TWO Chapter 62 การประเมิน
TWO Chapter 62 การประเมิน
ด้านในสำนักงานของเขา มีชุดเกราะหนัง เข็มขัด ปลอกแขน และรองเท้าบู๊ทกองอยู่ แม้ว่ามู่ฉิงซีมักจะเล่นซน เธอก็จริงจังกับงานของเธอมาก
โอหยางโชวหยิบอุปกรณ์แต่ละชิ้นขึ้นมาตรวจสอบ มีอุปกรณ์ทั้งหมด 18 ชิ้น นอกจากชุดเกราะหนังหุ้มอกแล้ว อุปกรณ์ชิ้นอื่นอยู่ในระดับเงิน ชุดเกราะหนังหุ้มอก 2 ชุด 1 ชุดอยู่ในระดับทอง และอีก 1 ชุด อยู่ในระดับทองดำ โอหยางโชวเดาว่า ที่มู่ฉิงซีเลื่อนเป็นช่างตัดเย็บขั้นมาสเตอร์ เพราะสร้างชุดเกราะทั้ง 2 ชุดนี้ขึ้นมา
ชื่อ : เกราะกระทิงผู้พิทักษ์(ระดับทองดำ)
ประเภท : เกราะหนัง
น้ำหนัก : 3 กิโลกรัม
การป้องกัน : 60
ความเหนียว : 65
ผู้สร้าง : มู่ฉิงซี(มีสิทธิ์ตั้งชื่ออุปกรณ์)
การประเมิน : ทำโดยช่างตัดเย็บขั้นมาสเตอร์ จากหนังกระทิงป่า คุณภาพระดับ 9 ด้วยฝีมือการออกแบบและการตัดเย็บที่ประณีต ส่งผลให้มีการป้องกันที่ยอดเยี่ยม
ในตอนนี้ ผู้เล่นโดยเฉลี่ยมีอุปกรณ์ระดับเหล็กดำ บางกลุ่มอาจมีอุปกรณ์ระดับเงิน 1 หรือ 2 ชิ้น สำหรับอุปกรณ์ระดับทอง เขาคิดว่าคงมีแต่ระดับผู้นำกลุ่มทหารรับจ้าง 10 อันดับแรกเท่านั้น ที่มีพวกมัน 1 หรือ 2 ชิ้น มันถือเป็นอุปกรณ์ชั้นยอดของพวกเขาแล้ว
ทั่วทั้งประเทศจีนตอนนี้ คงมีอุปกรณ์ระดับทองดำไม่เกิน 5 ชิ้น โดยอุปกรณ์ส่วนใหญ่จะอยู่ในหมู่ผู้เล่น แม้ว่าเขาจะมีมู่ฉิงซี และให้โอกาสเธออีกครั้ง ก็ไม่แน่ว่าเธอจะทำอุปกรณ์ระดับทองดำขึ้นมาได้
โอหยางโชวถอดชุดเกราะผู้พิทักษ์อันโหดร้ายออก แล้วสวมชุดเกราะกระทิงผู้พิทักษ์แทน จากนั้นเขาก็ใส่เข็มขัด สำหรับปลอกแขนและรองเท้าบู๊ท เขายังคงสวมใส่อุปกรณ์จากเซตอันโหดร้ายเช่นเดิม เพราะมันมีระดับเงินเช่นเดียวกัน
ส่วนชุดเกราะอื่นๆ เขาเตรียมระมอบมันเป็นรางวัลให้แก่ทหารราบของเขา เนื่องจากพวกเขาไม่มีอุปกรณ์ที่ดีมากนัก พวกเขายังเป็นเพียงทหารราบเบา ชุดเกราะหนังเหล่านี้เหมาะที่จะให้พวกเขาใช้งาน
อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ใช่เวลาที่จะให้รางวัลแก่พวกเขา เขายังไม่ได้ตัดสินใจว่า ใครจะเป็นผู้บัญชาการทหารราบ ดังนั้น เขาจึงไม่รู้ว่าควรจะมอบรางวัลให้กับใคร
หลังจากจัดการกับอุปกรณ์ โอหยางโชวยังคงอยู่ในสำนักงานของเขา เขาไม่ได้ออกไปไหนอีก
