TWO Chapter 63 วันส่งท้านปีเก่า ตอนที่ 1
TWO Chapter 63 วันส่งท้านปีเก่า ตอนที่ 1
หลังจากพูดคุยเกี่ยวกับการประเมินเสร็จสิ้น โอหยางโชวก็มุ่งหน้าไปที่ตลาด
ไม่ต้องมองหน้าเขา ขุ่ยหยิงหยูก็รู้ว่า เขายังไม่ได้เตรียมของขวัญปีใหม่ให้แก่เจ้ากรมทั้ง 3 ของขวัญสำหรับเจ้ากรมที่สำคัญเหล่านี้ ต้องเป็นของขวัญที่มีระดับและมีรสนิยม
ฟ่านจงหยานและเทียนเหวินจิงก็คงเหมือนกัน พวกเขาเป็นข้าราชการแบบดั้งเดิม การให้ของขวัญเป็นชุดสมบัติทางวรรณกรรม จึงจะเหมาะสม ชุดสมบัติทางวรรณกรรม ได้แก่ กระดาษเนื้อละเอียด, หมึกสัญลักษณ์, พู่กันจีน และแผ่นหมึกต้วนหยาน
ชุดสมบัติทางวรรณกรรมมีราคาแพง ยิ่งในระดับสูง อาจมีราคาถึงหลายพันเหรียญทอง มันไม่ใช่สิ่งที่ลอร์ดทั่วไปสามารถจ่ายได้ แม้แต่ชุดที่ถูกที่สุดก็มีราคาถึง 20 เหรียญทอง โอหยางโชวต้องใช้เงินถึง 40 เหรียญทอง เพื่อซื้อพวกมัน 2 ชุด
สำหรับของขวัญที่เขาจะเตรียมไว้ให้ขุ่ยหยิงหยู ผู้หญิงเพียงคนเดียวจากเจ้ากรมทั้ง 3 และเป็นน้องสาวร่วมสาบานของเขาด้วยเช่นกัน ดังนั้น เขาจึงตั้งใจเลือกของขวัญให้เธออย่างมาก
ของขวัญสำหรับหญิงสาว ควรจะเป็นพวกเพชร พลอย หรือเครื่องแต่งหน้า เขาคิดถึงความจริงที่ว่าเขาเป็นพี่ชายของเธอ และก่อนหน้านี้เขาจึงไม่สามารถให้อะไรกับเธอมากนัก ในท้ายที่สุดเขาได้เลือกหยกประณีต ซึ่งทำมาจากหยกสีขาวที่แสดงถึงความมั่งคั่งให้กับเธอ แน่นอนเขาไม่ได้ลืมมู่ฉิงซี เขาเลือกหยกชิ้นอื่นให้กับเธอ เขาใช้เงินซื้อของขวัญให้กับพวกเธอทั้งสิ้น 30 เหรียญทอง
หลังจากกลับมาที่คฤหาสน์ เขาก็ได้พบกับขุนพลซีและหลินยี่ ที่รอเขาอยู่ในสำนักงานของเขา มันทำให้เขารู้สึกแย่มาก
ขุนพลซีทักทายเขาแล้วกล่าวว่า “พวกเราได้ยินว่านายท่านได้เตรียมของขวัญปีใหม่สำหรับข้าราชการพลเรือน ท่านได้เตรียมของขวัญปีใหม่สำหรับเหล่าทหารในกองทัพด้วยหรือไม่?”
แม้ว่าเขามักจะเงียบอยู่เสมอ แต่หลินยี่ก็พยักหน้าอย่างจริงจัง แสดงให้เห็นว่ากองทัพได้มีความเห็นเป็นเอกฉันน์แล้วสำหรับเรื่องนี้ โอหยางโชวตบหน้าผากของเขา เขารู้ว่าเขาไม่สามารถหลบหนีได้ โชคดีที่เขาได้เตรียมความพร้อมสำหรับสถาณการณ์เช่นนี้ไว้บ้างแล้ว เขากล่าวว่า “ไม่เลว, ดูเหมือนพวกท่านเริ่มรู้วิธีว่าต้องทำเช่นไร ถึงจะได้สิ่งที่ต้องการ”
ขุนพลซีหัวเราอย่างอับอายแล้วกล่าวว่า “ข้ารู้ดีว่าภารกิจล่าสุดในการทำลายค่ายโจรไม่ประสบผลสำเร็จมากนัก และทำให้นายท่านต้องผิดหวัง ข้าจะไม่ขอรับรางวัลใดๆให้กันตนเอง แต่ขอของขวัญเป็นเงินตอบแทนให้แก่ทหารในกองทัพบ้างเท่านั้น”
หลินยี่กล่าวเสริม “เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนั้น ข้าเองก็ควรได้รับการตำหนิเช่นกัน ดังนั้น ข้าจะไม่ขอรับของขวัญจากนายท่านเช่นกัน”
โอหยางโชวพยักหน้า “ไม่เลว, ดูเหมือนพวกท่านจะเข้าใจอะไรขึ้นมาบ้าง สำหรับของขวัญ หัวหมู่ทั้ง 10 ลแะหัวหน้าฝ่ายข่าวกรองจะได้รับคนละ 1 เหรียญทอง, ทหารจากกองทหารม้าและฝ่ายข่าวกรองจะได้รับคนละ 10 เหรียญเงิน ส่วนทหารใหม่จะได้รับคนละ 1 เหรียญเงิน พวกท่านพอใจหรือไม่?”
