ตอนที่แล้วTWO Chapter 44 พังทลาย
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปTWO Chapter 46 พิธีเปิด ตอนที่ 1

TWO Chapter 45 ขั้นมาสเตอร์


TWO Chapter 45 ขั้นมาสเตอร์

โอหยางโชวเดินเข้าไปในค่ายทหาร ทหารอาสากลุ่มใหม่ตั้งแถวอยู่ที่สนามฝึกซ้อม เขาเดินไปหน้าห้องเลื่อนขั้น วางมือขวาบนประตู

“แจ้งเตือนระบบ : ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่นฉีเยว่หวู่ยี่ ในการเปิดห้องเลื่อนขั้น ด้วยค่ายทหารระดับกลาง ชาวบ้านสามารถเปลี่ยนเป็นทหารอาสาได้ ค่าธรรมเนียม 10 เหรียญเงิน/คน ,ทหารอาสาเลเวล 10 สามารถเลื่อนขั้นเป็นทหารขั้น 1 ได้ ค่าธรรมเนียม 1 เหรียญทอง/คน โปรดเลือกหมวดการเลื่อนขั้นของคุณ”

“เลื่อนขั้นทหารอาสาเป็นทหารขั้น 1”

“แจ้งเตือนระบบ : ยืนยันการเปลี่ยน โปรดเลือกจำนวนการเลื่อนขั้น”

“73 คน”

“แจ้งเตือนระบบ : ตรวจพบเหรียญทหารขั้นต้น คงเหลือ 53 การเลื่อนขั้นที่ใช้งานได้ ท่านต้องการใช้งานหรือไม่”

“ใช่ ฉันต้องการ”

“แจ้งเตือนระบบ : โปรดเลือกประเภททหารให้กับทหารที่เหลืออีก 20 คน ที่คุณต้องการเลื่อนขั้น คุณสามารถเลือก ทหารราบ ทหารเรือ หรือทหารม้าได้ ทหารราบจะเสียค่าใช้จ่าย 50 เหรียญเงิน ทหารเรือจะเสียค่าใช้จ่าย 100 เหรียญเงิน และทหารม้าจะเสียค่าใช้จ่าย 150 เหรียญเงิน”

“ฉันเลือกทหารม้า”

“แจ้งเตือนระบบ : ยืนยันประเภทการเลื่อนขั้น หักเงินจากผู้เล่นฉีเยว่หวู่ยี่ 30 เหรียญทอง”

หลังจากห้องเลื่อนขั้นเปิด ทหารอาสา 73 นาย ก็เดินเข้าไปทีละคนอย่างเป็นระเบียบ และเริ่มการเลื่อนขั้น สำหรับ 20 คนสุดท้าย จะถูกเปลี่ยนเป็นทหารม้าธรรมดา โอหยางโชวตรวจสอบสถานะของพวกเขา

ชื่อ : กังฮู(GangHu)

อัตลักษณ์ : หน่วยข่าวกรองทางทหาร หมู่ที่ 2

อาชีพ : ทหารม้า

ขั้นทหาร : 1

พลังต่อสู้ : 15

การบริโภค : 5 หน่วย/วัน

ทักษะ : การขี่ขั้นต้น

อุปกรณ์ : ม้าทั่วไป

แหลนทั่วไป

ชุดเกราะทั่วไป

โล่ไม้ทั่วไป

การประเมิน : นี่คือทหารม้าขั้นพื้นฐานที่สุด เพื่อใช้ประโยชน์จากทหารม้าในสนามรบ พวกเขาต้องการการฝึกอบรมที่เข้มงวด และอุปกรณ์ที่ดีกว่านี้

เมื่อเทียบทหารม้าหน้าไม้กับทหารม้าธรรมดา เหมือนกับว่าทหารม้าธรรมดาเป็นเพียงลูกเมียน้อย ไม่เพียงแต่พวกเขาจะไม่ได้รับโบนัสพลังต่อสู้ 5 จุด เหมือนทหารม้าหน้าไม้ พวกเขายังมีเพียงทักษะการขี่ขั้นต้นเท่านั้น อุปกณ์ของพวกเขาก็ด้วยกว่ามาก พวกเขาเทียบได้กับโจรชั้นสูงเพียงเท่านั้น

โชคดีที่ในการทำลายค่ายโจรครั้งล่าสุด พวกเขาได้ยึดธนูไม้ และดาบเหล็กมาด้วย จำนวนของพวกมันเกือบจะไม่เพียงพอสำหรับทหารม้าธรรมดาทั้ง 20 คน