…………………………………………………………………………………………………………
บ่ายวันถัดมา ได้มีการรายงานผลการประเมินขั้นต้น
ในสำนักงานของเขา ฟ่านจงหยาน เทียนเหวินจิง และขุ่ยหยิงหยู เจ้ากรมทั้ง 3 ได้มารวมตัวกันเพื่อฟังรายงานการประเมินประจำปี
ฟ่านจงหยานลุกขึ้นและคำนับโอหยางโชว แล้วกล่าวว่า “การประเมินนี้ส่วนใหญ่เป็นการประเมินขั้นต้น ยังไม่ได้รวมเจ้าหน้าที่หลัก พวกเขาจะได้รับการประเมินจากนายท่านโดยตรง ส่วนฝ่ายรักษาความปลอดภัย และคนในหมู่บ้านเป่ยไห่นั้น ไม่อยู่ในขอบเขตของการประเมินนี้”
“ดังนั้น การประเมินครั้งนี้จึงมีเป้าหมายที่ฝ่ายการเกษตร ฝ่ายก่อสร้าง และฝ่ายทะเบียน ที่อยู่ในกรมการบริหาร , ฝ่ายภาษีอากร ฝ่ายพาณิชย์ และธนาคาร 4 สมุทร ที่อยู่ในฝ่ายการเงิน , ฝ่ายนาเกลือ ฝ่ายโลจิสติกส์ทางทหาร ฝ่ายทรัพยากร และฝ่ายขนส่ง ที่อยู่ในกรมคลังวัสดุ”
“การประเมินจะเน้น 2 ด้าน คือ ด้านศีลธรรม และด้านความสามารถ จากทั้ง 8 ฝ่าย 3 กรม รวมถึงหน่วยงานอิสระทั้งหมด มีผู้ถูกประเมินทั้งสิ้น 64 คน มี 4 คน ได้รับการประเมินในระดับยอดเยี่ยม, 18 คน ได้รับการประเมินในระดับดี, 39 คน ได้รับการประเมินในระดับพอใช้ และ 3 คน ได้รับการประเมินในระดับแย่”
หลังจากฟังรายงานของฟ่านจงหยาน ใบหน้าของโอหยางโชวก็เคร่งขรึม จากรายงานการประเมินฉบับนี้ สังเกตได้ว่า คุณภาพของข้าราชการของเขาอยู่ในระดับต่ำมาก มากกว่าครึ่งอยู่ในระดับพอใช้เท่านั้น และมี 3 คน อยู่ในระดับแย่ ช่วยไม่ได้ที่เขาจะโกรธ “ใครบ้างที่ได้รับการประเมินอยู่ในระดับแย่?”
“ตามรายงานของเจ้าหน้าที่ คนแรก คือ เจ้าซี เขาเป็นคนงานก่อสร้าง จากฝ่ายก่อสร้าง เขามักจะแสดงความไม่พอใจออกมา และมีเรื่องกับเพื่อนร่วมงานบ่อยครั้ง”
“อีกคนหนึ่ง คือ ผู้ดูแลร้านขายเนื้อ จากฝ่ายทรัพยากร ชื่อ ซุนฉวน เขามักจะนำขนมปังเนื้อกลับบ้าน และตำหนิคนอื่นๆสำหรับการขาดทุนของร้าน”
“คนสุดท้าน คือ ผู้ดูแลยุ้งฉาง จากฝ่ายทรัพยากร เขาละเลยหน้าที่ของเขา ธัญพืชถูกพวกหนูทำลายนับพันๆหน่วย” ฟ่านจงหยานเตรียมตัวไว้ก่อนแล้ว เขาจึงรายงานได้อย่างละเอียดถี่ถ้วน
ใบหน้าของโอหยางโชวมืดมน เขาถามออกไปว่า “จากผลการประเมินของทั้ง 3 คน พวกท่านคิดว่าเราควรลงโทษเขาเช่นไร?”
