TWO Chapter 59 ปาจีฉวน
TWO Chapter 59 ปาจีฉวน
เมื่อตอบรับการเป็นพันธมิตรของหมู่บ้านมู่หลานแล้ว โอหยางโชวก็ไปที่ค่ายทหาร ตอนนี้ทหารราบ 100 คน ได้ถูกคัดเลือกแล้ว เขาจึงต้องไปเลื่อนขึ้นให้พวกเขา
หลังจากเลื่อนขั้นให้พวกเขาเสร็จสิ้น เขาก็ออกจากค่ายทหาร แล้วมุ่งหน้าไปที่โครงการก่อสร้างกำแพงและคูเมือง เพื่อดูความคืบหน้าของการก่อสร้าง
ในเวลาเพียงวันเดียว ฝ่ายก่อสร้างก็ได้เริ่มเตรียมการก่อสร้างอย่างรวดเร็ว พวกเขาจัดสรรคนงานในการก่อสร้างกำแพงเมืองและคูน้ำเป็นส่วนๆ
ดั่งลำธารที่มีไม่สิ้นสุด ม้าไม-วัวไม้(เกวียน) จำนวนมากกำลังขนหินจากเหมืองหิน มุ่งหน้าไปยังพื้นที่ก่อสร้าง
คูเมืองเริ่มที่แม่น้ำมิตรภาพ ผ่านดินแดนส่วนหนึ่งของเมืองหลวงในอนาคต และสิ้นสุดที่หุบเขาลึก ความยาวทั้งหมดกว่า 35 กิโลเมตร กว้าง 8 เมตร และลึก 10 เมตร สำหรับโครงการขนาดใหญ่เช่นนี้ การวัดพื้นฐานทั้งหมดไม่ค่อยสมบูรณ์นัก
ในทุกวัน มากกว่าครึ่งของผู้อพยพจะถูกดึงเข้ามาร่วมโครงการก่อสร้างขนาดใหญ่ทั้ง 2 นี้ แม้กระนั้น ก็คงต้องใช้เวลาอีกนาน กว่าโครงการทั้ง 2 จะเสร็จสมบูรณ์
ระหว่างทางกลับ โอหยางโชวได้ยินเสียงประกาศจากระบบ
“แจ้งเตือนระบบ : ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่นฉีเยว่หวู่ยี่ สำหรับความสำเร็จในการจัดตั้งหมู่บ้านในเครือ-หมู่บ้านเป่ยไห่ รางวัลพิเศษ : คะแนนการกุศล 200 แต้ม, คะแนนชื่อเสียง : 400 แต้ม”
เมื่อได้ยินว่าหมู่บ้านเป่ยไห่ได้ถูกก่อตั้งแล้ว โอหยางโชวก็สงบลง การพัฒนาขั้นต่อไปของหมู่บ้านเป่ยไห่จะต้องพึ่งพาความพยายามของกู่ซิวเหวิน
เขาเดินผ่านถนนพาณิชย์ โอหยางโชวบังเอิญเห็นศูนย์ศิลปะการต่อสู้ทางตะวันออกของถนน ผู้ดูแลที่นั่น คือ หลินเยว่ เขาเป็นพี่ชายของหลินยี่ ซึ่งกำลังเปล่งประกายในกองทัพในตอนนี้ และยังเป็นที่นิยมมากขึ้นเรื่อยๆ ขณะที่พี่ชายของเขายังคงอยู่ที่นี่
ด้วยเหตุนี้ โอหยางโชวจึงอยากจึงรู้สึกอยากดูการฝึกศิลปะการต่อสู้ เขาจึงมุ่งหน้าไปยังศูนย์ฝึกศิลปะการต่อสู้ นักเรียนที่อยู่ด้านหน้าศูนย์ทักทายเขา และรีบเข้าไปแจ้งให้หลินเยว่ทราบ
เดินเข้าไปในห้องโถงใหญ่ โอหยางโชวได้ยินเสียงตะโกนของผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ ในห้องฝึก มีนักเรียนกว่า 30 คน กำลังฝึกชก หลินเยว่ยืนอยู่ด้านข้างเพื่อเฝ้าดู และคอยแก้ไขการเคลื่อนไหวที่ผิดพลากของนักเรียนแต่ละคน เมื่อได้ยินจากนักเรียนของตนว่าโอหยางโชวมาเยี่ยม เขาหันไปบอกศิษย์เอกของเขา หวังเฟิง(Wang Feng) เพื่อให้ดูการเคลื่อนไหวของนักเรียนในห้องฝึกแทนเขา จากนั้น เขาก็ตรงไปที่ห้องรับแขก
ในห้องรับแขก เขาเห็นโอหยางโชวกำลังนั่งอยู่แบบสบายๆ เขารีบคำนับทันที “นายท่านมาเยี่ยมเยือน ต้องขออภัยที่ตัวข้าไม่ได้เตรียมการต้อนรับ นายท่านโปรดอภัยให้ด้วย”
โอหยางโชววางถ้วยชาแล้วยิ้ม เขากล่าวว่า “ข้าเพียงคิดว่า ตั้งแต่ศูนย์ฝึกศิลปะการต่อสู้ถูกสร้างขึ้น ข้าไม่มีเวลามาเยี่ยมท่านเลย ข้ารบกวนท่านหรือไม่?”