ขุนพลซีกล่าวว่า เขาต้องการใช้เวลา 2 วันในการฝึกทหารใหม่ ก่อนจะนำพวกเขาเข้าร่วมกับกองทหารเดิม เขาจะคัดเลือกหัวหมู่คนใหม่ จากฝึกอบรมก่อนหน้านี้ ขึ้นอยู่กับว่าพวกเขาจะแสดงความสามารถในสนามรบได้มากเพียงใด โอหยางโชวไม่ได้คัดค้านใดๆ

เมื่อออกจากค่ายทหาร โอหยางโชวเดินไปรอบๆหมู่บ้าน เพื่อเยี่ยมชมสถานที่ต่างๆ ใน 3 วันที่ผ่านมานี้ สิ่งก่อสร้างโครงสร้างพื้นฐานส่วนใหญ่เสร็จสิ้นแล้ว และในฐานะลอร์ดของหมู่บ้าน เขาจึงต้องไปเยี่ยมชมทุกสถานที่

เขาเพิ่งเคยเข้ามาในโรงผลิตเหล้า ผู้ดูแลโรงผลิตเหล้ามาจากอาคารรับสมัครงาน นั่นคือ คนหมักเหล้าขั้นสูงตู่ชุน

เมื่อเห็นโอหยางโชว ตู่ชุนรีบเข้ามาทักทายเขาพร้อมกับเด็กฝึกงานทั้ง 2 คนของเขา เขาคำนับแล้วกล่าวว่า “นายท่านมาด้วยตัวเอง ต้องขออภัยที่พวกข้าไม่ได้ออกไปต้อนรับนายท่าน”

โอหยางโชวกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ช่วงนี้ข้ายุ่งมาก จึงละเลยมาสเตอร์ตู่ ต้องขอโทษท่านจริงๆ”

“ข้ารู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ที่นายท่านได้มาเยี่ยมข้า” ตู่ชุนกล่าวอย่างตื่นเต้น

“ไม่จำเป็นต้องถ่อมตัวเกินไป แล้วเมื่อไหร่โรงผลิตเหล้าของท่านจะเริ่มดำเนินการ มีปัญหาอะไรหรือไม่?” โอหยางโชวถามตรงๆ

ตู่ชุนรู้สึกอาบมาก เขาตอบว่า “ข้าไม่สามารถปิดบังเรื่องนี้กับนายท่านได้จริงๆ น่าอับอายยิ่งนักที่เรายังไม่ได้เปิดอย่างเป็นทางการ”

“โอ้? ทำไมล่ะ?” โอหยางโชวสงสัยว่ามีอะไรเกิดขึ้นหรือไม่ โรงผลิตเหล้าควรจะพร้อมตั้งแต่การอัพเกรดเป็นหมู่บ้านระดับ 3 แล้ว มันก็ผ่านมาหลายวันแล้ว แต่ก็ยังไม่เปิดทำการ

“มันเป็นเพราะธัญพืช โดยเฉลี่ยแล้ว ต้องใช้ข้าว 3 หน่วย ในการผลิตเหล้า 1 หน่วย ตอนนี้ดินแดนของเรากำลังขาดแคลนธัญพืช  และต้องอาศัยซื้อจากตลาดภายนอก ดังนั้น ฝ่านคลังวัสดุจึงกล่าวว่า การซื้อธัญพืชเพื่อผลิตเครื่องดื่มแอลกอฮอล์นั้นไม่เหมาะสมในเวลานี้”

โอหยางโชวตบหน้าผากของเขา การที่ฝ่ายคลังวัสดุมองการสั้นเช่นนี้ ทำให้เขาปวดหัว หลังจากขุ่ยหยิงหยูออกจากฝ่ายคลังวัสดุ ฝ่ายคลังวัสดุก็ทำสิ่งผิดพลาดอย่างต่อเนื่อง ดูเหมือนว่าเขาจะต้องจัดระเบียบใหม่ น่าเสียดายที่ซูเฉ่อปฏิเสธตำแหน่งนี้

เมื่อเห็นตู่ซุนที่อยู่หน้าเขา โอหยางโชวไม่สามารถว่ากล่าวเขาได้ เนื่องจากความผิดพลาดนี้มาจากฝ่ายคลังวัสดุ เขาถามออกไปว่า “มาสเตอร์ตู่ ท่านรู้จักเหล้ากุ้ยหลิน 3 ดอกไม้หรือไม่?”

“นายท่านหมายถึง เหล้ารุ่ยหลู่ 3 ดอกไม้ใช่หรือไม่?” ตู่ชุนถามอย่างระมัดระวัง

“ใช่ มาสเตอร์ตู่คิดว่า ศักยภาพของซานไห่สามารถหมักมันได้หรือไม่?”

