ตอนที่ 6 การ์ดใหม่

มันเป็นรุ่งเช้าวันต่อมา

หลิน ซิน ตื่นขึ้นมาตั้งแต่เช้าค่ำ พฤติกรรมของเธอมันดูแปลกใหม่ เธอดูเปล่งปลั่งและสดใส ราวกับไม่เคยเกิดเหตุการณ์อะไรมาก่อน

อย่างไรก็ตาม หลิน ฮวง ไม่ได้หลับเลย จิตใจเขาหมกมุ่นอยู่กับการ์ดที่เขายังไม่ได้สุ่ม

หลังจากทั้งหมดที่เกิดขึ้น โต๊ะอาหารของพวกเขาและเฟอร์นิเจอร์ส่วนใหญ่ถูกทำลายโดยแวมไพร์  พวกเขาไม่ได้ใช้ความพยายามมากนักในการเตรียมอาหารเช้าด้วยความสับสนวุ่นวายรอบๆ ขณะที่พวกเขากำลังกิน หลิน ฮวง ก็ดูข่าวจากแหวนของเขาที่ฉายภาพ ผู้สื่อขาวคือชายวัยกลางคน คนเดียวกันกับที่เห็นในข่าวเมื่อวันก่อน

 

“บ่ายเมื่อวาน ตาเสมือนได้เปิดใกล้กับฐานที่มั่น7D101 และมันได้ปิดโดยอัตโนมัติหลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมง ปัจจุบัน  นักล่ากว่า30คนได้จัดการกับสัตว์ประหลาดในรัศมี300กิโลเมตรรอบๆตาเสมือนจนสิ้น มันมีมากกว่า3000ตัว ระดับทองแดงและเหนือกว่านั้นถูกฆ่าตายจนสิ้น ตามรายงาน สัตว์ประหลาดระดับเหล็กในพื้นที่จะถูกฆ่าในไม่ช้า มันจะปลอดภัยสำหรับผู้ที่อาศัยใกล้กับฐานที่มั่นที่จะออกไปข้างนอกในตอนนี้....”

 

สมาคมนักล่าคือผู้กุมเกมส์ในวันนั้น พวกเขาสามารถที่จะฆ่าสัตว์ประหลาดทั้งหมดที่ออกจากตาเสมือนได้ภายใน24ชั่วโมง แม้ว่าพวกเขาจะยังไม่ได้ฆ่าสัตว์ประหลาดระดับเหล็กในพื้นที่ พวกเขาก็ไม่ได้เป็นกังวล พวกเขามั่นใจว่าสิ่งมีชีวิตดั่งกล่าวจะไม่ใช่อันตรายต่อฐานที่มั่นขนาดเล็ก ชาวบ้านจำนวนมากจะรับมือกับสัตว์ประหลาดเหล่านั้นด้วยมือของพวกเขาเอง พวกเขาจะก่อตั้งกลุ่มผู้ใหญ่ติดอาวุธ6คนขึ้น ดังั้นการที่จะฆ่าสัตว์ประหลาดระดับเหล็กจึงเป็นเรื่องง่าย

 

“พี่คะ หนูไปโรงเรียนแล้วนะคะ!”หลิน ซิน ตะโกน

“เอาละ ระวังตัวด้วยนะซินเอ๋อร์”เขาตอบกลับ

หลิน ซิน มุ่งหน้าไปยังโรงเรียนหลังจากอาหารเช้า หลังจากที่เดินตามเธอไปยังประตู  หลิน ฮวง เสร็จสิ้นอาหารเช้าของเขาและเตรียมพร้อมสำหรับวันข้างหน้า

“เสี่ยว เฮย เนื่องจากฉันยังมีโอกาสสุ่มการ์ด งั้นฉันจะทำมันในตอนนี้!”หลิ ฮวง กล่าวกับการ์ดสีดำภายในร่างเขา เขาไม่สามารถรอที่จะสุ่มการ์ดได้

“ท่านแน่ใจว่าท่านจะสุ่มการ์ดในตอนนี้?”นิ้วทองคำถาม

“ฉันแน่ใจ!”หลิน ฮวง ยืนยันและพยักหน้าอย่างหนักแน่น เขารู้สึกตื่นเต้นว่าเขาจะได้รับการ์ดชนิดไหน

“การ์ด12ใบจะถูกสุ่มเลือก โปรดเลือก1ใบจากทั้ง12ใบ”

“คำเตือน: ท่านมีโอกาสเพียงครั้งเดียว เมื่อท่านเลือก มันจะไม่มีการเปลี่ยนแปลง!”

