ตอนที่ 75 การต่อสู้ของอสูร

ฉันวิ่งเข้าไปหาเลย์มาคาโอและดาโล่ก่อนจะตะโกนขึ้นสุดเสียงของฉันเพื่อให้พวกเขาได้ยิน

 

“เฮ้ทุกคนรีบหลบไปเดี๋ยวนี้เลยนะ ไส้เดือนยักษ์มันกำลังมาทางนี้แล้ว!!”

 

เมื่อทุกคนได้ยินเช่นนั้นแต่ละคนต่างพากันวิ่งในทันที จากกที่กำลังต่อสู้กับมังกรกันอยู่ ส่วนฉันก็วิ่งตามพวกเขาไป

 

“เจอของดีหน่อยเป็นไง” ฉันพูดจบไส้เดือนยักษ์ก็ผุดขึ้นมาจากดินพร้อมกับคำรามด้วยเสียงที่ทำให้พื้นสั่นออกมา จากนั้นสงครามระหว่างเผ่าพันธุ์ก็ได้เริ่มขึ้น ทั้งสองตัวต่างยืนหยุดนิ่งเมื่อได้เจอหน้ากัน ราวกับว่าพวกมันกำลังข่มขู่กันด้วยสายตาพิฆาตอยู่

 

“ฮ๊ากกกกกกกกกกกกกก” ณ ตอนนี้มังกรได้เริ่มเสียงคำรามออกมาในครั้งแรกของการประลอง เสียงคำรามของพวกมันทำให้เสียงรอบๆเงียบลง

 

“ทำไมไอ้หนอนนี่มันถึงมาที่นี่ได้ล่ะ แล้วเธอพามันมาได้ยังไงกันเบอร์ริน”

 

คำถามที่ฉันก็ไม่รู้ว่าฉันจะตอบเลย์ยังไง แต่ว่าถึงยังไงมันก็ดีแล้วที่ไอ้ไส้เดือนนี่มา ถ้าเกิดไม่มาพวกเราอาจจะกลายเป็นผีเฝ้าปราสาทแห่งนี้ก็ได้นะ

 

“เรารอดูกันต่อไปดีกว่าเลย์ฉันพามันมายังไงก็ช่างเถอะ แต่ตอนนี้เราจะได้ดูหนังอสูรร่างกายยักษ์ต่อสู้กันแล้วนะ”

 

เลย์พยักหน้าให้กับฉันแล้วก็เฝ้าดูมันกันต่อไป

 

“ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก” เสียงคำรามครั้งแรกของไส้เดือนได้ดังขึ้นมา ตอนแรกกะจะไม่ตกใจแล้วแต่มันไม่ทันตั้งตัวก็เลยสะดุ้งไปนิดหน่อย

 

“พวกมันจะต่อสู้กันตอนไหนนะ” เหมือนจะมีบางคนที่คอยดูจนเบื่อแล้วนั่นก็คือดาโล่ พ่อหนุ่มเลือดร้อนของเราต้องการไปปะทะกับมันจริงๆเลย

 

“เดี๋ยวพวกมันก็ต่อสู้กัน รอดูไปสักสิบนาทีมันก็ไม่เสียหายหรือเปล่า ดีกว่าเราไปต่อสู้กับมันให้เสียแรงเปล่าไหม ตอนนี้พวกเรานั่งพักอย่างสบายใจแล้วดูมันฆ่ากันจะไม่ดีกว่าหรือไง”

 

มาคาโอพูดขึ้นก่อนดาโล่จะถอนหายใจยาวๆแล้วทำท่าทีว่าเข้าใจแล้วๆ ก็อย่างที่มาคาโอพูดพวกเราควรเก็บแรงเอาไว้สู้กับเมสซีเรียดีกว่า เพราะคนอย่างนางไม่มีวันยอมแพ้พวกเราหรอก แถมนางสปอนมอนมาเพียบเลย ความโกงต้องยกให้ตระกูลของเมสซีเรียจริงๆ ถ้าจะให้พูดถึงเรื่องความโกงของพวกเขาตั้งแต่ที่ฉันมาถึงที่นี่นะ เป็นสิบยี่สิบครั้งได้เลยมั้งแต่ไม่มีครั้งไหนที่เราย่อท้อต่อความโกงของเธอเลยแม้แต่น้อย

 

“นั่นไงพวกมันเริ่มต่อสู้กันแล้ว” ในที่สุดพวกมันก็วิ่งเข้าใส่กัน ไม่ใช่วิ่งสิตัวหนึ่งวิ่งอีกตัวหนึ่งเลื้อย มังกรยักษ์ของเรากัดเข้าไปที่จะเรียกว่าคอก็ได้คอของไส้เดือน แต่ว่าไส้เดือนของเราด้วยความที่หนังของมันยังกับเหล็กยืดหยุ่นได้ ฟันของมังกรไม่สามารถกัดเข้าไปยังหนังของมันได้เลย จากนั้นไส้เดือนก็ใช้หางของมันฟาดไปที่มังกร ทำให้มังกรจากที่กำลังกัดคอของมันอยู่หลุดออกไปอย่างง่ายดาย แรงของไส้เดือนน่าจะเยอะกว่าของมังกรด้วยความที่มันตัวใหญ่กว่าด้วย มันก็เลยมีแรงที่เยอะกว่าเป็นเท่าตัวเลยทีเดียว เมื่อมังกรหลุดออกจากการกัดมันก็ใช้ปีกของมันจิ้มเข้าไปที่ตัวของไส้เดือน แต่ครั้งนี้มันต้องทำให้ฉันตกใจเพราะว่าไส้เดือนของเรานั้นมีน้ำแหยะๆไหลออกมาจากจุดที่โดนปลายปีกของมังกรแทงเข้าไป หรือว่าปีกของมังกรที่พัดไปพัดมาอยู่ตลอดเวลาทำให้ปีกของมันแข็งแรงและทนทาน ปลายปีกที่แหลมคมอาจจะทำให้ทะลุหนังของมันผ่านเข้าไปได้ง่ายด้วยเช่นกัน

 

“ว๊ากกกก” ไส้เดือนร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดแต่มันก็ไม่ยอมแพ้ มันใช้หางของมันหมุนและรัดไปที่ตัวของมังกรในเวลาไม่กี่วินาทีเท่านั้น ถ้าสังเกตดูดีๆหางของมันเริ่มรัดเข้าไปเรื่อยๆและเรื่อยๆ

 

“ฮ๊ากกกกก” มังกร้องออกมาน่าจะเป็นเพราะว่ามันหายใจไม่ออกจากการรัดแน่นของไส้เดือน มันก็ไม่ยอมแพ้เหมือนกันมันคงยังใช้ปีกของมันทั้งสองข้างแทงไปที่ตัวของไส้เดือนเรื่อยๆ เป็นการทรมานชั้นเยี่ยมดีๆนี่เอง พวกมันอยู่แบบนั้นไปสักพักจนกระทั่งพวกเราเห็นได้เลยว่ามังกรกำลังหมดแรง อาจจะเป็นเพราะว่าการรัดของไส้เดือนทำให้มังกรหายใจไม่ออก แล้วเริ่มตายไปอย่างช้าๆมังกรตายก่อนที่จะได้แทนเข้าไปในครั้งสุดท้าย เมื่อมันตายไส้เดือนที่มีบาดแผลเป็นลอยโบ๋เต็มตัวก็ตายตามมันไป สรุปคือการต่อสู้ครั้งนี้มันไม่มีใครแพ้ใครชนะ มันมีแต่ความตายที่คืบคลานเข้ามาหาพวกมันเท่านั้น แต่สปิริตใสการต่อสู้ของพวกมันฉันยอมใจจริงๆที่ต่อสู้แม้ตัวจะตายก็แล้วแต่

 

“ฉันว่าการต่อสู้ของพวกมันจบลงแล้วนะ ได้เวลาที่เราจะเข้าไปในปราสาทกันแล้วล่ะ”

 

เลย์ลุกขึ้นก่อนที่ฉันจะยื่นมือให้เขายกฉันขึ้นตามเข้าไป ตอนนี้มันไม่มีอะไรมากรีดขวางพวกเราแล้ว มีแต่พวกเราที่จะเดินหน้าต่อไปเพื่อเข้าไปยังปราสาทไปหาเมสซีเรียยังไงล่ะ

 

“เราจะไปจัดการมันให้เสร็จเพื่อชัยชนะและการแก้แค้นของพวกเรา//โอ้ววววววววววว”