ตู่ชุนเข้าใจเกี่ยวกับเหล้าตัวนี้เป็นอย่างดี เขากล่าวอย่างมั่นใจว่า “ตามคำกล่าวที่ว่า น้ำคือเลือดของเหล้า ข้าวคือเนื้อของเหล้า ยีสต์คือกระดูกของเหล้า เพื่อที่จะหมักมัน เราต้องการ น้ำ ข้าว และยีสต์”

“แม่น้ำลี่เชียง(Lijiang) โดยเฉพาะนำพุใต้ดินมีความใสสะอาด ไม่มีกลิ่นเหม็น ไม่มีเศษตะกอนและแร่ธาตุ ซึ่งเหมาะเป็นเลือดของเหล้าที่ดี ข้าวจากลี่เชียง เป็นข้าวที่ดี เมล็ดข้าวมีขนาดใหญ่ มีแป้งสูง ซึ่งเป็นเนื้อในอุดมคติของเหล้า นอกจากนี้ ความพิเศษของเหล้า 3 ดอกไม้ที่เป็นเอกลักษณ์ คือ ยีสต์สมุนไพรที่เป็นกระดูกเหล้า กล่าวกันว่า หลังจากทำเหล้าเสร็จสิ้น จะมีการทำเหล้าบรรจุลงไปในถังหิน และเก็บไว้ในถ้ำหินเป็นเวลา 1 หรือ 2 ปี หลังจากนั้น เหล้าที่นำออกมาจะมีกลิ่นหอมอย่างมาก และยังมีปริมาณแอลกอฮอร์ที่สูงมากด้วย”

“หมู่บ้านซานไห่ตั้งอยู่ในลุ่มน้ำเหลียนโจว ซึ่งคล้ายกับเขตกุ้ยหลิน เงื่อนไขทั้ง 3 ในการผลิตเหล้าไม่น่าจะมีปัญหา น้ำจากแม่น้ำมิตรภาพมีความใส เราสามารถหาน้ำจากเราสามารถหาน้ำจากน้ำพุใต้ดินได้ ในสุดทางด้านใต้ของดินแดนเรา คือ ภูเขา เราควรจะหาถ้ำที่เหมาะจะใช้เป็นที่สำหรับหมักเหล้าได้ไม่อยาก”

โอหยางโชวหัวเราะ แล้วกล่าวว่า “มาสเตอร์ตู่เป็นผู้เชี่ยวชาญเหล้าที่สามารถวิเคราะห์ได้อย่างลึกซึ้ง เนื่องจากท่านมีความเชื่อมั่น ว่าจะสามารถผลิตเหล้า 3 ดอกไม้ได้ ข้าจะให้การสนับสนุนเต็มที่แก่ท่าน ข้าจะไปตลาด เพื่อซื้อคู่มือการผลิตเหล้ากุ้ยหลิน 3 ดอกไม้ สำหรับเรืองวัตถุดิบท่านไม่ต้องกังวลไป ข้าจะไปคุยกับฝ่ายคลังวัสดุให้พวกเขาร่วมมือกับท่าน ตอนนี้ ท่านคงต้องไปหาแหล่งน้ำใต้ดิน และถ้ำที่เหมาะสมในการหมักเหล้ารอก่อน”

ตู๋ชุนไม่คาดคิดว่า เขาจะได้รับโอกาสในการผลิตเหล้า 3 ดอกไม้ เมื่อได้ยินคำกล่าวของโอหยางโชว เขาก็ตื่นเต้นเป็นอย่างมาก “ตู่ชุนขอบคุณนายท่านที่ไว้วางใจ ข้าสัญญาว่าจะใช้ความสามารถทั้งหมดกับงานนี้”

โอหยางโชวพยักหน้า และมุ่งหน้าไปยังตลาดขั้นต้น เขาใช้เงิน 20 เหรียญทอง เพื่อซื้อคู่มือเทคโนโลยีการผลิตเหล้ากุ้ยหลิน 3 ดอกไม้เขานำมันกลับมาให้ตู่ชุนก่อนเที่ยงโอหยางโชวไม่ได้กล่าวอะไรต่อเขามุ่งหน้ากลับไปที่คฤหาสน์

ที่โต๊ะอาหาร มู่ฉิงซีกำลังเล่นตะเกียบ เคาะโต๊ะและหัวเราอย่างร่าเริง ก่อนจะกล่าวว่า “แต๊ง! แต๊ง! ทุกคนเงียบก่อน ข้าอยากจะประกาศข่าวดี!”

ขุ่ยหยิงหยูยังคงตามใจน้องสาวของเธอ และกล่าวว่า “ปล่อยให้น้องสาวมู่ประกาศข่าวดีของเธอ ข้าจะฟัง”

“เมื่อครั้งที่ฝูงสัตว์ร้ายบุกเข้ามาโจมตีหมู่บ้าน พวกสัตว์ร้ายเหล่านั้นดรอปหนังสัตว์เป็นจำนวนมาก ข้าได้ตัดเย็บพวกมันเป็นชุดเกราะหนัง ข้าไม่ได้คาดว่า หลังจากข้าตัดเย็บชุดหนังกระทิงเสร็จสิ้นเมื่อเช้า ข้าจะเลื่อนเป็นช่างตัดเย็บขั้นมาสเตอร์  เฮะ! เฮะ!” มู่ฉิงซีกล่าวอย่างตื่นเต้นและภูมิใจ

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ตะเกียบก็หลุดจากมือของเขา เขามองมู่ฉิงซีอย่างตกตะลึง เขาตกใจจริงๆ เขารู้ว่ามู่ฉิงซีจะเลื่อนขั้นในเร็ววัน แต่ไม่คิดว่าจะเร็วขนาดนี้

ขุ่ยหยิงหยู่ที่นั่งอยู่ข้างๆ เอื้อมมือไปหยิกใบหน้าเล็กๆของมู่ฉิงซี และกล่าวกับเธออย่างภูมิใจว่า “เจ้าเป็นสัตว์ประหลาดตัวน้อยของครอบครัวเราจริงๆ ก่อนหน้านี้พี่ใหญ่ของเจ้ากังวลว่าเจ้าจะเป็นเพียงเด็กโง่”

มู่ฉิงซีดูไม่มีความสุขกับคำชื่นชมที่เธอได้รับ เธอกล่าวว่า “พี่สาว! ท่านพูดเช่นนั้นได้อย่างไร สัตว์ประหลาดมันฟังดูน่าเกลียดมาก...อ๊า” เธอทำเสียงดังเล็กน้อยเหมือนเด็กๆที่ถูกผู้ใหญ่ตำหนิ

โอหยางโชวมีปฏิกิริยาและกล่าวว่า “น้องสาวของข้าทำให้ข้าประหลาดใจจริงๆ อายุเพียง 18 ปี ได้เป็นช่างตัดเย็บขั้นมาสเตอร์ ข้าจะให้รางวัลแก่เจ้า พี่ชายสัญญาว่าจะซื้อสิ่งที่เจ้าต้องการเป็นรางวัล ตราบที่ข้าสามารถซื้อได้ ข้าจะซื้อมันให้เจ้า”

สาวน้อยไม่ได้พูดอะไร ขุ่ยหยิงหยูล้อเขาว่า “โอ้! พี่ใหญ่ของเรา เต็มใจที่จะมอบมันให้เจ้าในครั้งนี้ มู่น้อยจงคิดถึงสิ่งที่เจ้าต้องการให้ดีๆ มันอาจจะแพงมาก แม้ว่าพี่ชายของเจ้าจะกระอักเลือด เขาก็จะไม่กลับคำพูดแน่นอน”

มู่ฉิงซีกำลังคิดหนัก ภาพลักษณ์ของเธอตอนนี้ทำให้โอหยางโชวรู้สึกถึงอันตราย เธอพูดด้วยเสียงหวานว่า “พี่ใหญ่ ข้าได้ยินว่า เคยมีตำนานชุดตัดเย็บระดับทองดำในตลาด มันเหมาะกับข้ามาก และมันจะช่วยเพิ่มความชำนาญในการใช้ทักษะให้กับผู้ใช้”

ตาของโอหยางโชวเบิกกว้างทันที มู่ฉิงซีมีความต้องการที่สูงส่งมาก แม้ว่าเขาจะไม่ทราบราคาของอุปกรณ์ระดับทองดำนี้ มันเป็นอุปกรณ์ทางเทคนิคที่หายาก เขาจึงสามารถคาดเดาราคาของมันได้

เพื่อให้เธอสบายใจ โอหยางโชวยิ้มแล้วกล่าวว่า “โอเค พี่ชายจะซื้อจุดตัดเย็บระดับทองดำให้กับเจ้า แต่ราคามันค่อนข้างแพง ดังนั้น เราคงต้องรออีก 1 สัปดาห์ เพื่อขายเกลือ หลังจากนั้น ข้าจะซื้อมันให้กับเจ้า ข้ารักษาสัญญาเสมอ”

มู่ฉิงซีไม่คิดว่าเขาจะยอมรับมัน ทันทีที่เธอได้ยิน เธอก็กระโดด วิ่งไปด้านหลังเขา และกอดเขาแน่น เธอหัวเราะแล้วกล่าวว่า “ขอบคุณพี่ใหญ่”

โอหยางโชวเคาะหัวเล็กๆของเธอ บอกเธอว่าให้เธอให้ความสำคัญกับภาพลักษณ์ของเธอด้วย

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด