Eternal Martial Sovereign ตอนที่ 37 – ถอนพิษ?
Chapter 37 – ถอนพิษ?
ขณะที่เซี่ยวหยุนสกัดพิษ จิตใจของเขากลายเป็นพร่ามัวมากยิ่งขึ้น ในวินาทีต่อมาเขาก็รู้สึกว่ามันกำลังจะมีผลกระทบภายในร่างกายของเขา สติของเซี่ยวหยุนเริ่มหลุดลอยไปขณะที่เปลือกตาของเขาสั่นเทา
แม้แต่กับจิตวิญญาณการต่อสู้แห่งชีวิต เขาก็ไม่สามารถถอนพิษได้ทันทีเนื่องจากมันแข็งแกร่งเกินไป ก่อนหน้าเมื่อจิตวิญญาณการต่อสู้แห่งชีวิตกำลังสกัดพิษ ใบหน้าของเซี่ยวหยุนก็กลายเป็นซีดเผือดอย่างยิ่ง
ขณะที่เซี่ยวหยุนที่ทำการสกัดของเขา สภาพของผู้หญิงผิวขาวก็กลายเป็นแย่ลง ใบหน้าของนางเป็นสีแดงสดและดวงตาของนางก็หลุดจากการเห็นภาพอย่างสมบูรณ์ ขณะที่นางกระพริบตาด้วยขนตาที่ยาวของนาง ดวงตาของนางก็มีน้ำไหลออกมาและลิ้นของนางก็เคลื่อนที่ไปตามริมฝีปากที่วาววับและงดงามของนาง
“นี่เป็นพิษใดกัน?” นกกระจอกกลืนกินสวรรค์สงสัย มันสัมผัสได้ถึงการเปลี่ยนแปลงในตัวเซี่ยวหยุนและหญิงสาวผิวขาว
เซี่ยวหยุนดูเหมือนจะสังเกตเห็นการเปลี่ยนในตัวผู้หญิงผิวขาว – มันดูราวกับว่านางสูญเสียความรู้สึกของตนเองไปทั้งหมด
“ข้า...!” ผู้หญิงผิวขาวกล่าวด้วยเสียงที่ทำให้เส้นเอ็นปวกเปียกและกระดูกอ่อนนุ่มลง
“เกิดอะไรขึ้น?” ด้วยการแสดงออกที่ปั่นป่วนที่ปรากฏบนใบหน้าของเขา เทพธิดาที่บริสุทธิ์คนนี้ดูเหมือนจะจริงจังและสูงส่งตลอดเวลา เหตุใดจู่ๆนางจึงได้ปรากฏความน่าหลงใหล? ทุกสิ่งที่นางทำ ทำให้นางดูแตกต่างไปจากคนอื่น ซึ่งทำให้เซี่ยวหยุนรู้สึกสับสนอย่างสิ้นเชิง
ขณะที่พิษปะทุขึ้นภายในพวกเขา คนทั้งสองก็ได้พัวพันกับ ‘ศึก’ อันเข้มข้น ลงท้ายด้วยในที่สุด ‘ศึก’ ของพวกเขาก็จบลง แล้วทั้งสองคนก็หมดสติไป
เช้าวันรุ่งขึ้น แสงอาทิตย์สาดส่องมาจากข้างนอกถ้ำ ทำให้เปลือกตาของเด็กหนุ่มเขม่นขณะที่เขาเปิดตาอย่างช้าๆ
“เช้าแล้ว?” เซี่ยวหยุนเปิดตาของเขา จิตใจของเขารู้สึกหนักอึ้ง ในชั่วขณะนี้ เปลือกตาของเขากระตุกขณะที่เขารู้สึกถึงบางสิ่งแปลกๆ
“นุ่มจัง” ความตกใจปรากฏขึ้นในดวงตาของเซี่ยวหยุนขณะที่เขารู้สึกว่ามีผู้หญิงอยู่ข้างเขา หลังจากถูกแช่งแข็งจากความตกใจอยู่พักหนึ่ง เขาก็รีบมองไป สิ่งที่เขาเห็นทำให้เขาตกตะลึงโดยสมบูรณ์
ที่นอนอยู่บนเขาคือร่างกายที่อ่อนนุ่มด้วยผิวที่ละเมียดและสีคล้ายขี้ผึ้ง รูปร่างอันภาคภูมิใจของหญิงสาวได้ฝังลึกลงไปภายในจิตใจของเขา เขาไม่เคยอะไรเช่นนี้มาก่อนเลย
“อ่า...”