 

หลังจากที่หลิน ฮวง ได้รับคำอธิบาย การ์ดสีดำ12ใบก็ปรากฏลอยตรงหน้าเขา พวกมันเรียงกันเป็นวงกลม ราวกับตัวเลขบนหน้าปัดนาฬิกา

หลิน ฮวง ได้มองผ่านการ์ดอย่างระมัดระวัง พวกมันทั้งหมดดูคล้ายกัน การ์ดแต่ละใบต่างก็มีสีดำและเครื่องหมายคำถามสีทองตรงกลางซึ่งดูราวกับเปลวไฟสีทองท่ามกลางความมืด

 

เสี่ยว เฮย ไม่ได้เร่งเขา มันไม่ได้แนะนำอะไรให้กับเขา หลิน ฮวง ส่ายหัวและพึมพำ “ดูเหมือนว่าฉันจะต้องเลือกแบบสุ่มแล้ว...”

เขายกมือขึ้นและชี้ไปยังการ์ดที่อยู่ตรงเลข12บนวงกลม “ฉันต้องการใบนั้น!”เขากล่าวอย่างแน่วแน่

เมื่อจบประโยต การ์ดที่เขาเลือดก็ลุกเป็นไฟและการ์ดใบใหม่ก็ผุดขึ้นมาจากกองขี้เถ้า

“ขอแสดงความยินดี ท่านได้รับการ์ดภารกิจ!”เสี่ยว เฮย ประกาศ

 

เขาไม่สนใจการแจ้งเตือนของเสี่ยว เฮย และมองไปยังการ์ด

มันเป็นการ์ดสีทองที่มีหญิงสาวผมสีบลอนด์ในชุดดำ เธอสวมชุดเมดสาว เธอมีเรือนร่างที่ยั่วยวนบวกกับเครื่องแต่งกาย มันทำให้เธอดูน่าดึงดูดอย่างมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งหน้าอกหน้าใจของเธอ แม้ว่าชุดจะไม่ได้เปิดเผยมัน แต่หนึ่งในสามของหน้าอกอันมโหฬารของเธอกลับล้นทะลักออกมา มันยากที่จะไม่มองไปที่มัน

 

“ขอแสดงความยินดี ท่านได้รับการ์ดภารกิจ!”หญิงสาวในการ์ดเริ่มพูดคุยและขยิบตาให้เขา หลิน ฮวง ตกใจ แต่ในไม่ช้า เขาก็ถูกดึงดูดโดยหน้าอกของเธออีกครั้ง

“ตอนนี้ ให้ข้าได้อ่านภารกิจของท่าน!”

“ภารกิจ : กลายเป็นนักล่าสำรองในหนึ่งเดือน!”

“รางวัลภารกิจ : การ์ดไร้ที่ติ x1”

“หากภารกิจไม่สำเร็จภายในเวลาที่กำหนด ท่านจะถูกลงโทษ : ท่านจะสูญเสียนิ้วทองคำ!”

“หลังจากที่ภารกิจถูกส่งไปยังท่านแล้ว โปรดอ่านหลังการ์ดเพื่อดูข้อมูลเพิ่มเติม”

 

หญิงสาวกลับไปยังรูปแบบเดิมของเธอ ไร้การเคลื่อนไหวภายในการ์ด

หลิน ฮวง ไม่ได้ห่วงเรื่องการ์ดไร้ที่ติ สำหรับเขา เขาจำต้องทำภารกิจให้สำเร็จหรือเขาจะสูญเสียนิ้วทองคำ!หากมันเกิดขึ้น เขาจะไม่อาจอยู่รอดบนโลกนี้ได้ตามลำพัง

จากนั้น เขาก็พลิกไปยังด้านหลังการ์ด คำอธิบายมันตรงกับสิ่งที่หญิงสาวผมบลอนด์พูดกับเขา จากนั้น เขาก็แตะไปที่การ์ดและมันก็กลายเป็นฝุ่นสีทองที่ถูกดูดซับเข้าร่างกายเขา

 

“เพื่อที่จะกลายเป็นนักล่าสำรอง ฉันจำต้องมีระดับเหล็กเป็นอย่างน้อยเพื่อที่จะมีสิทธิ์ได้รับใบสมัคร แม้ว่าฉันจะยังไม่สามารถทำมันได้ แต่ตอนนี้ ฉันก็จะสมัครเป็นผู้ควบคุมและดูว่าเกิดอะไรขึ้น”หลิน ฮวง คิด เขาได้สำรวจคุณสมบัติในการเป็นนักล่าอยู่ก่อนแล้ว เขารู้ว่ามีอาชีพหลายอย่างที่ถูกยกเว้นและผู้ควบคุมก็คือหนึ่งในนั้น

ผู้ควบคุมสามารถที่จะมีอิทธิพลต่อมอนสเตอร์ที่เชื่อฟังเขา คนจำนวนมากไม่มีพรสวรรค์เช่นนั้น ดังนั้น ผู้ควบคุมจึงเป็นอาชีพที่โดดเด่นและน่านับถือ

หลิน ฮวง มีการ์ดมอนสเตอร์นั่นทำให้เขาสามารถกลายเป็นผู้ควบคุมได้

 

“แวมไพร์ระดับเหล็กขั้น3 มันจัดได้ว่าแข็งแกร่งที่สุดในบรรดาผู้ที่เป็นนักล่าสำรอง แต่จุดอ่อนของมันก็เห็นได้ชัดมากเกินไป หากใครบางคนใช้อาวุธที่เคลือบด้วยพิษบั่นทอน แวมไพร์จะมีความเสี่ยงสูงในการต่อสู้...”