เมื่อขุนพลซีและหลินยี่ได้ยินเช่นนั้น พวกเขาก็พยักหน้าอย่างพอใจ นี่นับเป็นของขวัญก้อนโตแล้ว พวกเขาไม่กล้ารบกวนเวลาของโอหยางโชวมากกว่านี้ จึงขอตัวกลับไปที่ค่ายทหารอย่างกระรือร้น พวกเราต้องรีบกระจายข่าวนี้ให้ทหารทุกคนทราบ
โอหยางโชวคำนวณคร่าวๆ เขาต้องใช้เงินกว่า 120 เหรียญทอง เป็นของขวัญในครั้งนี้ คงไม่มีใครรู็ถึงคุณค่าของเงินได้เท่ากับผู้ที่ถือเงินแล้วต้องจ่ายออกไปด้วยมือตนเอง การเป็นลอร์ดที่ดี จ่ายเงินเดือนให้ทุกๆคนไม่ใช่เรื่องง่าย
เขาเดินไปที่สำนักงานที่ติดกับของเขา เรียกขุ่ยหยิงหยู แล้วมอบเงิน 50 เหรียญทองให้กับเธอ และมอบซองสีแดงเป็นของขวัญให้กับเธอ
หลังจากจัดการเรื่องของขวัญเสร็จสิ้น เวลาก็ล่วงเลยมาถึง 18.00 น. แล้ว เขาจึงออกจากระบบ
……………………………………………………………………………………………………………………………..
ในโลกจริง มันเป็นวันส่งท้ายปีเก่า และทุกบ้านได้เริ่มแขวนโคมไฟแล้ว ปิงเอ๋อจอมขี้เกียจได้ตื่นขึ้นมาช่วยพี่ชายของเธอแขวนโคมไฟที่เพิ่งซื้อมาเมื่อวันก่อน
ทุกวันปีใหม่ของสองพี่น้อง ไม่ใช่วันที่พวกเขามีความสุขนัก ตามประเพณีของจีน งานฉลองนี้จะช่วยเพิ่มความสัมพันธ์ของครอบครัว และทุกมื้อค่ำของวันส่งท้ายปีเก่า จะเป็นตัวแทนของความสามัคคีในครอบครัว
แต่ทุกวันปีใหม่ของพวกเขา พวกเขาแทบไม่ได้พบพ่อแม่ของพวกเขาเลย หลังจากเสร็จสิ้นการทานอาหารค่ำของทุกปี เด็กหญิงตัวน้อยก็อยู่ในอ้อมแขนของพี่ชายของเธอ และไม่พูดตลอดทั้งคืน ทำให้ทุกคนที่เห็นรู้สึกเศร้าใจ
ไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้ ความปราถนาเกี่ยวกับพ่อแม่ของเธอค่อยๆลดลง เธอซ่อนความรู้สึกไว้ใน 2 ปีที่ผ่านมา ปิงเอ๋อเริ่มกลับมาเป็นเหมือนเด็กคนอื่นๆ และเธอก็แสดงความสุขออกมา
ปีนี้โอหยางโชวไม่เห็นอะไรแปลกๆเกี่ยวกับน้องสาวของเขา ทำให้เขาดีใจมาก
หลังจากเสร็จสิ้นการทานอาหารกลางวัน โอหยางโชวก็ยุ่งกับการเตรียมอาหารค่ำในวันส่งท้ายปีเก่า เมื่อวานพวกเขาซื้ออาหารทะเลสดมาเป็นจำนวนมาก บางอย่างปรุงสุขไว้ล่วงหน้าแล้ว ตามประเพณีจีน อาหารค่ำในวันส่งท้ายปีเก่าจะจัดไม่ดึกนัก บางบ้านเตรียมอาหารค่ำของพวกเขาเสร็จแล้ว