“นายท่านอุส่าเข้ามาในบ้านของข้า แล้วจะเป็นการรบกวนข้าได้เช่นไร” หลินเยว่ตอบกลับ
“ดีแล้ว พาข้าไปที่ห้องฝึกซ้อมทีซิ ข้าอยากดูพวกเขาฝึกซ้อม” โอหยางโชวกล่าวออกไปตรงๆ
หยินเยว่พยักหน้า เอามือของเขาแนบลำตัว แล้วกล่าวว่า “เชิญนายท่านตามข้ามา”
พวกเขาเดินออกจากห้องรับแขก เดินผ่านทางเดินแคบๆ ตรงไปที่ห้องฝึกซ้อม หวังเฟิงเห็นหลินเยว่นำโอหยางโชวมา เขาตะโกนให้ทุกคนหยุดฝึกซ้อมในทันที “หยุด! ทำความเคารพนายท่าน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น นักเรียนทุกคนก็รีบจัดชุดเครื่องแบบ แล้วยืนรอต้อนรับโอหยางโชว
โอหยางโชวยิ้มและทักทายทุกคน เขาหันไปทางหลินเยว่แล้วกล่าวว่า “มาสเตอร์หลิน นักเรียนของท่านน่าประทับใจมาก”
หลินเยว่ตอบอย่างสุภาพว่า “ด้วยความเมตตาของนายท่าน ข้าจึงสามารถสอนทักษะป้องกันตัวเบื้องต้นแก่พวกเขาได้”
“มาสเตอร์หลิน ท่านเป็นผู้ดูแลที่นี่ ฉะนั้น ไม่จำเป็นต้องอ่อนน้อมถ่อมตอนมากจนเกินไป แล้วท่านสอนทักษะอะไรให้พวกเขาหรือ?”
“นายท่าน เรากำลังฝึกหมดแปดสุดยอด-ปาจีฉวน”
โอหยางโชวรู้สึกประหลาดใจ เขาตื่นเต้นและกระตือรือร้น เขากล่าวด้วยความชื่นชมว่า “ปาจีฉวานนั้นมีชื่อเสียงมาก! ทำไมไม่ให้ทุกคนฝึกล่ะ ข้าอยากชมมันอย่างยื่ง”
หลินเยว่โค้งคำนับ แล้วกล่าวว่า “เป็นเกียรติอย่างยิ่ง” จากนั้นเขาก็เดินไปหน้าแถวนักเรียน และเริ่มนำนักเรียนทั้งหมดฝึกปาจีฉวน
ในแง่ของการฝึก ปาจีฉวนมีความยืดหยุ่น สมดุล และแข็งแกร่ง สบัดเอว เพื่อส่งแรงผ่านปลายนิ้ว แล้วพุ่งหมัดไปข้างหน้า
โอหยางโชวตกใจมาก นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นศิลปะการต่อสู้แบบโบราณ แล้วเขาก็อดไม่ได้ที่จะปรบมือด้วยความกระตือรือร้น เมื่อหลินเยว่ฝึกซ้อมเสร็จสิ้น ช่วยไม่ได้ที่เขาจะร้องออกมา “ทำได้ดี!!!”
