ตอนที่ 68 อีกฝั่งมีที่น่าสนใจ

ตอนนี้ฉันกับกลุ่มฝูงอีฟได้พากันเข้ามาในร่มอีกฝั่งแล้ว แต่ว่าตัวของฉันแล้วก็ฝูงสัตว์พวกนี้เป็นไอร้อนในทันทีที่พวกเราเข้ามาในร่ม ร้อนชะมัดเกือบไปแล้วถ้าเกิดไม่มีน้ำติดตัวกคงจะโดนเผาไปนานแล้ว แต่พูดถึงตัวของฉันแห้งไปเลยนะจากที่มันเปียกๆแฉะๆ

 

“อีฟฉันขอบใจแกมากเลยนะที่พาฉันมาส่งถึงที่นี่เลย ที่ๆมันปลอดภัยที่สุดไม่อย่างนั้นฉันคงจะโดนเผาตายไปนานแล้ว”

 

ฉันลงมาจากหลังของฝูงอีฟแล้วก็ก้มขอบคุณ ซึ่งพวกเขาก็รู้และเข้าใจในสิ่งที่ฉันทำ ฉันไม่สามารถไปต่อกับพวกเขาได้เพราะว่าฉันจะต้องอยู่รอเลย์กับอีกสองคนก่อน ฉันยิ้มให้กับอีฟพร้อมกับโบกมือลา

 

“อี้ อี้” เสียงที่ดังออกมาจากฝูงทำให้ฉันเข้าใจว่าพวกเขาจะต้องเดินทางกันต่อไป ในตอนนี้ทางนั้นเป็นยังไงบ้างนะ

 

[ หลังจากที่สำรวจแม่น้ำ ]

 

ตอนนี้ฉันเดินสำรวจแถวนี้ก็พบได้เลยว่ายังมีพวกสัตว์แปลกๆที่สามารถอยู่ในแสงแดดได้ โดยที่ไม่โดนแสงแดดมันเผาเลยแม้แต่น้อย

 

“ฉันควรจะทำอะไรดีนะถ้ามัวแต่รออยู่แบบนี้แล้วก็มันก็คงไม่มีอะไรดีขึ้นมาหรอก ฉันควรจะหาอะไรบางอย่างทำรอพวกเขาจะไม่ดีกว่าหรอ”

 

งั้นฉันเดินหาดูอะไรแถวนี้รอพวกเขาก็แล้วกัน อย่างแรกก็อยากจะสำรวจว่าแถวนี้มีสัตว์อะไรบ้างมีกี่พันธ์แล้วก็มีตัวอะไรที่ฉันไม่รู้จักบ้างดีกว่า ในช่วงแรกๆฉันก็จะเดินดูพวกสัตว์เลื่อยคลานแถวนี้ ฉันเห็นมีพวกที่เหมือนกิ้งก่าแต่มันก็ไม่ใช่กิ้งก่าตัวของมันจะเล็กกว่านั้นเยอะมากและตัวเล็กจนแทบมองไม่เห็นถ้าไม่สังเกตดีๆ ตัวของมันจะมีหลากหลายสีแต่พอมองเข้าแล้วมันก็เหมือนกับจระเข้เสียมากกว่า

 

“เหมือนเป็นโลกใบใหม่เลยแฮะพอได้เข้ามาที่นี่แล้ว เจออะไรใหม่ๆเยอะมากทั้งสัตว์แล้วก็ต้นไม้ สิ่งมีชีวิตทุกอย่างพวกนี้มันเหมือนเป็นคนละอย่างกับโลกของฉันเลย”

 

เมื่อฉันพูดจบเจ้าตัวที่เหมือนกิ้งก่าก็ตกใจแล้ววิ่งออกไปจากที่นี่ในทันที ส่วนฉันก็ค่อนข้างตกใจมันนิดหน่อยเหมือนกัน เพราะว่าอยู่ๆมันก็วิ่งหนีฉันไปเสียแบบนั้น เวลาผ่านไปสักพักที่ฉันอยู่ที่นี่ทุกอย่างก็เริ่มมืดโดยไร้เหตุผลในทันที

 

“นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่” ฉันแหงนมองขึ้นไปยังข้างบนเมฆเริ่มปกคลุมอย่างเห็นได้ชัด หรือว่ามันเคลื่อนที่มาจากฝั่งนู้นกันนะ

 

“เฮ้ที่รักในที่สุดฉันก็เจอเธอจนได้” อยู่ๆเสียงของใครบางอย่างก็ได้ดังขึ้นมาจากข้างหลังของฉัน หรือว่าพวกเขาจะมาถึงที่นี่กันแล้ว ?? เมื่อฉันหันไปหาต้นตอของเสียงแล้วฉันก็เจอกับทั้งสามคนกับอีกหนึ่งตัว ที่กำลังวิ่งหน้าตั้งมาหาฉันแต่แทนที่ฉันจะดีใจมันกลับไม่เป็นเช่นนั้น เพราะอะไรบางอย่างที่ตามหลังของทั้งสามคนกับอีกหนึ่งตัวมันทำให้ฉันต้องเดินถอยหลังไปอย่างช้าๆ แทนที่จะวิ่งเข้าไปหาเจ้าพวกนั้นฉันกลับวิ่งหนีเจ้าพวกนั้นแทน เพราะสิ่งที่ตามเจ้าพวกนั้นอยู่มันก็คือมังกรยักษ์นั่นเอง

 

“ไปเอามันมาจากไหนเนี่ย!!” ฉันวิ่งไปพร้อมกับตะโกนถามเจ้าสามคนนั้นด้วย

 

“ก็ตอนที่พวกเราตามหาเธออยู่พวกเราก็เจอกับไอ้มังกรตัวนี้ไงมันมีพลังมากกว่าพวกเราอีก ตอนนี้ฉันว่าพวกเราวิ่งหาที่หลบกันก่อนดีกว่านะว่าไหมมมมมมมมม”

 

เสียงตะโกนที่ดังออกมาจากข้างหลังของฉันทำให้ฉันรู้เลยว่าฉันจะต้องหาที่หลบในเร็วๆนี้ แล้วทำไมเวลาเจอพวกเขาต้องเกิดเรื่องกับฉันตลอดด้วยเนี่ย ฉันวิ่งช้าๆเพื่อรอพวกนั้นมาก่อนพวกนั้นจะมาถึงฉันแล้วเริ่มวิ่งไปด้วยกัน แต่จู่ๆมัลเลย์ก็แปรงเป็นร่างสองก่อนจะพาฉันขึ้นมาแล้วก็พาฉันวิ่งออกไปให้เร็วกว่าเจ้าพวกนั้น

 

“ไอ้มัลเลย์นี่แกเอาแต่แม่แกคนเดียวเลยนะ พ่ออยู่นี่อย่าทิ้งพ่อสิ!!”

 

บางทีฉันก็อดหัวเราะไม่ได้จริงๆนะที่เห็นว่าพวกเขาต้องเอาชีวิตรอดด้วยตัวเองแบบนี้ ฉันและมัลเลย์มุ่งหน้าไปสู่ข้างหน้าก่อนจะพบกับถ้ำที่ไม่ใหญ่มาก เราหน้าจะหลบซ่อนเจ้ามังกรตัวนั้นได้อยู่นะ

 

“พวกเรามาทางนี้เร็วฉันเจอแล้วที่หลบของเรา” เมื่อฉันพูดจบมัลเลย์ก็พาฉันเข้าไปในถ้ำแล้วแปรงกลับไปเป็นร่างหนึ่งของมัน เลย์วิ่งเข้ามาเป็นคนที่สองส่วนอีกสองคนก็วิ่งเข้ามาพร้อมๆกัน //ฟิ้วววว//

 

“ว๊ากกกกกกกกกกก” เสียงมังกรที่คำรามขึ้นมาทำให้พวกเราต้องเงียบลง เพื่อไม่ให้มันเห็นพวกเราเราจะต้องเงียบที่สุดเท่าที่จะทำได้จนกว่ามันจะไปจากตรงนี้

 

“นี่ไปยังไงมายังไงทำไมถึงพาเจ้ามังกรตัวนั้นมาด้วยเล่ามาให้ฉันฟังเดียวนี้เลยนะ”

 

ฉันกระซิบออกไปเบาๆเพื่อไม่ให้เจ้ามังกรได้ยิน เนื่องจากเจ้ามังกรมีสัมผัสด้านการได้ยินที่เหมือนกับว่าหูของมันอยู่ทุกที่ พวกเราจะต้องพูดให้มันเบาที่สุดเท่าที่จะทำได้

 

“เอาหน่าเดี๋ยวรอมันไปก่อนฉันจะเล่าให้เธอฟังเอง”

 

ฉันเงียบไปก่อนที่จะรอเจ้ามังกรออกไปจากที่นี่ ก็แบบแบบนี้สินะ