ปิงเอ๋อเข้ามาในห้องครัวเป็นครั้งคราวเธอบอกว่าเธอต้องการจะช่วยพี่ชายของเธอแต่โอหยางโชวก็ไม่สบายใจที่จะให้น้องสาวตัวน้อยของเขาทำอะไรเขาลูบหัวของเธอเล็กน้อยแล้วมองไปรอบๆ
โอหยางโชวไม่มีทางเลือก เขาไล่เธอออกไปจากห้องครัว เขายิ้มแล้วกล่าวว่า “เด็กน้อย วันนี้เป็นวันส่งท้ายปีเก่า ไปอาบน้ำได้แล้ว แล้วอย่าลืมสวมชุดแบบดั้งเดิมที่เราซื้อมาเมื่อวานนี้ด้วยล่ะ น้องเพียงแค่แต่งตัวสวยๆก็พอ ในห้องครัวพี่ชายจัดการเอง”
สุดท้ายปิงเอ๋อก็ออกจากห้องครัวอย่างไม่เต็มใจ เธอพูดเหมือนผู้ใหญ่ตัวเล็กๆว่า “หนูจะกลับมาหาพี่ใหญ่”
เวลา 18.00 น. พวกเขาก็เริ่มงานเลี้ยงอาหารค่ำ โอหยางโชวจัดโต๊ะที่เต็มไปด้วยอาหาร มีปลาคาร์ฟตุ๋นแบบดั้งเดิม ไก่ตุ่น อาหารทะเล และหอยเป๋าฮื้อ แม้มันจะสิ้นเปลือง เพียงแค่มันช่วยเพิ่มความร่าเริมเล็กน้อยก็คุ้มค่าแล้ว
ก่อนที่จะเริ่มทำอาหาร พี่ชายน้องสาวก็อธิษฐานที่แท่นบูชาของพ่อแม่พวกเขา เขามองไปที่ปิงเอ๋อที่ใส่ชุดถัง(สูทจีน)อย่างน่ารัก กำลังคุกเข่าอยู่ข้างหน้าเขา โอหยางโชวกล่าวอย่างใจเย็นว่า “คุณพ่อคคุณแม่ครับ พักผ่อนให้สบายนะครับ ปิงเอ๋อเติบโตแข็งแรงดี เธอมีเหตุผลมากขึ้น และน่ารักมากขึ้นด้วย”
หลังจากทานอาหารเสร็จ ปิงเอ๋อก็รับโทรศัพท์จากเสี่ยวเยว่ พวกเธอโชวชุดใหม่ของพวกเธอให้กันและกันดู เมื่อเห็น 2 สาว พูดคุยกันอย่างสนิทสนม โอหยางโชวก็ไม่ได้เข้าไปขัดจังหวะ เขาเดินเข้าไปในห้องของเขา เมื่อปีก่อน เขาเตรียมซองสีแดงและของขวัญทิ้งไว้ให้ปิงเอ๋อ ปีนี้เขานำของขวัญพิเศษมาให้เธอด้วยตัวเอง
มันเป็นทรงกลมมองดูเหมือนโปเกบอลจากโปเกม่อน ในความเป็นจริงมันคือสัตว์เลี้ยงAIระดับสูง ซึ่งมีราคาขายถึง 1 ล้านเครดิต สัตว์เลี้ยงที่แพงขนาดนี้ คงมีแต่พี่ชายอย่างโอหยางโชวเท่านั้นที่สามารถมอบมันให้กับน้องสาวของเขาได้
เป็นเรื่องปกติที่ราคามันจะแพงเช่นนี้ สัตว์เลี้ยงมีรูปแบบที่แตกต่างกันออกไป เมื่อก่อน อาจจะเป็นสัตว์เลี้ยงจำพวกแมวหรือสุนัข แต่ตอนนี้สัตว์เลี้ยงมีรูปลักษณ์ตามภาพยนต์หรือการ์ตูน หรือแม้กระทั่งสัตว์เลี้ยงจากในเกมส์ พวกมันสามารถแสดงรูปลักษณ์ในโลกจริงผ่านเทคโนโลยี่ชีวภาพได้
สัตว์เลี้ยงอัจฉริยะที่โอหยางโชวนำมา ผลิตโดย บริษัท ILAX มันเป็นรุ่นจำกัด มีเพียงตัวเดียวในโลก