เมื่อได้ยินเสียงปรบมือของโอหยางโชว นักเรียนทั้งหลายต่างพากันตื่นเต้น ไม่เว้นแม้แต่ศิษย์เอกอย่างหวังเฟิง แน่นอนว่าหลินเยว่ยังคงสงบอยู่เช่นเดิม
เมื่อเห็นโอหยางโชวตื่นเต้น หลินเยว่ก็กล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ถ้าท่านต้องการศิลปะการต่อสู้บางอย่าง ข้าสามารถสอนท่านได้”
เหตุผลที่โอหยางโชวตื่นเต้นมาก เพราะตอนนี้เขารู้แล้ว่า ปาจีฉวนของหลินเยว่นั้นเป็นศิลปะการต่อสู้ที่แท้จริง ไม่ใช่แบบจำลอง เขาสามารถนำทักษะอันมีค่านี้ ไปฝึกฝนและปฏิบัติจรืงได้
เมื่อเห็นหลิยเยว่กล่าวถึงเรื่องนี้ โอหยางโชวก็กล่าวว่า “แน่นอน ข้าชอบมัน แล้วข้าจะตอบแทนท่านในอนาคต”
หลินเยว่พยักหน้าเล็กน้อยอย่างใจเย็น แล้วนำโอหยางโชวออกจากห้องฝึกไปยังห้องรับแขก บอกให้เขารอซักครู่แล้วเดินออกไป
ไม่นานจากนั้น หลินเยว่ก็กลับมาที่ห้องรับแขก ถือหนังสืออยู่ในมือ เขาส่งมันให้กับโอหยางโชว แล้วกล่าวว่า “นี่เป็นฉบับทีเขียนโดยตระกูลหลิน ‘คู่มือการฝึกศิลปะการต่อสู้-ปาจีฉวน’ ข้าขอมอบมันให้นายท่าน”
โอหยางโชวหยิบหนังสือมา แล้วตรวจสอบคุณสมบัติของมันอย่างละเอียด
ชื่อ : ปาจีฉวน(ศิลปะการต่อสู้ระดับกษัตริย์)
การฝึก : รั้ง , มั่งคงดุจมังกร , ปราบพยัคฆ์ , ฝ่ามือทลายภูผา , ฝ่ามืออาชาไกล , จับพยัคฆ์ , ท่วงท่าหมี , ก้าวย่างนกกระเรียน
เคล็ดลับ : 3 ฝ่ามือยมโลก , กรงเล็บพยัคฆ์ไต่ภูผา , 3 ประตูไม่อาจหยุดยั้ง , ทรราชย์ชี้ทางม้า , ฝ่ามือพายุ , มือซ้าย-ขวาเปิดประตู , กรงเล็บคู่นกขมิ้น
เทคนิค : ยึดเกาะขุนเขา
อาวุธ : หอก โดยเฉพาะหอกหลิวเหอ
การประเมิน : ปาจีฉวน เป็นศิลปะการต่อสู้ที่แข็งแกร่ง, ไม่สวย, รุนแรง, และทรงพลัง ต่อยเหมือนฟ้าร้อง เตะเหมือนแผ่นดินไหว
น่าแปลกใจที่ปาจีฉวนของหลินเยว่เป็นศิลปะการต่อสู้ที่แท้จริง ช่างบังเอิญจริงๆที่ปาจีฉวนนั้นเหมาะกับการใช้หอก มันไม่ขัดแย้งกับทักษะที่โอหยางโชวกำลังฝึกอยู่
เขาไม่ลังเลอีกต่อไป โอหยางโชววางมือบนปกหนังสือ จากนั้นเสียงของระบบก็ดังขึ้น
“แจ้งเตือนระบบ : ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่นฉีเยว่หวู่ยี่ ที่ได้รับศิลปะการต่อสู้ระดับกษัตริย์-ปาจีฉวน คุณต้องการฝึกฝนมันหรือไม่?”
“ต้องการ!”
มีเสียงเพลงดังออกมา หนังสือในมือร้อนขึ้น และแสงสีขาวก็พุ่งออกมาจากหนังสือ ไปที่ระหว่างคิ้วของเขา ในเวลาไม่กี่วินาที ข้อมูลที่จำเป็นในการฝึกฝนปาจีฉวนทั้งหมด ก็เข้าไปในสมองของเขา เขาค่อยๆย่อยข้อมูลเหล่านั้น
โอหยางโชวลืมตาขึ้นมา และลุกขึ้นคำนับหลินเยว่อย่างเป็นทางการ แล้วกล่าวว่า “ขอบคุณ มาสเตอร์หลิน” เขาคิดว่า เขาคงเป็นผู้เล่นคนแรกที่ได้เรียนรู้ปาจีฉวนอย่างเต็มรูปแบบ แม้แต่ลูกศิษย์ของหลินเยว่ก็ยังไม่ได้รับโอกาสเช่นนี้
หลินเยว่ยิ้มแล้วกล่าวว่า “เรื่องปาจีฉวนไม่ใช่เรื่องที่ต้องโอ้อวด ข้าคิดว่าข้าพอจะมีความรู้อยู่บ้าง ถ้านายท่านสนใจ ข้าสามารถบอกสิ่งที่ข้ารู้ทุกอย่างเกี่ยวกับปาจีฉวนแก่นายท่านได้” สำหรับหลินยี่ นี่คือการตอบแทนบุญคุณแก่โอหยางโชว
