Chapter 68: การคาดการณ์ของเจียงลู่ฉี
ขากลับนั้นเป็นไปได้อย่างราบรื่นกว่า แต่เมื่อพวกเขาถึงที่พักแล้ว มันก็เกือบจะตกดินและมันใกล้มืดแล้ว พวกเขารู้สึกว่าโชคดีพอ
ผู้รอดชีวิตข้างในคฤหาสน์นั้นรออย่างกระวนกระวายอยู่ตรงประตู เจียงจู้อิงและทีมของเธอนั้นสร้างขั้นมาจากทีมเล็กๆของทั้งหมด แต่พวกเธอนั้นคือกองกำลังต่อสู้หลัก ถ้าพวกเธอนั้นได้รับโชคที่ไม่ดี คนที่เหลือก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อไปดี เมื่อพวกเขาเห็นกองคาราวานนั้นกลับมาแล้ว ผู้รอดชีวิตที่เหลือก็รู้สึกโล่งอก
แต่ทำไมในรูปแบบนั้น เจียงลู่ฉีนำอยู่ด้านหน้า มันต้องเป็นรถที่แข็งแกร่งและชนได้อย่างรถFreezerที่อยู่ด้านหน้าเสมอมา ทำไมถึงเปลี่ยนมัน?
อย่างไรก็ตาม เมื่อกองคาราวานนั้นหยุดอยู่ตรงประตู ผู้คนที่เห็นมันและก็ตกตะลึงในทันที มันได้รับความเสียหายอย่าร้ายแรงมาก.... ไม่แปลกใจเลยที่เปลี่ยนรถนำ
เจียงจู้อิงและคนอื่นลงจากรถและผู้รอดชีวิตบางคนก็มารวมตัวกันอย่างรวดเร็ว
หน้าที่เบ็ดเตล็ดเช่น เติมน้ำมัน ซ่อมบำรุง และทำความสะอาดรถ รวมไปทั้งการจัดการวัสดุนั้นทั้งหมดถูกจัดการโดยคนที่ไม่ได้ต่อสู้ เพียงแค่การซ่อมแซมและการปรับแต่งนั้นคือความรับผิดชอบของจางไฮ่ เนื่องจากเขาเคยเป็นผู้เชี่ยวชาญมาก่อน
“มันมีสัตว์กลายพันธุ์อยู่บนรถ นายไปและเอามันออกมา” การตัดและจัดการอวัยวะภายในนั้นมันค่อนข้างมีปัญหา ดังนั้นงานพวกนี้นั้นถูกจัดการโดยพวกที่ไม่ได้ต่อสู้ สำหรับจางไฮ่นั้นก็ไม่ทำตัวให้ว่าง
หยางฉิงฉิงและคนอื่นๆบางคนนั้นคิดว่าเจียงลู่นั้นคือข้อยกเว้น เป็นผู้ที่ไม่ได้รับอนุญาต แต่สำหรับวันนี้เป็นต้นไป พวกเขาได้เปลี่ยนความคิด ถึงแม้ว่าหลังจากเขากลับมาที่ค่าย เจียงลู่ฉีก็เหมือนคนที่ว่างจนไม่มีอะไรจะทำอยู่ดี....
“ฉันจะกลับไปที่โรงจอดรถ” เจียงลู่ฉีบอกเจียงจู้อิงและหลังจากนั้นเขาก็จากไป
“ฉันจะช่วยพี่ซ่อมรถเอง” จางไฮ่พูด
เจียงลู่ฉีโบกมือและพูด “ไม่ต้องกังวล ฉันจะซ่อมมันเอง”
มันไม่เป็นปัญหาสำหรับจางไฮ่ที่จะซ่อมรถธรรมดา แต่รถMCVของเจียงลู่ฉีนั้นมันมากกว่าความสามารถของเขาซะอีก การที่จะปล่อยให้เขานั้นซ่อมรถMCV แล้วผลสรุปจะทำให้เกิดค่าซ่อมที่มากยิ่งขึ้น..
