Chapter 73: …..

หลังจากที่หยางฉิงฉิงนั้นได้ยินการตอบกลับของเจียงลู่ฉี รอยยิ้มอันมีเสน่ห์บนใบหน้าของเธอนั้นก็แข็งค้าง และมันเหมือนกับว่าใครบางคนนั้นสาดน้ำเย็นใส่เธอ

 

ในช่วงวันจุดจบของโลกเช่นนี้ กฎหมายนั้นได้จางหายไป ศีลธรรมนั้นได้ลดลงและชีวิตของคนอื่นนั้นก็ไม่มีค่าอะไร มันไม่สามารถที่จะประมาณได้เลยว่าผู้คนนั้นหลงในกามอารมณ์ แต่เจียงลู่ฉีนั้นทำเป็นมองไม่เห็นเธอ!

 

หยางฉิงฉิงแทบจะระเบิดด้วยความโกรธ เธอนั้นวางแผนที่จะขโมยรถมินิบัสตราบเท่าที่เธอนั้นได้ขึ้นไปบนรถ ถ้าเธอสามารถที่จะทำให้รถมินิบัสนั้นได้กลายเป็นของเธอละก็ โอกาสในมีเอาชีวิตรอดของเธอจะเพิ่มขึ้นอย่างมากมาย

 

ถึงแม้ว่าหยางฉิงฉิงนั้นจะเป็นพวกมีพลังนอกเหนือธรรมชาติ ในตามจริงแล้ว ความสามารถของเธอนั้นไม่ได้พิเศษอะไรเลย เธอเพียงแค่มีความสามารถในการกะโดดที่น่ามหัศจรรย์และความคล่องตัว ถ้าเธอนั้นได้เผชิญหน้ากับการต่อสู้ที่ยากลำบาก ไม่ต้องพูดถึงกับสัตว์กลายพันธุ์เลย แม้แต่ซอมบี้ธรรมดาๆก็ตาม เธอสามารถที่จะจัดการมันได้เพียงแค่ห้าหรือหกตัวเป็นอย่างมาก ในช่วงเวลานั้นส่วนมากแล้วเธอนั้นจะหลบหนี แต่ความสามารถในการหลบหนีของเธอนั้นโดดเด่นมาก ในเวลาเดียวกัน เธอนั้นก็กระหายที่จะทำให้เจียงลู่ฉีนั้นถึงแก่ความตายและทำให้เขานั้นกลายเป็นอาหารของเหล่าซอมบี้ ในความคิดของเธอนั้น เขาสมควรที่จะโดนมัน

 

มันมีคำพูดที่ว่า “คนตายนั้นไม่สามารถที่จะเล่าเรื่องได้” แน่นอนว่าหลังจากที่ฆ่าเจียงลู่ฉีแล้วก็เธอจะไม่มีหนทางที่จะสามารถจัดการเจียงจู้อิง ดังนั้นเธอมีเจตนาว่าเธอจะขโมยรถมินิบัสและหนีไปให้ไกล หลังจากนั้นเธอก็จะสนุกไปกับรถมินิบัส และอาหารที่มันมีอยู่ในรถด้วยตัวของเธอเอง ความแข็งแกร่งของหยางฉิงฉิงนั้นมีขีดจำกัด ดังนั้นมันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้สำหรับเธอที่จะมีชีวิตอยู่ด้วยตัวคนเดียวตลอดเวลาบนรถมินิบัส แต่เธอสามารถที่จะเข้าร่วมทีมอื่นได้

 

อย่างไรก็ตาม เจียงลู่ฉีได้ปฏิเสธเธอที่จะให้ขึ้นไปบนรถ ซึ่งมันทำให้เธอนั้นโกรธอย่างจริงจัง

 

“เจียงลู่ฉี นายเป็นไปไอ้โง่หรือไง? ฉันพูดอย่างชัดเจนแล้วนะ และนายก็ยังที่จะปฏิเสธอีกเหรอ? ทุกนาทีนั้นคาดเดาไม่ได้ ไม่มีใครรู้หรอกว่าอีกไม่กี่นาทีจะเกิดอะไรขึ้นกับมัน หรือว่านายไม่มีความต้องการทางเพศเหรอ? ยกเว้นว่านายไม่ใช่ผู้ชายสินะ?”หยางฉิงฉิงผลักไปที่ประตู ผลักมันโดยจิตใต้สำนึก เธอนั้นไม่รู้ว่ามันไม่สามารถที่จะเปิดมันได้ยกเว้นว่าเจียงลู่ฉีนั้นต้องการให้มันเปิด เจียงจู้อิงนั้นลงจากรถก่อนหน้านี้ ดังนั้นเธอมีเจตนาที่จะทดลองมัน อย่างไรก็ตามประตูมันก็ไม่ได้ขยับเลย

 

การกระทำของเธอนั้นยั่วยุต่อเจียงลู่ฉี เจตนาของเขานั้นเริ่มขึ้นจนแทบจะควบคุมมันไม่ได้แล้ว มันเห็นได้อย่างเด่นชัดว่าหยางฉิงฉิงนั้นต้องการที่จะฆ่าเขาในรถมินิบัสด้วยซ้ำไป!

