ตอนที่ 17 ฆ่าสองตัวรวด

หลังจากที่ผ่านเนินทรายมา หลิน ฮวง ก็เห็นมอนสเตอร์ทรายสองตัวที่ยืนอยู่ตรงรั้วที่ถูกทำลาย หนึ่งในนั้นมันสูง7เมตรขณะที่อีกตัวสูง8เมตร ตัวที่เตี้ยสุดดูเหมือนจะอยู่ในระดับเหล็กขั้น2 ขณะที่ตัวสูงกว่าอาจจะอยู่ในระดับเหล็กขั้น3

หลิน ฮวง ลังเลสักพัก แต่เขาก็รีบวิ่งไปในทิศทางของพวกมันทั้งสอง

ทั้งสองกำลังที่จะซ่อมแซมรั้วภายใต้ท้องฟ้ายามค่ำคืน นั่นทำให้มันมิอาจเห็นหลิน ฮวงได้ชัด สิ่งที่พวกมันเห็นก็คือบางสิ่งที่กำลังเข้ามาใกล้พวกมันจากระยะไกล

พวกมันพยายามเบิกตาเพื่อมองให้ชัดขึ้น

เมื่อหลิน ฮวง ได้อยู้ระหว่างเนินทรายและหมู่บ้านของพวกมัน ทั้งสองก็สามารถเห็นเขาได้

เมื่อพวกมันเห็นว่าเป็นมนุษย์ พวกมันก็จินตนาการถึงความอร่อยที่พวกมันจะได้ลิ้มลองและรีบถลาผ่านรั้วเพื่อไล่ตามหลิน ฮวงไป

หลิน ฮวง หันหลังกลับและออกวิ่งทันที

เมื่อเขาได้วิ่งผ่านเนินทราย ทั้งสองก็อยู่ใกล้เขา พวกมันไม่ได้นำอาวุธติดตัวมาด้วยและพวกมันพยายามที่จะคว้าจับหลิน ฮวง ด้วยมือเปล่า

หลิน ฮวง ก้มลงและสไลด์ลงเนิน

เลือดได้สาดกระจายไปทั่ว หัวของตัวที่เล็กถูกแยกออกจากร่างกาย ขณะที่ร่างกายของมันร่วงไปบนพื้นทราย

ไป่ ได้โจมตีมอนสเตอร์ตัวที่สองโดยไม่พลาด

ความสูงของมันคล้ายกับมอนสเตอร์ทราย ปีกพลังโลหิตของมันคืออาวุธ ที่ทำให้มันพุ่งถลาไปหามอนสเตอร์ตัวที่สูงกว่า

การตายของมอนเตอร์ที่เตี้ยกว่าได้ทำให้ตัวที่สูงระลึกถึงสิ่งที่อันตราย มันเห็นแสงสีแดงที่กระพริบในอากาศ ดังนั้น มันจึงใช้มือของมันป้องกันการโจมตีแม้ว่ามันจะไม่สามารถมองเห็นได้ว่าอะไรคือสิ่งที่โจมตีมันก็ตาม

โดยปกติ การป้องกันเช่นนี้จะได้ผลเพราะความหนาของผิวหนังมัน แต่ตอนนี้ พลังที่ไป่มีมันใกล้เคียงกับระดับทองแดงด้วยความช่วยเหลือจากปีกพลังโลหิตที่เทียบได้กับอาวุธระดับทองแดง มือของมอนสเตอร์ทรายได้ถูกตัดออก

การโจมตีมันไม่ได้ผลอย่างที่ไป่คิด เมื่อหัวของมอนสเตอร์ทรายยังคงอยู่

ในความเจ็บปวดนี้ มอนสเตอร์ทรายได้ปลดปล่อยเสียงโหยหวนออกมา

หลิน ฮวง พยายามที่จะหยุดไป่ แต่เขาช้าเกินไป

ระยะห่างระหว่างเนินทรายและหมู่บ้านของพวกมันอยู่ห่างกันไม่ถึง10เมตร หากมอนสเตอร์กรีดร้อง มันก็จะดึงดูดมอนสเตอร์ทรายส่วนที่เหลือ หากเป็นเช่นนั้น มันจะไม่ใช้เพียงแค่การล่าที่ล้มเหลว แต่เขาจะต้องตาย

ทันใดนั้น แสงอีกอันก็ได้ตัดผ่านอากาศ มันเล็งไปที่ปากของมอนสเตอร์ทรายและทะลุหลังหัวมันไป

รูม่านตาของมันเบิกกว้างขึ้นขณะที่ขากรรไกรของมันถูกลบออกจากปากมันด้วยพลังโลหิต โดยปราศจากการรองรับใดๆ ร่างของมันได้ล้มลงพื้น

ไป่ได้เก็บพลังโลหิตของมันไป ดวงตาสีแดงเลือกของมันด้างหายไปและมันก็ได้กลับสู่สภาพเด็กหนุ่มใสซื่อ

หลิน ฮวง โล่งใจ มันใกล้เคียง หากไป่ลงมือช้าไป พวกเขาอาจจะตายไปแล้ว

หากพวกเขาถูกล้อมโดยมอนสเตอร์ทรายระดับเหล็กกว่า10ตัว นักล่าระดับทองแดงก็มิอาจต่อกรได้

จากนั้น การแจ้งเตือนของเสี่ย วเฮย ก็เด้งขึ้นมา

 

“ขอแสดงความยินดีด้วย ท่านได้รับการ์ดมอนสเตอร์-ชิ้นส่วนมอนสเตอร์ทราย x2”

 

เมื่อการแจ้งเตือนได้ปรากฏขึ้น แสงแห่งชีวิตก็ได้แผ่กระจายจากศพทั้งสองแห่งร่างของมอนสเตอร์ทราย

หลิน ฮวง มองไปที่กงล้อชีวิตในร่างเขา จากนั้นดวงแสงก็เริ่มเพิ่มขึ้นอีกครั้ง

ครั้งนี้ มันเพิ่มจาก28เป็น85ในทันที

แม้ว่ามันจะลดลงเร็วกว่าคนทั่วไปถึง10เท่า หลิน ฮวง ก็สามารถมีชีวิตอยู่ได้นานถึง8ปี ในตอนีน้

เขาสงบตัวเองลงและเริ่มวางแผนสิ่งต่างๆ

จากประสบการณ์ก่อนหน้า เขาไม่ต้องการที่จะเสี่ยงชีวิตของเขาอีกต่อไป

ผลงานของไป่นั้นเกิดความคาดหมายของหลิน ฮวง ในการต่อสู้ทุกครั้ง เขาสามารถที่จะฆ่ามอนสเตอร์ทรายได้ในการโจมตีเพียงครั้งเดียวก่อนที่พวกมันจะทันได้ส่งเสียงดัง

เช่นเดียวกับเรื่องนี้ ด้วยความช่วยเหลือของไป่ หลิน ฮวง จึงสามารถฆ่ามอนสเตอร์ทรายได้สามตัว

ภายในกงล้อชีวิตเขา ทั้ง137ช่องดวงไฟล้วนถูกเติมเต็ม มีเพียงส่วนที่เหลืออยู่ที่เป็นสีเทา

ในโลกน้ ทุกคนจะมีกงล้อชีวิตภายในร่างกายซึ่งจะกักเก็บได้เพียง360ดวงแสงแห่งชีวิต

อย่างไรก็ตาม มันมีที่เก็บดวงไฟอยู่สองประเภท หนึ่งคือประเภทที่สามารถเติมได้ด้วยแสงแห่งชีวิต และ ประเภทสีเทาที่มิอาจเติมได้ด้วยแสงแห่งชีวิต

คนส่วนใหญ่จะมีช่องสีขาวประมาณ100ถึง150ซึ่งเต็มไปด้วยแสงแห่งชีวิตเมื่อพวกเขาเกิด ช่องสีขาวจะเป็นตัวตัดสินว่าคนๆนั้นจะอยู่ได้นานแค่ไหน

เมื่อเวลาผ่านไป แสงแห่งชีวิตในกงล้อชีวิตก็จะหายไปและทุกๆปี ดวงแสงแห่งชีวิตก็จะหายไป

ช่องของดวงแสงแห่งชีวิตที่ถูกนำออกไปจะกลายเป็นสีเทา ซึ่งไม่สามารถเติมได้ นั่นคืออายุชีวิตที่จะลดลงในทุกๆปีของมนุษย์

หากใครป่วยหรือเกิดมาพร้อมกับกงล้อชีวิตที่มีปัญหา การสูญเสียแสงแห่งชีวิตก็จะเร็วขึ้น

อย่างไรก็ตาม ความเร็วการเปลี่ยนแปลงของช่องดวงแสงจะคงที่ตลอดไปที่1ช่องดวงแสงต่อปี

หลิน ฮวง คือคนที่โชคร้าย เขาเกิดมาพร้อมกับช่องดวงแสงสีขาวเพียง152ช่องบนกงล้อชีวิตเขา ตอนนี้ 15ปีได้ผ่านไป กงล้อชีวิตของเขามันเหลือช่องสีขาวเพียง137ช่อง

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากการลดลงของดวงแสงที่เร็วกว่าผู้อื่นถึง10เท่า ภายใน15ปี 150ดวงแสงจึงหายไป นั่นทำให้เขาเหลือเพียงสองดวง

นอกจากนี้ มันยังมิอาจเปลี่ยนช่องสีเทาให้กลายเป็นสีขาวได้ เนื่องจากราคาของมันนั้นสูงเกินไป

ช่องสีเทาจะต้องใช้แสงชีวิตถึง10ปีเพื่อเปลี่ยนมันเป็นสีขาว และแต่ละช่องสามารถเปลี่ยนได้เพียงครั้งเดียว

เพื่อที่จะเข้าถึงระดับเหล็ก มันจำเป็นต้องเปลี่ยนช่องสีเทาทั้งหมดให้เป็นช่องสีขาว360ช่อง

คนรวยจะจ่ายมันได้ แต่คนจนมิอาจทำได้

คริสตัลชีวิตหนึ่งปีมันต้องใช้หนึ่งแสนเครดิตและคริสตัลชีวิตสิบปร มันจำต้องใช้ถึงหนึ่งล้านเครดิตเพื่อเปลี่ยนช่องสีเทาช่องเดียว

สำหรับคนส่วนใหญ่ พวกเขาเกิดมาพร้อมกับช่องสีเทาที่มากกว่า200ช่อง และการเปลี่ยนช่องเหล่านั้นให้เป็นสีขาว มันจำต้องใช้มากถึง200ล้านเครดิต

นั่นคือเหตุผลที่ว่าทำไมใครก็ตามที่ถือครองชื่อนักล่าในโลกนี้จึงถูกนับถือ แม้กระทั่งนักล่าสำรองระดับเหล็กก็จะได้รับความเคารพอย่างสูง

ด้วยช่องสีขาวที่ถูกเติมเต็ม หลิน ฮวง จึงเห็นความหวังที่จะบรรลุระดับเหล็กขณะที่เขามีข้อได้เปรียบที่คนส่วนใหญ่ไม่มี – การดูดซับแสงแห่งชีวิตผ่านไป่

 

เช่นนั้น เส้นทางลัดไปสู่ระดับเหล็ก มันจึงยิ่งทำให้หลิน ฮวง กระหายการฆ่ามากขึ้น