โอหยางโชวรู้ดีว่า การได้รับแนวทางการฝึกฝนของปาจีฉวนจากหลินเยว่ เป็นสิ่งที่มีค่าอย่างมาก มันจะช่วยให้เขาประหยัดเวลาในการฝึกฝน เขายิ้มแล้วกล่าวว่า “ข้ากำลังรอฟังอยู่”
หลินเยว่พยักหน้า และเริ่มอธิบายการฝึก “ปาจีฉวน ใช้ศีรษะเป็นศูนย์กลาง แขนขาเป็นทิศทั้ง 4 ด้านหน้าและด้านหลังของฝ่ามือแต่ละข้าง ใช้สำหรับรวบรวมจิตวิญญาณผ่านช่องทางฉี ฉีของท่านจะบังคับกำลัง, การเคลื่อนไหว, ความแข็งแกร่ง และสำนึก จากกรกร้ามเนื้อ ใช้ทุกส่วนของร่างกายเป็นอาวุธ ทุกการเคลื่อนไหว ทุกการเปลี่ยนแปลง ทุกการแปรรูป ทุกผลกระทบ ความหลากหลายของมันไร้ขีดจำกัด”
“ปาจีฉวนขึ้นชื่อเรื่องพลังหมัดที่รุนแรง และยังเป็นที่รู้จักกันดีในเรื่องการเคลื่อนไหวที่หลากหลายสไตล์ เทคนิคที่เป็นที่รู้จักกันดี คือ มั่งคงดั่งขุนเขา การฝึกฝนเทคนิคนี้ก็เหมือนกับการใช้ร่างการของท่านเป็นเหมือนกำแพง กุญแจสำคัญในการใช้เทคนิคนี้ คือ การที่ท่านโจมตีศัตรูระยะประชิด มันดูเหมือนอ่อนแอ แต่ในความเป็นจริง เมื่อแรงบิดจากเอวและขาหนีบของท่าน รวมกับพลังจากร่างกาย จะก่อให้เกิดพลังที่รุนแรงอย่างมาก เมื่อท่านทำลายการป้องกันของศัตรูแล้ว ก็โจมตีพวกมันด้วย 6 หมัดรวมเป็น 1 ใช้มันปอดฉากศัตรู”
“สิ่งที่ต้องทำต่อไปคือ ลูกเตะลบล้าง ขาเป็นสิ่งที่สำคัญของปาจีฉวน ปาจีฉวนจะให้ความสำคัญกับการเคลื่อนไหวต่างๆ เช่น การเดินอย่างเบาฝีเท้า, หัวเข่าเป็นศูนย์กลางของกระบวนท่า เมื่อต้องเตะไปที่จุดที่ต่ำกว่าหัวเขา โดยเฉพาะที่เท้า ดังนั้น แม้ว่าการเตะจะไม่รุนแรงเท่าการโจมตีรูปแบบอื่น แต่ก็สามารถทำลายสมดุลของศัตรูในระหว่างต่อสู้ได้ มันจะช่วยเพิ่มโอกาศในการปิดฉากพวกเขา”
โอหยางโชวตั้งใจฟังคำอธิบายของหลินเยว่อย่างกระตือรือร้น แล้วเขาก็ได้ยินเสียงจากระบบ
“แจ้งเตือนระบบ : ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่นฉีเยว่หวู่ยี่ สำหรับคำแนะนำของมาสเตอร์หลิน ความสำเร็จของปาจีฉวน-ผู้เรียนใหม่”
“แจ้งเตือนระบบ : ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่นฉีเยว่หวู่ยี่ สำหรับคำแนะนำของมาสเตอร์หลิน ความเข้าใจเบื้องต้นของเคล็ดลับปาจีฉวน-หมัดระยะปะชิด”
“แจ้งเตือนระบบ : ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่นฉีเยว่หวู่ยี่ สำหรับคำแนะนำของมาสเตอร์หลิน ความเข้าใจเบื้องต้นของเคล็ดลับปาจีฉวน-ลูกเตะลบล้าง”
หลังจากฟังแจ้งเตือนของระบบ โอหยางโชวก็รู้สึกมีความสุขมาก เขาเกือบจะกระโดดออกไปเต้น ถ้าเขารู้ว่าเขาจะได้รับประโยชน์เช่นนี้ เขาคงมาที่ศูนย์ศิลปะการต่อสู้นานแล้ว ไม่เป็นไร, ยังไงก็ยังไม่สายเกินไปที่จะเริ่มต้น
ขณะหลินยี่อธิบายสิ่งต่างๆ โอหยางโชวนั่งฟังอย่างตั้งใจ เมื่อเขาอธิบายเสร็จสิ้น โอหยางโชวก็บอกลาเขา หลินเยว่และนักเรียนของเขามาส่งโอหยางโชวที่หน้าประตูศูนย์ มองเขาเดินออกไป
แฟนเพจ : TWOแปลไทย