Eternal Martial Sovereign ตอนที่ 35 – พิษชั่วร้าย?
Chapter 35 – พิษชั่วร้าย?
หญิงสาวผิวขาวรู้สึกถึงสีสันของความปรารถนาดีผลิบานภายในตัวนางต่อเด็กหนุ่มที่มาช่วยเหลือนางโดยปราศจากแรงจูงใจซ่อนเร้น นางไม่เคยอยู่กับพวกผู้ชาย ดังนั้นตัวนางเอกจึงไม่ได้สังเกตเห็นความรู้สึกของนาง
“มีอะไรผิดพลาด?” เซี่ยวหยุนถามด้วยความอยากรู้ขณะที่เขาสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยของนางในการแสดงออก
“ป-เปล่า” หญิงสาวผิวขาวกล่าว รู้สึกงงงวยเล็กน้อย นางหลีกเลี่ยงการจ้องมองของเขาขณะทีนางได้รับเนื้อสัตว์อสูร ขณะที่นางเริ่มกัดลงไป นางก็รู้สึกสับสนมาก - เหตุใดนางจึงรู้สึกกังวลใจกะทันหันถีงเพียงนั้น?
เมื่อเขาเห็นการแสดงออกที่แปลกของหญิงสาวผิวขาว เซี่ยวหยุนก็รู้สึกค่อนข้างสับสน อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้ถามใดๆและแค่มองไปที่นางอย่างเงียบๆ
ผิวของหญิงสาวดูดีขึ้นมากในวันนี้ คุณสมบัติอันประณีตของนางก็สามารถเคลื่อนที่ได้ทุกอันและผสมกับผิวหนังอันไร้ที่ติของนาง นางดูเหมือนกับเทพธิดาจากเก้าสวรรค์ ผิวของนางมีความมันวาวเล็กน้อย ซึ่งเพิ่มกลิ่นอายรอบตัวนางและทำให้นางดูน่าหลงใหลยิ่งขึ้น
“พี่สาวใหญ่ซือเฟยก็สวยงามอย่างไม่มีใครเทียบได้ แต่มันก็เป็นความงามที่แตกต่างจากผู้หญิงคนนี้” เซี่ยวหยุนเปรียบหญิงสาวคนนี้กับหยานซือเฟยอย่างช่วยไม่ได้ พวกนางทั้งคู่ต่างก็สวยงามหยดย้อย แต่เสน่ห์ของหฟยานซือเฟยเป็นสิ่งขโมยดวงวิญญาณด้วยทุกรูปลักษณ์และรอยยิ้ม
สำหรับหญิงสาวคนนี้ ความงามของนางดูเหมือนอย่างอื่น เหมือนนางเป็นเทพธิดาบางอย่าง นางได้ปล่อยอากาศที่สูงส่งออกมาซึ่งไม่สามารถแปดเปื้อนได้ อย่างไรก็ตามเรื่องนี้ ผู้หญิงทั้งสองคนก็สวยงามอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ซึ่งทำให้ใครก็ตามจะต้องบ้าเพื่อมัน
ในที่สุด เซี่ยวหยุนก็เพียงแค่เปรียบเทียบพวกนางเท่านั้นและไม่ได้คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้อีก เขารู้ว่าเบื้องหลังของหญิงสาวคนนี้จะต้องไม่ธรรมดาและก็แน่นอนว่านางไม่ใช่คนจากอาณาจักรจันทราวายุ พวกเขาได้พบกันก็เพราะโอกาสเท่านั้นและมันก็ไม่น่าจะเป็นไปได้ที่พวกเขาจะได้พบกันอีกครั้ง
หลังจากทานเนื้อสัตว์อสูรอย่างช้าๆ หญิงสาวผิวขาวก็กระพริบตาขณะที่นางพูดว่า “คุณชาย ท่านสามารถช่วยข้าค้นหาเม็ดยารักษาที่ข้าทำหายไปได้หรือไม่?” นางรู้สึกเคอะเขินมากที่ขอให้คนแปลกหน้าช่วยหลัง ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม พวกนางได้พบกันโดยบังเอิญเท่านั้น
อย่างไรก็ตามอาการบาดเจ็บของนางรุนแรงเกินไป นางไม่ได้แข็งแกร่งเหมือนก่อนหน้านี้ ถ้านางไม่ค้นหาเม็ดยารักษา แม้ว่าเส้นลมปราณของนางจะหายสนิท แต่เพื่อที่จะฟื้นพลังของเธอ นางสามารถทำได้เพียงโยนหน้าของนางออกไปเท่านั้น
เซี่ยวหยุนขมวดคิ้วเล็กน้อยขณะถาม “ค้นหาเม็ดยารักษา? เจ้ารู้หรือว่าทำมันหายตรงไหน?”
