Chapter 42: ความอับอายและความขมขื่น

ด้านนอกของร้านซ่อมรถยนต์ มีชิ้นส่วนร่างกายกระจัดกระจายอยู่บนพื้น นอกจากร่างกายนั้น ยังสามารถที่จะเห็นร่างกายที่ถูกฉีกกระชากออกและขาที่ถูกกินไปข้างหนึ่งด้วย ท่ามกลางร่างกายพวกนี้ เจียงลู่ฉียังสังเกตเห็นเซี่ยวเหลี่ยงด้วย ซอมบี้ทั้งหลายนั้นไม่มีเวลาที่จะกินมื้ออาหารได้สำเร็จ ขณะที่พวกมันกำลังวอกแวกโดยความตื่นตกใจที่เขานั้นสร้างขึ้น ดังนั้นพวกมันจึงค่อยๆไปจากเขา เหลือเพียงก้อนเนื้ออยู่ มีเพียงแค่การสังหารหมู่ในภายหลัง

 

เจียงลู่ฉีจอดรถMCV อยู่ข้างประตูและสังเกตเห็นว่า การอัพเกรดระบบป้องกันนั้นได้สำเร็จเรียบร้อยแล้ว เขานั้นจดจ่อกับการเติมน้ำมันในตอนแรก ดังนั้นเขาจึงไม่ได้ให้ความสนใจกับมัน

 

หลังจากที่เก็บรวบรวมพลังงานกลายพันธุ์ การป้องกันของรถMCV นั้นได้สูงขึ้น แต่รูปลักษณ์ภายนอกของรถMCV นั้นไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปเลย มีเพียงแค่หลังจากที่เขาลองทุบที่พื้นผิวของรถMCV เขานั้นรู้สึกเป็นลมว่ามันยืดหยุ่นกว่าแต่ก่อน แต่มันยังแข็งแกร่งกว่าก่อนหน้านี้ด้วยซ้ำ แต่ความรู้สึกนี้มันไม่มากสักเท่าไหร่ เนื่องจากการรวบรวมพลังงานกลายพันธุ์นั้นค่อนข้างที่จะมีน้อย

 

แม้เพียงกระนั้น การเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยนี่ทำให้อารมณ์เจียงลู่ฉีดีขึ้น การที่มันยืดหยุ่นมากขึ้นนั้นหมายความว่ารถ MCV นั้นสามารถที่จะดูดซับแรงกระแทกได้มากขึ้น ดังนั้นรถMCV สามารถที่จะได้รับความเสียหายน้อยลง

 

เจียงลู่ฉีนั้นหยิบประแจและใส่เข้าไปในกระเป๋าของเขา หลังจากนั้นเขาก็หยิบปืนพกขึ้นมา บรรจุกระสุนและก็ปลดเซฟตี้ออกและจับมันอย่างแน่นโดยไม่ได้แตะไปที่ตัวลั่นไก่ หลังจากนั้นเขาก็ลงจากรถMCV เขานั้นเข้าไปยังร้านซ่อมรถยนต์และเดินเข้าไปยังตรงทางเดิน เขานั้นรู้เกี่ยวกับสถานการณ์ข้างในของตึก ซึ่งมันมีสี่ชั้น ชั้นล่างนั้นถูกใช้สำหรับพวกแก๊งมอเตอร์ไซค์เพื่ออยู่อาศัย และชั้นสี่นั้นเป็นที่พักของหยู่ ตลอดจนสถานที่นี้นั้นคือที่ที่อาหารถูกเก็บรวบรวมไว้

 

ถึงแม้ว่ามันจะมีความเป็นไปได้ที่น้อยที่จะมีคนในกลุ่มนั้นยังหลงเหลืออยู่ในตึก เขานั้นก็ยังระมัดระวังมากอยู่ดี

 

....

 

ในชั้นที่สี่นั้น กลุ่มของผู้นั้นได้มองเห็นทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดผ่านหน้าต่าง พวกเธอนั้นจับมือของกันและกันอย่างแน่นๆ ซึ่งเต็มไปด้วยท่าทางที่กังวล เนื่องจากพวกเธอนั้นได้ยินเสียงฝีเท้าของเจียงลู่ฉีที่กำลังเดินมา พวกเธอนั้นหวาดกลัวต่อชีวิตของเธอ เนื่องจากพวกเธอนั้นเห็นเจียงลู่ฉีฆ่าคนในแก๊งไป รถบรรทุกของหยู่นั้นถูกชนอย่างเละเทะและการสังหารหมู่ของซอมบี้ที่เกิดขึ้น ถ้าเรื่องนี้มันถูกบันทึกไว้ละก็ มันจะต้องถูกสร้างเข้าไปในหนังสือที่น่าสนใจอย่างแน่นอน

