ตอนที่ 29 จูบที่เเสนวิเศษ
[ หลายวันผ่านไป ]
ผมเดินออกตามหาข้อมูลของราชินีหิมะ หรือเรียกง่ายๆว่าอาสเซียอยู่หลายวันเหมือนกัน แต่มันก็ยากที่จะหยั่งรู้ว่าใครเป็นผู้ชายคนนั้น คนรักของอาสเซียกันแน่
“ผมว่าพวกเราคงแกะข้อมูลยากแน่เลย จากการดูทุกอย่างแล้วผมไม่รู้เลยว่าผมจะหาเบาะแสได้จากที่ไหนอีก เดินไปทุกๆที่แล้วก็ไม่คิดว่าจะมีเบาะแสอะไรได้เลยล่ะครับ”
หายากมากหน้าตาก็ไม่เคยเห็น แล้วจะรู้ได้ยังไงว่าเขาเป็นใครอยู่ที่ไหน
“จริงๆตอนที่ฉันดำลงไปในน้ำฉันเจอกับซากเรือบางอย่างด้วยนะคะ แต่ว่าฉันไม่แน่ใจว่ามันเป็นแค่ซากเรือเฉยๆหรือเปล่า”
ซากเรืออย่างนั้นหรอมันอาจจะมีสาเหตุอะไรบางอย่างก็ได้นะกับซากเรือนั่น
“งั้นพวกเราไปกันดีกว่า พวกเราจะได้เห็นว่ามันมาจากไหนกัน”
มันอยู่ในน้ำมันจะต้องลึกมากแน่ๆ แต่เราก็ต้องเดินไปดูกันก่อนแหละ เผื่อจะมีเบาะแสอะไรให้กับผมบ้าง พวกเราเดินไปได้สักพักหนึ่งเธอก็หยุดลงแล้วก็ชี้ลงไปที่น้ำทะเล
“แถวนั้นแหละค่ะ” แถวนั้นมันลึกมากเลยนะผมจะต้องหาวิธีลงไปแต่จะทำยังไงดีล่ะ
“ผมว่ายลงไปได้อยู่นะครับ แต่ผมว่ามันคงจะไปลึกไม่ได้ผมคงต้องดำขึ้นดำลงบ่อยแล้วล่ะ”
ผมถอดเสือและกางเกงชั้นแรกออก จะได้ดำลงไปในน้ำได้อย่างสบายตัว แถมเสื้อจะได้ไม่เปียกด้วย ผมกำลังจะโดดลงไปแต่ว่าคุณแมสก็จับผมเอาไว้อีกครั้งหนึ่ง
“คุณจะไหวหรอมันลึกมากเลย แถมข้างล่างมหาสมุทรมันมืดมากเลยนะคะ”
เธอดูเป็นห่วงผมนะ แต่ว่าถ้าผมไม่ลงไปผมก็ไม่รู้ว่าซากเรือนั่นมันมาจากไหนอะไรยังไง แถมมันมีสมบัติอยู่หรือเปล่าอะไรแบบนั้น ถ้ามีผมจะได้ไม่ต้องเสียเวลาหาด้วยเลย จะได้รีบไปรักษาพ่อไวๆ
“ผมจะต้องลงไปหาข้อมูลครับ ถ้าผมไม่ไปแล้วใครจะไป คุณหรอผมคงทำไม่ได้ คุณช่วยผมมาเยอะแล้วให้ผมได้ช่วยคุณบ้างเถอะนะครับ”
ดูเท่และแมนมากเลยพวก มันต้องแบบนั้นสิอดัม
“ฉันจะให้คุณทำก็ได้ค่ะแต่ว่าฉันจะช่วยอะไรบางอย่างกับคุณ”
อะไร...*จูบ* อยู่ๆเธอก็ยื่นหน้าเข้ามาจูบผม ปากของเธอที่เข้ามาหาปากของผม ริมฝีปากที่แสนนุ่มนั่นทำให้ผมระทวย กลิ่นตัวของเธอหอมด้วย ลมหายใจของเธอก็ปะทะกับจมูกของผมเช่นกัน เธอยื่นหน้าออกก่อนจะยิ้มให้กับฉัน
“พลังของฉันจะช่วยคุณได้นะคะเชิญค่ะฉันให้คุณไป แต่ว่าฉันจะลงไปด้วยนะ”
เอิ่ม ผมยังมึนๆอยู่ ตอนนี้หน้าของผมคงแดงมากเลย ผมทำอะไรไม่ถูกเลยแต่ว่าต้องตั้งสติเอาไว้ก่อน
“ครับ” ผมพูดได้แค่คำเดียว เพราะผมพูดไม่ออกโว๊ย เอาล่ะเราลงไปกันเลย //ตู้ม//