หลังจากวิเคราะห์บางอย่าง หลิน ฮวง ก็มองไปยังการ์ดใบที่สอง--- การ์ดข้ามขั้น

“การ์ดข้ามขั้นนี้จะสูญเปล่าหากมันใช้กับการ์ดทั่วไป แต่ไม่มีทางอื่น ฉันมีเวลาจำกัดในการรวบรวมวัตถุดิบทั้งหมดเพื่อเพิ่มโอกาสในการเป็นนักล่าสำรอง!หลังจากที่แวมไพร์ได้รับการอัพเกรดความสามารถ ความสามารถของมันควรจะเทียบเท่ากับระดับทองแดง มันจะช่วยเพิ่มโอกาสในการผ่านของฉัน”

 

ด้วยการ์ดข้ามขั้น ค่าความหายากของการ์ด จะสูงขึ้น การ์ดปกติจะสามารถเลื่อนขั้นเป็นการ์ดหายากด้วยการใช้การ์ดข้ามขั้น ในทำนองเดียวกัน หากมันใช้กับการ์ดหายาก มันก็จะเลื่อนเป็นการ์ดสุดยอด หากมันใช้กับการ์ดสุดยอด มันก็จะเป็นการ์ดตำนาน ที่มีมูลค่าสูงเป็นพิเศษ

ตอนแรก หลิน ฮวง วางแผนที่จะใช้มันเมื่อเขาได้รับการ์ดที่ดีแต่มันดูเหมือนว่าเขาต้องใช้มันในตอนนี้

 

“เสี่ยว เฮย ฉันจะเรียกมอนสเตอร์ออกจากการ์ดได้ยังไง?”หลิน ฮวง เอ่ยถาม

“เพ่งสมาธิของท่านและการ์ดที่ท่านต้องการจะปรากฏบนมือท่าน ทุบไปที่การ์ดและการอัญเชิญจะเสร็จสมบูรณ์!”คำแนะนำปรากฏขึ้นอย่างช้าๆบนการ์ดสีดำเมื่อเขาถาม

“คนอื่นจะเห็นการ์ดที่ฉันเรียกมาหรือไม่?”หลิน ฮวง ร้องถามเสี่ยว เฮย

“มีเพียงเจ้าของเท่านั้นที่จะเห็ฯการ์ด ไม่มีใครสามารถมองเห็นหรือสัมผัสถึงการมีอยู่ของการ์ดได้”

“ดีมาก!”หลิน ฮวง โล่งใจ เขากังวลว่านิ้วทองคำจะถูกเห็นโดยคนที่มีเจตนาไม่ดีหากพวกเขาเห็นการ์ดของเขา

 

หลังจากที่ขจัดข้อสงสัยจนสิ้น หลิน ฮวง ก็เพ่งสมาธิของเขา

เขานึกภาพของการ์ดมอนสเตอร์ที่เขาต้องการจากกงล้อชีวิตเขาและตั้งใจให้มันปรากฏขึ้นบนมือที่เหยียดยื่นออกไปของเขา

ในไม่ช้า การ์ดคริสตัลขาวที่มีขนาดครึ่งหนึ่งของฝ่ามือเขาก็ปรากฏขึ้นบนมือขวา

การ์ดมันตรงกับภาพที่เขาจินตนาการบนกงล้อชีวิตเขา เขาสามารถสัมผัสได้ถึงความรู้สึกเย็นที่ไหลออกจากการ์ด

หาก เสี่ยว เฮย ไม่รับรองว่าจะไม่มีใครรู้ถึงการ์ดเขา เขาคงจะถามคนอื่นๆที่อยู่รอบตัวเขาเพื่อยืนยันเรื่องนี้ อย่างไรก็ตาม เสี่ยว เฮย ได้ยืนยันว่าสิ่งที่มันกล่าวคือความจริง

ตามคำแนะนำของเสี่ยว เฮย หลิน ฮวง จะต้องขยี้การ์ดให้หนักที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้ เขากังวลว่าเขาจะมิอาจบีบมันได้แรงพอแต่ด้วยความพยายามเพียงเล็กน้อย การ์ดก็ได้แตกกระจายเป็นพันๆชิ้นและในไม่ช้า มันก็ได้รวมกันอีกครั้ง ในเวลาไม่ถึงหนึ่งวินาที ชายหนุ่ม อายุประมาณเขา ได้ปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา

หลิน ฮวง ไม่เชื่อภาพที่เห็นในตอนแรก ดูเหมือนว่าเขาจะอัญเชิญมนุษย์คนอื่นมาแทนที่มอนสเตอร์ที่เขาจินตนาการ

 

“การ์ดมอนสเตอร์ของท่านถูกใช้งาน ท่านต้องการสุ่มแยกทักษะของมอนสเตอร์หรือไม่?”