Chapter 47: เมืองหนานจิง

[เมืองหนานจิง อีก20กิโลเมตร] เจียงลู่ฉีได้เจอป้ายบอกทาง

 

แม้ว่าเขากำลังขับรถอยู่ เขาก็มองไปที่แผนที่ และหลังจากนั้นเขาก็เลี้ยว180องศาในทันที วิ่งไปได้หลายร้อยเมตรก็ไปถึงสวนพฤกษชาติ เขาก็ชนเข้ากับประตูของมัน และยังขับเข้าไปด้านในต่อไป

 

“อา-โอ-!”ซอมบี้มากกว่าสิบตัวนั้นพุ่งออกมาจากตรงกลางสวนดอกไม้ของชาติ แต่พวกมันก็ถูกฆ่าโดยเจียงลู่ฉี

 

สวนพฤกษชาตินี้เต็มไปด้วยดอกไม้และต้นไม้ แต่พวกมันก็ยังถูกเหยียบอยู่ด้านใต้ยางของรถMCV เมื่อถึงจุดหมาย เขาก็ไปถึงบ้านสีเขียวและหลังจากนั้นก็หยุด

 

ที่นี่คือสถานที่ปลอดภัยที่ใกล้ที่สุดที่เจียงลู่ฉีหาเจอจากแผนที่ มันไม่มีบ้านที่อยู่อาศัยใกล้เคียง และร้านค้าขนาดใหญ่แถวนี้ๆ ผู้คนจะไม่มาเดินเตร็ดเตร่อยู่แถวนี้ ดังนั้นมันจึงเป็นสถานที่ดีที่สุดที่จะเก็บสิ่งของมีค่าได้

 

เจียงลู่ฉีขับอย่างช้าๆและพบสถานที่ที่ดีที่จะจอดรถที่เติมถังเชื้อเพลิงมา หลังจากนั้นเขาก็กดปุ่มและปลดมันออกจากรถมินิบัส

 

รถมินิบัสของเขาเต็มไปด้วยสิ่งของมีค่า แม้ว่าข้างนอกของรถมินิบัสนั้นดูเหมือนปกติ รถที่เติมน้ำมันด้านหลังนั้นเด่นเกินไป เจียงลู่ฉีเชื่อว่ามันจะไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะค้นหาน้ำมันจากเมืองหนานจิง ดังนั้นถ้า เขาลากรถที่เติมน้ำมันมาเต็มถังไปด้วย มันก็เหมือนกับการเสิร์ฟเนื้อให้กับหมาป่า มันจะดีกว่าที่จะแอบไว้แทนที่จะนำมันไปด้วย

 

เจียงลู่ฉีนั้นเติมน้ำมันเข้ารถมินิบัสและหลังจากนั้นก็ออกมาจากสวนพฤกษชาติเพื่อเริ่มการเดินทางของเขาต่อ เมื่อกลับไปที่ถนน เขาเห็นป้าย ‘เมืองหนานจิง’ อีกครั้ง มันเหมือนกับปรากฏให้เห็นว่าเขาจะถึงเมืองหนานจิงในไม่ช้า

 

[เซี่ยวอิง รอฉันก่อนเถอะนะ]

 

เจียงลู่ฉีมองไปที่แผนที่อีกครั้งและจดจ่อไปที่จุดที่ถูกทำเครื่องหมายไว้ ซึ่งมันเป็นสถานที่ที่น้องสาวของเขานั้นกำลังซ่อนตัวอยู่

 

หลังจากนั้นเจียงลู่ฉีก็พยายามที่จะส่งข้อความให้เจียงจู้อิง

 

หลังจากวันโลกาวินาศ มือถือของเขาก็ไม่มีสัญญาณเลย และหลังจากที่เขามุ่งหน้าเข้าสู่ภูเขาแล้ว ดังนั้นมันก็เป็นไปไม่ได้เลยที่จะมีสัญญาณ เขานั้นหวังไว้ว่าเมื่อเข้าใกล้เมืองหนานจิง มันจะดีขึ้น แต่ข้อความที่ส่งไปมันก็ไม่สามารถที่จะส่งได้ และมันก็ขึ้น “ไม่มีบริการ” สัญญาณเตือนมันดังขึ้นมุมด้านซ้ายด้านบนมือถือของเขาอย่างช้าๆ

