TWO Chapter 65 วันส่งท้านปีเก่า ตอนที่ 3
TWO Chapter 65 วันส่งท้านปีเก่า ตอนที่ 3
สองพี่น้องอยู่ด้วยกันตามประเพณีโซวซุ่ยของจีน จนถึงเวลา 23.00 น. ปิงเอ๋อกอดเซว่เอ๋อ แล้วกลับไปที่ห้องของเธอ
โอหยางโชวปิดทีวี แล้วกลับไปที่ห้องเพื่อล็อกอินเข้าเกมส์ ในทำนองเดียวกัน ที่นี่ก็ตรงกับวันส่งท้ายปีเก่าเช่นกัน แต่เวลาที่นี่เพิ่งจะ 11.00 น. เท่านั้น
ดอกไม้ไฟ และสินค้าปีใหม่อื่นๆที่เขาซื้อมาเมื่อวันก่อน ได้ถูกส่งมอบให้กับครอบครัวต่างๆโดยกรมคลังวัสดุ เขาสามารถเห็นได้ว่าบ้านทุกหลังได้แขวนโคมไฟ และตกแต่งอย่างสวยงาม แม้ว่าเมืองซานไห่จะเรียบง่าย แต่จิตวิญญาณปีใหม่ของที่นี่หน้าแน่นกว่าโลกจริงเสียอีก
เมื่อเห็นโอหยางโชว มู่ฉิงซีที่กำลังแขวนโคมไฟอยู่ในสนามหลังบ้านก็กล่าวว่า “พี่ใหญ่จอมขี้เกียจ นี่มันปีใหม่แล้วนะ ยังตื่นสายอีก”
เมื่อผู้เล่นออฟไลน์ ในสายตาของ NPCs พวกเขาจะเห็นผู้เล่นเดินกลับไปที่ห้องเพียงเท่านั้น เมื่อเผชิญหน้ากับการหยอกล้อของมู่ฉิงซี โอหยางโชวไม่รู้จะตอบอย่างไรดี เขากล่าวว่า “พูดกับพี่ชายของเธอแบบนี้ สงสัยไม่อยากได้ของขวัญปีใหม่แล้วใช่มั้ย?”
เมื่อได้ยินเรื่องของขวัญ ดวงตาของมู่ฉิงซีก็เปล่งประกาย เธอไม่สนใจที่แขวนอย่างไม่ถูกต้อง และวิ่งไปหาโอหยางโชวเพื่อประจบเขา “เฮะ! เฮะ! พี่ใหญ่ยุ่งกับงานอยู่ตลอด เป็นธรรมดาที่ท่านต้องพักผ่อนมากๆ”
โอหยางโชวส่ายหัว เขาไม่รำคาญที่ได้หยอกล้อกับเธอ เขาหยิบหยกจากถุงเก็บของของเขา และมอบมันให้เธอ “นี่เป็นของขวัญที่พี่ใหญ่มอบให้เจ้า สวัสดีปีใหม่!”
มู่ฉิงซีหยิบหยกมาแล้วยิ้มอย่างสดใจจนไม่สามารถมองเห็นตาได้ เรื่องนี้ทำให้หญิงรับใช้ทั้ง 2 สีฉี(Siqi)และสีฉิน(Siqin) ที่เพิ่งถูกจ้างมา รู้สึกอิจฉาเธอเป็นอย่างมาก
โอหยางโชวมองไปที่หญิงรับใช่ส่วนตัวของขุ่ยหยิงหยู สีฉิน แล้วถามว่า “เจ้ารู้หรือไม่ว่าหยิงหยูอยู่ที่ใด?”
สีฉินคำนับเขาพร้อมกล่าวว่า “ท่านหญิงอยู่ที่ลานด้านหน้า กำลังแจกซองสีแดงเจ้าค่ะ นายท่าน”
โอหยางโชวพยักหน้า แล้วมุ่งหน้าไปยังลานด้านหน้า
ตามที่คาดการ กรมการเงินกำลังแจกซองสีแดง และหยิงอยู่ก็ดูแลอยู่ที่นั่น
เมื่อเธอเห็นโอหยางโชว ขุ่ยหยิงหยูก็เดินมาหาเขา ยิ้ม แล้วกล่าวว่า “พี่ใหญ่มาช้านะวันนี้”
โอหยางโชวไม่สนใจการหยอกล้อของเธอ แล้วกล่าวว่า “การแจกซองสีแดงเป็นอย่างไรบ้าง?”
