเขา

ทันใดนั้น แสงสองเส้นก็ได้สว่างวาบในไม่กี่วินาที พวกมันราวกับริบบิ้นที่ผูกมัดแขนของมอนสเตอร์ทรายเอาไว้

หลิน ฮวง เห็นมันและไม่ได้หนี เขาก้าวไปใกล้มันและเล็งไปที่ดวงตาของมัน

ในความมืด ประกายไฟจากกระสุนสองนัดถูงยิงเข้าไปในดวงตาของมอนสเตอร์

มันปล่อยเสียงร้องคำรามออกมาอย่างเจ็บปวด เมื่อหลิน ฮวง ได้โจมตีดวงตามัน แต่ผลกระทบของกระสุนเจาะเกราะนั้นมันรุนแรงเกินกว่านั้น

แม้ว่ามันจะไม่ทำให้หัวของมันระเบิด แต่ดวงตาทั้งคู่ของมันกลับถูกทำลายโดยสมบูรณ์

มันได้รับบาดเจ็บสาหัสจากการโจมตี มันโกรธแค้นและฉีกกระชากพลังของไป่ในเวลาไม่กี่วืนาที

หลิน ฮวง กลิ้งตัวไปทางซ้ายและซ่อนตัวข้างๆ

มันได้ลุกขึ้นยืน และเริ่มทุบทุกสิ่งอย่างรอบตัวมันพร้อมๆกับที่คำรามก้อง

เสียงคำรามของมันสามารถได้ยินไกลถึง10กิโลเมตร สมาชิกที่เขาร่วมการประเมินก่อนหลิน ฮวง พึ่งจะได้นั่งพักและเตรียมพร้อมสำหรับอาหารค่ำ

พวกเขาล้วนถูกข่มขวัญด้วยเสียงคำรามของมอนสเตอร์ทราย

 

“มันคือเสียงคำรามของมอนสเตอร์ทราย มันฟังดูโกรธแค้น...”

“ในทะเลทราย มีสิ่งมีชีวิตเพียงชนิดเดียวที่กล้าบุกรังของมอนสเตอร์ทราย มันก็คือหมาป่าเมกะโลด้อน ซึ่งเป็นสายพันธ์ยักษ์ด้วยกัน หากหมาป่าเมกะโลด้อนไม่หิวโหย พวกมันก็จะไม่โจมตีมอนสเตอร์ทราย มันต้องมีการต่อสู้ผิดปกติเกิดขึ้นในคืนนี้!”

 

ชายสวมแว่นที่เข้าร่วมการประเมินด้วยได้อธิบาย

เขาดูเหมือนจะรู้จักมอนสเตอร์ในทะเลทรายเป็นอย่างดี แต่ทว่า เขาเข้าใจสถานการณ์ผิดเพราะเสียงปืนมันหายเร็วเกินไปและเขาไม่สามารถได้ยินเสียงอื่นอีกเพราะเขาอยู่ไกลเกินไป

ภายในรัศมี10กิโลเมตรของรัง มอนสเตอร์ทรายดูเหมือนจะบ้าคลั่ง มันเหวี่ยงมือของมันไปทั่ว ทำลายสิ่งรอบตัว ขณะที่ไป่อยู่ในโหมดต่อสู้เมื่อดวงตาของมันเปลี่ยนเป็นสีแดงและพลังโลหิตบนหลังมันก็ได้กลายเป็นดาบโลหิตสองเล่ม

ในขณะที่มันหลบหลีกการโจมตี ไป่ก็ได้ฟันไปที่มอนสเตอร์ด้วยดาบของเขา

จำนวนบาดแผลบนร่างมอนสเตอร์ทรายได้เพิ่มขึ้นและไป่ยังไม่ถูกโจมตีแม้แต่ครั้งเดียว

หลิน ฮวง ซ่อนตัวอยู่ในทิศตรงกันข้าม ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากพวกเขา เขาถอดกระสุนปืนเจาะเกราะออกและใส่กระสุนปกติเข้าไป จากนั้นเขาก็เดินเข้าไปใกล้ระยะยิงและยิงมอนสเตอร์ทรายทุกครั้งที่เขามีโอกาส เขาเล็งไปที่ใบหน้าของมัน หากรวมดวงตาที่ถูกทำลาย เขาได้ยิง ตา จมูก ปาก และแม้กระทั่งหูของมัน

แม้ว่าเขาจะพลาดเกือบหมด แต่มันก็สามารถทำให้มันโกรธยิ่งขึ้น หลิน ฮวง ไม่ได้ยืนยิงในที่เดิม ทุกครั้งที่เขายิง เขาจะเปลี่ยนตำแหน่ง

มอนสเตอร์ทรายที่สูง10เมตรนี้มีความสามารถที่เหนือกว่าหากเทียบกับตัวอื่น ไป่สามารถที่จะตัดแขนมอนสเตอร์ทรายตัวอื่นๆได้ง่าย แต่เขากลับมิอาจตัดร่างกายของมอนสเตอร์ตัวนี้ได้เนื่องจากกระดูกที่แข็งแกร่งของมัน

เวลาได้ผ่านไป หลิน ฮวง และไป่ต่างก็เหนื่อยล้าขณะที่มอนสเตอร์ทรายอ่อนแอลง และสูญเสียเลือดของมันจากการต่อสู้

หลิน ฮวง ประหลาดใจกับความน่ากลัวของมอนสเตอร์ในโลกนี้

เขาได้ยิงกระสุนไปมากกว่า100นัดไปที่ใบหน้าของมันและคิดว่าเขาเพียงพลาดไปไม่กี่นัด มอนสเตอร์กลับยังมีชีวิตอยู่

มันน่าตกใจเมื่อGrayEagle17 มันเทียบได้กับปืนระดับเหล็ก มันทรงพลังเสียยิ่งกว่าAK-47ในโลก

หลังจากที่สูญเสียเลือดไปมาก มอนสเตอร์ทรายก็เริ่มช้า แม้ว่าไป่จะเหนื่อยเช่นกัน แต่เขาไม่ได้ช้าลงแต่กลับก้าวร้าวมากขึ้น อย่างไรก็ตาม มอนสเตอร์ทรายก็ยังสามารถปกป้องตัวมันได้

หลิน ฮวง หมดแรง การกระทำของเขาเริ่มช้าลง แต่เขาก็ยังคงกระหน่ำยิงใส่หน้ามัน

ภายใต้การโจมตีต่อเนื่อง ในที่สุดมันก็ล้มลงเพราะบาดเจ็บ แต่มันยังคงมีชีวิตอยู่ หลิน ฮวง และไป่ รู้ดีว่ามันมิอาจปล่อยเวลาให้ผ่านไปได้

หลิน ฮวง กลายเป็นกล้าหาญขึ้นและได้ยืนอยู่ตรงหน้ามอนสเตอร์ทรายเพื่อยิงเพราะเขาสามารถเล็งได้ดีกว่าด้วยมุมนี้ แต่ทว่า ขณะที่เขาเล็งและยิงกระสุนได้ไม่กี่นัด มอนสเตอร์ทรายที่ล้มลงก็ได้ลุกขึ้นยืนและร้องคำรามพร้อมกับวิ่งมาทางหลิน ฮวง

หลิน ฮวง ไม่ได้ขยับไปไหนแทนที่จะทำเช่นนั้น เขากลับแสยะยิ้ม เขานำกระสุนปกติออกและใส่กระสุนเจาะเกราะเข้าไป

จากนั้นเขาก็เล็งไปยังปากที่เปิดกว้างของมันและยิง

 

“ปัง!ปัง!ปัง!”

 

กระสุนสามนัดได้ระเบิดในปากของมอนสเตอร์ทราย

เลือดได้ไหลออกจากมันและมอนสเตอร์ทรายที่วิ่งถลามาทางหลิน ฮวง ก็ได้ล้มลงกระแทกพื้น

 

“ขอแสดงความยินดีด้วย ท่านได้รับการ์ดมอนสเตอร์ทรายx1!”

“ท่านได้ทำการฆ่าข้ามระดับ ได้รับการ์ดเลื่อนขั้นเป็นรางวัล!”

“ฉันรอสิ่งนี้มานานแล้ว!”หลิน ฮวง เป่าปากกระบอกปืนด้วยความพอใจ ก่อนที่จะเก็บปืนเขาในช่องเก็บของ