MGE.06 - อัศวินผู้ทรงพลัง

6 – อัศวินผู้ทรงพลัง

 

“กลุ่มโจรลมดำ? พวกมันมาจากไหน?” หยางเฟยยกคิ้วขึ้นเล็กน้อย จากนั้นรีบเดินตามพ่อบ้านหลิวไปทันที

พ่อบ้านหลิวเดินไปอธิบายไปเกี่ยวกับต้นกำเนิดของกลุ่มโจรลมดำกับหยางเฟย

กลุ่มโจรลมดำเป็นโจรที่อยู่ใกล้กับเมืองไจแอนท์สโตน พวกมันเป็นเหมือนทหารม้าไปมารวดเร็วดุจลม อีกทั้งยังฉลาดเจ้าเล่ห์ เที่ยวไล่ปล้นจี้ชาวเมืองและคาราวานไปทั่ว

เมืองไจแอนท์สโตนได้ส่งกองทัพไปหลายต่อหลายครั้งเพื่อปราบปรามกลุ่มโจรกลุ่มนี้ แต่พ่ายแพ้กลับมาทุกครั้ง หลังจากความล้มเหลวหลายครั้งเห็นได้ชัดว่ากลุ่มโจรลมดำนี้ มีหัวหน้ากลุ่มชื่อ แบรรี่ เขาแข็งแกร่งพอๆกับอัศวินเลยทีเดียว

อัศวินจะฝึกในเคล็ดวิชาลับเฉพาะอัศวินเพื่อทำลวงขีดจำกัด เพียงแค่ร่างกายของพวกเขาอย่างเดียวก็ถือว่าแข็งแกร่งมากแล้ว อัศวินโดยทั่วไปสามารถใช้อาวุธที่ได้หนักราว 200 กก. อีกทั้งยังสวมชุดเกราะหนักทั้งตัวเปรียบได้กับรถถังที่ไม่สามารถหยุดยั้งเอาไว้ได้

ในบรรดาผู้คนในเมืองออทั่มลีฟ ไม่มีใครมีความสามารถเทียบเท่าอัศวินได้เลย

คนที่แข็งแกร่งที่สุดในเมืองออทั่มลีฟคือ เซี่ยวเอียน ผู้บังคับบัญชาทหารทั้งหมดและเขาอยู่ในระดับนักรบขั้นกลางเท่านั้น อัศวินสามารถสังหารคนทั้งเมืองได้อย่างง่ายดาย หากไม่มีใครป้องกันกำแพงเมืองไว้

โดยทั่วไป อัศวินจะอยู่ในสถานที่ที่มีชื่อเสียง เช่น คฤหาสน์ขุนนาง แต่อย่างไรก็ตาม อัศวินบางคนเป็นต้นเหตุของความเสียหายที่เกิดขึ้น อัศวินที่เลวทรามเป็นสิ่งที่เลวร้าสยที่สุดในตอนนี้

พ่อบ้านลู่เล่าถึงความน่ากลัวของกลุ่มโจรลมดำพร้อมทั้งแอบเหลือบมองไปยังบอดี้การ์ดทั้งสี่คนของเขา

เมืองออทั่มลีฟเป็นเมืองเล็กๆที่มีชาวเมืองน้อยมาก การมาถึงของพวกเขาไม่ได้กระตุ้นให้คนเหล่านั้นตกใจ แต่หยางเฟยมาพร้อมกับผู้ติดตามทั้งสี่ ทำให้พ่อบ้านหลิวเกิดความสงสัยหนักมาก  อย่างไรก็ตามพ่อบ้านหลิวสนใจสถานการณ์จรงหน้ามากกว่า เขาจึงไม่ได้สอบถามสิ่งที่เกิดขึ้น

หลังจากที่มาถึงกำแพง หยางเฟยมองเห็นกลุ่มโจรผ้าคลุมดำติดอาวุธมากกว่าหนึ่งร้อยคน ทุกคนขี่ม้าหุ้มเกราะ ให้ความรู้สึกคนดันทุกคนที่มองมา

หยางเฟยมองไปที่กำแพงฝั่งตนเอง

มีนักรบอยู่บนกำแพงรวม 36 คน ประกอบด้วยนักธนู 10 คน นักรบขั้นต้น 8 คน และผู้บังคับบัญชาเซี่ยวเอียนเพียงคนเดียวที่เป็นนักรบขั้นกลาง

ทางเดียวที่จะทำให้เมืองออทั่มลีฟสงบสุขได้นั่นคือ พลังอำนาจ แต่กับกลุ่มโจรที่มีอัศวินเป็นหัวหน้าเหมือนเอาไข่ไปกระทบกับหิน มันเป็นความฝันลมๆแล้ง

เหล่านักรบที่ยืนอยู่เหนือกำแพงหน้าซีดทันควัน เมื่อมองไปยังกลุ่มโจรลมดำจากระยะไกล นักรบบางคนถึงกับเข่าอ่อนมือไม้สั่น ถ้าไม่ใช่ว่ามีกำแพงสูง 6 เมตรปกป้องอยู่ นักรบบเหล่านี้อาจจะหมดกำลังใจและไม่สามารถยืนหยัดได้อีก

นักรบในเมืองออทั่มลีฟนั้นดูแลชาวเมืองเป็นหลักจนถึงตอนนี้ พวกเขาไม่เคยพบกับการต่อสู้เสี่ยงตายเลยซึ่งตรงกันข้ามกับ สมาชิกของกลุ่มโจรลมดำ ทุกคนอยู่ในระดับนักรบขั้นต้น แต่หลังจากผ่านการต่อสู้มานับไม่ถ้วน แม้แต่เซี่ยวเอียนที่แข็งแกร่งที่สุดในเมืองออทั่มลีฟก็ไม่สามารถเป็นคู่มือได้