“ของขวัญของพวกทหารถูกส่งไปยังค่ายทหารโดยน้องเล็ก โดยมีขุนพลซีและหลินยี่จะเป็นผู้รับผิดชอบในการแจก, ส่วนผู้ที่รับราชการพลเรือน พวกเขาได้รับเกือบจะครบทุกคนแล้ว”
“ดีมาก!” ขณะที่เขากล่าว โอหยางโชวก็หยิบหยกออกมาชิ้นหนึ่ง แล้วมอบให้กับเธอ พร้อมกล่าวว่า “นี่เป็นของขวัญที่พี่ใหญ่เตรียมไว้ให้เจ้า สวัสดีปีใหม่”
“ข้ายังต้องนำของขวัญไปมอบให้กับท่านฟ่านและท่านเทียนอีก ฉะนั้น ข้าคงจะไม่รบกวนเจ้าแล้ว” โอหยางโชวกล่าวลา พร้อมเดินไปที่สำนักงานของกรมการบริหาร
เขามอบชุดสมบัติทางวรรณกรรมทั้ง 2 ชุดให้กับฟ่านจงหยานและเทียนเหวินจิงคนละชุด ก่อนที่จะพูดคุยกับทั้งสองคน จนกระทั่งถึงช่วงบ่าย
หลังจากทานอาหารเที่ยง เมืองซานไห่ก็ยุ่งกับการเตรียมอาหารค่ำสำหรับวันส่งท้ายปีเก่า และงานต้อนรับปีใหม่ ภายใต้การกำกับดูแลของกรมคลังวัสดุ
การทานอาหารมื้อนี้ถูกออกแบบเป็นงานฉลองแบบถนนยาวในรูปแบบดั้งเดิม โต๊ะแรกอยู่ในห้องโถงประชุมภายในคฤหาสน์ของลอร์ด ต่อมาก็ที่ลานคฤหาสน์ จตุรัสหน้าคฤหาสน์ และตามถนนพาณิชย์ยาวไปถึงทางเข้าเมืองที่ประตูเหนือ
งานฉลองเริ่มต้นเมื่อเวลา 18.00 น. โต๊ะตัวแรกนั่งโดยโอหยางโชว ฟ่านจงหยาน เทียนเหวินจิง ขุนพลซี ขุ่ยหยิงหยู มู่ฉิงซี หลินยี่ และซูเฉ่อ
ในลานคฤหาสน์มีโต๊ะ 2 ตัว แต่ละโต๊ะนั่งโดยหัวหัวหน้าฝ่าย ผู้ดูแลกิจการต่างๆ และนายทหาร, ในจตุรัสมีโต๊ะ 30 ตัว ทหารและข้าราชการพลเรือนทั้งหมดนั่งอยู่ที่นั่น ตามถนนพาณิชย์มีโต๊ะทั้งหมด 108 ตัว สำหรับให้ชาวเมืองได้นั่ง
มีการดื่มและสนทนาอย่างไม่เป็นทางการเกิดขึ้น ก่อนงานจะสิ้นสุดลงในเวลา 20.00 น. ระบบยังมีความเป็นมนุษยธรรมอยู่บ้าง เพราะยังไม่ได้ส่งสัตว์ประหลาดเหนียนบุกเข้ามาในตอนนี้
โอหยางโชวจำได้ว่า สัตว์ประหลาดเหนียนจะบุกเข้ามา ดังนั้น แทนที่จะดื่มเหล้า เขาบอกให้ทุกคนดื่มน้ำเปล่าแทน หลังจากที่ได้รับคำสั่งของเขา เหล่าทหารจึงไม่ได้แตะต้องเครื่องดื่มใดๆ
ในชีวิตก่อนของเขา ลอร์ดที่ประมาทและเมาในช่วงอาหารค่ำ เมื่อสัตว์ประหลาดเหนียนบุกเข้ามา พวกเขาไม่สามารถต่อสู้กลับได้ และหมู่บ้านก็ถูกทำลาย ความสุขเพียงเล็กน้อยก่อให้เกิดโศกนาฏกรรม
“ประกาศจากระบบ : ปฐมบทปีแรก วันที่ 29 กุมพาพันธ์ เวลา 21.00 น. สัตว์ประหลาดเหนียนจะบุกเข้ามาจากถิ่นทุรกันดาร ลอร์ดทั้งหลายเตรียมตัวรับมือให้ดี”
“ประกาศจากระบบ : ปฐมบทปีแรก วันที่ 29 กุมพาพันธ์ เวลา 21.00 น. สัตว์ประหลาดเหนียนจะบุกเข้ามาจากถิ่นทุรกันดาร ลอร์ดทั้งหลายเตรียมตัวรับมือให้ดี”