ในฐานะสัตว์เลี้ยงเอไอชั้นสูง ไม่เพียงแต่จะอยู่ในโลกจริงได้เท่านั้น แต่มันยังสามารถปรากฎในเกมส์เสมือนจริงได้อีกด้วย เพื่อความสมดุล สัตว์เลี้ยงพวกนี้จะไม่มีพลังโจมตีและพลังป้องกันในตัวเอง
โอหยางโชวไม่ได้คิดอะไร เขาเพียงต้องการหาเพื่อนให้กับปิงเอ๋อ ในปีนี้ สัตว์เลี้ยงตัวนี้จะตามเธอไปรอบๆ และเมื่อเข้าไปใน Earth Online มันจะเป็นเพื่อนของเธอด้านในด้วยเช่นกัน
หลังจากกลับมาที่ห้องนั่งเล่น ปิงเอ๋อและเสี่ยวเยว่ยังคุยโทรศัพท์กันอยู่ จากนันเขาก็คุยกับเสี่ยวเยว่ เขากล่าวทักทายส่งท้ายปีเก่า พวกเขาไม่ได้พูดกันนานนัก ก่อนที่เสี่ยวเยว่จะวางสายไป
ปิงเอ๋อเดินไปหาพี่ชายของเธอ ยกมือขึ้นและหัวเราะคิกคัก “หนูของให้พี่โชคดี เอาซองสีแดงมาให้หนูได้แล้ว”
โอหยางโชวลูบหัวของเธอ ก่อนจะมอบซองสีแดงให้กับเธอ พร้อมกล่าวว่า “พี่ได้เตรียมของขวัญสุดพิเศษสำหรับน้องสาวตัวน้อยของพี่มาด้วย”
ปิงเอ๋อหยิงซองสีแดงจากเขา แล้วถามขึ้น “ของขวัญอะไร?”
โอหยางโชวหยิบลูกบอลออกมาไว้ด้านหน้าของปิงเอ๋อ
น้องสาวตัวน้อยของเขารับลูกบอล แล้วถามว่า “นี่คืออะไรหรือพี่ชาย? ลูกบอลน้อย?”
“ใช้นิ้วของน้องกดปุ่มสีแดงตรงนั้นซิ แล้วน้องจะรู้”
ปิงเอ๋อตื่นเต้นและรีบกดปุ่มสีแดง ทันใดนั้นก็มีเสียงดังขึ้น “ประสบความสำเร็จในการเรียกสัตว์เลี้ยงอัจฉริยะ! ล็อกเจ้าของ! ลูกบอลเปิดใช้งาน!”
เมื่อมองไปที่ลูกบอลที่กำลังเปิดออกช้าๆ ภูติผีเสื้อขนาดเล็กเท่ากำปั้นบินออกมา แล้วยืนอยู่บนฝ่ามือของปิงเอ๋อ ก่อนจะพูดขึ้นว่า “สวัสดี นายท่าน”
ภูติผีเสื้อมีลักษณะตรงกับในภาพยนต์ ไม่สามารถมองเห็นองค์ประกอบที่มนุษย์สร้างขึ้นได้ มันดูเหมือนมีชีวิตขึ้นมาจริงๆ น่ารัก และพิเศษ และเพื่อให้พอดีกับอายุของปิงเอ๋อ โอหยางโชวจึงเลือกแบบที่เป็นเด็กเล็กๆ ดังนั้น เรียกว่าภูติผีเสื้อน้อยคงจะถูกกว่า
เมื่อเห็นภูติผีเสื้อตัวน้อย ปิงเอ๋อดูตื่นเต้นเป็นอย่างมาก เธอหัวเราแล้วกล่าวว่า “พี่ชาย, นี่คือของขวัญของพี่เหรอ? ปิงเอ๋อรักพี่ชายที่สุดเลย!”
“ใช่! ภูติผีเสื้อน้อยนี้สามารถติดตามปิงเอ๋อได้ และเธอจะดูแลปิงเอ๋อเป็นอย่างดี ตั้งชื่อให้เธอซิ” โอหยางโชวพูดขณะที่ยิ้ม
“เอ่อ, เอาเป็นเซว่เอ๋อ(Xue’er) จะได้คู่กับปิงเอ๋อ” ไม่มีใครสามารถรู้ได้ว่า เด็กน้อยคนนี้จะมีความสามารถในการตั้งชื่อสิ่งต่างๆ