 

เจียงลู่ฉีนั้นผิดหวังเป็นอย่างมากกับเมืองหนานจิงที่มันไม่มีสัญญาณเช่นกัน

 

ถ้าเขาสามารถที่จะติดต่อกับเจียงจู้อิงได้อย่างนี้ เขาก็จะไม่ต้องกังวลใจ เขาไม่สามารถรอที่จะเจอน้องสาวของเขาได้

 

เมืองหนานจิงเปลี่ยนกลายเป็นเมืองร้าง มันมีรถยนต์จำนวนมากที่ถูกละทิ้งไว้บนถนน และมันก็เป็นทิศทางที่วิ่งออกมาจากตัวเมืองหนานจิง

 

ในตอนแรก จำนวนซอมบี้นั้นมีไม่มากนัก เจียงลู่ฉีสามารถที่จะจัดการพวกมันได้อย่างง่ายๆ แต่ในขณะที่เขากำลังเคลื่อนที่ไปอย่างต่อเนื่อง จำนวนของพวกมันก็มากขึ้นเรื่อยๆ ซอมบี้นั้นปรากฏขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง ดังนั้นเจียงลู่ฉีต้องรักษาระดับความระมัดระวังอย่างต่อเนื่อง

 

รถมินิบัสยังอยู่ภายใต้การโดนโจมตีอย่างต่อเนื่อง แต่เนื่องจากการป้องกันได้ถูกอัพเกรดโดยพลังงานกลายพันธุ์มาแล้ว การโจมตีพวกนี้มันจึงไม่ได้ทิ้งรอยไว้แม้แต่รอยเดียวบนตัวรถ

 

อย่างไรก็ตาม แม้แต่ด้วยการป้องกันนั้น ซอมบี้ก็สามารถที่จะจมรถมินิบัสไปทั้งคันได้ด้วยจำนวนของพวกมัน เจียงลู่ฉีมองไปที่จอภาพด้านหลังนี้และเขาก็รู้สึกว่าเขาจะถูกไล่ล่าโดยทะเลซากศพ ยิ่งแย่ไปกว่านั้นก็คือ ด้านหน้าของเขาก็แทบไม่ได้ต่างกัน ถ้าเขานั้นถูกปกคลุมไปด้วยฝูงซอมบี้เหล่านี้ เขามั่นใจเลยว่าเขาไม่สามารถที่จะเอาชีวิตรอดได้อย่างแน่นอน

 

จำนวนน้อยๆนั้นไม่สามารถเทียบได้กับจำนวนมาก แต่มดจำนวนน้อยๆนั้นสามารถฆ่าได้แม้กระทั่งช้าง ไม่ต้องพูดถึงเลยกับซอมบี้ที่กระหายเลือดพวกนี้

 

“อา-โอ!”

 

ในทันทีทันใดนั้น ซอมบี้ตัวเมียที่มีหัวครึ่งหนึ่งที่ถูกเปิดออก สวมใส่ส้นสูงที่หัก ชุดเดรสที่เลอะและถุงน่องที่ขาดก็กระโดดขึ้นมาบนกระจกหน้าของรถMCVและจ้องหน้ามาที่เขา ในขณะที่นิ้วมือที่เลอะคราบเลือดของเธอนั้นกำลังข่วนอย่างหมดรูปที่กระจก เล็บอันยาวแหลมของเธอนั้นน่าจะหักได้แล้ว แต่หลังจากที่เปลี่ยนร่างกลายเป็นซอมบี้ แม้แต่เล็บของเธอก็ทนมากเหมือนกับกงเล็บของสัตว์ป่าเลยทีเดียว

 

เจียงลู่ฉีเหยียบไปที่คันเร่งเต็มแรงเกิด และหลังจากนั้นก็กดไปที่แตร มันเหมือนกับการที่ทำให้หินกลายเป็นน้ำที่สงบ เสียงแตรนั้นคำรามอย่างดังมากและซอมบี้จำนวนมากก็จดจ่อกับทิศทางของเขาในทันที