“ประกาศจากระบบ : ปฐมบทปีแรก วันที่ 29 กุมพาพันธ์ เวลา 21.00 น. สัตว์ประหลาดเหนียนจะบุกเข้ามาจากถิ่นทุรกันดาร ลอร์ดทั้งหลายเตรียมตัวรับมือให้ดี”
ปกติ ดินแดนหนึ่งจะเผชิญหน้ากับสัตว์ประหลาดเหนียน 1 หรือ 2 ตัว โดยปีแรก มันจะมีเลเวลเฉลี่ยอยู่ที่ 30 และทุกปีหลังจากนั้น เลเวลของพวกมันจะเพิ่มขึ้นเฉลี่ยปีละ 10 เลเวล โดยพวกมันจะโจมตีเฉพาะเมืองหลักเท่านั้น
ดังนั้น หากมีการเตรียมการป้องกันที่ดี ความเสียหายก็จะไม่มากนัก เนื่องจากมันเป็นวันส่งท้ายปีเก่า ระบบไม่ต้องการทำลายบรรยากาศการเฉลิมฉลอง หลังจากจัดการเหตุการณ์นั้นแล้ว ระบบจะมอบรางวัลใหญ่ให้ เพื่อเพิ่มจิตวิญญาณของการฉลองปีใหม่ให้มากขึ้น
เมื่อได้ยินประกาศจากระบบ โอหยางโชวก็ส่งสัญญาณให้กับขุนพลซีและหลินยี่ ให้พวกเขานำทหารกลับไปเตรียมตัวที่ค่ายทหาร แล้วรอคำสั่ง ตัวเขามุ่งหน้าไปที่ห้องของเขา เพื่อเตรียมอาวุธของตน จากนั้นเขาก็ขี่วายุดำไปที่ค่ายทหาร
เมื่อเขาไปถึงค่ายทหาร ทหารทุกคนก็เตรียมอาวุธพร้อมแล้ว พวกเขาเคยชินกับสงครามแล้ว พวกเขาจึงรู้ว่าต้องเตรียมพร้อมก่อนทำสงคราม “ทุกคนฟัง! ผ่อนคลายไว้! การโจมตีสัตว์ประหลาดเหนียนนั้น เราจัพุ่งเป้าไปที่การต้อนมันให้จนมุม อย่าได้ฆ่ามัน และทุกคนต้องดูแลตัวเองให้ดี ข้าไม่อยากเห็นใครบาดเจ็บ!”
“ขอรับนายท่าน!!!” เหล่าทหารตะโกนพร้อมกับ
“ไปกัน!” โอหยางโชวมุ่งหน้าออกจากค่าย
โอหยางโชวมาประจำที่ประตูด้านทิศเหนือ พร้อมกับหลินยี่ และทหารม้า 50 นาย ขุนพลซีนำกองทหารราบไปประจำที่ประตูด้านทิศตะวันตก เจ้าซีฮูและหลี่หมิงเหลียงนำทหารม้า 50 นาย ไปตั้งมั่นอยู่ที่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของเมือง ฝ่ายข่าวกรองรับผิดชอบการสื่อสารของทั้ง 3 กลุ่ม พวกเขาจะใช้ดอกไม้ไฟเป็นสัญญาณ หากพวกเขาพบสัตว์ประหลาดเหนียน พวกเขาจะสามารถไปรวมตัวกันได้ทันที
เมื่อเวลาล่วงเลยมาถึง 21.00 น. ก็ยังไม่มีสัญญาณของสัตว์ประหลาดเหนียน โอหยางโชวบอกให้เหล่าทหารทุกคนผ่อนคลายและอดทน
สิบนาทีต่อมา สัตว์ประหลาดเหนียน 2 ตัว ก็มุ่งหน้ามายังประตูทิศเหนือ สัตว์ประหลาดเหนียนที่พวกเขาเห็นนั่นมีความยาวกว่า 10 ฟุต และมันปกคลุมด้วยเกล็ดสีเขียวอ่อน คอและหางของมันมีขนสีทองเล็กน้อย มีเขาบนศีรษะ ดวงตามเหมือนระฆัง และมีฟันที่แหลมคม รูปลักษณ์ของพวกมันดูน่ากลัวมาก
สัตว์ประหลาดเหนียน 2 ตัว ตัวหนึ่งใหญ่กว่าอีกตัวหนึ่ง พวกมันกระโจนไปมาเหมือนสายลม มันคำราวออกมา “เหนียน!!!” เป็นครั้งคราว พวกมันจับคู่กันเช่นนี้ ตัวที่ใหญ่กว่าคงจะเป็นตัวผู้ และอีกตัวคงจะเป็นตัวเมีย
โอหยางโชวสั่งให้หลินยี่ส่งสัญญาณ แล้วเขาก็ตรวจสอบค่าสถานะของมันในเวลาเดียวกัน