สมาชิกในกลุ่มโจรลมดำมีมากกว่า 100 คน เคลื่อนที่เร็วราวกับลมกรด มาถึงเมืองออทั่มลีฟอย่างรวดเร็ว

ร่างกายที่ปกคลุมไปด้วยเกราะหนัก แบรรี่พลิกตัวลงจากหลังม้า จากนั้นมองผ่านช่องตาของหมวกเหล็กไปยังเมืองออทั่มลีฟ

แบรรี่ไม่ได้พูดอะไร เขาหยิบดาบใหญ่ออกมาจากกลางหลังเดินเข้าสู่เมืองออทั่มลีฟ

กลุ่มโจรที่เหลือมากกว่า 100 คนทำตามแบรรี่และเดินเข้าประชิดเมืองออทั่มลีฟ

“เตรียมธนู!! เตรียมธนู!! ยิงมันให้ตาย!! ยิงมัน!!” เซี่ยวเอียนหน้าตาซีดเซียวตะโกนสั่งเสียงดังลั่น

นักธนู 10 คนที่อยู่เหนือกำแพงทั้งหมดยิงธนูใส่แบรรี่ราวกับห่าฝน

ความสามารถของนักธนูเห็นได้ชัดว่า ที่ยิงออกไปนั้น 9 ใน 10 นั้นพลาด มีเพียงดอกเดียวที่ยิงโดนไหล่ของแบรรี่และกระเด็นหล่นไป

แบรรี่ไม่ได้รับผลกระทบแต่อย่างใด  เขาเดินตรงเข้ามาที่ปราสาทราวกับรถถังที่น่าสะพรึงกลัว

นักรบทั้งหลายเห็นฉากตรงหน้า กำลังใจของพวกเขาหดหายไปทั้งหมด ความกลัวเริ่มเข้ามาบดบังดวงตาของพวกเขา ลูกธนูพุ่งเข้ามาใส่แบรรี่ แต่ไม่สามารถหยุดยั้งแบรรี่ได้เลย

“ทรงพลังมาก! นั่นอัศวินเกราะหนักสินะ สุดยอดไปเลย!” หยางเฟยมองไปที่ห่าธนูพุ่งลงไปที่แบรรี่ ดวงตาของเขาเป็นประกาย

ภายในระยะเวลาสั้นๆ แบรรี่ได้เข้ามาถึงใต้กำแพงเมืองออทั่มลีฟ ร่างกายของเขาระเบิดพลังและกระโดดขึ้นมาอย่างน่ากลัว เขากระโดดสูงกว่ากำแพง 6 เมตรและยืนขึ้น เขาเหวี่ยงดาบใหญ่ตรงหน้าฟาดลงมา สะบั้นเอวของรักรบขาดออกเป็นสองท่อน เลือดสาดกระจายไปทั่วทั้งสองมือของเขา

นักรบที่อยู่บนกำแพงโดยทั่วไปไม่เคยมีประสบการณ์ในการรบมาก่อนและฉากตรงหน้าได้ส่งผลให้กำลังใจของพวกเขาหายไปในทันที

“แบรรี่! แบรรี่!”

“แบรรี่! แบรรี่!”

ด่านล่างของกำแพง สมาชิกของกลุ่มโจรลมดำได้ยกอาวุธขึ้นและกระแทกพื้นส่งเสียงเชียร์ดังสนั่น

แบรรี่มองไปยังกลุ่มนักรบที่แตกกระเจิง โบกมือและโยนเชือกลงมา

สมาชิกของกลุ่มโจรลมดำคว้าเชือกและไต่ขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

พ่อบ้านหลิวแข้งขาสั่นขณะที่มองไปยังแบรรี่ที่เป็นเหมือนพระเจ้าในตอนนี้และพูดออกมาอย่างสั่นกลัว

“นายท่าน พวกเราหนีเถอะขอรับ!!”

“ช่างกล้าหาญซ่ะจริง? ยิงมันซ่ะ! ยิงอัศวินตรงหน้าข้าให้เป็นเศษขี้เถ้า!”

หยางเฟยยิ้มออกมาอย่างเยือกเย็นขณะที่ชักมือสั้นขนาด 9 มม.มาจากเอว เล็งไปที่แบรรี่และลั่นไก

 

ปัง! ปัง! ปัง! ปัง!

แบรรี่ถูกยิง 6 นัดโดยปืนพกขนาด 9 มม. อัศวินเกราะหนักถูกยิงทะลุเกราะ บนร่างของเขามีรอยเลือด 6 รู เลือดไหลออกมาอย่างช้าๆ

“เจ้ากล้าทำร้ายข้า! ไอ้เวรผิวเหลือง! เจ้ากล้าสร้างบาดแผลให้กับอัศวินแบรรี่ผู้นี้! ข้าจะหักนิ้วแกทีละนิ้ว จากนั้นโยนให้หมาป่ากิน!”

แบรรี่ถูกยิงทั้งหมด 6 นัด ดวงตาของเขาเป็นประกายสีแดงด้วยความโกรธ เสียงของเขาเต็มไปด้วยความเดือดดาล พลังที่น่าสะพรึงกลัวหลั่งไหลออกมาจากร่างกายของเขา กระสุนทั้ง 6 ถูกขับออกมาจากร่างของเขา

 

****************************

 

เป็นอย่างไรกันบ้าง สนุกกันไหม มีอะไรติชมกันได้เลยนะ