 

ซอมบี้พวกนี้จ้องไปที่รถมินิบัสและก็พุ่งอย่างเมามันมาที่รถมินิบัส มันมีมากกว่าสองร้อยตัวที่กำลังพุ่งเข้ามาและมีจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อมองไปที่ฉากนี้ คนธรรมดาทั่วไปคงรู้สึกไม่มีหวังซึ่งเจียงลู่ฉีก็ได้รับผลกระทบกับมันเช่นกัน เขาสามารถรู้สึกถึงเหงื่ออันเย็บเฉียบที่มือของเขาในขณะที่จับไปที่พวงมาลัย

 

“ปัง ปัง ปัง!”

 

ซอมบี้นั้นเปลี่ยนกลายเป็นเนื้อบดหลังจากที่ถูกชนโดยรถMCVความเร็วสูง แม้ว่าอย่างนั้น มันก็ยังจะมีพวกมันจำนวนมากที่กำลังเริ่มต้นที่จะพุ่งเข้ามาทีละข้างๆและบางตัวนั้นก็กระโดดขึ้นมาบนหลังคาของรถMCV

 

เจียงลู่ฉีไม่ได้สิ้นหวังกับสถานการณ์แบบนี้ ความกล้าหาญของเขานั้นมีมากขึ้นเมื่อเจอเผชิญหน้ากับอันตรายด้วยซำ หลังจากที่ได้ประสบกับเหตุการณ์ที่ยากลำบากและอันตรายมามากมาย มันไม่มีทางที่จะทำให้เขานั้นยอมแพ้ในตอนนี้

 

[มันเกือบที่จะเตรียมพร้อมแล้ว] เจียงลู่ฉีคิดและกดปุ่มไปที่ ‘เร่งความเร็ว’

 

“วูมมมม”ซอมบี้ทั้งหมดนั้นที่อยู่ด้านของรถMCV นั้นถูกส่งปลิวไปโดยการเร่งความเร็วอย่างฉับพลัน เจียงลู่ฉีนั้นเปิดทางโดยการพุ่งชนซากศพที่อยู่ด้านหน้า ซอมบี้จำนวนมากที่อยู่บริเวณนี้ในตอนนี้ กำลังไล่ตามอย่างบ้าคลั่งใส่รถMCV

 

อย่างไรก็ตาม เจียงลู่ฉีก็ไม่ได้กดเร่งความเร็วต่อเพื่อที่จะหลีกหนีไป แต่เขานั้นเลี้ยวรถกลับหลังไปในทันที!

 

‘เอี๊ยดดดดด!’เสียงแสบหูนั้นดังขึ้น หลังจากนั้น เจียงลู่ฉีก็กดไปที่ปุ่ม ‘ปืนใหญ่สุญญากาศ’ โดยปราศจากการลังเลใดๆ

 

“สิบ เก้า แปด...”

 

‘ปัง! ปัง! ปัง!’

 

ซอมบี้นั้นพุ่งเข้ามาอย่างเสมอต้นเสมอปลายจนกระทั่งทันรถMCV และเพียงเวลาไม่น่านกระจกหน้ารถก็เต็มไปด้วยฝูงซอมบี้ซึ่งเต็มไปด้วยหน้าซอมบี้ที่ดุร้าย ซอมบี้พวกนี้นั้นทุบตีกระจกหน้ารถอย่างเมามัน ในขณะที่ก็จ้องไปที่เจียงลู่ฉี พวกมันไม่สามารถที่จะหยุดความต้องการที่จะฉีกกระชากเขาซะ

 

เจียงลู่ฉีนั้นนั่งอยู่บนที่นั่งคนขับ ร่างกายของเขาสั่นและหน้าของเขาซีดขาวเล็กน้อย รอคอยให้การนับถอยหลังของเมล็ดพันธุ์แห่งดวงดาวสำเร็จ

 

“สาม...สอง....หนึ่ง!”