ชื่อ : สัตว์ประหลาดเหนียน(สัตว์ร้ายระดับจิตวิญญาณ)
เลเวล : 40
ทักษะ : กระหายเลือด(การฆ่าเพิ่มขึ้น 80%), พุ่ง(พลังโจมตีเพิ่มขึ้น 60%)
พลังต่อสู้ : 80
การประเมิน : สัตว์ประหลาดที่ชั่วร้ายในตำนาน ตามตำนานได้กล่าวไว้ ในวันส่งท้ายปีเก่าทุกปี สัตว์ประหลาดเหนียนจะบุกเข้ามาโจมตีหมุ่บ้าน
หมู่บ้านที่ถูกยึดครองโดยสัตว์ประหลาดเหนียนจะต้องทุกทรมานจากการสังหารหมู่ของพวกมัน เขาบนหัวของมันเป็นอาวุธสังหาร หลังจากที่ฆ่าแล้ว มันจะกินหัวของทุกคนที่มันฆ่า
ตอนนี้เขาโชคดีมากที่มีสัตว์ประหลาดเหนียนถึง 2 ตัว แต่เลเวลของพวกมันสูงกว่าที่เขาต้องการถึง 10 เลเวล โอหยางโชวเริ่มกังวลว่าจำทะสัญญากับมันได้สำเร็จหรือไม่
ภายใต้คำสั่งของหลินยี่ ทหารม้าได้ตั้งขบวนเป็นรูปวงกลมอย่างรวดเร็ว พวกเขาวิ่งไปทิศตามเข็มนาฬิกา ขังพวกมันทั้งสองอยู่ภายใน ก่อนที่ทหารราบจะมาถึงพวกเขาจะไม่รีบต่อสู้กับสัตว์ประหลาดเหนียน
เมื่อถูกขังอยู่ภายในวงล้อม สัตว์ประหลาดเหนียนทั้ง 2 ก็ไม่สามารถอดทนได้อีกต่อไป พวกมันพยายามโจมตีเพื่อฝ่าวงล้อม แต่น่าเสียดายที่ทหารม้าเหล่านี้มีประสบการณ์อย่างมาก พวกเขาผ่านศึกมาหลายครั้ง ดังนั้น ทุกครั้งที่พวกมันเคลื่อนไหว พวกเขาก็จะเคลื่อนขบวนไล่พวกมันไปอยู่ตรงกลางอีกครั้ง
เพื่อเพิ่มโอกาสในการฝึกฝนพวกเขา โอหยางโชวสั่งให้ทหารม้ายิงธนูใส่พวกมัน ตราบเท่าที่พวกเขายิงไม่โดนตาหรือจุดสำคัญอื่นๆก็ไม่เป็นอะไร และมันยังช่วยลดภัยคุกคามจากสัตว์ประหลาดเหนียนได้อีกด้วย
พวกมันเป็นสัตว์ประหลาดที่ดุร้าย หลังจากที่กดดันพวกมันได้ระยะเวลาหนึ่ง ม้าของทหารม้าก็เริ่มหมดแรงและไม่ได้รวดเร็วอีกต่อไป มีหลายครั้งที่พวกมันเกือบจะหนีออกมาจากวงล้อมได้ ในเวลานั้นขุนพลซีก็มาถึงจากประตูตะวันตก และทหารม้าที่ไปกับเจ้าซีฮูก็เร่งมาที่นี่หลังจากที่เห็นสัญญาณ
ในการล้อม ทหารราบจะอยู่ด้านหน้า ในขณะที่ทหารม้าจะโจมตีอยู่ด้านหลัง 10 นาทีต่อมา สัตว์ประหลาดเหนียนทั้ง 2 ตัว ก็หมดเรี่ยวแรงที่จะต่อสู้ พวกมันล้มลงกับพื้น
โอหยางโชวส่งสัญญาณให้ทหารหยุดโจมตีพวกมัน และเดินเข้าไปหาสัตว์ประหลาดเหนียนตัวผู้ เขาหยิบม้วนกระดาษสัญญาขั้นต้นอกมาช้าๆ ม้วนกระดาษกลายเป็นแสงสีขาวและห่อหุ้มสัตว์ประหลาดเหนียนไว้ในนั้น หลังจากนั้นก็มีเสียงเตือนจากระบบดังขึ้น
“แจ้งเตือนระบบ : ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่นฉีเยว่หวู่ยี่ ที่ได้ฝึกฝนสัตว์ประหลาดเหนียนให้กลายเป็นสัตว์ผู้พิทักษ์ของเมืองซานไห่, รางวัลพิเศษ : คะแนนชื่อเสียง 500 แต้ม!”