หญิงสาวหาวขณะที่นางเปิดตาขึ้นโดยกะทันหัน ดวงตาของนางยังดูเหมือนพร่ามัวเล็กน้อย แต่มันไม่ได้เหมือนว่านางจะจำเหตุการณ์เมื่อวานได้ หลังจากรู้สึกถึงลมเย็นที่โชยผ่าน นางก็รู้สึกกลัวแปลกๆ ขณะที่นางกระพริบและพบว่าเด็กหนุ่มได้นอนอยู่ข้างๆนาง
“เจ้า...ข้า!” ความกระดากอายปรากฏบนใบหน้าของนางขณะที่เปลวไฟแห่งความโกรธเริ่มเผาไหม้ในดวงตาของนาง นางโกรธมากขณะที่นางใช้ฝ่ามือตบไปบนพื้นและกระโดดขึ้น แล้วรีบคลุมตัวนางเองด้วยเสื้อผ้าบนพื้นดิน เห็นการแสดงออกของหญิงสาว เซี่ยวหยุนก็ยังคงรู้สึกงุ่มง่ามอย่างมากขณะที่เขาจำสิ่งที่เกิดขึ้นในวันก่อนได้
“เจ้ามันเป็นสัตว์! เจ้าใช้ประโยชน์จากตัวข้าขณะที่ข้าไร้ทางสู้!” หลังจากสวมเสื้อผ้าให้ตัวเอง ชั้นของน้ำแข็งปรากฏบนใบหน้าที่สวยงามของหญิงสาว นางจ้องมองอย่างเย็นชาไปที่เด็กหนุ่ม ขณะร่องรอยของเจตนาสังหารส่องผ่าน
“เจ้าคิดผิด สิ่งที่เกิดขึ้นมันไม่ใช่แบบที่เจ้าคิด” เซี่ยวหยุนรู้สึกเคอะเขินอย่างน่าเหลือเชื่อขณะที่เขารีบใส่เสื้อผ้าและอธิบายว่า "เจ้าถูกพิษและข้าก็พยายามที่จะสกัดมัน ข้าไม่เคยคิดว่ามันจะกลับกลายเป็นเช่นนี้"
“สกัดพิษ? เจ้าคิดว่าเจ้าสามารถทำสิ่งนี้กับข้าได้เพียงเพราะแค่เจ้าช่วยข้าสกัดพิษ?” หญิงสาวผิวขาวยังคงโกรธ ถึงแม้ว่านางจะจดจำได้ว่าจิตใจของนางพร่ามั่วขนาดไหน นางก็ยังคงไม่สามารถยอมรับได้ว่านางสูญเสียความบริสุทธิ์ไปเช่นนั้น
เซี่ยวหยุนรู้สึกหมดหนทางอย่างมาก – เขาก็ไม่รู้ว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้นเช่นกัน
เขาก็แค่ต้องการช่วยหญิงสาวคนนี้สกัดพิษของนางเท่านั้น ใครจะไปคิดว่าจิตวิญญาณการต่อสู้ของเขาจะไม่สามารถถอนพิษได้ ทำให้เขากลายเป็นถูกพิษด้วยเช่นกัน? หลังจากที่พิษส่งผล เขาก็ได้สูญเสียความรู้สึกมีเหตุมีผลไปทั้งหมด จึงส่งผลให้เกิดสถานการณ์เช่นนี้ขึ้น
"อย่ากังวล ข้าจะรับผิดชอบเอง" เซี่ยวหยุนกล่าวอย่างซื่อๆ ขณะที่เขาเผชิญหน้ากับหญิงสาว
“ฮ่าฮ่า รับผิดชอบ?” หญิงสาวเอียงศีรษะของนางกลับมาขณะที่นางหัวเราะอย่างเย็นชา จากนั้นก็จ้องมองไปยังเด็กหนุ่มขณะที่นางโต้กลับว่า “เจ้าจะรับผิดชอบอย่างไร? ฮึ่ม เจ้ามันก็เหมือนพวกผู้ชายเหล่านั้น พวกเจ้าทั้งหมดก็แค่ต้องการจะครอบงำและใช้ประโยชน์จากข้า ผู้ชายมันก็เหมือนกันทุกคนนั้นแหละ!” เสียงของหญิงสาวทำให้เย็นเยือกลงไปถึงกระดูกและถักทอด้วยเจตนาสังหาร ความหนาวเหน็บที่ไหลออกมาจากนางอาจะทำให้หัวใจต้องสั่นสะท้าน
เห็นหญิงสาวเป็นแบบนี้ หัวใจของเซี่ยวหยุนก็ปวดร้าว เขาก็แค่ต้องการปกป้องนางและสุดท้ายเขาก็จบลงที่การทำร้ายนาง ความโหดร้ายของโชคชะตาอันบิดเบี้ยวนี้ทำให้เขารู้สึกสิ้นท่าเหลือแสน อย่างไรก็ตาม เมื่อสถานการณ์เป็นเช่นนี้ เซี่ยวหยุนก็ไม่มีอะไรจะพูด เพราะว่านี่เป็นความจริง ไม่ว่าเขาจะพูดอะไรก็ตาม สิ่งที่เขาทำได้เขาก็ทำไปแล้ว ถึงแม้ว่าเขาจะมีเจตนาดีแต่สุดท้ายมันก็นำพวกเขาไปสู่หายนะ
“ทำไม เจ้าไม่อะไรจะพูดรึไง?” หญิงสาวกล่าวขณะที่นางหัวเราะเย็นชา นางรู้สึกว่าหัวใจทุกส่วนได้แตกเป็นเสี่ยงๆและความสงบของจิตใจนางก็พังทลายไปด้วย
ก่อนหน้านี้ นางเคยคิดว่าเด็กหนุ่มคนนี้สนับสนุนนาง แต่สิ่งที่เกิดขึ้นคืออะไร? นี่ทำให้นางสูญเสียศรัทธาทั้งหมดในโลก เมื่อครั้งหนึ่ง นางเคยคิดว่าโลกใบนี้ช่างสวยงามนักและก็ยังมีผู้คนดีๆอยู่เป็นจำนวนมาก
เซี่ยวหยุนสูดหายใจลึกและมองไปยังหญิงสาวอย่างจริงจัง
“ถ้ามันสามารถช่วยระบายความโกรธของเจ้าได้ เจ้าสังหารข้าทิ้งซะเป็นอย่างไร?”
“ได้ ข้าจะสังหารเจ้าตอนนี้เลย” ดวงตาของหญิงสาวผิวขาวประกายขณะที่นางหยิบกระบี่ขึ้นมาจากพื้น แสงของกระบี่เปล่งประกายขณะที่มันไปยังหน้าอกของเซี่ยวหยุน นางต้องการจะเห็นว่าเด็กหนุ่มคนนี้กล้าที่ตายอย่างแท้จริงหรือว่าเขาแค่พยายามที่จะใช้จิตวิทยาย้อนกลับกับนาง
กระบี่ได้พาความรู้สึกหนาวเย็นมาด้วย เซี่ยวหยุนมองไปยังหญิงสาวและไม่ได้เคลื่อนที่เลย หัวใจของเขาถูกปิดผนึกโดยสมบูรณ์
หญิงสาวผู้ที่เหมือนเทพธิดาจากเก้าสวรรค์เคยถูกทำให้เจ็บช้ำ – นี่ทำให้หัวใจของเซี่ยวหยุนปวดร้าว “บางทีหลังจากที่นางสังหารข้า นางคงจะรู้สึกดีเกี่ยวกับสิ่งนี้และค่อยๆลืมมันไปกระมัง”
เขาเหวี่ยงภาระทั้งหมดของเขาออกไปและเพียงแค่หวังว่าจะนำพาความเจ็บปวดนี้ไปจากหญิงสาว แม้ว่าค่าใช้จ่ายจะเป็นชีวิตของเขาก็ตาม
กระบี่แทงเข้าหาเขาแล้วก็ไปถึงหน้าอกของเขาทันที
มองไปยังเด็กหนุ่มที่ปิดดวงตาของเขาอยู่ ต้องการให้นางโจมตี หัวใจของหญิงสาวก็สะเทือนเล็กน้อย
“เขาเป็นคนที่จริงใจจริงหรือ?” หญิงสาวผิวขาวสงสัย
“ไม่ เขาพยายามที่จะทำให้ข้าใจสั่นอย่างแน่นอน”
หลังจากทั้งหมดที่นางเคยผ่านมา หญิงสาวรู้สึกหวาดระแวงต่อทุกคน มันราวกับว่าไม่มีใครบนโลกใบนี้ที่นางเชื่อใจได้
กระบี่ที่แหลมคมในมือของนางได้มาถึงหน้าอกของเด็กหนุ่มแล้ว กระบี่ฉีกผ่านเสื้อของเขาและสัมผัสเข้ากับผิวหนังของเซี่ยวหยุน ทำให้เกิดความรู้สึกหนาวจัดกระจายไปทั่วร่างกายของเขา เซี่ยวหยุนรู้สึกถึงร่องรอยของความเจ็บปวด แต่เมื่อเทียบกับความเย็นชาและหมดศรัทธาที่เขาเห็นในดวงตาของหญิงสาวแล้ว มันก็แทบจะเล็กน้อยไปเลย ในหัวใจของเขา เขาต้องการให้หญิงสาวสามารถยิ้มได้อีกครั้ง
“ไม่!” กระบี่แทงเข้าไปในร่างกายของเซี่ยวหยุน ทำให้เลือดไหลออกมา เห็นสิ่งนี้ หญิงสาวที่ขัดแย้งอยู่ก็ร้องออกมาขณะที่จิตใจของนางว่างเปล่า มือของนางปล่อยให้กระบี่ตกลงบนพื้น
เคล้ง!
เสียงโลหะกระทบดังออกมาขณะที่กระบี่กระทบกับพื้นดิน ปลายของมันย้อมไปด้วยสีแดงของเลือดสดๆ
ขณะที่กระบี่ร่วงหล่น หญิงสาวผิวขาวจ้องเขม็งไปยังเด็กหนุ่ม มีฉากได้วูบผ่านจิตใจของนาง
นางจำได้ว่าครั้งแรกที่ได้พบกับเด็กหนุ่ม เขาได้ช่วยนางให้พ้นจากอันตรายและได้มองมายังนางด้วยสายตาที่บริสุทธิ์ นอกจากนี้เขายังได้ช่วยนางจากความสิ้นหวังอีกเป็นครั้งที่สอง – เขาได้บ้าคลั่งด้วยความโกรธเพื่อตัวนางและได้เข่นฆ่าเหล่าคนชั่วที่ต้องการจะล่วงละเมิดนาง
ความรู้สึกของเขาที่มีต่อนางนั้นจริงใจและบริสุทธิ์อย่างมิอาจเชื่อได้ นางจะสังหารเขาได้อย่างไร?
ขนตายาวของหญิงสาวผิวขาวสั่นเทาขณะที่นางมองไปยังเด็กหนุ่มที่ยังคงปิดดวงตาของเขาอยู่ เห็นเลือดซึมออกมาจากหน้าอกของเขา นางรู้สึกถึงความปวดร้าวของหัวใจอย่างแปลกประหลาด และจดจำฉากจากเมื่อวันก่อนได้
ย้อนกลับไปตอนนั้นพิษได้ส่งผลกระทบ เด็กหนุ่มได้ทำทุกอย่างเพื่อสกัดพิษให้แก่นาง นอกเหนือจากเขา ใครบ้างที่ต้องการจะเสียสละตัวเองเพื่อนางเช่นนี้?
ในขณะนั้น หัวใจของหญิงสาวก็สั่นไหวโดยสมบูรณ์