“ข้าเสนอให้ไล่เขาออกจากหน้าที่ที่รับผิดชอบ และปรับไม่ให้พวกเขาได้รับตำแหน่งอีกตลอดชีวิต”
เห็นได้ชัดว่าโอหยางโชวไม่ต้องการเปลี่ยนขยะเหล่านี้ไปง่ายๆ เขากล่าวอย่างตึงเครียดว่า “แค่นั้นยังไม่พอ นำพวกเขาไปทำงานที่กำแพงและคูเมือง และพวกเขาจะได้รับเนื้อเพียง 3 หน่วยต่อวันเท่านั้น จนกว่ากำแพงและคูน้ำจะเสร็จ”
“นอกจากนี้ ข้าจะลงโทษหัวหน้าฝ่ายก่อสร้างเจ้าเต๋อหวัง โดยการตัดงเงินเดือน 2 เดือน และลงโทษหัวหน้าฝ่ายทรัพยากรตู่เสี่ยวหลาน โดยการตัดเงินเดือน 3 เดือน ข้ายังจำได้ว่า เจ้าของร้านขายเนื้อได้รับการแต่งตั้งจากอดีตรักษาการณ์หัวหน้าฝ่ายทรัพยากรเจ้าโหยวฟาง เขาจะถูกลงโทษเช่นกัน โดยการตัดเงินเดือน 6 เดือน และเขาจะถูกถอดออกจากตำแหน่งหัวหน้าฝ่ายโลจิสติกส์ทางทหาร และรั้งเพียงตำแหน่งรักษาการเท่านั้น”
คำประกาศที่ดังกังวานของโอหยางโชว ทำให้หัวใจของทุกคนบีบรัด ไม่เพียงแต่เขาจะเพิ่มบทลงโทษให้กับเจ้าหน้าที่ที่ปฏิบัติงานไม่ดี เขายังไม่ละเลยที่จะลงโทษหัวหน้าของพวกเขาอีกด้วย
เจ้ากรมคลังวัสดุเทียนเหวินจิงรู้สึกวิตกกังวล ทั้ง 3 คนที่ถูกไล่ออกนั้น 2 คน อยู่ในกรมคลังวัสดุ และยังเป็นถึงผู้ดูแลกิจการ ในฐานะหัวหน้าของพวกเขา เป็นธรรมดาที่เขาจะถูกตำหนิ
เทียนเหวินจิงลุกขึ้น และก้มคำนับโอหยางโชว แล้วร้องออกมาว่า “สำหรับข้อบกพร่องของกรมคลังวัสดุ นายท่านโปรดตำหนิข้าด้วยเถิด”
โอหยางโชวโบกมือ “เจ้ากรมเทียน ท่านยังไม่ได้อยู่ที่นี่ ในวันที่พวกเขาถูกแต่งตั้ง ดังนั้น ข้าจะไม่ลงโทษท่าน ข้าหวังว่าหลังจากนี้ เจ้าหน้าที่ทุกคนจะปฏิบัติตามกฎกติกาอย่างถูกต้อง และหวังว่ามันจะไม่เกิดขึ้นอีก”
เทียนเหวินจิงพยักหน้าอย่างจิงจัง แล้วกล่าวว่า “ขอบคุณนายท่านสำหรับความเมตตาของท่าน ข้าจะทำงานอย่างหนักเพื่อปรับปรุงกรมคลังวัสดุโดยละเอียดรอบคอบ ข้าจะไม่ทำให้นายท่านต้องผิดหวัง”
โอหยางโชวมองไปที่ฟ่านจงหยานอีกครั้ง แล้วถามว่า “ใครบ้างที่ได้รับการประเมินอยู่ในระดับที่ยอดเยี่ยม?”
“คนแรกอยู่ในฝ่ายการเกษตร ชื่อ ซุนหยานหนง(Sun Yannong) เขารับผิดชอบโครงการอนุรักษ์น้ำ เขาได้รับการยกย่องจากเกษตรกร และเป็นที่รักของพวกเขา เขามีความสามารถ และมีความซื่อสัตว์ทางการเมือง”
“คนที่ 2 เป็นผู้วางแผนการก่อสร้าง ชื่อ เฮาเจี้ยนเฉิง(Hao Jiancheng) เหตุผลที่โครงการคูเมืองดำเนินการไปอย่างราบรื่นก็เพราะชายคนนี้”
“คนที่ 3 อยู่ในธนาคาร 4 สมุทร เป็นเสมียน ชื่อ หยางหยุน(Yang Yun) เขาเป็นคนที่รอบคอบ และให้บริการด้วยความระมัดระวังเสมอ”
“คนที่ 4 อยู่ในฝ่ายนาเกลือ ชื่อ เซิ่นจุ่ย(Shen Zhui) เขามีความรู้อย่างลึกซึ้งในการผลิตเกลือในนาเกลือ”
ฟ่านจงหยานแล้วกล่าวออกมาอย่างรวดเร็ว
โอหยางโชวยิ้มเล็กน้อย เมื่อได้ยินเรื่องนี้ เขากล่าวว่า “พวกเขาเป็นผู้มีความสามารถที่ยอดเยี่ยม และควรได้รับการส่งเสริม ข้าได้กล่าวไว้แล้วว่า เมื่อมีการลงโทษย่อมต้องมีรางงวัล ข้าจะแต่งตั้งให้ซุนหยานหนงเป็นรองหัวหน้าฝ่ายการเกษตร, เฮาเจี้ยนเฉิงเป็นผู้ช่วยหัวหน้าฝ่ายก่อสร้าง, หยางหยุนเป็นผู้จัดการห้องโถงธนาคาร 4 สมุทร และเซิ่นจุ้ยเป็นรองหัวหน้าฝ่ายนาเกลือ”
ฟ่านจงหยานรู้สึกกระปรี้กระเปร่า เขาลังเลเล็กน้อยก่อนจะกล่าวว่า “นายท่าน ข้ายอมรับว่า ซุนหยานหนงและเซินจุ้ย เป็นคนที่มีความสามารถ แต่การเลื่อนให้พวกเขาเป็นรองหัวหน้าฝ่ายไม่มากไปหรือ? ข้าคิดว่าแต่งตั้งเป็นผู้ช่วยหัวหน้าฝ่ายคงจะเหมาะสมกว่า”
โอหยางโชวส่ายหัวแล้วกล่าวว่า “เนื่องจากคนหนึ่มสาวเหล่านี้ทำงานได้ดีเยี่ยม พวกเขาจึงควรได้รับการส่งเสริมอย่างมาก เพื่อให้พวกเขาได้เผชิญหน้ากับเวทีที่กว้างขึ้น เพื่อให้พวกเขาสามารถพัฒนาได้อย่างต่อเนื่อง สำหรับเหตุผลในการเลื่อนตำแหน่งอย่างเร่งด่วนนั้น แม้ว่าจะมีข้อพิจารณาอื่นๆอยู่ แต่เนื่องจากท่านถาม ดังนั้น ข้าก็จะตอบท่าน”
“ประการแรก คือ ฝ่ายนาเกลือ นับตั้งแต่ถูกก่อตั้ง ยังไม่มีใครใช้เวลาดูแลมันได้อย่างเต็มที่ เริ่มจากข้า ต่อมาก็เป็นท่านและคนอื่นๆ ในขณะที่มันขยายตัวมากขึ้น ข้าจึงตัดสินใจให้เซิ่นจุ้ยเป็นคนดูแลฝ่ายนาเกลือในเวลานี้ ถ้าเขาทำมันได้เป็นอย่างดี ข้าไม่ลังเลเลยที่จะเลื่อนขั้นให้เขาอีกครั้ง”
“สำหรับฝ่ายการเกษตร ซึ่งเป็นหน่วยงานขนาดใหญ่ ดูแลกิจการจำนวนมาก ทั้งการเกษตร ป่าไม้ ปศุสัตว์ เห็นได้ชัดว่ามันยากเกินไปที่ห้วหน้าฝ่ายเจ้าเต๋อเสี้ยนจะจัดการมันด้วยตัวคนเดียวได้ ข้าจึงจำเป็นต้องแต่งตั้งรองหัวหน้าฝ่ายเพิ่มเติม ไม่ใช่แค่หน่วยงานเหล่านี้ แต่คนอื่นๆที่มีความสามารถ พวกท่านสามารถเสนอชื่อพวกเขาให้กับข้าได้ ด้วยการขยายตัวของดินแดนอย่างต่อเนื่อง มันมีความจำเป็นที่จะต้องเพิ่มความพยายามในการฝึกอบรมบุคลากรของดินแดน ให้โอกาสใหม่ๆ เพื่อเพิ่มความเป็นไปได้ให้กับดินแดนของเรา”
เจ้ากรมทั้ง 3 หยักหน้าเข้าใจคำอธิบายของโอหยางโชว เขาใช้เวลาในการอธิบายทั้งหมดนี้ เพราะเขาไม่ต้องการให้พวกเขามีข้อกังขาใดๆ ถ้าพวกเขาไม่สื่อสารกัน มันอาจส่งผลให้เกิดความขัดแย้ง ซึ่งเขาไม่ต้องการเห็น
หลังจากจบรายงานการประเมิน บรรยากาศในสำนักงานของเขาก็อึดอัดมากขึ้น
ขุ่ยหยิงหยูหัวเราแล้วกล่าวว่า “พี่ใหญ่, ในวันปีใหม่นี้ ทุกคนคาดหวังกับของขวัญในการทำงานหนักของพวกเขา ข้าหวังว่าท่านพร้อมที่จะจ่ายมันเงินออกไปน่ะ”
โอหยางโชวยิ้ม แล้วกล่าวว่า “ข้าจะมอบของขวัญให้แน่นอน ตามคำแนะนำของท่านฟ่าน หัวหน้าฝ่ายจะได้รับเงินคนละ 1 เหรียญทอง, รองหัวหน้าฝ่ายจะได้รับเงินคนละ 80 เหรียญเงิน, ผู้ช่วยหัวหน้าฝ่ายจะได้รับเงินคนละ 50 เหรียญเงิน, สำหรับคนที่ได้รับผลการประเมินอยู่ในระดับยอดเยี่ยม จะได้รับเงินคนละ 1 เหรียญทอง และคนที่ได้รับการประเมินอยู่ในระดับดีจะได้รับเงินคนละ 30 เหรียญเงิน”
“แล้วพวกเรา 3 คน ล่ะ?”
“พวกท่าน? พวกท่านมั่นใจได้เลย ข้าได้เตรียมของขวัญสำหรับพวกท่านโดยเฉพาะเรียบร้อยแล้ว รอพรุ่งนี้พวกท่านจะรู้เองว่าเป็นอะไร” โอหยางโชวกล่าว