ตามการรายงานของเมล็ดพันธุ์แห่งดวงดาวแล้ว มันไม่จำเป็นที่จะต้องซ่อมรถในเวลานี้ เนื่องจากรอยข่วนนั้นไม่เป็นอุปสรรคกับประสิทธิภาพของรถMCVในทางไหนๆเลย มีเพียงสิ่งที่มีผลกระทบกับมันก็คือรูปร่างของรถ ซึ่งมันเป็นเรื่องที่ ‘ไม่น่าสนใจ’ มันไม่สำคัญในทางใดๆเลย
เมื่อมองรถมินิบัสกลับไปที่โรงจอดรถและ ประตูโรงจอดรถก็ปิดลง ผู้รอดชีวิตก็รู้สึกอึดอัด พวกเขาไม่กล้าที่จะพูดอะไรต่อหน้าเจียงจู้อิง แต่พวกเขาคิดว่ารถของพี่ชายเธอนั้นจำเป็นที่จะต้องซ่อม มันเหมือนกับไม่ได้รับความเสียหายมาก็ตาม ดังนั้นมันต้องได้รับการป้องกันที่ดียิ่งขึ้น
หลังจากชั่วครู่หนึ่ง ผู้รอดชีวิตก็เปิดประตูของรถFreezer
“ว้าว!”
ถึงแม้ว่าพวกเขาจะเตรียมใจไว้แล้วก็ตามที และรู้ว่ามีอะไรอยู่ข้างใน ผู้รอดชีวิตก็ยังถอยหลัง สุนัขกลายพันธุ์มันน่าหวาดกลัวเป็นอย่างมาก พวกเขาไม่สามารถที่จะจินตนการเกี่ยวกับการต่อสู้กับสัตว์ประหลาดแบบนี้ได้เลย
“สัตว์ร้ายนี่สร้างความเสียหายกับรถFreezerนั้น? การต่อสู้กับมันนั้นมันน่าทึ่ง นายมันน่ามหัศจรรย์มาก สัตว์ร้ายนี่ดูดุร้ายมาก แต่ในตอนนี้มันนอนตายอยู่ที่นี่!” ผู้รอดชีวิตนั้นชื่นชมและลูบหัวสุนัข
เขานั้นเป็นคนธรรมดาทั่วไปแต่ในตอนนี้เขาสามารถที่จะยืนตรงนี้และลูบหัวหมาได้ด้วยท่าทางที่ตื่นเต้นบนใบหน้าของเขา ตามจริงแล้ว เขานั้นเป็นคนที่หวาดกลัวได้ง่ายมาก เพียงแค่ได้ยินเสียงขู่ของซอมบี้ก็ทำให้เขาตื่นตระหนกแล้ว ซากร่างของสุนัขกลายพันธุ์นั้นไม่สามารถที่จะทำให้เขาเจ็บได้ แต่เขาสามารถที่จะตัดมันเป็นส่วนๆได้ เขารู้ว่าเขาสามารถทำได้เนื่องจากเจียงจู้อิง ดังนั้นเขาจึงรีบยออย่างรวดเร็ว ผู้คนนั้นไม่ได้รักการถูกยองั้นหรอ?
หยางฉิงฉิงนั้นรู้สึกไม่พอใจ เธอนั้นพูดแทรกพวกผู้รอดชีวิตและพูด “ฉันเหนื่อยแล้ว ฉันจะกลับไปที่ห้องของฉัน” หลังจากนั้นเธอก็เดินเข้าไปในคฤหาสน์โดยไม่ได้มองกลับมา การยอกันเมื่อกี้นี้ทำให้เธอรู้สึกไม่สะดวกสบาย
ชายที่มีกล้ามและคนอื่นนั้นยังคงอึดอัดด้วยเช่นกัน ดังนั้นผู้มีพลังนอกเหนือธรรมชาติอีกคนก็พูด “อ๊า สุนัขกลายพันธุ์นั้นถูกฆ่าโดยพี่ชายของเจียงจู้อิง เขาเป็นคนเดียวที่สู้กับมัน พวกเราที่เหลือนั้นแค่ช่วยเหลือเขาแค่นั้นเอง”
“อ๊า?” ผู้รอดชีวิตมึนงง
แต่เพียงเวลาไม่นาน ก็มองไปที่เจียงจู้อิง พวกเขาตระหนักและรีบพูด “นี่มันยอดเยี่ยม!”
“ฮ่าๆ เขานั้นเป็นพี่ชายหัวหน้าอย่างแท้จริง เขายังคงแข็งแกร่งด้วย”
“หัวหน้าก็คือหัวหน้า”
ถึงแม้ว่าพวกเขาพูดยังงั้น พวกเขาก็ยังคงตกตะลึง พวกเขารู้สึกว่ามันไม่น่าเชื่อเมื่อพวกเขาเห็นสุนัขกลายพันธุ์ พวกเขาคิดว่ามันถูกจัดการโดยหยางฉิงฉิง เจียงลู่ฉีนั้นเป็นเพียงแค่คนธรรมดาที่เหมือนกับพวกเขา แต่ชายนี้นั้นสามารถที่จะฆ่าสุนัขกลายพันธุ์ได้ ซึ่งมันเป็นเรื่องที่ไม่คาดคิด
“เขาเพียงแค่มีรถที่แข็งแกร่งเท่านั้นเอง” เมื่อได้ยินคำพูดของผู้คน หยางฉิงฉิงพึมพำ
...
ในรถMCVนั้น มันทั้งสว่างและอุ่น สิ่งอำนวยความสะดวกทั้งหรูหราและโอ่อ่า มันปลอดภัย สะดวกสบาย และเงียบ เมื่อเปรียบเทียบกับฉากอันน่ากลัวที่พวกเขาได้เห็นด้านนอกวันนี้
“คลิ๊ก” เสียงประตูห้องน้ำได้เปิดขึ้น เจียงลู่ฉีเดินออกมาหลังจากอาบน้ำร้อน เขารู้สึกสบายนอนเล่นบนเตียง เจียงลู่ฉีรู้สึกผ่อนคลายอย่างแท้จริง
[มหาวิทยาลัยจินหลิง...] เจียงลู่ฉีมองไปที่ดาดฟ้าของรถMCV วันนี้ เขาได้นิวเคลียสทั้งสองชิ้นและเริ่มต้นการก่อสร้างของห้องปฏิบัติการชีวภาพ ซึ่งทำให้เขานั้นตื่นเต้นเกินไปที่จะหลับ
เขานั้นเห็นกระทั่งการต่อสู้ของพวกมีพลังเหนือธรรมชาติ พี่ชายหยู่นั้นช่างอ่อนแอเหลือเกิน แต่แม้กระทั่งเขายังไม่ได้วิวัฒนาการความเร็วของเขาก็ทำให้เจียงลู่ฉีนั้นประทับใจ แต่ในวันนี้ พลังของพวกผู้มีพลังเหนือธรรมชาติแล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งความสามารถของเจียงจู้อิงนั้นทำให้เจียงลู่ฉีนั้นตื่นตกใจ
การก่อสร้างห้องปฏิบัติการชีวภาพนั้นไม่เพียงแค่การเร่งพัฒนาความแข็งแกร่งของเขา มันยังทำให้รู้สึกปลอดภัยมากขึ้น แต่ยังเพราะว่าเจียงลู่ฉีนั้นสนใจในความสามารถที่สุดยอดพวกนั้นด้วย เมื่อผู้คนธรรมดานั้นได้รับความสามารถพิเศษ พวกเขาก็จะได้รับการดูแลที่แตกต่างกัน
[พรุ่งนี้เช้า พวกเราจะไปที่มหาวิทยาลัยจินหลิง!]เจียงลู่ฉีตัดสินใจแล้ว
“พี่ชาย ถึงเวลากินอาหารมื้อค่ำแล้ว”หลังจากนั้นเจียงลู่ฉีก็จดจำเสียงของเจียงจู้อิงได้ รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา ถึงแม้ว่าโลกนั้นจะเปลี่ยนไปก็ตามที เขาก็รู้สึกทุกสิ่งทุกอย่างนั้นเป็นเหมือนแต่ก่อน ในช่วงเวลานี้