ภายใต้ผลของม้วนกระดาษสัญญาขั้นต้น สัตว์ประหลาดเหนียนตัวผู้ถูกรักษาจนหายเป็นปกติ มันพยักหน้าไปทางโอหยางโชวเพื่อแสดงความจงรักภักดี จากนั้นมันก็หันไปทางสัตว์ประหลาดเหนียนตัวเมียที่นอนอยู่ข้างๆมัน มันพยายามขอร้องโดยการมองไปที่เจ้านายของมัน
โอหยางโชวเข้าใจความหมายที่มันจะสื่อ เขาพยักหน้าแล้วกล่าวว่า “ผ่อนคลายไว้, ข้าจะรักษามันเอง!”
เหนียนเป็นสัตว์ที่ฉลาดมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากทำสัญญา มันจะได้รับการตั้งค่าให้เข้าใจคำสั่งของเจ้านายของมัน มันพยักหน้าอย่างมีความสุข
โอหยางโชวสั่งให้หลินยี่ทำเปล เพื่อส่งเหนียนตัวเมียไปยังโรงหมอ ส่วนทหารที่เหลือให้กลับไปที่ค่ายทหาร ระหว่างทางกลับ เขาดูค่าสถานะของเหนียนว่าเปลี่ยนไปอย่างไร หลังจากมันได้กลายเป็นสัตว์ผู้พิทักษ์
ชื่อ : สัตว์ประหลาดเหนียน(สัตว์ร้ายระดับจิตวิญญาณ)
ความจงรักภักดี : สัตว์ผู้พิทักษ์แห่งเมืองซานไห่
เลเวล : 40
ทักษะ : กระหายเลือด(การฆ่าเพิ่มขึ้น 80%), พุ่ง(พลังโจมตีเพิ่มขึ้น 60%)
พลังต่อสู้ : 80
ความเชี่ยวชาญพิเศษ : การยังยั้ง(การบังคับใช้กฎระเบียบในดินแดน เพิ่มขึ้น 60%), ป้องกัน(การป้องกันดินแดน เพิ่มขึ้น 20%)
การประเมิน : สัตว์ประหลาดในตำนาน ตามตำนานกล่าวได้กล่าวไว้ว่า มันเป็นลูกหลานของมันกรชั่วร้าย และหมึกฉีหลิน มีบุคลิกที่ดุร้าย เป็นสัตว์ร้ายที่มีความสามารถในการป้องกัน สามารถกระตุ้นสายเลือดฉีหลินเพื่อพัฒนาได้
โอหยางโชวพยักหน้าอย่างมีความสุข มันสมควรเรียกว่าเป็นสัตว์ผู้พิทักษ์จริงๆ ความเชี่ยวชาณพิเศษทั้ง 2 ของมันมีประโยชน์มาก และที่สำคัญที่สุด ความสามารถในการพัฒนาที่มีผลมาจากสายเลือดฉีหลิน มีเพียงเงื่อนไขในการพัฒนานี้เท่านั้น ที่เขาค้นพบว่ามันแตกต่างจากสัตว์ผู้พิทักษ์ของมนุษย์หมูในชีวิตที่แล้วของเขา