 

ในช่วงวันโลกาวินาศเช่นนี้แล้ว มันเป็นเรื่องที่ค่อนข้างธรรมดาที่จะฆ่าคนหนึ่งคนเพียงเพื่อต้องการรถ ผู้รอดชีวิตที่อ่อนแอนั้นอาจจะฆ่าคนอื่นเพียงเพื่อส่วนขนมปังแค่นั้น ดูเหมือนว่าผู้หญิงที่โปรยเสน่ห์คนนี้นั้นสามารถที่จะกลายเป็นผู้หญิงที่ต่ำทรามและเจ้าเล่ห์อย่างที่สุด

 

เจียงลู่ฉีหัวเราะและเยาะเย้ย “ถึงแม้ว่าฉันจะหลงใหลในความต้องการทางเพศก็ตามที ฉันก็คงไม่ไปนอนกับคนที่มีนิสัยหักหลังแบบเธอหรอก ตั้งแต่เธอต้องการรถของฉันละก็ จงใช้ชีวิตของเธอแลกกับมันซะ!”เจียงลู่ฉีพูดและกดปืนใหญ่สุญญากาศอย่างเงียบๆ

 

หยางฉิงฉิงนั้นตกตะลึง มือของเธอนั้นแข็งอยู่บนประตู เธอนั้นยิ้มอย่างไม่เต็มใจและพูด “พี่ชายเจียง พี่...พูดอะไรนะ ฉันไม่เข้าใจความหมายที่พี่พูดเลย”

 

เจียงเหลือตาไปมองที่เธอและพูด “ฉันจงใจถามที่ให้ใครสักคนอยู่ที่นี่กับฉัน ฉันรู้ว่าเธอจะเสนอตัวว่าจะอยู่ และเธอก็ไม่ได้ทำให้ฉันผิดหวังเลย ฉันว่าการเล่นละครของเธอนั้นยอดเยี่ยมอยู่พอตัวนะ ตัดสินจากการเล่นละครของเธอละก็ ฉันคิดว่าเธอไม่สมควรถูกเรียกว่าผู้หญิงหรอก เธอเป็นสัตว์ประหลาดที่สวมใส่หนังมนุษย์อยู่ต่างหาก! เธอต้องการที่จะอ่อยฉันด้วยความสวยของเธองั้นหรอ? ขอโทษทีนะ ในมุมมองของฉันแล้วละก็ เธอน่าขยะแขยงมากกว่าซอมบี้ซะอีก!”

 

คำพูดของเจียงลู่ฉีนั้นโหดร้ายอย่างมาก เมื่อฟังคำพูดพวกนั้น หยางฉิงฉิงนั้นมึนงงจนไม่มีคำพูด มันเหมือนกับว่าไฟฟ้านั้นพุ่งผ่านร่างกายของเธอ

 

หยางฉิงฉิงนั้นเป็นคนที่ขี้อิจฉาและหยิ่งผยอง เธอนั้นไม่ได้นับถือเจียงจู้อิงเลย เธอเพียงแค่อิจฉาความสามารถที่พิเศษของเธอ และผู้คนที่นับถือในตัวของเธอ แต่ถึงเป็นแบบนั้น แค่เพียงอย่างนั้นก็ไม่เพียงพอ ในตอนนี้เธอนั้นถูกเยาะเย้ยด้วยเจียงลู่ฉี ความอดทนของเธอนั้นถึงขีดจำกัดแล้ว

 

“นายคิดว่านายเป็นใคร? ภายใต้สภาวะปกติละก็นายมันก็เป็นแค่ผู้ชายที่ยากจนคนหนึ่ง หลังจากวันโลกาวินาศก็ตามที ความแข็งแกร่งของนายก็อ่อนแอกว่าผู้หญิงซะอีก! ถ้านายไม่โชคดีเพียงพอที่จะหยิบรถพังๆนั่น และไม่ได้ความช่วยเหลือของน้องสาวของเธอละก็ นายมันก็เป็นแค่ขยะที่อยู่ข้างทาง นายยังไม่รู้ตัวอีกหรอว่าข้อจำกัดของตัวเองมันมีแค่ไหนกัน ไอ้ขยะ นายมันน่าขยะแขยง!

 

พวกเขานั้นดุด่ากันและกันอย่างเปิดเผย โดยไม่มีการยับยั้งอีกแล้ว!

 

หยางฉิงฉิงรู้ว่าหลังจากนี้เจียงลู่ฉีนั้นจะเปิดเผยแผนของเธอ มันเป็นเรื่องที่เป็นไปได้สำหรับเธอที่จะอยู่กับทีมนี้อีกต่อไป

 

ด้วยเหตุนี้เอง เธอจะต้องหนีไป ด้วยตัวเพียงคนเดียว มันไม่มีเส้นทางสำหรับการหลบหนี เธอนั้นตัดสินใจที่จะจากไป ดังนั้น ความรู้สึกโกรธแค้น ความขมขื่นและความไม่พอใจมันสะสมขึ้นมาจนถึงที่สุด และมันก็ระเบิดออกมา

 

หยางฉิงฉิงไม่ต้องการที่จะหลบหนีแบบนั้น เธอนั้นก็จับไปที่กระเป๋ากางเกงและหยิบลูกบอลสีดำออกมา มันคือระเบิด!

 

ถึงแม้ว่าพวกมีพลังเหนือธรรมชาตินั้นจะแข็งแกร่งกว่าคนธรรมดาก็ตามที ในการวิวัฒนาการขั้นต้นของพวกเธอละก็ ความสามารถมันยังไม่ทรงพลังเท่ากับอาวุธร้อนๆซะอีก

 

ผู้มีพลังเหนือธรรมชาติจำนวนมากนั้นแลกเปลี่ยนอาวุธร้อนกัน ระเบิดนั้นเป็นของใช้งานได้เพียงหนึ่งครั้งด้วยราคาที่ต่ำ ดังนั้นหยางฉิงฉิงจึงซื้อมันมาลูกหนึ่ง

 

การโยนระเบิดไปยังกระจกหน้ารถนั้น หยางฉิงฉิงเชื่อว่ามันจะระเบิดจนกลายเป็นส่วนๆ แต่มันมีปัญหาเพียงอย่างเดียวก็คือว่าเธอนั้นจะสามารถหลบหลีกอาการบาดเจ็บที่จะเกิดขึ้นได้อย่างไร

 

มันไม่มีข้อสงสัยเลยว่าเจียงลู่ฉีนั้นจะตายอย่างแน่นอน แต่รถมินิบัสก็จะได้รับความเสียหายที่รุนแรงด้วยเช่นกัน ถ้ารถนั้นไม่ได้รับความเสียหายมากละก็ เธอก็สามารถที่จะปีนขึ้นไปยังกระจกหน้ารถที่แตกหักและขับหนีไปได้ มันก็ยังปลอดภัยมากกว่าการเดิมธรรมดาซะอีก

 

ในขณะที่ถือระเบิดอยู่ หยางฉิงฉิงนั้นเตรียมตัวที่จะหลบหนีไปให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้

 

ความสามารถที่เป็นเอกลักษณ์ของหยางฉิงฉิงมันคือความยืดหยุ่นของเธอและรถมินิบัสมันก็ใหญ่เกินไปที่จะหลบ มันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้สำหรับเขาที่จะหลบหนีไป

 

เมื่อเห็นระเบิด เจียงลู่ฉีกดปล่อยปืนใหญ่สุญญากาศอย่างเงียบๆ ในเวลานี้นี่เอง ปืนใหญ่สุญญากาศนั้นมีพลังเพียงแค่ครึ่งเดียวจากมัน แต่มันก็เพียงพอในการฆ่าหยางฉิงฉิงแล้ว

 

“บูม!”

 

เสียงอากาศที่เลวร้ายนั้นเกิดขึ้นอย่างฉับพลัน มันปะทะเข้ากับบรรยากาศ! คลื่นช็อคที่ล่องหนนั้นผสมเข้ากับไอน้ำเข้ากระแทกกับหยางฉิงฉิง ซึ่งเป็นคนที่ยังไม่ได้แกะสลักระเบิดของเธอออกด้วยซ้ำ!

 

ปืนใหญ่สุญญากาศนั้นทำลายซี่โครงและปอดของเธอจนแตกเป็นส่วนๆ เธอนั้นโดนกระแทกจนกระเด็นไถลไปบนพื้นถนนเหมือนกับเนื้อก้อนใหญ่

 

“กริ๊ง”

 

ระเบิดในมือของหยางฉิงฉิงนั้นตกลงไปบนพื้น ใบหน้าของหยางฉิงฉิงนั้นเต็มไปด้วยเลือดและตาของเธอนั้นยังเต็มไปด้วยความดื้อรั้น สับสนและความเสียใจ

 

เธอยังไม่ทันได้ตั้งตัวเลยด้วยซ้ำ ในเวลาเดียวกัน เธอนั้นค่อนข้างที่จะมึนงง รถมินิบัสเช่นนั้นทำยังไงถึงจะสร้างแรงช็อคที่เลวร้ายแบบนั้นได้กันแน่?

 

Chapter : 73 กำลังฆ่าเจียงลู่ฉี