“ตอนนั้น ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างฉับพลัน ดังนั้นข้าไม่แน่ใจว่าสถานที่ที่แน่นอน อย่างไรก็ตาม มันควรจะเป็นบริเวณ” หญิงสาวผิวขาวขมวดคิ้ว นางอธิบายถึงสถานที่ที่นางถูกซุ่มโจมตีโดยนักผจญภัย
หลังจากฟังรายละเอียดของหญิงสาว เซี่ยวหยุนก็พยักหน้าและกล่าวว่า “เอาล่ะ รออยู่ที่นี่ ข้าจะกลับมาในไม่ช้า”
ถ้ามันเป็นคนอื่นที่มองหาเม็ดยารักษา มันจะเป็นเรื่องยากอย่างน่าเหลือเชื่อ อย่างไรก็ตามนี่ไม่ใช่กรณีของเซี่ยวหยุน – ด้วยพลังวิญญาณของเขา แม้กระทั่งใบหญ้าก็ไม่อาจจะหลบหนีจากการค้นพบของเขาได้ ตราบเท่าที่เขารู้สถานที่ที่ถูกต้อง มันจะไม่ใช่เรื่องยากเกินไปสำหรับเขาที่จะค้นหาเม็ดยารักษาที่สูญหายไป
“ขอบท่านมากสำหรับปัญหาของเจ้า” หญิงสาวผิวขาวกล่าวด้วยความขอบคุณที่การแสดงออกบนใบหน้าของนาง
“ไม่เป็นไร” เซี่ยวหยุนกล่าวขณะที่โบกมือของเขา “จงระวังรักษาตัวเจ้าที่นี่”
“อืม” หญิงสาวผิวขาวพยักหน้าขณะที่เซี่ยวหยุนลุกขึ้นและออกไป
สถานที่หญิงสาวผิวขางอธิบายมันไม่ได้ไกลเกินไปจากทะเลสาบที่เขาได้พบนาง และเขาก็ตรวจสอบด้วยวิธีของเขากับที่แห่งนั้น หลังจากประมาณครึ่งวัน ดวงตาของเซี่ยวหยุนก็สว่างขึ้น - พลังวิญญาณของเขาสุดท้ายก็ค้นพบร่องรอยของความผันผวนในแก่นแท้แห่งปราณ
มีเม็ดยารักษาวางอยู่บนพื้นหญ้าตื้นๆ และคลื่นอันหนาแน่นของพลังวิญญาณก็ล่องลอยออกมาจากมัน ด้วยกลิ่นของเม็ดยารักษามันทำให้อากาศรอบๆกลายเป็นหอมหวนอย่างมาก
นี่เป็นจุดที่หญิงสาวถูกโจมตีในตอนแรกและพวกเขาก็ไล่ล่านางให้ล่องไปตามน้ำ
“นี่คือเม็ดยารักษา?” เซี่ยวหยุนหยิบเม็ดยารักษาขึ้นมา มองไปที่มันด้วยความอยากรู้
เม็ดยารักษาเป็นสีขาวและแก่นแท้แห่งปราณอันหนาแน่นก็ได้หมุนวนรอบมันเหมือนกับหมอก เพียงแค่หายใจเอาแก่นแท้แห่งปราณที่ปลดปล่อยออกมาบางส่วนก็ทำให้เซี่ยวหยุนรู้สึกสดชื่นและสบาย แก่นแท้ปราณที่มันมีอยู่เพียงพอที่จะทำให้ผู้ฝึกตนขอบเขตต้นกำเนิดทะลวงผ่าน
“ไม่ต้องสงสัยเลยว่านางขอให้ข้าค้นหาเม็ดยารักษานี้ มันจะต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน” เซี่ยวหยุนกล่าวกับตัวเองขณะที่เขาถือเม็ดยาไว้
เขาได้ยินเกี่ยวกับเม็ดยารักมาก่อนหน้านี้ แต่ไม่เคยพบพวกมันมาก่อน นี่เป็นเพราะว่าพวกมันหายากเกินไป และก็ไม่ใช่ว่าใครก็สามารถทำพวกมันได้ ภายในทั่วทั้งเขตเมฆาม่วง มีนักกลั่นสกัดเม็ดยาเพียงแค่คนเดียวเท่านั้น และก็เป็นเพียงแค่นักกลั่นสกัดเม็ดยาระดับแรกอันต่ำต้อยด้วย
“หลังจากที่ข้าได้เรียนรู้การกลั่นเม็ดยา บางทีข้าอาจจะสามารถกลั่นสกัดเม็ดยาประเภทเหล่านี้ได้เช่นกัน” เซี่ยวหุยนเต็มไปด้วยความหวังและความคาดหมาย
ก่อนหน้านี้ เขาได้เพียงแค่ได้ยินเกี่ยวกับเม็ดยาเท่านั้น แต่ไม่เคยได้มีประสบการณ์กับพวกมันมาก่อน แต่ตอนตี้ เขาได้เห็นว่าพวกมันน่าอัศจรรย์ใจอย่างแท้จริง เม็ดยาเหล่านี้ได้รวบรวมแก่นแท้ปราณแห่งสวรรค์และโลกไว้เป็นจำนวนมาก และก็เป็นประโยชน์อย่างมากกับผู้ฝึกตน
“ข้าสงสัยว่ามีเม็ดยาอื่นๆรอบที่นี่” เซี่ยวหยุนพึมพำกับตัวเองและยังคับตรวจสอบบริเวณนี้
สอดคล้องกับหญิงสาว นางได้เอาเม็ดยาออกมาจากขวดเมื่อนางถูกโจมตี นั่นหมายความว่าควรจะอยู่มีขวดของเม็ดยาอยู่รอบๆบริเวณนี้
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าจะมองไปรอบๆด้วยพลังวิญญาณของเขาเป็นเวลา 2 ชั่วโมง เขาก็ไม่ได้ค้นพบขวดหรือเม็ดยาอื่นๆเลย
“ดูเหมือนว่าข้าจะไม่สามารถค้นหาเม็ดยาอื่นๆได้” เซี่ยวหยุนรู้สึกผิดหวังมากและเร่งรีบกลับไป มีสัตว์อสูรนับไม่ถ้วนและพวกนักผจญภัยภายในภูเขาแห่งนี้ และมันก็อาจจะเป็นอันตรายที่จะปล่อยให้หญิงสาวอยู่ด้วยตัวเองนานเกินไป
เมื่อตะวันตกดิน ท้องฟ้าก็ถูกย้อมไปด้วยประกายที่สวยงาม และใบของต้นไม้ก็ถูกปกคลุมไปด้วยแสงสีเหลืองอัมพันขณะลมเย็นพัดมา
ภายในถ้ำ หญิงสาวผิวขาวยังคงพักผ่อนอยู่ ตอนนี้เส้นลมปราณส่วนใหญ่ของนางได้รับการรักษาแล้ว และกระดูกที่หักบางส่วนของนางก็รักษาตัวอย่างช้าๆ อย่างไรก็ตาม นางได้รับบาดเจ็บหนักเกินไปและแม้แต่รากฐานของนางก็ได้รับบาดเจ็บ แก่นแท้แห่งปราณของนางก็เกือบจะหมดแล้ว กและนางก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่นางจะฟื้นฟูได้เต็มที่
“ถ้าข้าไม่มีเม็ดยารักษาที่เพียงพอและใช้ความแข็งแกร่งของข้าอย่างเดียว ข้าอาจจะไม่สามารถแม้แต่ฟื้นตัวได้มากพอที่จะจัดการผู้ฝึกตนขอบเขตแก่นแท้ที่แท้จริง” หลังจากมองไปที่สภาพของนาง หญิงสาวผิวขาวก็ถอนหายใจด้วยความขุ่นมัวขณะในที่สุดนางก็ลืมตาขึ้น
แม้ว่าตอนนี้นางจะบ่มเพาะแล้ว มันก็เปล่าประโยชน์
“ข้าหวังว่าเขาสามารถค้นหาเม็ดยาเหล่านั้นได้” หญิงสาวพึมพำกับตัวเอง ขนตาของนางขยับขณะที่นองมองไปยังทางเข้าของถ้ำ ตอนนี้มันเป็นตอนค่ำแล้วและมืดมาก ด้วยลมหนาวก็พัดเข้ามาจากด้านนอก
“มันก็นานมากแล้ว เหตุใดเขาจึงไม่กลับมา” หญิงสาวขมวดคิ้ว รู้สึกกังวลเล็กน้อยด้วยเหตุผลบางอย่าง “เป็นไปได้ว่าเขาได้ทิ้งข้าไว้และออกไปด้วยตัวเอง?” เมื่อนางคิดเช่นนี้ ความรู้สึกเศร้าใจสุดจะพรรณนาได้พัดผ่านหัวใจของนาง
หญิงสาวคนนี้ไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนเกี่ยวกับการที่ถูกทิ้งไว้โดยเด็กหนุ่มที่นางไม่รู้จัก อย่างไรก็ตาม ปราศจากความรู้ของนาง เซี่ยวหยุนได้กลายเป็นสนับสนุนนาง หลังจากสิ่งที่นางได้ประสบเมื่อ 2 วันก่อน หัวใจของนางก็กลายเป็นอ่อนแออย่างมาก
หลังตกอยู่ในช่วงเวลาที่ยากลำบาก นางไม่สามารถแม้แต่จะจัดกับผู้เชี่ยวชาญขอบเขตต้นกำเนิดได้!
ทันใดนั้นนางก็ได้ยินเสียงฝีท้าจากระยะไกล
“เขากลับมาแล้ว?” หญิงสาวผิวขาวยิ้ม ความเศร้าใจของนางก็หายไปในทันที นางรีบก้าวไปยังทางเข้าถ้ำด้วยความหวังในใจของนาง
อย่างไรก็ตาม เมื่อนางไปถึงทางเข้า นางก็ขมวดคิ้วอย่างช่วยไม่ได้
เสียงฝีเท้ากลายเป็นชัดเจนขึ้นและหลังจากที่ฟังอย่างรอบคอบ นางก็พบว่ามันมีอยู่หลายคน
“มีมากกว่า 1 คนแน่นอน อาจจะเป็นคนอื่น?” ผู้หญิงผิวขาวรู้สึกกระวนกระวายมาก นางรีบซ่อนตัวในถ้ำทันที – หลังจากที่คิดกับสิ่งที่นางได้ผ่านมา นางระมัดระวังอย่างช่วยไม่ได้
หลังจากหญิงสาวผิวขาวซ่อนตัวอยู่ภายในถ้ำ กลุ่มของผู้ฝึกตนก็มาถึงด้านนอก ส่วนล่างของเสื้อผ้าพวกเขามีหัวของหมาป่าปักอยู่บนมัน – เห็นได้ชัดเจนว่าพวกเขาเป็นเหล่านักผจญภัยเช่นกัน
“มีถ้ำอยู่ข้างหน้า” กลุ่มคนเห็นถ้ำข้างหน้าพวกเขาทันที
“มันดูจะมีใครอยู่ที่นั่น” คนเหล่านี้ค่อนข้างมีดวงของเหยี่ยว และสังเกตได้ทันทีว่าหญ้าและพืชรอบๆเคยถูกยุ่ง
“เอ๋ เหตุใดจึงมีกลิ่นหอมบ่างอย่าง? มีผู้หญิงอยู่ใกล้ๆ?” ดวงตาของผู้ชายที่หัวของกลุ่มกระพริบขณะที่รอยยิ้มชั่วร้ายปรากฏบนใบหน้าของเขา เขาพึมพำ “มันยากที่จะหาผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ในส่วนลึกของภูเขานี้!”
“ผู้หญิง?” ได้ยินสิ่งนี้ ดวงตาของพวกผู้ชายคนอื่นสว่างขึ้น คนเหล่านี้ได้อยู่บนภูเขามานานกว่า 1 เดือน พวกเขาอยาก ‘ปลดปล่อย’!
“ไปดูกันเถอะ” การแสดงออกที่อุบาทว์ปรากฏบนใบหน้าของผู้นำ เจตนาที่เย็นเยียบได้ปรากฏในดวงตาของเขา ลักษะที่โดดเด่นที่สุดของเขาก็คือรอยแผลเป็นบนใบหน้าของเขา เขาโบกมือและนำเหล่านักผจญภัยที่เหลือไปข้างหน้า วางแผนที่จะมองไปยังถ้ำ
ผู้ชายคนนี้มีการบ่มเพาะอยู่ที่ขั้นปลายของขอบเขตต้นกำเนิด และเขาก็ยังมีขี้ข้าหลายคนที่เกือบจะเป็นขอบเขตต้นกำเนิด ภายในกลุ่มนักผจญภัย พวกเขาเป็นพวกที่มีความแข็งแกร่งปานกลาง
“บ้าเอ้ย” ภายในถ้ำ หญิงสาวผิวขาวได้ยินเหล่านักผจญภัยเดินมายังทางเขาแล้วหัวใจของนางก็บีบตัวขึ้น "ข้ายังคงอ่อนแออย่างน่าเหลือเชื่อ ถ้าพวกมันเข้ามาในถ้ำ ข้าจะไม่สามารถต่อสู้กลับไปยังพวกมันได้อย่างแน่นอน"
หลังจากคิดชั่วครู่ หญิงสาวผิวขาวได้ตัดสินใจ “ข้าจะวิ่ง!”
ขณะที่เหล่านักผจญภัยมาถึงทางเข้า นางก็ถือกระบี่ของนางและวิ่งออกมาจากถ้ำ
“มีบางคนข้างใน!”
“เป็นผู้หญิงที่สวย นางเป็นเทพธิดา?” ดวงตาของเหล่านักผจญภัยสว่างขึ้น การแสดงออกของตัณหาได้ปรากฏบนใบหน้าของพวกเขา
“ไล่ตามนาง อย่าปล่อยให้หนีไปได้!” ตัวหัวหน้าตะโกนขณะที่เขารีบวิ่งตามนาง
“ข้าหวังว่าจะพบเขา” หญิงสาวผิวขาวคิดขณะที่นางมองไปรอบๆ และวิ่งไปยังทางที่เซี่ยวหยุนได้เข้ามา
ตอนนี้ นางเพียงแค่สามารถหวังว่าจะได้วิ่งไปหาเด็กหนุ่มเท่านั้น
อย่างไรก็ตาม หลังจากหญิงสาวได้วิ่งไปประมาณหนึ่งพันเมตร เหล่านักผจญภัยก็ได้ตามนางทัน "ฮ่าฮ่า หญิงสาว เจ้าไม่สามารถหนีได้อีกแล้ว" แม้ว่าเส้นลมปราณของนางเกือบจะหายดีแล้ว นางก็ฟื้นฟูได้ไม่เต็มที่ และแม้แต่การวิ่งก็ใช้กำลังส่วนมากของนางไปแล้ว
ในระยะเวลาสั้นๆ นางก็ถูกล้อมรอบโดยสมบูรณ์
“อย่าเข้ามาหรือจะให้ข้าตายที่นี่” เห็นว่านางถูกรุมล้อม ความหมดอาลัยตายอยากปรากฏในดวงตาของหญิงสาวขณะที่นางเตรียมพร้อมที่จะกรีดคอของตนเอง ตอนนี้มันเป็นเรื่องยากสำหรับนางที่จะต่อสู้กับผู้ฝึกตนระดับ 9 ขั้นหลอมร่างกาย – นางไม่มีโอกาสต่อสู้กับผู้ฝึกตนขอบเขตต้นกำเนิดเลย
เช่นนั้น นางเลือกได้เพียงแต่ความตายเท่านั้น
เสียงของหญิงสาวน่ารื่นรมย์และสวยงาม แต่มันก็มีความรู้สึกความซึมเศร้าและความอ้างว้าง
“ตาย?” ผู้นำขมวดคิ้ว
คนอื่นๆก็ยังขมวดคิ้ว “หัวหน้า เราจะทำอย่างไรดี? เด็กหญิงนั้นค่อนข้างอารมณ์ร้อน”
“ฮ่าฮ่า มันก็ดีที่นางอารมณ์ร้อน ไอ้แก่อย่างเจ้าจะได้คึกคะนอง” ตัวผู้นำทันใดนั้นก็ยิ้มชั่วร้ายขณะที่มันกล่าวว่า “ฮี่ฮี่ ข้าเพิ่งจะซื้อยาที่ถูกเรียกว่า 'ผงความสุข' มา ไม่ว่าหญิงสาวที่แข็งกร้าวอย่างไร ตราบเท่าที่นางหายใจเข้าไปเล็กน้อย นางก็จะสูญเสียจิตใจของนางไป”
“ฮ่าฮ่า ข้าจะเห็นว่าคนสวยที่เหมือนเทพธิดาอย่างเจ้าจะเป็นอย่างไรหลังจากกินยาเข้าไป”
ผู้ชายคนนั้นยิ้มอำมหิตขณะที่มันเอาขวดผงยาออกมา
“อะไรนะ? พิษ?” หัวใจของหญิงสาวผิวขาวจมลง ผู้ชายคนนั้นเห็นได้ชัดว่าพูดถึงพิษชั่วร้ายบางชนิด!