 

เมื่อเห็นเรื่องทั้งหมดนี่ พวกเธอนั้นรู้สึกเหลือเชื่อ ใครจะไปคาดคิดว่ารถมินิบัสเก่าๆแบบนั้นจะสามารถที่จะแข็งแกร่งถึงเพียงนี้ มันสามารถที่จะทำให้หยู่นั้นกลายเป็นก้อนเนื้อก้อนหนึ่ง  ไอ้คนที่ทั้งหยิ่งทั้งแข็งแกร่งและทั้งเป็นสัตว์ประหลาดที่โหดเหี้ยม ‘พี่ชายหยู่’ ที่ยอดเยี่ยมนั้นซึ่งกระทำเรื่องผิดๆที่ก่ออาชญากรรมทุกอย่างที่เป็นไปได้และเป็นคนชั่วร้ายที่ไม่มีใครสามารถลงโทษได้ ซึ่งปกครองเมืองทั้งเมืองนั้นจะถูกฆ่าไปแล้ว! ปราศจากร่างกายที่เอาไว้ฝังด้วยซ้ำไป!

 

[พวกเรากำลังฝันอยู่หรือเปล่านะ?] นี่คือเรื่องทั้งหมดที่ทุกคนนั้นคิดขึ้น พวกเธอนั้นไม่สามารถที่จะขยับร่างกายได้เลยในขณะที่ รถมินิบัสกำลังไล่ฆ่าทุกอย่างที่ขวางหน้า มันเหมือนกับสัตว์ประหลาดที่บ้าคลั่ง กวาดล้างแก๊งมอเตอร์ไซค์ทั้งหมดทุกคน

 

[พวกแก๊งมอเตอร์ไซค์ที่น่ารังเกียจอันแสนโหดร้าย ที่พวกมันโหดร้ายอย่างกับหมาป่า จะถูกกวาดล้างไปเพียงแค่ไม่กี่นาทีงั้นหรอ?]

 

กลุ่มผู้หญิงกลุ่มนี้นั้นถูกผลักดันให้กลายเป็นทาสกาม และปล้นศักดิ์ศรีของพวกเธอไป พวกเธอนั้นเกลียดแก๊งมอเตอร์ไซค์อย่างสุดขั้วหัวใจ เมื่อมองเห็นฉากที่น่าหวาดกลัวนี้ พวกเธอนั้นแทบจะไม่สามารถที่จะมองเห็นได้ มันค่อนข้างเป็นเรื่องยากที่จะยอมรับมัน ยิ่งไปกว่านั้น หลังจากกวาดล้างซอมบี้ทั้งหมดและแก๊งมอเตอร์ไซค์ รถมินิบัสยังขับกลับไปที่รถบรรทุกขนาดใหญ่ซะอีกด้วย

 

พวกเธอนั้นเห็นเจียงลู่ฉีลงมาจากรถมินิบัส สวมใส่เพียงเสื้อเชิ้ตธรรมดาๆสีดำตัวหนึ่ง และกางเกงยีนที่หาได้ง่าย ดูเหมือนยังเด็กมากด้วยซ้ำ เมื่อรวมทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้น พวกเธอนั้นคิดว่าคนขับรถมินิบัสนั้นจะต้องมีท่าทางที่ดุร้ายเป็นอย่างมากด้วยซ้ำ แต่มันก็เป็นแค่ชายหนุ่มธรรมดาๆคนหนึ่งเอง

 

หลังจากนั้นพวกเธอก็เห็นชายหนุ่มปีนขึ้นไปบนที่นั่งของรถบรรทุกของหนักและหยิบปืนพกมาจากปืนของหยู่ มันเป็นช่วงเวลาที่พวกเธอนั้นมั่นใจอย่างแน่นอนว่าหยู่นั้นตายไปเรียบร้อยแล้ว เขานั้นถูกฆ่าโดยชายหนุ่มคนนี้!

 

“เขานั้น...... เขาฆ่าหยู่ไปแล้ว เขา..... อายุประมาณเซี่ยวลู่ด้วยซ้ำ”หญิงสาวที่ค่อนข้างมีอายุนั้นพูดด้วยเสียงสั่นๆ

 

ในกลุ่มของพวกเธอ เซี่ยวลู่คือเด็กสาวที่อายุน้อยที่สุด อายุเพียงแค่สิบแปดปี หลังจากวันโลกาวินาศ ครอบครัวของเธอนั้นได้เสียชีวิตลง ดังนั้นเธอและอยู่กับพี่ชายประมาณยี่สิบปีของเธอนั้นช่วยกันและกันเพื่อเอาชีวิตรอด แต่ภายหลังนั้น พวกเธอนั้นพบว่ามันยากมากในการเอาชีวิตรอด ทั้งเซี่ยวลู่และพี่ชายของเธอนั้นป่วย และในเวลาเดียวกัน ความหิวและโรคภัยนั้นทรมานพวกเธอ ซึ่งมันทำให้พวกเธอนั้นสิ้นหวังไปยิ่งขึ้น พวกเธอนั้นถูกกักขังโดยแก๊งมอเตอร์ไซค์ซึ่งทำให้มันแย่ยิ่งไปกว่านั้น หลังจากนั้นพวกเธอก็ถูกพวกมันข่มขืน ทั้งคู่นั้นมีสภาพร่างกายที่อยู่ในขั้นเลวร้าย เซี่ยวลู่นั้นทิ้งศักดิ์ศรีของเธอไปเพื่ออาหารและกล่องของยา.....

 

เธอนั้นขายศักดิ์ศรีของตัวเธอเองและรู้สึกว่าตัวเธอนั้นช่างโสโครกเหลือเกิน โดยเหตุนี้แล้ว เกือบทุกคืนนั้นเธอจะถูกปลุกขึ้นมาพร้อมกับฝันร้ายด้วยน้ำตา

 

แต่....เธอนั้นไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว โลกนั้นได้ถูกเปลี่ยนแปลงไป มีเพียงแค่ความแข็งแกร่งเท่านั้นที่เป็นพลัง เธอจะต้องปรับตัวกับมัน หรือไม่ก็เลือกที่จะตายไปพร้อมกับพี่ชายของเธอ เธอนั้นสิ้นหวังและต้องการที่จะฆ่าตัวตายหลายครั้งมาก แต่เธอนั้นไปไม่สามารถที่จะยอมแพ้พี่ชายของเธอได้ ดังนั้นวันนี้เมื่อเห็นหยู่นั้นถูกฆ่าตายอย่างกับแมลงสาปที่ถูกบี้ ความรู้สึกข้างในของเธอนั้นไม่สามารถที่จะอธิบายได้ มือของเธอนั้นกำลังกุมไหล่ของตัวเอง เธอนั้นไม่สามารถที่จะหยุดน้ำตาให้ไหลลงมาได้

 

เธอนั้นปาดน้ำตาอย่างหมดรูป แต่พวกเธอนั้นไม่สามารถที่จะหยุดมันได้อยู่ดี เธอนั้นมองไปที่ประตู ฟังเสียงเท้าของเจียงลู่ฉีที่กำลังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ เธอนั้นรู้ว่าเจียงลู่ฉีใกล้จะมาถึงแล้ว.....

 

ถึงแม้ว่า เธอนั้นจะหวาดกลัวอย่างเสียไม่ได้ มันก็ยังมีความสุขอยู่ข้างในนั้นอยู่ดี เธอนั้นไม่รู้ว่าโชคชะตาของเธอนั้นจะเป็นอย่างไรในตอนจบ

 

เจียงลู่ฉีนั้นใช่เวลาสิบนาทีในการที่จะขึ้นไปยังชั้นที่สี่ เพียงแค่เมื่อเขาขึ้นไปถึงชั้นที่สี่ เขานั้นได้ยินเสียงดังออกมาจากห้องพักข้างใน เขานั้นขยับช้าๆไปที่ประตู ถือปืนและหลังจากนั้นก็เตะประตูอย่างทันที

 

“อย่าขยับ!” เมื่อตะโกนประโยคพวกนั้น เจียงลู่ฉีรู้สึกอย่างกับว่า เขากำลังจะเล่นหนังอยู่

 

ข้างในห้องนั้น ผู้หญิงหลายคนนั้นกำลังยืนอยู่ด้วยกัน เผชิญหน้ากับประตู ราวกับว่าพวกเธอกำลังรอเขาอยู่ เมื่อเห็นประตูนั้นถูกเตะรวมทั้งปืนนั้น พวกเธอนั้นไม่สามารถที่จะหยุดความสั่นที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวได้