Chapter 70: กระตุ้นให้เกิดปัญหา
“โอเค คลังของเธออยู่ที่ไหน?”เจียงถาม
เมื่อเห็นเจียงลู่ฉีและเจียงจู้อิงเดินจากไป หยางฉิงฉิงหันไปเพ่งและกระซิบอย่างโกรธแค้น “ช่างเป็นคนที่น่ารำคาญ! นายไม่คิดหรอว่าตั้งแต่ที่เขามาก เจียงจู้อิงก็เอาแต่ลำเอียงกับเขา? เจียงลู่ฉีนั้นไม่มีความสามารถพิเศษอะไรเลยนอกจากรถที่ทรงพลังนั่น!”
จางไฮ่และคนอื่นไม่ได้พูด ดังนั้นหยางฉิงฉิงยืนขึ้นอย่างโกรธแค้นและเดินจากไป
[คนพวกนี้ทั้งหมดแม่งขี้ขลาด!]
เจียงลู่ฉีนั้นค้นหาของในห้องเก็บของเนื่องจากว่าเขานั้นกังวลมากเกี่ยวกับส่วนแบ่งของเขา ถึงแม้ว่าเขาจะรู้อย่างเช็ดเจนว่าเขานั้นได้รับเนื้อสุนัขกลายพันธุ์จำนวนมากในวันนี้ เขาก็ยังคงสงสัยอย่างมากเกี่ยวกับจำนวนที่เขาได้รับมันอย่างจริงๆ หลังจากเห็นแล้วว่า มันก็คงจะเป็นทรัพยากรที่สำคัญจริงๆ
ผู้รอดชีวิตนั้นจัดการกับเนื้อกลายพันธุ์รวดเร็วเป็นอย่างมาก และวิธีการตัดเนื้อของมันนั้นก็ดีเยี่ยมด้วย ทีละชิ้นทีละชิ้น มันถูกวางไว้อย่างเป็นระเบียบ ดูสะอาดและน่ากิน
เจียงลู่ฉีรู้สึกยินดี ขนาดสุนัขกลายพันธุ์นั้นเกือบที่จะเท่ากับหมูป่ากลายพันธุ์ จำนวนที่เขาจะได้มันค่อนข้างที่จะพิจารณาได้ เกือบสามในสี่ของสุนัขกลายพันธุ์นั้นเป็นของเขา
เจียงลู่ฉีแทบจะถูกแช่อยู่ในการค้นหา แต่ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงคนบางคนคุยกันด้านนอก
“มีเรื่องอะไร? ตรงนี้ปลอดภัย เธอสามารถบอกฉันได้ที่นี่”ผู้หญิงพูด
“มันเกี่ยวกับไอบ้านนอกนั่น!”เสียงที่คุ้นเคยอีกเสียงดังขึ้น
[หยางฉิงฉิง?]เจียงนั้นไม่ได้สนใจการสนทนานั้น แต่หลังจากที่เขาได้ยินชื่อของเขา
“เจียงลู่ฉีนั้นและเจียงจู้อิงลำเอียงมากเกินไป”หยางฉิงฉิงพูดอย่างโกรธ
เจียงลู่ฉีเดินไปอย่างเงียบๆที่ประตู มองผ่านออกไปจากช่องประตูก็เห็นหยางฉิงฉิงและผู้หญิงอีกคนหนึ่ง ผู้หญิงคนนั้น เขาไม่มีความรู้สึกใดๆเลยกับเธอ เมื่อเขาเจอเจียงจู้อิง ผู้หญิงคนนั้นก็เป็นแค่คนธรรมดาคนหนึ่ง แต่ความสามารถในกายกรรมของเธอนั้นแข็งแกร่ง มันเหมือนว่าเป็นเรื่องง่ายที่จะไปด้วยกันกับเธอ และความสัมพันธ์ระหว่างเจียงจู้อิงและเธอนั้นดูเหมือนดีเยี่ยม
“เจียงจู้อิงสั่งให้พวกเราไปกับเธอและพี่ชายของเธอที่มหาวิทยาลัยจินหลิง!”
“ทำไม?”ผู้หญิงถาม
“ใครจะไปรู้ละ?”หยางฉิงฉิงพูดด้วยความโกรธ “ความจริงแล้ว ฉันก็ไม่ต้องการที่จะไป ยิ่งกว่านั้นเขายังไม่ใช่สมาชิกในทีมของเราด้วยซ้ำ ยกเว้นเวลากินข้าว เขานั้นอยู่บนรถตลอด เขานั้นดูแลรถอย่างกับเป็นสมบัติหายาก เขานั้นไม่ให้คนอื่นขึ้นไป มีเพียงแค่เจียงจู้อิงที่สามารถขึ้นรถของเขาได้”
หยางฉิงฉิงนั้นโกรธและโกรธมากขึ้นเรื่อยๆ อย่างไรก็ตาม เมื่อถูกแทรกโดยเจียงจู้อิง เธอสามารถที่จะทำได้เพียงไปกับพวกเขาในวันพรุ่งนี้...
สำหรับหยางฉิงฉิงแล้ว เจียงลู่ฉีเป็นคนที่ทำผิดต่อตาของเธอ แต่เธอนั้นรู้เหตุผลที่แท้จริงว่ามันเป็นเพราะเธออิจฉาเจียงจู้อิง
และยิ่งทำให้เธอโกรธเจียงลู่ฉีมากขึ้นไปอีก เพราะว่าเขาเป็นคนธรรมดาที่ได้รับการดูแลพร้อมกับความนับถือที่มากขึ้นจากคนอื่น ภายใต้อิทธิพลของเธอ ผู้รอดชีวิตคนอื่นนั้นแอบเยาะเย้ยเจียงลู่ฉี แต่ในตอนนี้มันได้เปลี่ยนไป แม้แต่ผู้รอดชีวิตคนอื่นก็เริ่มที่จะทำตามจางไฮ่โดยเรียกเขาว่า “พี่ชายใหญ่. แต่มันทั้งหมดนั่นเป็นเพราะว่า พวกเขาต้องการที่จะยอเจียงจู้อิง....
เมื่อพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้ หยางฉิงฉิงคิดเกี่ยวกับเรื่องบางอย่าง เจียงลู่ฉีนั้นค่อนข้างทรงพลัง ถ้าเธอสามารถได้มันมา...
แต่หลังจากคิดอีกครั้งหนึ่ง หยางฉิงฉิงเชื่อว่ามันเป็นไปไม่ได้ ความสามารถในการขับรถของเธอนั้นย่ำแย่ รถเจียงลู่ฉีนั้นแย่กว่ารถถังซะอีก และเมื่อเธอได้มันมาเธอก็ไม่สามารถที่จะขับมันได้
“ตั้งแต่ที่เขาต้องการให้เราช่วยเขา ถ้าอย่างงั้นเขาควรที่จะทำตัวเป็นส่วนหนึ่งของทีม และรถของเขาควรที่จะถูกแบ่งปันกัน พวกเราสามารถที่จะเลือกคนขับ ถึงแม้ว่าเขาจะขับมันก็ตามที มันควรที่จะให้พวกเรานั้นได้ใช้”
หยางฉิงฉิงคิดว่าถ้าเธอสามารถอยู่บนรถมินิบัสได้ เธอก็คงจะปลอดภัยมากกว่าอยู่บนรถSUV ในวันนี้เองการต่อสู้ระหว่างสุนัขกลายพันธุ์นั้นทำให้ลึกๆในใจของเธอนั้นรู้สึกไม่ปลอดภัย ในขณะที่การป้องกันของรถมินิบัสนั้นให้ความประทับใจอย่างลึกซึ้ง ในทางตรงกันข้าม การป้องกันของรถ SUV นั้นมันยังอ่อนแอกว่ารถFreezerซะอีก เธอจะรู้สึกสบายใจได้อย่างไรละ!”
“นั่นมันถูกต้องแล้ว แต่เขาคงจะไม่ตกลงอย่างแน่นอน”ผู้หญิงพูด
“เขานั้นเป็นคนขี้เหนียว แต่ฉันไม่เชื่อว่าฉันเป็นคนเดียวที่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ดังนั้นฉันจะพูดคุยเรื่องนี้กับคนอื่น ดังนั้นเจียงจู้อิงจะไม่สามารถที่จะปฏิเสธข้อเสนอของเราได้ เธอไม่สามารถที่จะเมินเฉยพวกเราทั้งหมด ถ้าเธอไม่ตกลงพวกเราก็จะรู้สึกผิดหวังกับเธออย่างแน่นอน” หยางฉิงฉิงพูดพร้อมกับรอยยิ้มที่ร้ายกาจ
ตามจริงแล้ว ตัดสินตามทัศนคติของเจียงจู้อิงแล้ว เธอจะไม่ตกลงอย่างแน่นอน หลังจากนั้นเจียงจู้อิงก็จะเจอแรงกดดันที่มากขึ้น บางทีในตอนจบเธอจะไม่เพียงแค่เสียความเชื่อของทุกคน แต่เธออาจจะยึดรถพี่ชายของเธอด้วยซ้ำ มันเป็นเรื่องที่เป็นไปได้!
“ถ้าอย่างงั้น ฉันจะไปนอนละ ฉันจะหาจังหวะที่ดีในวันพรุ่งนี้และพูดคุยกับคนอื่นที่รู้สึกไม่ยินดี นี่สำหรับทุกคนที่สนใจและการปลอดภัยสำหรับมัน ยิ่งกว่านั้น และถ้าเจียงลู่ฉีถูกฆ่าโดยซอมบี้ละ? แน่นอนเขาเป็นแค่คนธรรมดาคนหนึ่ง” หยางฉิงฉิงนั้นหัวเราะอย่างมีความหมาย
ผู้หญิงคนนั้นก็ประหลาดใจในเวลานี้ และหลังจากก็หัวเราะด้วยเช่นกัน
เธอรู้ว่าอนาคตของเจียงลู่ฉีนั้นจะน่าสยดสยองหลังจากประโยคสุดท้ายนั่น...
หลังจากที่ทั้งคู่นั้นจากไปชั่วครู่หนึ่ง....
ประตูนั้นเปิดออกและเจียงลู่ฉีก็เดินออกมา มองไปที่ทิศทางของพวกเธอ หยางฉิงฉิงคิดว่าเขานั้นได้กลับไปที่รถมินิบัสของเขา แต่เธอนั้นไม่สามารถที่จะทำผิดได้มากกว่านี้แล้ว
[หยางฉิงฉิง....]เจียงลู่ฉีแตะไปที่คางของเขา มันไม่มีทางที่เขาจะจินตนาการได้ว่าเธอนั้นจะมีความคิดที่น่ารังเกียจขนาดนี้และยังจะสร้างปัญหามากอีก ตามปกติแล้ว เขานั้นไม่ได้คิดเกี่ยวกับเรื่องของเธอเลย....
.....
เจียงลู่ฉีกำลังนอนเล่นอยู่บนเตียง ฟังเสียงคำรามของซอมบี้ แต่เขาก็เพียงแค่หยุดมันชั่วคราวและหลังจากนั้นก็ดูละครแทน และหลังจากนั้นเจียงลู่ฉีคิดว่าละครที่เขามีนั้นสามารถที่จะแลกวัตถุดิบอย่างอื่นกับทหารหรือผู้รอดชีวิตคนอื่นได้ อย่างไรก็ตาม เขาเพียงแค่ต้องรวบรวมแผ่นที่ว่างเพิ่มและหลังจากนั้นเขาก็ทำแผ่นเถื่อนเพิ่ม......
เช้าวันต่อมา เจียงลู่ฉีตื่นมาตั้งแต่เช้า เขานั้นนอนดึกเมื่อคืน แต่คุณภาพในการนอนนั้นดีเยี่ยม การนอนบนรถMCV ความปลอดภัยของมันนั้นดีเยี่ยมกว่าผู้รอดชีวิตคนอื่น
“อรุณสวัสดิ์”
“พี่ชายใหญ่ อรุณสวัสดิ์ครับ”
ในขณะที่กินข้าวเช้า เจียงลู่ฉีจ้องไปที่หยางฉิงฉิง เธอนั้นก็มองมาที่เจียงลู่ฉีด้วยและหลังจากนั้นก็ยิ้ม
เจียงลู่ฉีนั้นก็ยิ้มด้วย ท่าทางของเขานั้นเหมือนกับว่ามันมีไฟแรงมากกว่าแต่ก่อน หยางฉิงฉิงนั้นตื่นตกใจ แต่เธอก็ไม่รู้เหตุผลของมัน และเธอก็ขี้เกียจเกินไปที่จะคิดเกี่ยวกับมัน ยิ่งไปกว่านั้น วันนี้เธอจะพูดคุยกับผู้รอดชีวิตคนอื่นและบังเอิญพูดเรื่องของเขาให้คนอื่นฟัง
เธอครุ่นคิดว่าในเวลานั้นเจียงลู่ฉียังสามารถที่จะยิ้มได้อยู่ไหม.....
ตอนที่54 ซ้ำกับ55อะครับ หลังจากผมแก้ไขให้เว้นบรรทัดแล้ว ใครที่เคยอ่านแล้วรู้สึกว่ามันซ้ำ ไปอ่านใหม่ได้นะครับ แก้ไขไว้ให้แล้ว ขอโทษนะครับที่ไม่สะดวก
ตอนนี้มีกลุ่มลับ VIP2ครับ ตั้งแต่ตอนที่71-130 ราคารวม 100บาท ติดต่อสอบถามได้ในกลุ่มครับ
